Eeuwige discussie over de lengte

Eira

als je zo goed weet dat er frustratie achter zit, wat een !@# reactie is het dan om zo'n antwoord te geven. Je bevestigd eigenlijk waar ze bang voor is.Namelijk dat het niet goed/fijn/prettig of handig is als je klein bent. Dat is toch niet nodig?

Maar....

.... ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik vind een jongen van 12 met 1.52 niet bepaald groot.... Moet wel zeggen dat ik meer naar de meisjes kijk en die wellicht op die leeftijd nog voorop lopen en dus groter zijn dan jongens van 12? Mijn dochter was toen ze 12 was ook 1.52 en echt, echt de allerkleinste in de klas, ook vergeleken met de jongens.
Maar hoe dan ook, wat een gezemel van de familie zeg!
Gr. Bibi

Jeetje

Gaan we nu hier ook nog waarde-oordelen hangen aan het groot of klein zijn? Volgens mij gaat het er vooral om dat je een beetje tevreden bent met jezelf. Ik moet bekennen dat ik er niet voor terugdeins om een volwassene af te katten als die begint, maar nooit ten koste van hun kind. Dat kind kan er ook niets aan doen dat hij zo'n draak van een moeder heeft. Lullig hoor.

Huh?

Ik weet niet wat ik verkeerd heb gezegd eigenlijk..
Dat ik die moeder op haar nummer heb gezet die mij afkatte dat mijn dochter te groot zou zijn? Mag dat niet dan?? Of moet ik het accepteren dat mensen zo tegen haar doen...
Ik snap het niet helemaal.
Mij persoonlijk maakt het niet uit hoor of iemand groot, klein, dik of dun is, ik zal daar nooit uit mezelf iets vervelends over zeggen, ook niet uit frustratie en ik wil ook niet dat iemand dat bij mij en mijn naasten doet, dan zeg ik wat terug, logisch.

Van je af laten glijden

Onze dochter, bijna 12, is 1.68 meter. Groter dan ik ben, en ook de langste uit haar klas. Nu zit ze ook nog eens op een ZMLK-school, en tussen die "kleintjes" met down oogt ze echt als een reus.
Zo'n beetje iedere dag worden we daar wel over aangesproken, zowel door vreemden als bekenden.
Ik knik en lach dan maar eens vriendelijk, en zeg droogjes: Ja, klopt, ze is lang...
Ik snap dat jij je zoon niet als extreem lang ziet, maar in de ogen van je familie is-ie dat wel. Immers: neef is kleiner. Dat is hun referentiekader. En dan kun je dat wel willen bewijzen met groeimeters en dergelijke, maar waarom al die moeite doen?
Laat het van je afglijden.

Hij is zo groot als hij lief is

Of : ik vind hem zo lief als hij groot is....

Oftewel : verzin een goede one-liner die bij jou en hem past en die tegelijk een bevredigend antwoord is voor de familie.

Mijn zoon is net 10, 148 cm en sinds kort 1 cm langer dan zijn Oma. En ja, Oma vindt hem erg groot. Ze raakt er niet over uitgepraat. Het is allemaal relatief. Thuis is hij nog steeds het kleintje.

Mijn schoonmoeder is 1.48.
En zegt inderdaad als ze hem ziet.
"Nou ben je al groter als oma" of "sjonge wat je hebt oma al ingehaald"

Mijn reactie is dan, "tja daar is niet veel voor nodig"
wel lachend, maar toch.

Ach ja, oma's

Zo heb je een baby in je armen, en zo is het een lange slungel die je voorbij gegroeid is. Laat haar toch van dat momentje van verbazing genieten. Het leven is een wonder. Dat is wat oma's ervaren. En dan is de ontnuchtering van groeicurves totaal niet aan haar besteed.

Groot groter grootst

ik kom net van de ggd af met zoon, vorige maand 12 geworden en nu 1.51 en 38 kg. Hoort toch echt bij de net iets onder het gemiddelde-gemiddelden volgens de groeicurve

Atalanta, moet echt lachen om jouw reacties wat je zou zeggen.

Als ik er nu even over nadenk is dat lengtedingetje iets wat bij ons bij de verjaardagen ook altijd weer naar boven wordt gehaald. Nichtjes die veel groter zijn, neefjes die veel kleiner zijn. Groter worden is blijkbaar ook weel boeiend onderwerp

Ach

Mijn schoonfamilie roept altijd dat mijn kinderen verschrikkelijk mager zijn. (zitten gewoon in het groene gebied van de kinder bmi, in de bovenste helft zelfs.
Dat zegt niets over mijn kinderen of mij, dat zegt iets over mijn schoonfamilie. Die zijn namelijk allemaal obees. Dus bij hun vergeleken zijn wij sprietjes.

Zou daar ook geen trek in hebben

Ik zou er ook geen trek in hebben om iedere week hetzelfde gezever te horen hoor. Ik zou op de man af gewoon vragen of we met dat onderwerp onderhand niet eens klaar waren.
Hier hebben we een 10 jarige van 1.47 cm en een 13 jarige van 1.41 cm, in 1 gezin dus. Maar in de familie is dat helemaal geen onderwerp van gesprek. In het gezin is het 1 keer ter sprake gekomen toen broertje tegen broer durfde te zeggen dat hij "lekker" groter was. Zijn broer antwoordde toen heel gevat: "Ha! zorg jij nou maar eerst dat je wijzer wordt dan mij."

Pokon

Mijn middelste is heel groot voor z'n leeftijd. Toen hij nog maar drie was kreeg ik in winkels regelmatig te horen: Moet hij niet naar school. Ehh, nee, hij is pas 3. En toen ben ik er mee begonnen, als iemand zegt dat hij groot is, zeg ik altijd: Ja, iedere dag een theelepeltje pokon, werkt geweldig! Hij is nu trouwens 10 jaar en zo'n 1,60 m. Volgens de berekeningen wordt hij ongeveer 1,93 m. Nou, we zien het wel.

Herken het wel hoor,

dochter is lang, was al heel vroeg groot en op 10 jarige leeftijd 1.70, echt lang dus. Maar toch kreeg ik de kriebels van stééds overal maar weer die opmerkingen( terwijl ze terecht waren,ze was lang!) maar tjee, er is nog meer dan dat! Dus ik kan me wel voorstellen dat je van je familie dr op een gegeven moment wel klaar mee bent.
Nu is dochter 15 en al jaren 179cm. Zoon van 13 is 171, dus die wordt ook lang ( na heel lang middenmaatje te zijn geweest )
Ik zei ook wel eens iets van "jaa ik kook heel goed, dan krijg je dat, dan groeien ze"

Huh groot?

Mijn zoon van nog geen 11 is 1,60m, dus jouw zoon is heel klein

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Jij kunt de discussie ook stoppen

"jaha, hij is best groot." want in hun ogen is dat schijnbaar zo, en dan verder met andere dingen... iedereen blij. Zowiezo, wat willen ze eraan doen dan dat hij groot is? hoeveel wil je er nou helemaal over zeggen?
Mijn kinderen zijn ook groot, niet abnormaal, maar tis echt iets voor oma's om iedere keer te roepen OOOH wat isie groot geworden! gewoon lief knikken en ja zeggen
Tess

Ik snap het niet.

Je zoon is 1.52 meter. Punt. Dat is het is, 1.52.... Of dat nou groot, klein, gemiddeld etc is, is helemaal afhankelijk van interpretatie. Als je verschillende kaders gebruikt, ben je het per definitie oneens.
Jouw zoon is in dat licht ook niet gemiddeld. Jouw zoon is 1,52: afgezet tegen de groeicurve is dat gemiddeld, zoals het afgezet tegen zijn kleinere neef, groot is.

Ik begrijp niet dat dit zo'n punt is.

Nog

een keer.
Als het om de bovenstaande reactie ging, dan had je helemaal gelijk.
Maar ik heb al een aantal keren aangegeven dat ze vinden dat hij groot is voor zijn leeftijd.

Verder maak ik er geen punt van.
En heb ik ook al iedereen bedankt voor zijn reactie.
En gezegd dat ik er nu niet meer op ga reageren.

Serra

mijn reactie hierboven is bedoeld voor Serra

Omgekeerd

Hier is het omgekeerd. Zoonlief is 13 en slechts 1m30 groot. Neefje van 9 jaar is daarentegen al 1m50. Hoe vaak er al niet gevraagd dat ze naast elkaar staan om te vergelijken. Alsof je zo al niet ziet dat neefje een heel stuk groter is.

Dus ik kan me best wel inbeelden dat het je irriteert dat ze daar telkens weer over beginnen...

En daarnaast heb je ook nog eens gelijk, 1m52 voor bijna 12 lijkt mij gewoon gemiddeld. Vreemd dat ze zeggen dat er in je zoon zijn klas toevallig grote kinderen zitten. Ik zou denken dat zijn neefje de kleinste van zijn klas moet zijn, dat zouden ze toch ook moeten weten. Of mss zitten in die klas toevallig veel 'kleine' kinderen?

Tanja

Zag je reactie nu pas. En ik snap het nog steeds niet... )

Maar dat is verder ook prima. Mijn reactie was in ieder geval niet bedoeld om je ter verantwoording te roepen.