Een warhoofd of gemakzucht?
Goedemorgen iedereen,
Ik ben benieuwd naar de ervaringen van andere ouders en of jullie eventueel tips hebben. Mijn zoon van 9 jaar zit in groep 6 en is een fantastisch kind die het hartstikke doet goed op school, sociaal en ontzettend creatief is.
Sinds vorig jaar merk ik op dat hij hier thuis vergeetachtig of warrig is. Wat voorheen altijd heel logisch was, speelgoed opruimen als je het niet meer gebruikt, spulletjes op de vaste plek terugleggen, het vaste ritueel van 's avonds douchen en tandenpoetsen etc. lijkt voor hem niet meer te bestaan. Of althans soms selectief 
Zijn kamer is opeens ontzettend rommelig, hij laat overal van alles slingeren en is hierdoor vaak van alles kwijt en als ik niets zeg, worden de tanden ook niet meer gepoetst.
Hij voelt wel de behoefte aan zelfstandigheid en neemt met andere dingen weer genoeg verantwoordelijkheid zoals wanneer we samen naar school fietsen, hij zelf naar huis mag komen of alleen buiten spelen.
Op dat gebied kan ik enorm goede afspraken met hem maken omdat hij dit ook heel leuk en stimulerend vindt. Je kamer of je was opruimen valt onder een andere categorie, dat snap ik. Maar ik vraag me soms af of dit gemakzucht is of gewoon oprecht warhoofdig of iets wat bij de leeftijd hoort?
Ben benieuwd naar jullie ervaringen en eventuele tips.
Serieus?
'Maar ik vraag me soms af of dit gemakzucht is of gewoon oprecht warhoofdig of iets wat bij de leeftijd hoort?'
Het kind is 9!
Natuurlijk is zijn gedrag normaal.
Nog maar 9
Inderdaad, hij is nog maar 9.
Als je toch van mening bent dat er wat aan hem mankeert, zou je kunnen denken aan pre-puberen.
Het is maar een oprechte vraag
Bedankt voor jullie reacties, het is een oprechte vraag met een oprechte intentie. Uit sommige antwoorden proef ik afkeuring, dat stel ik niet op prijs.
Op het eerste gezicht normaal gedrag
voor een 9-jarige, maar uit je post begrijp ik dat het voor hem nieuw is. Dan ligt het misschien toch anders. Maar als er op andere vlakken geen problemen zijn zou ik het toch schuiven op pre-puberen. Gaat alles op school goed, ook op sociaal vlak? Daar kun je het met hem misschien een keer over hebben? Kan hij nog steeds goed meekomen op school of kost het hem meer moeite nu?
Enne, even off topic, als je na 2 reacties schrijft "uit sommige antwoorden proef ik" bedoel je dus alle reacties 
. En als je schrijft op een forum kun je ook antwoorden verwachten die als onprettig overkomen, of die niet in je straatje passen. Dat hoort erbij. Tenzij mensen echt bot of agressief reageren is het iets dat je gewoon zult moeten accepteren. Bovendien lees ik geen afkeuring, wel verbazing. En dat komt dan weer omdat het normaal gedrag is voor een 9-jarige. Toevallig niet voor die van jou, tot voor kort. Maar ik ken geen kinderen die zo opgeruimd waren/zijn als die van jou. Ik raad je aan eraan te wennen. Puber en gemakzucht zijn synoniemen, dus er staat je nog heel wat te wachten ben ik bang...
Meer inhoudelijk
Een kind van 9 gaat zich meer op de buitenwereld richten, krijgt meer prikkels, input en afleidingen te verwerken dan een kind van bijvoorbeeld 6. Dan blijft er minder 'ruimte' en energie over om alles netjes op te ruimen. Dat geldt voor volwassenen ook, die zijn in drukke tijden vaak minder 'opgeruimd' dan in rustige tijden.
Het wordt de komende jaren waarschijnlijk alleen maar erger.
Je kunt niet alles
Je kind wil vooral leren. Dat is een oerdrift, niet te beteugelen.
Daar gaat dus ook zijn aandacht naar uit.
Dingen die hij al geleerd heeft, die zijn dus niet meer interessant, bestaan niet meer.
Het wordt idd (veel) erger, dus wen er maar aan
Je kunt wel dingen doen natuurlijk, zo vond mijn dochter het erg fijn om schema's te krijgen, lijstjes van wat ze moest doen etc. Soms maakte ze die ook zelf.
De slaapkamer, die zou je kunnen los gaan laten.
