Moeite met vriendjes maken
mijn zoontje (4 jaar) is heel erg geïnteresseerd in andere kindjes en vind samen spelen echt het leukste. Echter hij heeft maar 1 vriend en dit is eigenlijk eenzijdig vanuit hem. Hij vraagt waarom hij maar 1 vriend heeft en hoe je vriendjes moet maken. Het breekt mijn hart en ik gun hem zoooo graag leuke vriendjes. Wat moet ik zeggen en/of doen? Tips?
Jo2022 schreef op 29-03-2023 om 08:54:
mijn zoon is naar opvang gegaan vanaf 6mnd. En hij is net als jillz heel gehecht aan kindjes waar hij mee speelt. Hij is op de opvang door een kindje afgewezen vanwege huidskleur en mocht niet meedoen omdat hij bruin is. Hij is hierdoor ook terughoudend geworden.
Elke ouder hierboven schrijft dat haar kinderen wel vriendjes/kindjes hebben om mee te spelen. Ik zoek eigenlijk naar ervaringen van ouders als er weinig tot geen kindjes op je eigen kind afstappen en hoe je daar mee omgaat.
@jillz dit herken ik het meest, de mate van vriendschap die mijn zoon zoekt is hecht en langdurig terwijl kindjes van 4 nog vaak los vast zijn met spelen met kindjes.
Erg pijnlijk om afgewezen te worden vanwege huidskleur al denk ik dat dit niet van het kind zelf uit gaat maar dat hij/zij dat gehoord heeft van oudere kinderen of volwassenen die iets hebben tegen mensen met een andere huidskleur.
Kinderen zeggen de raarste dingen uit zichzelf. Ik vind het idee van Max88 (als ik dat tenminste goed interpreteer) dat dit kind "jij bent bruin" heeft gezegd op eenzelfde manier als "jij hebt een rode trui" of "jij hebt rare schoenen" best geloofwaardig eigenlijk.
Als daar vervolgens heel vergaande conclusies aan verbonden worden (kind is stom, kind wijst ander kind af vanwege de huidskleur, ouders van dat kind zijn stom/racistisch) dan is dat waarschijnlijk wel een tikje voorbarig.
Temet schreef op 29-03-2023 om 12:12:
Kinderen zeggen de raarste dingen uit zichzelf. Ik vind het idee van Max88 (als ik dat tenminste goed interpreteer) dat dit kind "jij bent bruin" heeft gezegd op eenzelfde manier als "jij hebt een rode trui" of "jij hebt rare schoenen" best geloofwaardig eigenlijk.
Als daar vervolgens heel vergaande conclusies aan verbonden worden (kind is stom, kind wijst ander kind af vanwege de huidskleur, ouders van dat kind zijn stom/racistisch) dan is dat waarschijnlijk wel een tikje voorbarig.
Misschien een beetje offtopic maar er zijn onderzoeken gedaan naar hoe kinderen op heel jonge leeftijd kijken naar huidskleur. Daarbij werd gebruik gemaakt van poppen met verschillende huidskleuren en vragen gesteld zoals welke pop is het mooist, leukst en slimst. En daaruit bleek dat kinderen al op heel jonge leeftijd bij positieve eigenschappen de witte pop en bij negatieve eigenschappen de donkere pop kiezen. Het meest pijnlijke vond ik nog wel dat ook donkere kinderen dat doen.
Jillz schreef op 29-03-2023 om 17:50:
[..]
Misschien een beetje offtopic maar er zijn onderzoeken gedaan naar hoe kinderen op heel jonge leeftijd kijken naar huidskleur. Daarbij werd gebruik gemaakt van poppen met verschillende huidskleuren en vragen gesteld zoals welke pop is het mooist, leukst en slimst. En daaruit bleek dat kinderen al op heel jonge leeftijd bij positieve eigenschappen de witte pop en bij negatieve eigenschappen de donkere pop kiezen. Het meest pijnlijke vond ik nog wel dat ook donkere kinderen dat doen.
De andere kant bestaat ook: hebben ze eenzelfde trui aan en dan zegt het ene kindje trots: wij zijn tweeling.
Je ziet ook bij heel jonge kinderen dat ze gokken in de hoop het gewenste antwoord te geven.
Dat kinderen verschillen zien tussen zichzelf en anderen is heel normaal en gezond. Daar consequenties aan verbinden (jij mag niet meedoen omdat...) is dat niet. In ieder geval hoeven we dat niet normaal te vinden.
Natuurlijk hoeft zo'n peuter niet meteen afgeschreven te worden, zo bedoelde ik het ook niet. Als een kind een racistische opvoeding krijgt van de ouders, kan het daar zelf natuurlijk niks aan doen. Het is dan wel nodig dat een opvang of school als regel stelt dat alle kindjes mee mogen doen en dat het niet erg is als je er anders uitziet dan andere kinderen.
Dus...leer hem dat hij mee mag doen en stimuleer hem om dat te vragen of desnoods de juf te vragen daarbij te helpen.
@Max ik snap dat je dit niet gelooft als je dit nooit meemaakt. Maar mijn kind mocht niet meedoen omdat hij bruin is, meerdere kinderen hebben dit gehoord. Er zijn veel gesprekken geweest en het is goed opgepakt. Maar dit gebeurd. Alleen mijn kind is er wel erg van geschrokken en heeft het idee dat het niet goed is als je bruin bent. Dit is gewoon realiteit. Je gelooft het niet maar dit gebeurt. Heel erg verdrietig en hartverscheurend .
Het is onzin om te zeggen of iets wel of niet gebeurd is als je er niet bij bent geweest. Er is een traject opgestart met de desbetreffende ouders, onszelf en de school om het te begeleiden. Dus gelukkig werd het serieus genomen. De melding kwam namelijk van een invaller die dit gedrag opmerktte en de pedagoog heeft na observatie van enkele weken bevestigd dat dit gebeurde. Het kindje zei het namelijk vaker. Toen pas is er ingegrepen en een stappenplan gemaakt. Er is dus meer dan genoeg evidence dat dit voorval meerdere keren heeft voorgedaan. Is lastig te snappen als je dit niet hebt meegemaakt.
Jo2022 schreef op 30-03-2023 om 10:01:
Het is onzin om te zeggen of iets wel of niet gebeurd is als je er niet bij bent geweest. Er is een traject opgestart met de desbetreffende ouders, onszelf en de school om het te begeleiden. Dus gelukkig werd het serieus genomen. De melding kwam namelijk van een invaller die dit gedrag opmerktte en de pedagoog heeft na observatie van enkele weken bevestigd dat dit gebeurde. Het kindje zei het namelijk vaker. Toen pas is er ingegrepen en een stappenplan gemaakt. Er is dus meer dan genoeg evidence dat dit voorval meerdere keren heeft voorgedaan. Is lastig te snappen als je dit niet hebt meegemaakt.
Ik heb gezegd dat ik de kans klein acht en dat als het voorkwam dit ergens van wegkwam en dat is geen onzin, ik heb o.a. jaren in die leeftijdsgroepen gewerkt en ben degelijk opgeleid in de ontwikkeling van kinderen van 0-18 jaar.
Als dit zo gebeurd is, vind ik dat vervelend en moet men daar iets mee, net zoals bij redenen als dik/dun/kort/lang/meisje/jongen/bril enz maar een kind zelf kun je dat op die leeftijd nog niet aanrekenen als discrimineren.
Jo2022 schreef op 29-03-2023 om 08:54:
mijn zoon is naar opvang gegaan vanaf 6mnd. En hij is net als jillz heel gehecht aan kindjes waar hij mee speelt. Hij is op de opvang door een kindje afgewezen vanwege huidskleur en mocht niet meedoen omdat hij bruin is. Hij is hierdoor ook terughoudend geworden.
Elke ouder hierboven schrijft dat haar kinderen wel vriendjes/kindjes hebben om mee te spelen. Ik zoek eigenlijk naar ervaringen van ouders als er weinig tot geen kindjes op je eigen kind afstappen en hoe je daar mee omgaat.
@jillz dit herken ik het meest, de mate van vriendschap die mijn zoon zoekt is hecht en langdurig terwijl kindjes van 4 nog vaak los vast zijn met spelen met kindjes.
Wij hebben dus ook periodes waarin ze dus even op de opvang geen vriendje meer heeft. Verschil is wel dat omdat onze dochter jonger is wij nog meestal het initiatief nemen voor speel afspraakjes. Wij proberen dan dus vaker met andere kinderen af te spreken buiten de opvang om.
Als dochter zelf een ander kindje vraagt en die kan of wil niet dan leggen we dat altijd nog even uit en proberen we te zorgen dat ze het niet persoonlijk neemt. Laatst kwam ze huilend uit de opvang omdat een vriendje die dag niet met haar had willen spelen. De volgende dag wilde hij dat wel en zette mijn dochter het weer op een huilen want hij wilde gisteren niet met haar spelen. We hebben haar aangemoedigd toch samen te spelen en na afloop het er ook nog even over gehad dat kindjes soms ook wel eens met een ander kindje willen spelen en dat dat niet erg is. Afgelopen week werd ze weer afgewezen en zei ze zelf pietje wil vandaag niet met me spelen, ik ga het morgen weer proberen.
Misschien dat het bij jullie zoon ook onzekerheid weg kan halen door dit soort incidenten te bespreken. Uiteraard op zijn niveau en probeer er niet zelf gevoelens op te projecteren maar gewoon echt uit te vragen bij zoon.
