Kind labiel, wat helpt?
Dochter (10) is gevoelig en kampt al lang met het overspoeld voelen door emoties. Bij haar vader is het vaak gedoe en daar heeft ze echt tijd voor nodig om van terug te draaien. Verder hebben we antwoorden gevonden in het hoogbegaafde stuk. Dat lost op school veel op, ze heeft een therapeut die haar veel geholpen heeft op dat stuk, maar toch is dit weekend weer zo heftig 
In de vakantie bij haar vader geweest, dat loopt daar helemaal niet lekker, een week naar school en en gisteren en vandaag is ze zo verdrietig en boos. Ze wil niks, alles is te veel en bij het minste of geringste barst ze in huilen uit of ontploft ze.
Haar zusje vlucht maar weg naar haar kamer of vriendinnetje en ik trek het ook bijna niet meer.
Vanmorgen heb ik haar ten einde raad maar een valdispert gegeven. Dat lijkt goed te helpen, ze is nu aan het spelen, maar dat voelt ook helemaal niet goed.
Wat zou nog meer kunnen helpen? Of is valdispert niet zo erg? Meestal zakt het wel weer, maar wist het vanmorgen echt niet meer 😢
Wat vervelend dat je het niet meer trok! Het is ook zwaar. Zo’n Valdispert kan geen kwaad maar een oplossing is het op de lange termijn niet: je dochter klinkt zwaar overprikkeld dus ik zou het zoeken in de richting van meer rust en structuur.
Is ze ook getest op andere dingen dan hoogbegaafdheid?
Sta je open voor hulp in het "alternatieve circuit? Dan weet ik waarschijnlijk wel iemand die haar / jullie zou kunnen helpen.
AlisonH schreef op 06-11-2022 om 13:19:
Wat vervelend dat je het niet meer trok! Het is ook zwaar. Zo’n Valdispert kan geen kwaad maar een oplossing is het op de lange termijn niet: je dochter klinkt zwaar overprikkeld dus ik zou het zoeken in de richting van meer rust en structuur.
Is ze ook getest op andere dingen dan hoogbegaafdheid?
Het klinkt inderdaad alsof ze meer rust nodig heeft. Als je zegt dat de therapeut wel hulp geeft, is deze therapeut bezig op alle onderdelen of alleen cognitief? Graag verwijs ik naar het Delphi-model, wat laat zien dat in veel gevallen hoogbegaafdheid en hoogsensitiviteit samenvallen.
Is er een mogelijkheid dat er bij de vadereer rust wordt gegeven?
Marie111 schreef op 06-11-2022 om 14:05:
Sta je open voor hulp in het "alternatieve circuit? Dan weet ik waarschijnlijk wel iemand die haar / jullie zou kunnen helpen.
Ik wel, maar vader niet, helaas.
Wat had je in gedachten?
Die therapeut is op het stukje hb erg goed, ook wel op gevoeligheid heeft ze wat gedaan.
Echter denk dat er op emotioneel vlak meer nodig is. Bij vader meer rust krijgen wordt hem niet. Hij heeft weinig feeling, dochter gaat ook niet graag, maar het wordt een hel als we aan de regeling gaan zitten, dus ik hoop eigenlijk dat dat nog even uitgesteld kan worden.
Maar als ik dochter er zo onderdoor zie gaan doet het wel pijn. Een therapeut kan natuurlijk ook maar tot op bepaalde hoogte wat doen als er niets aan de oorzaak wordt gedaan.
Moet soms even mijn hart luchten als ze zo het hele weekend bezig is. En misschien nog dingen waar ik niet aan gedacht heb.
Als vervolg therapie dacht ik aan haptonomie, iemand ervaring mee?
Mijn ervaring is dat er maar één vlak slecht kan lopen zonder dat je kind er aan onderdoor gaat. Mijn kinderen zijn ook hoogbegaafd. Dat is problematisch als ze èn geen passend onderwijs krijgen èn geen vriendschappelijke relaties hebben. Bij één van deze is het vol te houden, bij twee niet meer. Bij jouw dochter is de relatie met vader niet te verbeteren, dus dat zou betekenen dat de rest goed moet lopen, anders gaat het mis met haar. Weet je zeker dat het goed gaat op school?
Evaluna schreef op 06-11-2022 om 17:14:
Die therapeut is op het stukje hb erg goed, ook wel op gevoeligheid heeft ze wat gedaan.
Echter denk dat er op emotioneel vlak meer nodig is. Bij vader meer rust krijgen wordt hem niet. Hij heeft weinig feeling, dochter gaat ook niet graag, maar het wordt een hel als we aan de regeling gaan zitten, dus ik hoop eigenlijk dat dat nog even uitgesteld kan worden.
Maar als ik dochter er zo onderdoor zie gaan doet het wel pijn. Een therapeut kan natuurlijk ook maar tot op bepaalde hoogte wat doen als er niets aan de oorzaak wordt gedaan.
Moet soms even mijn hart luchten als ze zo het hele weekend bezig is. En misschien nog dingen waar ik niet aan gedacht heb.
Als vervolg therapie dacht ik aan haptonomie, iemand ervaring mee?
Of juist nu wel aan die regeling gaan tornen, nu ben jij er nog om vader weer in het gareel te krijgen, als ze 15/16 is worden ze geacht het zelf te regelen met de andere ouder.
Verder heb ik jaren toegekeken hoe mijn dochter onderdoor ging aan school. Hartverscheurend was het, school weigerde er iets aan te doen en alternatieven waren niet te vinden. Gelukkig waren er twee lockdowns 
Maar inmiddels gaat het met dubbele therapie en de overstap naar de middelbare school verrassend goed met haar. Ze is er niet ongeschonden uitgekomen, maar ze is tot mijn enorme opluchting veerkrachtiger dan ik had verwacht.
Mijn dochter had zo’n periode waarbij ze ook zo emotioneel was en kort daarna werd ze voor het eerst ongesteld toen ze net een paar weken 11 was; zouden hormonen nog een rol kunnen spelen?
Wat verdrietig dat ze het zo moeilijk heeft. Kan ze zelf aangeven wat haar zo dwars zit?
En voor jezelf, zeker in de tussentijd: een valdispert geven is niet erg. Maar ik zou het niet als enige oplossing aanbieden. Zorg dat ze verschillende manieren onder de knie krijgt, zodat ze straks goed kan kiezen welk middel op welk moment goed helpt.
Misschien vindt ze het wel fijn even een planning met jou te maken op moeilijke dagen. Daar dan ook proberen fijne dingen in te plannen. Vooral zaken die zij wil doen, mits het te doen is voor jou.
Misschien een massage geven, iets van yoga, sporten, wandelen. Dingen die haar rust of afleiding bieden, lezen, gamen, samen koken, knutselen.
Probeer je niet druk te maken om omgangsregel. Het zal wrs beter voor dochter zijn als ze zelf beter aan kan gaan geven wel of niet te gaan, of korter.
Dat gaat gedoe geven met vader (als ik je goed begrijp) en jouw spanning daarbij is dan extra last voor haar. Dus ik zou het zelf proberen los te laten. Pubers willen vaak geen standaard regeling meer.
Thalas schreef op 07-11-2022 om 08:03:
Mijn ervaring is dat er maar één vlak slecht kan lopen zonder dat je kind er aan onderdoor gaat. Mijn kinderen zijn ook hoogbegaafd. Dat is problematisch als ze èn geen passend onderwijs krijgen èn geen vriendschappelijke relaties hebben. Bij één van deze is het vol te houden, bij twee niet meer. Bij jouw dochter is de relatie met vader niet te verbeteren, dus dat zou betekenen dat de rest goed moet lopen, anders gaat het mis met haar. Weet je zeker dat het goed gaat op school?
Daar zit een wankel evenwicht inderdaad. Ze zit op voltijds hb onderwijs, daar zijn ze heel kind volgend. Ze wordt tegenwoordig iedere week even uit de klas gehaald en voelt zich gehoord door die juf. Het blijft soms ingewikkeld, maar dat stuk is te doen. (Hoera voor de school)
Aan de omgang ga ik nu niet tornen. Het is heel veel jaar onrustig geweest tussen vader en mij, hij beschuldigd mij van vanalles, maar hield zich zelf niet aan de omgang. Het is nu juist in wat rustiger vaarwater, ik probeer liever dit even zo te houden en als ze 12 is het gesprek aan te gaan. Als gesprek mogelijk is, anders de rechtbank.
Dochter roept dat ze hem het liefst nooit meer ziet, om echt een plan te maken en er aan te tornen kan ze beter iets ouder (en sterker) zijn.
Bovendien zal vader gaan trekken en is van mening dat er niets aan de hand is en ik aan ouderverstoting doe. Hij kan heel giftig zijn.
Ongesteld... Heb er aan gedacht, maar niets wat er op wijst dat ze fysiek in de puberteit komt, dus ik vermoed het niet.
Iets samen doen werkt vaak wel, al is het maar samen de hond uitlaten.
Probeer alvast een stukje dossier op te bouwen zodat je wat ondersteuning hebt tegen de tijd dat ze 12 is.
Toch is man een groot probleem wat je niet kan negeren
Kan er een onafhankelijke hulpverlener bijv huisarts niet samen met jullie in gesprek?
