Hoe te reageren op dit gedrag?
Ik heb voor dit topic een nieuw account aangemaakt omdat ik denk dat mensen mij zouden kunnen herkennen.
Het gaat om onze dochter (enige kind) van 6 jaar, zit in groep 3.
Dochter is een lieve, vrolijke en gevoelige meid, maar heeft heel veel behoefte aan duidelijkheid, herhaling herhaling herhaling en er wordt veel gemopperd/consequentie gegeven waardoor gedrag (wordt ge-)stopt. Dan pas lijkt het bij haar binnen te komen en is ze erg verdrietig /boos. Ze hoort en ziet de ernst van te voren niet.
Haar gedrag vergt veel, zeer veel energie van ons en is niet gezellig.
Zelf ziet zij dit trouwens niet zo.
Ik heb verschillende keren met haar besproken welke oplossing misschien helpt om beter te horen en reageren op wat we zeggen en óns helpt om minder te hoeven mopperen en straf te geven, maar ook zij heeft geen oplossing hiervoor.
We lopen hier thuis behoorlijk veel tegenaan (man en ik) en hopen dat jullie met ons mee willen denken en we tips krijgen hoe we om kunnen gaan met haar gedrag zodat de sfeer in huis gezelliger wordt.
Wat doet ze dan allemaal voor vreselijks?
Het gaat niet om vreselijke of stoute dingen.
Het zijn de oneindige bijsturingen en herhaling van de dagelijks terugkerende dingen: De hond niet te plagen, stoppen met toeteren, met de vingers uit de chocopasta blijven en de deksel erop doen als ik dat vraag (en dan nog 2x in de chocopasta zitten, zeggen dat ze aan moet kleden en dan doet ze nog 1001 andere dingen waarna ik haar herinner aan haar taak (en haar laat denken aan de consequentie = minder tv-tijd resterend= En dat is dan drama) etc etc.
Lady-Voldemort schreef op 08-09-2021 om 19:57:
Wat doet ze dan allemaal voor vreselijks?
Ja, daar ben ik ook wel benieuwd naar... Waarvoor straf je haar bijvoorbeeld?
Ventilator schreef op 08-09-2021 om 20:09:
Het gaat niet om vreselijke of stoute dingen.
Het zijn de oneindige bijsturingen en herhaling van de dagelijks terugkerende dingen: De hond niet te plagen, stoppen met toeteren, met de vingers uit de chocopasta blijven en de deksel erop doen als ik dat vraag (en dan nog 2x in de chocopasta zitten, zeggen dat ze aan moet kleden en dan doet ze nog 1001 andere dingen waarna ik haar herinner aan haar taak (en haar laat denken aan de consequentie = minder tv-tijd resterend= En dat is dan drama) etc etc.
Dat hoort bij kinderen opvoeden. Rustig blijven, dingen negeren die niet per se gecorrigeerd hoeven (en dus niet op elke slak zout leggen) en vooral oneindig veel geduld hebben.
Ventilator schreef op 08-09-2021 om 20:09:
Het gaat niet om vreselijke of stoute dingen.
Het zijn de oneindige bijsturingen en herhaling van de dagelijks terugkerende dingen: De hond niet te plagen, stoppen met toeteren, met de vingers uit de chocopasta blijven en de deksel erop doen als ik dat vraag (en dan nog 2x in de chocopasta zitten, zeggen dat ze aan moet kleden en dan doet ze nog 1001 andere dingen waarna ik haar herinner aan haar taak (en haar laat denken aan de consequentie = minder tv-tijd resterend= En dat is dan drama) etc etc.
Soort grammofoonplaat word je die blijft hangen. Als ze na 2x vragen niet aangekleed is dan zou ik haar in pyama mee nemen. Soms moet je even daad bij het woord voegen.
waar haal ik oneindig geduld?
Grammafoonplaat is my middle name
Ventilator schreef op 08-09-2021 om 20:17:
waar haal ik oneindig geduld?
Ik denk gewoon wat strenger zijn. Chocopasta en je vinger er in? Klaar morgen geen Chocopasta. Niet aankleden mooi hup in pyama. Hond pesten daar zou ik keihard in zijn....en echt resoluut afkappen.
Ik snap dat het lastig is hoor en goed dat je tips vraagt maar ik lees nu alsof je blijft vragen. Vandaar hup 2x vragen en daarna klaar.
mopperen jullie ook de hele dag door?
Ik heb eindeloos veel geduld gehad. Maar sinds april is dit gedrag opvallend toegenomen en leidt de dag. Ik vind het moeilijk om dit niet mijn stemming te laten bepalen, maar houd het niet tegen.
Hoe lukt jullie dat?
Misschien ook focussen op wat wel goed gaat (en dat ook benoemen)?
Lastig om te beoordelen zo vanaf een scherm wat wel/niet goed is om te doen.. Ik ken alleen wel ouders die hun kinderen de hele tijd vertellen wat ze verkeerd doen en ook meerdere keren achter elkaar hetzelfde. Dan is actie ondernemen beter lijkt me want dan maakt het gewoon geen indruk en verandert er niks.
Ik zeg/weet niet of jullie dit doen maar dit kwam als eerste in me op.
we zijn consequent
We helpen haar denken aan wat we al eerder zeiden. Als ze niet reageert (heel vaak) dreigen we met consequentie en vervolgens attenderen we haar erop dat consequentie er aankomt. Dan komt de consequentie en vervolgens is ze ontroostbaar/boos/in verzet. Alsof het totaal als verrassing komt.
Zou het gedrag toegenomen kunnen zijn vanwege spanning voor groep 3? Misschien dat het over een paar weken iets afzakt als ze wat gewend is?
Verder ben ik ook van de harde aanpak. Inderdaad geen chocopasta meer als je er niet met je vingers uit kan blijven. Direct een duidelijk gevolg geven aan het niet gewenste gedrag.
Ventilator schreef op 08-09-2021 om 20:21:
mopperen jullie ook de hele dag door?
Ik heb eindeloos veel geduld gehad. Maar sinds april is dit gedrag opvallend toegenomen en leidt de dag. Ik vind het moeilijk om dit niet mijn stemming te laten bepalen, maar houd het niet tegen.
Hoe lukt jullie dat?
Hoeveel structuur en duidelijkheid bieden jullie? Ik merk dat zoon (5) - en dat geldt ook voor de pubers - het aanzienlijk beter doen als er enorm veel ritme en regelmaat en daarmee voorspelbaarheid is. Dus: na het opstaan douchen en aankleden, dan tv kijken tot we gaan ontbijten, na het eten meteen tandenpoetsen, dan tas inpakken, dan nog even lezen of spelen, schoenen aan en gaan. Als ik afwijk (bijv. na het eten nog even tv kijken) is het meteen hommeles. Dat doe ik dus niet (behalve in vakanties).
We zijn duidelijk in wat ze moet doen. We herhalen niet wat ze niet moet doen.
Misschien inderdaad. 2x zeggen. 3e keer consequentie.
ik heb juist proberen in te spelen op haar weinig gericht zijn op wat we zeggen/niet meekrijgen (wat zonder opzet lijkt). Ze wordt altijd opgeslokt door alles om haar heen. Ik weet niet of we dan iets van haar vragen wat ze niet kan. Maar misschien reageert ze ook gewoon niét omdat ik niet snel genoeg een consequentie geef en het dus ook niet belangrijk is te luisteren want ik herhaal het toch wel.
-Nienke- schreef op 08-09-2021 om 20:29:
[..]
Hoeveel structuur en duidelijkheid bieden jullie? Ik merk dat zoon (5) - en dat geldt ook voor de pubers - het aanzienlijk beter doen als er enorm veel ritme en regelmaat en daarmee voorspelbaarheid is. Dus: na het opstaan douchen en aankleden, dan tv kijken tot we gaan ontbijten, na het eten meteen tandenpoetsen, dan tas inpakken, dan nog even lezen of spelen, schoenen aan en gaan. Als ik afwijk (bijv. na het eten nog even tv kijken) is het meteen hommeles. Dat doe ik dus niet (behalve in vakanties).
Ik doe het elke dag hetzelfde. En herhaal mijn verwachting van haar bij elke stap van het ochtendritme. Dat vind ik ook het zorgelijke. Het lijkt alsof ik haar moet aansturen alsof ze het een van de eerste keren doet. Ze denkt niet zelf na en raakt afgeleid.
