Een leermiddel voor autistische kinderen
Lieve ouders,
Ik ben Anne, een Nederlands 20-jarige 2e jaars studente aan de Haagse Hogeschool. Ik studeer industrieel product ontwerp. Samen met 4 andere enthousiaste studenten ben ik een innovatief leermiddel aan het ontwikkelen voor scholen om autistische kinderen van 6 tot 11 jaar spelenderwijs emoties te leren herkennen in een interactieve manier. Dit project is een initiatief van Alicja, een pools meisje uit mijn project groep die erg begaan is met autistische kinderen en dit project heeft geleid tot aan de laatste ontwikkelingsfase van het product met haar kennis in kinderen met asperger syndroom.
Het product neemt vorm in een ketting met daaraan een effen rond amulet met een diameter van 8 cm en 3 cm dik. Dit amulet beschikt over een touchscreen beeldscherm aan de achterkant en een camera aan de voorkant. Dit product kunnen de kinderen om hun nek hangen en een foto maken van het gezicht van een klasgenootje. Het beeldscherm laat de foto zien en met speciale software verteld het het kind ook welke emotie het klasgenootje op de foto heeft. Deze foto's worden opgeslagen in een galerij, waar het kind de foto's kan terug zien. Niet alleen eigen gemaakte foto's worden in deze galerij opgeslagen. Wanneer er meerdere amuletten in klas gebruikt worden, worden alle foto's automatisch gedeeld met elkaar zodat ze er allemaal van kunnen leren en niet per se zelf een foto hoeven te maken als ze dat niet willen of durven om te leren. Op het amulet kan het kind ook een spel spelen waarin de foto's van de galerij worden weergegeven met een meerkeuze vraag welke emotie word weergegeven. Verder kunnen kleurinstellingen makkelijk worden gewijzigd naar de voorkeur van het kind.
Het spijt me voor deze lange uitleg, ik hoop dat het duidelijk genoeg is. Ik kan hier helaas geen afbeeldingen bij plaatsen.
Wij zijn nu bezig met de laatste ontwikkelingsfase van dit project. We zijn dit product aan het realiseren, maar we hebben nog een beetje inzicht nodig in hoe het autistisch kind met ons product kan omgaan. We moeten weten hoe het kind een prototype van het product omgaat in hoe het het product vastpakt en hoe het kind denkt een foto te kunnen maken. Dit prototype zal alleen de vorm van het amulet imiteren. Ook zouden we graag door middel van papieren afbeeldingen inzicht willen krijgen of het kind de interface van het product hoe wij die ontwerpen zal begrijpen. Graag zouden wij twee lieve meiden (ik en Alicja) met z'n tweetjes langskomen om samen met u inzicht in deze aspecten om ons product perfect te maken voor het autistisch kind.
Toen Alicja nog in Polen was had ze al inzicht gekregen in de voorkeur van de kleur van het product van het autistisch kind en ook dat het materiaal glad en effen moet zijn (plastic) samen met dat de vorm herkenbaar en symmetrisch moet zijn zonder scherpe randen. Daarom is ons amulet ook rond. U hoeft zich in die aspecten geen zorgen te maken.
Wij zoeken naar ouders rondom Den Haag of Breda (waar we wonen) die ons deze kans willen geven. Wij zullen de resultaten gebruiken in het verbeteren van het product en het proces beschrijven in een rapport. Natuurlijk uw privacy gewaarborgd wanneer u daar behoefte aan heeft (in verband met het maken van foto's en het benoemen van namen).
Zou u en uw autistisch kind ons willen helpen? Of heeft u iets op te merken over ons product of enige tips? Dan horen we graag van u! U kunt een reactie plaatsen hier in de forum of een e-mail sturen naar [email protected]
Liefs, Anne Kostermans en de rest van het project team.
Wat opmerkingen
Bovenstaand stukje staat boordevol spel- en taalfouten. Het is ook niet zo aardig om te spreken over 'autistisch kind'; liever gebruik je dan 'kind met autisme'. Voorts valt binnen het spectrum niet alleen Asperger, en als je alleen kinderen met het syndroom van Asperger in je onderzoek wilt betrekken, zijn en doen die niet allemaal hetzelfde.
Maar het idee is leuk.
hmm
Genoeg ellende gehad met foto's maken van anderen. Mijn kinderen mogen geen eens foto's maken van elkaar zonder toestemming. Op veel scholen is het maken van foto's van elkaar ook verboden.
Goh
Nooit geweten dat ieder autistisch kind behoefte heeft aan ronde en symmetrische vormen. Nooit geweten dat ieder autistisch kind als een zwakbegaafde behandelt moet worden. Goh. Er gaat een wereld voor me open, zou mijn kind dan niet autistisch zijn #sarcasmemodusuit.
Serieus, dit gaat toch niet werken? Je zit met het probleem van foto's maken en opslaan, met het probleem dat sommige kinderen niet willen afwijken van de rest en 'dus' niet met zo'n amulet gaat lopen (had een app gemaakt) en als laatste is het imo zo dat alleen echte emoties weken, dwz een proefpersoon die doet of hij boos is door de mand valt. Daar ga je dan met je voorbeeldgalerij. En dan, dan moet het kind de emotie gaan herkennen? Ik zie dat echt niet voor me. Een ander kind is boos, jouw kind komt met zijn amuletje om een foto te maken. Sorry, zelden zo'n slecht idee gehoord.
afnermer
Tsja, 'het autistische kind' bestaat niet. Ik vrees dat er geen afnemer komt voor jullie product. Er bestaan al legio middelen/spelletjes om emoties te leren herkennen. Interactief zou geen kind dit willen doen, het kan wel wat zijn voor de logopedist/therapeut, daar zou ik me dan op richten.
Tja
Ik waardeer jullie goede bedoelingen. Maar geen kind met autisme is hetzelfde. Er zijn kinderen met klassiek autisme, kinderen die naast autisme ook een verstandelijke beperking hebben of juist het tegenovergestelde daarvan...Je kunt dus niet spreken van: het autistische kind....verder willen deze kinderen vaak, zeker als ze wat ouder worden, helemaal niet dat andere kinderen op de hoogte zijn van hun autisme. Dat ze dan eens verkeerd begrepen worden of zelf iemand verkeerd begrijpen nemen ze dan op de koop toe.
Van mij mag je de term
autistische kinderen gerust gebruiken hoor. Voor de rest denk ik dat je een heel specifieke doelgroep voor ogen hebt.
Ik heb een autistische zoon die asperger heeft. Hij zal never, echt never nooit willen worden gezien met iets waardoor hij anders lijkt dan anderen. Dus zo'n amulet zou voor kinderen zoals hij echt niet werken, en is ook niet nodig trouwens.
Als je je richt op jonge kinderen met een ernstige vorm van autisme en dan eventueel ook nog met een geestelijke beperking denk ik dat het leuk kan zijn. Maar dan moeten de kinderen wel leerbaar zijn op dit punt.
En ik zou het denk ontwikkelen in combinatie met een gedragstherapie of in een speciaal onderwijsklas waarin dit product ook echt wordt toegepast.
Verder vind ik dat mijn autistische zoon juist bijzonder goed is in het herkennen van uitdrukkingen. Wat hem moeilijk valt is zijn houding en gedrag daarop aan te passen, hoe ermee om te gaan.
Inzichten omtrent autisme veranderen voortdurend. Onlangs is uit onderzoek gebleken dat autistische mensen/kinderen juist zeer empathisch zijn, maar met al die ongevraagde input en gevoelens van anderen niets kunnen. Voor mij was dat een feest der herkenning, want dat heb ik altijd al gevonden. Het idee dat een kind met asperger gezichtsuitdrukkingen zou moeten leren herkennen vind ik dus wat achterhaald. Wel kun je er leuke activiteiten mee ontwikkelen zoals, wat doe je als je iemand tegenkomt die zo (= boos) kijkt...
Ik zou dus zelf eerder denken aan speciaal onderwijs, gedragstherapie, en dergelijke. Misschien ook wel voor kinderen met Down...
Mirreke
Ja, inderdaad. Deze kinderen krijgen alle informatie ongefilterd binnen, en krijgen zo eigenlijk juist veel meer input.
oftewel....
Mensen met autisme zien de bomen, niet het bos..
oftewel
Mensen met autisme zien de bladeren, niet de bomen, laat staan het bos 
