hoe ga ik om met negatief gedrag zoon?

Geen reacties?

Ik zie dat er nog niemand heeft gereageerd. Ik vind het ook lastig. Eigenlijk zijn er geen kant en klare oplossingen, dat dacht ik net toen ik je posting las en twijfelde of ik zou reageren. Kinderen opvoeden is niet altijd makkelijk, het is niet altijd rozengeur en manenschijn.
Soms zijn er periodes dat je kind vervelend, egoistisch, onbegrijpelijk is. Je vraagt je af waarom je al je liefde in dit monstertje steekt. Doe ik iets verkeerd? Wat is er eigenlijk zo leuk aan moeder zijn?
Je voelt je een politieagent die alleen maar aan het schipperen is en wegen zoeken om het weer gezellig te heben in huis, ook met dit kind.
Ik denk dat je zoon met hetzelfde worstelt, hij doet erg zijn best en alles gaat verkeerd en zit tegen.
Tips? Probeer wat te ontspannen, ga met of zonder hem wat afleiding zoeken. Even wat minder opvoeden; corrigeren, straffen, preken. Is hij vervelend? Dan gaat hij maar even naar zijn kamer.Jij probeert niet meer alles voor hem op te lossen en over alles een "stevig gesprek" te hebben. Als hij alleen maar loopt te hangen dan laat je hem lekker niets doen. Als hij op minecraft ruzie krijgt dan leert hij daar weer van. Zijn ook sociale contacten.
Een aai over zijn bol en als hij erover wil praten kan hij bij je komen. Hij is boos en teleurgesteld als dingen verkeerd gaan, wil troost en niet gelijk een gesprek daarover of nog erger, ook weer ruzie met mama.

Dus laat je minder beinvloeden door zijn emoties. Niet je dag laten verpesten door zijn gedrag. Als je zelf rustig kan blijven, wat meer ontspannen kan reageren op zijn buien duren die vaak ook korter.
Er komt weer een tijd dat hij zijn gevoelens beter onder controle heeft en een gezellige puber wordt die het ook niet overal mee eens is, ook wel eens dwars is, maar dat bespreek je dan samen bij een kop thee.
Als je echt het gevoel hebt dat je de opvoeding van je zoon niet aankan, het te heftig is, zou je een afspraak kunnen maken bij een orthopedagoog.

Ik hoopte eigenl

Dat Karmijn zou reageren. Die heeft altijd mooie inzichten over dit soort dingen.

Richt je op jezelf

Je zegt het zelf al: je moet iets met jezelf.
Ik zou zeggen: leef het voor. Zorg ervoor dat de catering goed is bij thuiskomst en ga vervolgens iets doen wat jij leuk vindt. Benoem ook wat je leuk vindt, of waar je blij van wordt. Zoveel als je maar kunt. Richt je daarbij niet op zijn gedrag, laat dat maar even voor wat het is, maar het zonnetje dat schijnt,of de kachel die lekker brandt. Het brood is lekker vers en wat staat dat shirt hem goed.
Zorg dat jij iets leuks of goeds hebt om te doen en stort je daar op. Ga brood bakken of planten verpotten of de piepende scharnieren smeren, of de tuin betegelen... ik noem maar wat,
Natuurlijk moet je hem begrenzen als dat nodig is, als zijn gedrag gevaarlijk is of schadelijk. Verder laat je hem even. Jij bent LEKKER BEZIG!
Verwacht niet dat hij positief reageert, die kans is klein. Je zegt de leuke dingen en je bent lekker bezig, voor je eigen plezier. Verwacht gewoon maar niet teveel van hem. Je gaat binnenkort met behulp van de GGZ een grote gedragsverandering van hem vragen. Daarvoor kan hij jouw positieve instelling en jouw voorbeeld goed gebruiken.

Succes. Het is lastig, maar je bereikt soms meer met een omweg.
Groeten, Maw.

jij kan jezelf opladen door een oppas in te huren. Jij lekker de stad in en de oppas samen met hem met een dvd-tje op de bank.

Kon hij niet naar een andere school? Kan hij niet wat andere kinderen leren kennen, bv op scouting? Hij zal zich vast enorm eenzaam voelen, mijn kind heeft ook echt andere kinderen nodig om mee te dollen, hoe leuk ik ook ben
Van alleen minecraften wordt z'n negatieve gedrag alleen maar meer, dus daar moet een tijdslimiet aan zitten. Samen bewegen lijkt me ook goed.
Is er een vader? Is het wat om in een weekend een flink eind te gaan fietsen en ergens te overnachten en dan weer terug.

bij tijd en wijlen

WHeel herkenbaar. Zoon heeft hier ook van die periodes. Ik kan daar ook niets mee, ik probeer me ook niet te veel laten meeslepen met zijn emoties (zoon is overigens 12 en een half) en ook ass-er), maar dat is verdomd moeilijk! Net kwam hij weer zo sjag en negatief uit school. Zit ik daar met mijn catering en krijg alleen maar grommen. En als ik vraag of er iets is en of ik kan helpen, dan is het antwoord: ja, mij langer laten gamen. Is niet leuk.

ik probeer mezelf er van af te sluiten en hem het dan maar zelf te laten uitzoeken, maar zoals gezegd heel moeilijk vind ik dat. Niet heel veel tips helaas maar wel herkenning.

Minecraft

Ik weet niet hoe jij het beste afstand neemt, omdat ik niet weet wat jij leuk vind. Lezen, tv kijken, wandelen, de stad in enz.? En je beseffen dat je helaas (en ook wel gelukkig) slechts heel beoerkt het vermogen hebt om een ander gelukkig te maken, ook als die ander je kind is.

Ik heb zelf wel vaak 'kwaliteitstijd' met mijn dochter danzij Minecraft. Samen filmpjes kijken van minecraft, zoals bij Enzo Knol of dagelijks hd (maar er zijn er veel meer), samen in de minecraftboekjes kijken. Haar helpen filmpjes maken voor op haar youtube kanaal over minecraft, meekijken hoe ze speelt enz. Het is groot in haar wereld, dus zij geniet als ik mee kijk en doe.

Sanne

dank jullie

Dank voor jullie reacties.
Ik ga niet al te zeer in op gedrag van mijn zoon, want daar ging mijn vraag primair niet over. Dat was om een beeld van zijn negatief gedrag te schetsen. Wij gaan door een therapeut, dus daar zitten we boven op. Hij heeft erg last van negatief zelfbeeld (want ligt goed in de groep).

Maar goed, zijn gedrag maakt mij ook negatief en het is soms of je tegen een muur staat te praten. Erg frustrerend. Mijn verhaal posten geeft al weer wat lucht. Het is weer even fijn wat feedback te krijgen. Inderdaad, leef voor, laat je niet teveel meeslepen, en ook wel weer even waardevol om te horen, je bent zelf beperkt in het gelukkig maken van een ander. Ik wil natuurlijk dat hij gelukkig is, dus hij 'mag' van mij geen negatief gedrag vertonen. Maar misschien moet ik dat los laten. Want dat levert mij veel frustraties op en geeft hem misschien het signaal dat zijn gedrag niet goed is. (dat is het ook niet, maar hij is zoals hij is, en dat is op zich natuurlijk goed) (okee, die laatste toevoeging was heeeeel vaag).

En misschien iets meer leuke dingen met hem doen, dat schiet er gewoon zo vaak bij in met alle drukke levens (en beperkte interesses van zijn kant). Tijdens Big Hero 6 waar we laatst geweest zijn heb ik hem nog nooit zo hard horen schaterlachen. En hij is ook erg blij met zijn Mincecraft boek dat hij van mij heeft gekregen.

Bedankt nogmaals allemaal!