Kinderen naar moeder, geschaafd terug
Hoi,
Ik zit met een probleem. Ik ben al meerdere jaren vaste oppas bij een vader met twee kinderen. De vader heeft ongeveer een jaar de volledige voogdij. Ik ben bijna onderdeel van het gezin. Ik pas elke middag op en zie de kinderen op een dag meer uren dan vader.
Moeder heeft niet een hoop omgang omdat ze het druk heeft met haar andere kinderen. De afgelopen twee keer dat de kinderen weg waren zijn ze gehavend terug gekomen. De eerste keer waren ze zo rood als een kreeft want moeder had ze niet ingesmeerd. Ook hadden ze niet getandenpoetst want moeder had geen tandenborstel. De schoenen waren compleet gesloopt en ze zaten onder de blauwe plekken, schrammen en het haar was uitgetrokken door de andere kinderen.
Ook dit keer was het weer raak, moeder had geen slippers voor ze, dus hebben ze op blote voeten gespeeld. (Ze hadden gewoon schoenen mee en aan waar ze ook mee mochten spelen) Nu hebben ze krassen onder de voeten, ze hebben in glas gestaan en zijn ze weer verbrand (minder erg)
Ik vind dit een lastige situatie. De vader wil niks tegen moeder zeggen omdat de communicatie nu eindelijk beter verloopt. Tegelijkertijd vind ik dat de kinderen ook iemand verdienen die voor ze opkomt, want ze zitten ondere de blauwe plekken, schrammen en zijn totaal verbrand.
Ik zit alleen met mijn plaats, wat kan ik er van zeggen? Hoewel ik oppas ben heb ik een groot aandeel in de opvoeding. Ook ben ik degene die de kinderen weer kan "opknappen". Ik vind dat de vader toch echt wat tegen moeder moet zeggen, omdat dit - voor mijn gevoel - niet zo kan.
Groetjes
Zonnebrand
Ik zou vader in de tas een fles zonnebrand laten stoppen en sandalen erbij en een petje. Verder lijkt het erop (schrammen en blauwe plekken) dat de kinderen heerlijk gespeeld hebben bij moeder.
Volgende keer
Volgende keer zonnebrand en slippers meegeven. En, als de kinderen niet al te jong zijn, ff tegen ze zeggen dat slippers en zonnebrand in de tas zitten voor als ze gaan buitenspelen.
Reactie
Zonnebrand hadden ze al, en ze hadden al sandalen aan. Ik heb de oorzaak van de schrammen zie ik nog niet duidelijk toegelicht. De kinderen zeggen dat dit komt door hun broertje, die trekt hun haar uit, schopt, slaat en duwt. We hebben dit ook gezien toen de kinderen weer werden opgehaald. Moeder ziet het maar zegt er niks van. De kinderen geven ook aan dat het bij mama wel leuk is, maar dat ze broertjes erg vervelend vinden omdat ze hun pijn doen.
Verder geven ze aan dat mama en stiefvader (vriend van moeder) ze tegen de voeten aan tikken als ze niet gehoorzamen wat resulteert in blauwe plekken die erg pijnlijk, maar klein zijn. Vader zit er verder ook mee, maar wil niks zeggen ivm de communicatie.
Vraag
aan vader of je kontakt op mag nemen met de moeder, met name om het gedrag van de broertjes onderling te bespreken.
Tsjor
nou dat lijkt mij niet
Ik denk dat je je als oppas zijnde niet op zo'n verregaande manier ermee moet gaan bemoeien door met moeder in gesprek te gaan. met name omdat je bent ingehuurd door de vader: zij zullen ervan uitgaan dat je in principe op de hand van de vader bent en dan zit je eigenlijk in min of meer de zelfde positie als een stiefmoeder ofwel de nieuwe vriendin van vader en dus in een wespennest.
Ik begrijp dat je geen relatie hebt met vader, hoor, maar bij wijze van spreken.
Wat je wel kunt doen is je zorgen duidelijk uitspreken naar vader en hem stimuleren er iets aan te doen.
Wat je in uiterste nood zou kunnen doen is aangeven dat je overweegt professionele hulp in te schakelen om dat het hier toch over een vorm van mishandelen gaat: Als je het hebt over 'tikken' dan is dat toch vrij eufemistisch uitgedrukt als het resulteert in van die valse blauwe plekjes. En dat is toch echt een vorm van fysieke mishandeling.
Maar als je werkelijk tot de conclusie komt dat er sprake is van mishandeling en verwaarlozing en vader doet er niets aan dan ben je in principe verplicht om contact op te nemen met 'veilig thuis'.
Ik ben wel met je eens dat er sprake lijkt te zijn waarin de kinderen een beetje verwaarloosd lijken te worden en -als dat verhaal klopt- ook geschopt worden op een gemene manier. Maar hou er ook rekening mee dat kinderen er een handje van kunnen hebben om zo'n blauw plekje aan te dikken (dat is er natuurlijk maar de vraag is waardoor precies)naar de andere ouder om beijv. te verdoezelen dat ze met elkaar ruzie hebben gehad of zo.
Juf Ank
Ik heb verder ook inderdaad geen contact opgenomen met moeder. Dat lijkt mij geen goed plan. Ik heb mijn zorgen bij vader uitgedrukt maar die blijft volhouden dat het de communicatie nu goed verloopt. Hij vindt, omdat de omgang zeer incidenteel was (en waarschijnlijk zal blijven) we geen “problemen” moeten maken.
Kinderen geven zo toe dat ze ruzie met jongere broertjes hebben en ook wel met elkaar. Ze liegen niet over die schrammen en plekken dus ga er vanuit dat ze ook niet liegen over die van moeder.
VeiligThuis is al gecontacteerd toen de kinderen full time bij moeder waren. Buurvrouw en school hadden melding gedaan. VeiligThuis heeft daarop onderzoek gedaan. Volgens dat onderzoek probeerde moeder te roeien met de riemen die ze had. Aanleiding van de melding was ook opvallend veel blauwe plekken, buurvrouw hoorde dat de kinderen s ochtends moeder wakker moesten maken, soms opsluitte in hun kamers en dan het huis verliet en zag ook dat ze de kinderen mishandelde. Ze ving de kinderen wel op als die zonder toezicht op de drukke straat liepen etc. De uitkomst van dit onderzoek was geen verrasing, VT heeft hier de reputatie om niet in te grijpen bij schrijnende gevallen. Verder was de aard van de melding ook geen verrasing, moeder sluitte de kinderen als baby op in de douche, waar ze soms overdag de hele dag zaten tot vader thuis kwam.
Daar zie ik dus niet veel heil in. Ik wil vooral graag advies over hoe ik tot vader kan doordringen. Ik wil eigenlijk niet meewerken aan deze omgang als moeder niet op gedrag wordt aangesproken. We kunnen niet haar gedrag veranderen, maar ik vind dat we er wel wat van kunnen zeggen ook al gaat dat ten koste van de communicatie. Is mijn stelling onredelijk en kan ik dan toch maar beter zwijgen?
nee,
ik vind jouw standpunt heel goed: vader moet echt beter voor zijn kinderen opkomen. Misschien kun je hem daar tzt van overtuigen. Je moet dan heel duidelijk blijven herhalen wat je concreet ziet en wat je zorgen daarover zijn. Laat het hem niet bagatelliseren! En zeg hem dat communicatie tussen hem en zijn vrouw belangrijk is, ook voor de kinderen maar dat het welzijn van de kinderen daaraan niet ondergeschikt mag zijn!
Ondertussen zou ik als ik jou was proberen in beeld te blijven! Wat de kinderen in elk geval goed kunnen gebruiken is een lieve oppas die er wel voor hen is en die het zo nodig voor hen opneemt. Wat heb je meer nodig als kind in moeilijkheden dan een betrouwbare volwassene waar je terecht kan?
Foto’s maken
Misschien heeft het zin om foto’s te maken van de blauwe plekken e.d.?
Zeggen
De communicatie is onlangs iets verbeterd. Vader heeft niet voor niets de totale zorg voor de kinderen. Wat denk je dat opmerkingen van vader tegen moeder voor gevolg zullen hebben?
Ik zou er inderdaad hooguit, liefst in samenwerking met vader voor kiezen om bij te houden hoe de kinderen terugkomen en wat de verhalen zijn. Op zijn minst om te zorgen dat de kinderen op dezelfde manier bij vader blijven.
Maar verder kun je er niets mee. Behalve meer onheil veroorzaken dan dat er positieve uitkomsten zijn.
De kinderen gaan nu per uitzondering naar hun moeder. Vader kan in de gaten houden hoe dit gaat. Als derden zich daar ook weer mee gaan bemoeien wordt het voor hem ook lastiger om te beoordelen.
Je kunt je zorgen delen met de vader en hem steunen. Maar laat de regie bij hem.
Het enige dat hij kan doen is op een gegeven moment naar de rechter gaan om de rest van de omgangsregeling te stoppen.
Iets anders is er niet.
Dankjulliewel
Dankjulliewel voor de reacties. Ik zal in ieder geval zelf beginnen met het bijhouden van de verhalen etc. Vader heeft hier ook wel eens over nagedacht maar nooit doorgezet. Geen slecht idee om dit te doen, ook zodat hij “ziet” wat het probleem is. Misschien dat het visueel beter overkomt. Bedankt!
Het zien
"Geen slecht idee om dit te doen, ook zodat hij “ziet” wat het probleem is" je hebt kans dat vader echt wel ziet wat het probleem is maar dat het nog net steeds opweegt tegen het contacht dat kinderen dan wel met hun moeder hebben. En het is maar de vraag of vader zomaar eenzijdig kan beslissen dat kinderen niet meer naar moeder gaan.
Ik denk dat je hier te simpel over denkt. En dan zitten vader en kinderen met de gebakken peren, meer rechtzaken en betrokkenheid van instellingen, en krijg je daar weer kromme tenen van.
AnneJ
Ik weet wel dat hij "ziet" wat het probleem is, maar hij praat eigenlijk niet met de kinderen over hun moeder. Vooral zijn dochter vindt het daar erg leuk, maar komt altijd zeer "kapot" terug. Juffen op school gaven ook al aan dat de kinderen extreem negatief waren en dat het meisje direct weer afgesloten was en haar prestaties duidelijk onderuit gingen. Ik denk dat vader dit allemaal apart ziet. Hij gaf zelf ook aan dat hij de schrammen alweer vergeten was. Daarom denk ik dat als hij het visueel binnenkrijgt en ook hoort -zials van juffen- het toch net wat beter binnendringt.
Begrijp me niet verkeerd, het contact met moeder moet zeker niet tegen moeder haar wil worden afgekapt en dat is ook zeker niet mijn bedoeling. Ik zou alleen willen dat er wat gezegd wordt van de problemen die de kinderen ervaren.
De rechtzaken zijn er nog steeds hoor, moeder heeft spijt van haar beslissing en wil de kinderen weer terug. Rechter ziet hier vanaf omdag de omgang bij haar al minimaal is, de kinderen dan weer naar een andere school moeten. Niet in het belang van de kinderen dus.
Ik ben al lang aan het oppassen, vanaf het moment dat vader vechtte voor een keer in de twee weken omgang tot nu. Ik denk er zeker niet te makkelijk over na. Ik vraag me alleen af of het nu wel in het belang van de kinderen is om hun emotionele en fysieke problemen aan de kant te zetten voor de communicatie. Zeker omdat de communicatie omtrent omgang altijd redelijk verliep omdat alles via de rechter (of advocaat) gaat.
