Overbezorgd?
Hallo allemaal,
Mijn schoonzus is regelmatig op een camping in Nederland waar ze een huisje hebben. We zijn daar ook een paar keer een dagje geweest met onze kinderen. Onze kinderen vinden dat dan best wel leuk maar na een uurtje gaan ze zich toch wat vervelen. ( schoonzus heeft zelf geen kindjes)
Mijn schoonzus stuurt ze dan de camping op en zegt dat ze naar de speeltuin kunnen gaan. En lekker overal kunnen rondlopen. Ik zelf zit dan niet zo lekker meer want naast de speeltuin is een zwembad waar ze zo naar toe kunnen en de jongste 2 hebben geen zwemdiploma. Ook is de camping best groot en vind ik het niet prettig als ik niet weet waar ze zijn en ben bang dat ze verdwalen.
Meestal is het zo dat ik dan met de kinderen mee ga maar krijg hier veel commentaar op.
Nu hebben ze gevraagd of de kinderen 3 dagen komen logeren.. Ik zie het niet zo zitten eerlijk gezegd. Omdat ik weet dat ze overal alleen heen mogen van ze. De jongste wil trouwens helemaal niet. En het zou dan gaan om onze zoon van 8 en dochtertje van 5.
Ik heb al eens besproken dat ik niet wil dat ze alleen bij het zwembad in de buurt lopen maar dan ben ik overbezorgd en maak ik me te druk volgens haar. Verder gaan de kinderen niet heel vaak logeren en vinden ze 3 dagen best wel lang. Schoonzus zegt dat ze de kinderen niet komt brengen als ze naar huis willen want het is 2 uur rijden.
Wat vinden jullie ?
niet doen
Nou als ik het allemaal zo lees zou ik dat ook niet doen. Ze is veel te makkelijk, die schoonzus van je.
voor wie
zou dit nog wel leuk zijn dan? Precies. gewoon niet doen dus.
nee, niet
Het moederschap is een behoorlijke les in proberen minder belangrijk te vinden in wat een ander vindt.
Je schoonzus vindt jou overbezorgd, overdreven doen, niet genoeg loslaten.
Jij vindt kleine kinderen zonder diploma in de buurt van een zwembad eng en 3 dagen lang.
En minstens één van je kinderen wil niet.
Het doet er niet meer toe wat 'wij' (mensen die hier reageren) vinden: jij vindt het geen veilige/geen prettige situatie.
Je enige probleem is dat je het jammer vindt dat je schoonzus jou een zeur vindt. Dat is zeker jammer. Maar jouw prioriteit ligt bij je kinderen dus dat is dan maar zo.
Wel zou je het wat kunnen gladstrijken/ de relatie toch goed kunnen proberen te houden, door luchtig te doen en bijvoorbeeld te benoemen met een grapje / een lach: ja je vindt mij te bezorgd he? Hier heb je weer je bezorgde schoonzus die haar kinderen pas vrij op de camping wil laten rondlopen als ze een zwemdiploma hebben, haha! Zullen we nog een ander uitje verzinnen dat jullie (of we) allemaal leuk vinden?
Ik zou er trouwens eventueel (als je het moeilijk vindt om het te laten weten) een partner in betrekken. Jouw broer (of zus) dus, of de broer (of zus) van jouw man (of vrouw) (heb ik nu alle opties gehad?).
eens
Jij wilt niet en in elk geval éen kind wil niet, dat lijkt me reden genoeg voor een 'nee'. Je zou trouwens kunnen overwegen alleen de oudste te laten gaan (die heeft wel een diploma, toch, of heb ik dat verkeerd begrepen).
Als ik naar mezelf kijk: of ik een kind los zou laten lopen op een terrein waar ook een zwembad is, zou afhangen van het zwembad, van hoe goed het kind kan zwemmen (wel of niet een diploma zegt ook niet alles) en vooral ook van het kind. Mijn oudste is erg risicomijdend, mijn jongste veel meer in voor een nieuwigheidje. Die oudste zou ik eerder vrijheid gegeven hebben, want die haalt geen rare streken uit. Als ik tegen hem zou hebben gezegd 'niet naar het zwembad' dan gaat hij niet naar het zwembad. Bij zijn zusje ben ik daar wat minder gerust op.
Maar bij twijfel zou ik het niet doen. Kinderen zonder toezicht bij open water blijft gewoon een listige boel (ik denk aan het meisje van 3 dat hier in Amsterdam Nieuw West is verdronken vorig jaar, op een leuk speelstrandje. Moeder zat een stukje verderop, en dacht dat het kind wel lief in het heel ondiepe deel zou blijven spelen)
Groeten,
Temet
snap het niet
Als de kinderen zich gaan vervelen, stuurt ze ze weg. Waarom wil ze dan dat ze komen logeren? Blijkbaar doet ze niets met ze en heeft ze ook weinig interessants dat de kinderen aan haar huisje bindt.
En niet willen komen brengen als het niet gaat... als je al zo begint, dan gaat dit nooit leuk worden. Ik mis wat inlevingsvermogen in kinderen bij je schoonzus?
Wil ze een leuke tante uithangen op facebook of zo?
Ik zou, afgezien van het feit dat de jongste helemaal niet wil, ook nooit een kind van 2/3/4 (staat geen leeftijd bij) zonder mezelf de camping op laten gaan. En 3 dagen logeren bij iemand die niet weet hoe ze kinderen bezig moet houden zou zelfs voor de oudste niet doorgaan.
Nee
Mijn kinderen zouden zonder zwemdiploma onder geen enkel beding zonder toezicht in de buurt van een zwembad mogen komen.
Je schoonzus heeft geen idee...
Mijn kinderen zouden niet mogen gaan logeren. Inderdaad maar iets 'grappigs' zeggen over eigen overbezorgdheid.
Die ik dus totaal niet ' over' bezorgd vind!!
Duidelijk
Bedankt voor jullie reacties.
Ik laat ze niet mee gaan.
Baal ervan dat ik het niet direct gezegd heb.
Stom dat ik zo aan mezelf ga twijfelen eigenlijk, want duidelijk zijn is toch het beste.
Niet balen, je hebt iets geleerd
voor de volgende keer.
Twee dingen eigenlijk: volg je eigen intuïtie en wees dan duidelijk.
Ik ben een makkelijke moeder, mijn kinderen mochten altijd veel. Maar open water en geen zwemdiploma... Echt niet! Totaal onverantwoord, die schoonzus.
In aanvulling op Mirreke...
direct zeggen hoeft ook niet. Bij twijfel kun je ook zeggen dat je er nog even over na moet denken en het antwoord later wel laat weten "maar alvast bedankt voor de uitnodiging" . Dat is ook duidelijk, maar geeft je nog wel respijt om er even over na te denken of er met anderen over te sparren.
Nee
Ik zou de oudste alleen laten gaan.
En dat dan voor een dagje.
En dan volgend jaar weer eens kijken.
precies
Kenfan: "direct zeggen hoeft ook niet. Bij twijfel kun je ook zeggen dat je er nog even over na moet denken en het antwoord later wel laat weten"
Een nuttige vaardigheid. Ook reuze handig als andere familieleden, of scholen, of sportclubs etc een beroep doen op je schaarse vrije tijd en energie "ik denk er even over na, ik laat het nog weten".
Groeten,
Temet
Zo doe ik het zelf ook hoor... 
Ik moet altijd over dingen nadenken en afwegen en zo. Ik probeer idd altijd aan te geven dat ik er nog even over moet nadenken.
Vervolgens probeer ik dan een goede afweging te maken, en daarbij bv. ook zeker te luisteren naar mijn 'instinct'. Vervolgens probeer ik daarna wel duidelijk te zijn. Ik zeg 'probeer', omdat ik dat soms lastig vind als mensen erg aandringen, of erg over mijn grenzen gaan door te zeggen dat ik idd overbezorgd ben of te veel twijfel, of wat dan ook. Dat vind ik erg vervelend en ik kon daar vroeger niet zo goed mee omgaan.
Maar inmiddels doe ik het idd zoals hierboven door anderen omschreven. Is een goede escape hatch: ik moet er nog even over nadenken...
Eigen gevoel volgen
Lekker makkelijk van je schoonzus om je overbezorgd te vinden terwijl ze zelf geen kinderen heeft.
Ik zou ze pas laten logeren als ze goed kunnen zwemmen.
aanvulling op Gingergirl
"Ik zou ze pas laten logeren als ze goed kunnen zwemmen."...en zelf ook zin hebben in die logeerpartij.
Verder eens met zo'n beetje alles wat hierboven geschreven is.
twijfel niet aan je gevoel
Hi Sil
Volg je hart, simpel.
En als je het "overbezorgd '' vind , dan is het maar zo.
Ik begrijp je bezorgdheid heel goed, als het niet goed voelt dan is dat je raadgever.
Groet,
joe
commentaar
overbezorgd? Welnee, je bent gewoon zuinig op je kinderen.
Instinct
Jij hebt een moederinstinct, je schoonzus (nog) niet.Wel raar dat het zwemgedeelte zo toegankelijk is. Je zou op zijn minst toch een hek met een poortje verwachten die kleine kinderen niet goed open kunnen krijgen. Dat geeft al te denken over de veiligheid op de camping. Ook lijken al die huisjes en tenten op elkaar, verdwalen is heel logisch. Wij zijn onze toen 5 jarige ooit zo even kwijt geweest. Ze was naar de animatie, we zaten er vlakbij, naast het toiletgebouw dus een prima herkenningspunt. Ik kon het dak van het gebouwtje zien vanaf mijn stoel. Ik had haar gebracht en zou haar ook weer halen. Dit had ik haar ook gezegd en ook gezegd dat ze bij het activiteitengebouw/speelveld moest blijven. De animatie was echter veel eerder klaar dan ze gezegd hadden, want ik zag de oudere kinderen lopen die ik daar ook had gezien bij het wegbrengen. Ik ben haar gelijk gaan halen, maar ze was al de andere kant opgelopen en verdwaald. Die 15 minuten waren vreselijk... echt hel. We hebben ons zo schuldig gevoeld en ook de animatie er op aangesproken dat ze die kleintjes beter even bij zich kunnen houden als het eigenlijke programma vroeger klaar is dan afgesproken. Zo zie je dat het ook mis kan gaan, als het niet eens de bedoeling is. Geen haar op mijn hoofd die je jongste alleen zou laten struinen. Je jongste heeft er ook geen zin/vertrouwen in dus waarom zou je dwingen? De oudste zou ik wel laten gaan, mits de zwemdiploma's op orde zijn en je er vertrouwen in hebt dat hij vaardig en mondig genoeg is om de weg te vinden. Maar laat hem dan een bandje dragen met een gsm-nummer van je schoonzus zodat mocht hij verdwalen, ze gebeld kan worden. Maar nogmaals, jij kent je kinderen en als je het ook met je oudste nog niet vertrouwt dan misschien volgend jaar.
wie doe je er een plezier mee?
Je schoonzus of je kinderen, of jou? Je jongste wil al niet, dus dat is duidelijk.
Ik zou 3 nachten op een afstand van 2 uur rijden sowieso te lang vinden, voor bij iemand waar ze normaal niet logeren. Zeker voor een kind van 5 (of nog jonger). En daarbij komt dat je zus jou overbezorgd vindt, dan moet je het zeker niet doen. Als jullie opvoedstijlen teveel uiteen liggen, dan is het toch al geen geslaagd idee (zeker met het zwembad in de buurt, waarvan je niet zeker weet of je schoonzus er wel goed op gaat letten) Zij heeft zelfs niet eens kinderen, en dan wil ze ineens op 3 kinderen tegelijk gaan passen?
Laat ze anders eerst een keer een nachtje (evt. alleen twee oudsten) bij tante thuis gaan logeren. Dat is wat overzichtelijker, wellicht wat dichter in de buurt dan de camping en jullie hebben er allemaal misschien plezier van.
