Kind is wat...anders dan anders. Wie herkent het
Onze dochter is nu ruim 4 jaar oud (4 jaar, 5 maand) en is een beetje anders dan anders.
We lopen al tijden bij o.a. een logopedist, hebben al diverse tests achter de rug en naar mijn idee helpt 't allemaal geen meter.
Het valt op dat ze weinig speelt, ja ze pakt 't speelgoed wel maar doet er vervolgens weinig mee.
Observeren doet ze wel bijzonder veel...vanaf erg jonge leeftijd.
De kinderopvang dacht in den beginnen dat ze doof was, wellicht autistisch..de logopedist zei al eens dat ze "of heel erg dom was óf heel erg slim" (eerlijk gezegd heb ik een paar keer gedacht dat ze inderdaad gewoon dom was, maar was van dat idee ook snel van af gestapt) en school...nog geen idee wat zij er van denken.
Neem tekenen: nu zie ik kinderen van haar leeftijd redelijke tekeningen maken, wat doet onze dochter? Die komt écht niet verder dan zinloos krassen! (echt gewoon krassen, zonder enige vorm of wat dan ook).
Ze heeft al erg lang een krijtbord, er staat papier en potloden genoeg...ze maakt er ook vaak gebruik van, maar het zit er niet in om verder te komen dan krassen.
Tussen de lijntjes kleuren? Lijntjes bestaan niet: ze krast gewoon het papier vol.
Luisteren is uiteraard ook een issue 
Motoriek is m.i. niet het probleem. Ze kan zeer kleine dingen zeer snel van de vloer oppakken, met onze zoon, 7 mnd oud, is ze voorzichtig etc. en ze weet ook zeer goed hoe ze een pen/potlood moet vasthouden.
Praten is ook zoiets: ze praat ontzettend snel en vaak onduidelijk, weinigen die haar kan verstaan en ze is verlegen. Wederom: dom is ze niet..ze gooit er woorden uit (in positieve zin) dat ik denk "waar heb je dat geleerd?", zo ook Engelse woorden.
Of neem de voornaam van mijn werkgever: dat is nogal een moeilijke naam, heel veel mensen kunnen die naam ook niet onthouden óf maken er wat anders van: zij zegt gewoon even: "G...... zwaaide naar me".
Tellen is ook wel een dingetje..ze weet dondersgoed dat het tellen 1 2 3 4 5..10 is...maar ze vergeet structureel de 3. Niet omdat er een "r" in zit, dat kan ze wel redelijk uitspreken...maar ze "vergeet" het om één of andere reden.
Zo zijn er nog tal van dingetjes wat me straks ongetwijfeld te binnen schiet...
Normaal lijkt me bovenstaande niet
Vragen n.a.v. mijn reactie? Brand los.
Suggesties wat ik kan doen of wat er loos is? Laat maar horen
Op zich is rare dingen doen (of dingen raar doen) niet per se een probleem. Ik zou kijken wat het probleem is. Van welke rare dingen heeft ze echt last? En daarmee naar het consultatiebureau en je laten verwijzen voor specialistisch onderzoek.
Zo lang ze geen last heeft, zou ik geen onderzoek doen.
Peaches schreef op 08-11-2022 om 08:02:
Op zich is rare dingen doen (of dingen raar doen) niet per se een probleem. Ik zou kijken wat het probleem is. Van welke rare dingen heeft ze echt last? En daarmee naar het consultatiebureau en je laten verwijzen voor specialistisch onderzoek.
Zo lang ze geen last heeft, zou ik geen onderzoek doen.
Dit zou ik ook doen inderdaad.
Overigens denk ik inderdaad dat het zowel bij dom als slim kan horen, ook al zou ik mij daar niet teveel op focussen. Een vriendin van mij is hoogbegaafd en vertelde ook wel eens dat ze op de kleuterschool een probleemkind was omdat ze altijd alleen maar kraste op tekeningen en bijvoorbeeld met prikken veel te ver van elkaar prikte. Zij vond het gewoon heel stom allemaal en deed liever wat anders.
Inderdaad, slimme kinderen kunnen heel dom overkomen. En andersom kunnen minder slimme kinderen je soms ook verbazen met slimme opmerkingen. Intelligentie is ook maar 1 ding, je kind is veel meer dan dat.
Of nou ja, intelligentie kent allerlei aspecten natuurlijk, maar naast intelligentie is er nog van alles aan de hand wat rare dingen op kan leveren, bedoel ik maar 
Wat ik niet normaal vind aan je bericht is de toon waarop je over je dochter praat. Er schuilt een akelig oordeel in. Het lijkt alsof je een bepaalde mal in je hoofd hebt waar je kind in moet passen. Ik vind het echt een heel naar bericht. Ik zou eerst gaan onderzoeken hoe je op een meer open en onbevangen manier, zonder oordeel naar je dochter kunt leren kijken.
Daarnaast kan het zijn dat je dochter om wat voor reden dan ook een ontwikkelingsachterstand heeft. Zolang het allemaal nog niet duidelijk is, ook niet voor de professionals : kun je haar niet gewoon even een poosje lekker kleuter laten zijn en even afwachten hoe het zich ontwikkeld ?
Mijn dochter was ook 'anders' en daar werd door de school en kinderopvang flink over gespeculeerd. Ze stelden een intern behandelplan voor waar ik zelf niks in zag. Uiteindelijk zijn we bij een speltherapeut terecht gekomen waar ik ook heel goed heb geleerd met de situatie en haar gedrag om te gaan. Niet dat speltherapie nou perse een oplossing zou zijn voor jouw dochter, maar ik zou er wel voor kiezen dat je als ouder ook begeleiding krijgt. Jouw oordeel over of manier van omgaan met hoe je kind het doet is minstens zo belangrijk als wat zij zelf doet.
wat je kan doen is genieten van je kinderen
De ontwikkeling even afwachten
Ook wat school Straks opvalt
En kijk wat meer naar het positieve zoals hoe lief ze is voor haar broertje
Hoe gaan jullie om met de tekeningen die ze maakt?
Mijn zoon (HB’er, inmiddels 23), kraste ook alleen maar. Maar wij deden of we al zijn tekeningen mooi vonden dus waarom zou hij er meer van maken? We hebben toen gezegd dat we al echt een heleboel mooie krastekeningen hadden en dat we ook heel graag een tekening met iets anders, zoals met rondjes, poppetjes enz zouden willen hebben.
Mijn zoon bleek dus later HB te zijn maar ook DCD te hebben (ontwikkelingsstoornis van de motoriek).
Overigens is het normaal dat kleuters nog cijfers overslaan bij tellen
Dat ze nog niet synchroon kan tellen en krast valt binnen normaal voor haar leeftijd.
Qua taal en spel: ook dat klinkt niet extreem zorgwekkend, maar wel iets waar je wat mee moet. Ze gaat dus al naar een logopedist. Dat is mooi, want het is waarschijnlijk frustrerend voor haar dat ze zich niet altijd goed verstaanbaar kan maken. En qua spel... spelen jullie zelf wel fantasiespel met haar, en laat je haar zien hoe je dat doet?
Zonne2017 schreef op 08-11-2022 om 08:18:
Wat ik niet normaal vind aan je bericht is de toon waarop je over je dochter praat. Er schuilt een akelig oordeel in. Het lijkt alsof je een bepaalde mal in je hoofd hebt waar je kind in moet passen. Ik vind het echt een heel naar bericht ....
En wat ik niet normaal vind is hoe je over mijn communicatieve vaardigheden praat.
Ik ga het verhaal niet mooier maken dan het is, ben geen sentimentschrijver, kan niet zo "mooi" wollig praten. Ik kan én wil niet iedereen tevreden stellen.
- ik las iets over het consultatiebureau en doorverwijzing regelen.
wel, ik kom niet bij bij het CB. Ik heb die lui écht niet hoog zitten, net zoals onze logopedist.
- de term hoogbegaafd is genoemd. Dat zou me opzich niet verbazen, zowel aan mijn kant als de vrouw haar kant zit vrij veel koppie koppie. Ik ben er zelf (helaas) ook één van.
In de reactie van Madamacannibale wordt genoemd dat een vriendin van haar hoogbegaafd is en een probleemkind op school was. Dat herken ik helaas maar al te goed. Men wou mij vroeger zelfs naar de LOM school hebben omdat ik een probleem- danwel moeilijk lerend kind was. Dat viel reuze mee, de leerstof interesseerde me gewoon niet. Ik vond twee dingen belangrijk: de Nederlandse taal en rekenen, de rest had (en heb) ik niet nodig.
Het zou me dus niet verbazen dat ze in dit gedrag iets van mij heeft 
- Peaches zegt "intelligentie is maar 1 ding, je kind is meer dan dat".
Geheel correct. Ik hoop eigenlijk dat dochterlief wat minder intelligent is...het leven wordt dan een stukje makkelijker. (Ik zeg wel vaker dat ik graag een beetje dommer zou willen zijn, dan heb je (hoogstwaarschijnlijk) eens een keertje rust in de kop.)
- @ Roos55: genieten van de koters doe ik ook en ik zie het positieve..maar er zijn gewoon bepaalde zaken waarvan ik denk dat er inmiddels wel wat meer schot in de zaak zou komen..zoals het tekenen.
-@SuzyQfive: hoe we op de tekeningen reageren? Wel, gewoon alles de hemel inprijzen.
Ik ben o.a. lijstenmaker, heb al 't nodige aan "troep" (maar wat zij mooi vond of trots op was) ingelijst 
Als dat kind dat leuk vind dan doe ik dat.
Maar goed..hoogbegaafd of niet, ik kan van haar gewoon geen hoogte krijgen.
Ik krijg het idee dat ze alles op haar eigen tempo doet, als ze er geen zin in heeft dan gebeurt het ook niet.
Neem lopen: nooit willen lopen, zelden een poging gedaan en op een goede dag stond ze op en liep ze. Een dag of 4 nadat ze liep ging mevrouw de trap op, alsof 't niks was. Eenmaal boven liep ze de trap weer af, gewoon zoals wij ook doen. Tot op heden nog nooit gevallen (ook niet op sokken), geen gekke dingen..
De ene keer verbaast ze me in positieve zin, de andere keer in negatieve zin.
Zie het zo maar.
Ik moet wel een beetje grinniken om je post en schrijfstijl. Zou me niet verbazen als de appel niet ver van de boom valt.
Heb geduld, op de kleuterschool hoeft er nog weinig, ze zal je vast nog vaak verrassen.
En mocht het wel hoogbegaafdheid zijn, daar is tegenwoordig een heleboel goede hulp bij. Mijn dochters (op hb school) hoeven echt geen ellenlange rijen sommen meer te maken als ze het al snappen. Dat komt echt wel goed. Geniet van je dochter!
Ik zou er wel oog voor hebben, wat opvalt maar ook niet groter maken dan wat het is. Heb twee bijzondere kinderen.
Moet denken aan een verhaal van de crèche. Dat kind niet wilde opruimen en dan niet mocht buiten spelen. Dat hielp niets. Zou mij niets verbazen als ze dacht maar ik wil hier blijven spelen dus waarom opruimen? Zij vond het niet erg.
Op de basisschool bleek nog veel spanning, onrust. Leren ging ook niet helemaal vanzelf.
Hier ook bij beide kinderen verschillende gedachtes over wat het kan zijn en ik herken dingen ook.
Zoals ik het lees, dochter doet het op eigen tempo, op haar moment. Ik vind dat zelf juist heel mooi. Niet iedereen is vatbaar voor wat men voor zich heeft direct te snappen/gebruiken en zich zoals de gemiddelde te gedragen. Het kan best zijn bij het speelgoed er veel gebeurt tijdens het bekijken, voelen etc. En dat ze dus later pas bedenkt wat je er mee kunt.
Lopen, ja eerst lang gekeken misschien en dan in 1 keer goed doen. Er zijn types die direct willen proberen en nadoen maar dat gaat niet op voor iedereen.
Hoe gaat het op school? Doet ze wel mee of zit ze dan in haar eigen wereld?
Als je geen beroep wilt doen op het consultatiebureau zou ik school eens vragen of daar dingen opvallen.
Over die getallen; ik heb zelf vroeger heel lang de 5 en 7 niet willen noemen, want ik vond dat dat geen 'meisjes-getallen' waren. Ik dacht ook heel lang, toen ik 6 was, dat ik daarna 8 zou worden, want 7 hoorde er niet tussen in mijn beleving. (klinkt misschien raar dat je dat op die leeftijd nu nog herinneren kan maar ik weet dat nog heel goed, zelf waar ik zat in huis toen ik dat bedacht)
Ik heb trouwens ook heel lang het eigen bedachte woord "genaamd' gezegd (zogenaamd had de betekenis 'nep' dus betekende 'genaamd' de werkelijkheid vond ik.
Ben verder trouwens verder heel middelmatig en met de getallen is het ook goed gekomen, maar zou zoiets kunnen spelen?
Verder vond ik je openingspost helemaal niet naar over je dochter, kan me voorstellen dat je gewoon benieuwd bent of iemand dit herkent. Ze is zoals ze is, ik denk dat het leuk is om haar toch uit te dagen in verschillende aspecten waar ze last van zou kunnen hebben. Het snelle praten bijvoorbeeld? Kunnen jullie niet met haar gaan zingen, zodat ze misschien daardoor leert/ontdekt dat je ook op een ander tempo kunt praten. (geen snelle rap-liedjes kiezen natuurlijk 🙃)
Wij hebben als ouders goede ervaringen met een speltherapeut. Die had onze zoon best goed door. En heeft ons ook wel handvatten gegeven.
Ook van zoon dachten wij "is ie nu dom of wat.."
Praatte laat, liep laat ( 22 maanden), fietste laat, was wat later dan gemiddeld zindelijk ( 3 1/2 jaar) maar als hij er dan aan begon, ging het gelijk goed. Liep gelijk als een kieviet, fietste gelijk weg zonder wieltjes, praatte gelijk volzinnen, wat binnen 3 dagen dag en nacht zindelijk. Ook bleek hij opeens alle kleuren te kennen toen hij nog geen drie was inclusief zwart en grijs.
Dus ja van sommige kinderen krijg je moeilijk hoogte en vraag je je af hoe ze nu leren.
Wat wel belangrijk is, is om te vragen hoe het nu gaat op school en of ze makkelijk contacten maakt. Zorg dat ze in een klas zit die veilig is en zet in op sociaal gedrag.
Onze zoon kon wel makkelijk contact maken maar omdat hij net wat anders dan anders was is hij helaas gepest. ( gelukkig niet meer op de nieuwe school).
Als het sociaal allemaal maar een beetje loopt, dat is het allerbelangrijkst. Of ze dan nu net wel of net niet op een heel goed aangeschreven school zit is dan tot daar aan toe.
sommige dingen die je benoemt zijn helemaal niet gek voor een 4jarige. Kleuters ontwikkelen zich op verschillend tempo. In sommige dingen lopen ze voor op andere dingen achter op het gemiddelde.
- mijn dochter hield niet van kleurplaten en ook niet van voorgeschreven knutselwerkjes: die wilde zelf dingen bedenken
- mijn dochter ging ook pas dingen doen als ze daar zelf het nut van in zag (waarom lopen als je ook kunt kruipend bijv)
- kleuters hoeven op die leeftijd nog helemaal niet te kunnen tellen.
