Extreem eetgedrag
Hoi allemaal,
Ik weet dat veel kleuters er een potje van maken bij maaltijden, maar mijn dochter van 4 is toch wel wat extreem:
Zij wil niks proeven, wil geen stukjes in haar eten en behandelt eten alsof het een enge spin is.
Bij elke maaltijd is het huilen omdat ze niet wilt eten(ook bij fruit) ik heb even geprobeerd om het te doen volgens het boekje, maar als je kind dan afvalt en helemaal niks eet, niet eens 1 hap, dan moet het maar met drama, anders eet ze gewoon dagen helemaal niks....
Als ze een griepje krijgt weegt ze meestal nog maar 11 a 12 kilo, terwijl ze qua lengte al maat 116 heeft. Als ik niet aandring dat ze moet eten blijft ze op 12 kilo hangen, dan steken baar botten eruit en is gewoon een eng gezicht. Als ik wel aandring komt ze op 16 kilo.
Ze hoeft niet haar bord leeg te eten, als ik het idee heb dat ze vol zit mag ze stoppen, geef ik haar per ongeluk een hap teveel, geeft ze over.
Ik werk wel met een stickersysteem, als zij iets proeft (zoals een stukje maïs of een doperwt enz.) en erop kauwt, mag ze een sticker plakken, bij 10 stickers krijgt ze een cadeautje. Op dit moment heeft ze ongeveer 6 weken niks geproefd. Mijn geduld begint een beetje op te raken.
Consultatiebureau, dokter en de kinderarts zeggen dat alle kinderen moeilijk eten, en vinden mij een overbezorgde moeder, omdat ik al 2 kinderen verloren ben...de.kinderarts zei zelfs dat het een probleem van de opvoeding is...
Ik voel me niet serieus genomen en hoop dat jullie tips voor mij hebben, eigenlijk hoop ik ook dat dit vanzelf goed komt met de tijd, zoals sommige mensen zeggen, maar ik betwijfel het.
Mijn man was volgens mn schoonmoeder als kind hetzelfde, zodra hij 1 hap in zijn mond kreeg spoelde hij het weg met melk, hij kauwde ook niet. Wat moet ik doen?
Anonymized User
Dat ben ik...
tja
"maar ik had hier wel sterk de indruk dat Ad vooral een tegengeluid wilde laten horen."
Ja, die indruk heb ik zelf eigenlijk bij veel postings van Ad H 
Groeten,
Temet
Anonymized User/KK/Emmawee
Anonymized User:
."Ik vind het ook onzinnig als straf, maar bij ons kwam het ook wel eens voor dat er niet of nauwelijks werd gegeten. Dan trokken wij soms ook de conclusie dat het kind te moe was om te eten. Resultaat kon dan hetzelfde zijn: niet eten, vroeg naar bed. "
Zo ging het hier nagenoeg letterlijk. Ik denk dat het hoogstens een keer of vier voorgekomen is.
KK:
"Mishandelen lijkt in dit geval misschien een te groot woord, maar je kind bewust zijn eten onthouden, zie ik toch als slechte behandeling van je kind."
Het kind eet zelf niet dus het 'straft' zichzelf. En als af en toe een 'straf' er toe leidt dat het uiteindelijk wel normaal mee-eet is het netto effect n.m.m. positief.
Emmawee:
"Ik geloof helemaal niet dat er bij Ad sprake was van echte dwang of strijd, maar eerder van heel duidelijke grenzen. Mijn stijl is het ook niet, maar zoals Ad het beschrijft zie ik gewoon een degelijke ouderwetse aanpak, met "zonder eten naar bed" als consequentie. Gewoon, je gezag laten gelden, geen gedoe."
Dat was wel de insteek, ja. Uiteindelijk wordt iedereen daar beter van. Ik vind het echt vreselijk als er vriendjes mee-eten die slechter opgevoed zijn. Pas ging er een vriendje mee naar de McD. Wilde een hamburger en frites, maar na twee happen hoefde hij niet meer. Ik zou me schamen als ik die ouders was.
"Ik weet niet of Ad dat had volgehouden met een kind dat echt niet eet."
Nee, dan waren we waarschijnlijk gezellig samen naar de psycholooog gegaan. Maar gelukkig was het gewoon het aloude machtsstrijd gedoe dat een beetje volwassen ouder zelf wel op kan lossen met een beetje dwang en regelmaat.
Juist die basisdingen als slapen en eten zijn meestal een kwestie van ouderwetse regelmaat. Als het kind gewend is te eten, eet het normaal gesproken ook. Als het dan een keer niet wil eten is dat ook geen probleem. Maar als er een structureel spelletje van gemaakt wordt moet je daar adequaat mee om kunnen gaan. Slapen, idem. Als het kind een keer niet kan slapen of bang is, mag het best bij papa en/of mama in bed. Maar als dat een gewoonte wordt is er iets mis.
Opvoedregels
Hoe langer ik moeder ben, hoe meer ik besef dat er geen standaard opvoedregels zijn die werken voor elk kind. Ja, misschien de rust, reinheid en regelmaat, maar dat is zo breed dat al mijn opvoedmissers daar ook wel inpassen.
Dwingen te eten? Been there. Bleek kind ernstige allergie te hebben.
Het enige wat je kan doen is goed naar je kind kijken en luisteren en vooral je eigen gevoel volgen. Dus ook in dit geval: terug naar de arts.
