Door andere moeder zoon niet uitgenodigd op kinderfeestje
Mijn zoon is net 6 jaar. Een moeder van een klasgenootje van hem is echt verschrikkelijk bezig. Ik zal het even kort uitleggen. Al bijna een jaar is een moeder (van een klasgenootje van mijn kind), bezig mijn kind negatief neer te zetten bij alle andere ouders uit zijn klas. Er worden door haar dingen gezegd als “heeft ADHD,heeft gedragsproblemen, hij slaat iedereen in de klas enz”. Echt , de verschrikkelijkste dingen worden gezegd. Ik durf het hier niet eens allemaal neer te zetten. Al die dingen zijn niet waar. Ook school is er stellig van overtuigd dat dit niet waar is en school steunt ons hier ook in. De laatste woorden die wij hebben gehad met haar waren helemaal verschrikkelijk. Haar woorden waren: ze heeft een hekel aan hem, kan hem niet uitstaan, en ze kan hem wel wat aandoen. Gevolg hiervan: school op de hoogte gebracht. School heeft aangegeven dat ze zijn veiligheid op school garanderen. Maar goed, nu komt het, buiten school natuurlijk niet. En deze moeder gaat maar door. Nu zijn er al een paar kinderfeestjes geweest waar mijn zoon niet voor gevraagd is. Dit zijn moeders die haar “ware aard” nog niet zien of niet willen zien. Ik ben er van overtuigd dat zei deze moeders aanspoort om hem niet te laten uitnodigen door hun kinderen. Hij is in het verleden wel vaker overgeslagen met feestje en daar heb ik me nooit zo druk om gemaakt. Immers, dat hoort bij het groot worden. Teleurstellingen horen bij het groot worden. Maar nu loop ik hier al een paar weken mee. Heeft iemand tips hoe hiermee om te gaan?, hoe kan ik ervoor zorgen dat ik er niet steeds aan denk?, hoe kan ik haar negeren ( ook al zie je haar elke dag op het schoolpein),
Ik zou
willen dat school in gesprek ging met haar en jou om eens te vragen wat er aan de hand is of zijn er geen getuigen van haaf kletspraatjes? Dit moet stoppen. Een kind iets willen aandoen ( ook al zeg je het alleen maar) is erger dan andere ouders opstoken om een bepaald kind niet uit te nodigen. School moet duidelijk maken dat ze moet stoppen met die lasterpraatjes
Aanvulling
zal het even verder aanvullen. School heeft al met haar gesproken en al het mogelijke op school al gedaan. Buiten school is het een ander verhaal. Daar kan school ons niet bij helpen. Een gesprek voeren hebben we ook al gedaan. Ook met haar man erbij die bijna omviel van al haar woorden die ze zei. Ook dat ze hem wel wat aan kon doen.
Echt, het is verschrikkelijk.
Wijkrechercheur?
Nou ja, met dat VT gedoe natuurlijk wel een lastige, maar heb je niet iemand in je omgeving met een vergelijkbaar of hetzelfde beroep?
Die deze moeder openbaar voor iedereen eens kan aanspreken voor de deur van de school op het schoolplein.
Dat ze een kind aan het pesten is en dat dat geen manier is voor een volwassenen, nota bene een moeder. Hoef je niet de naam van het kind te noemen maar haar rol daarin.
Misschien kun je ook uitzoeken of het strafbaar is en haar dat medelen wat je daaraan kunt doen.
Zonodig een paar keer in dezelfde week, andere tijden, andere ouders, herhalen?
Dan weet in elk geval iedereen hoe ze bezig is.
Dit soort mensen kun je zelfs nog uitlokken om op een schoolplein te gaan staan schelden en dat is ook heel duidelijk voor iedereen.
Veiligheid komt door zaken open te breken in publiek
Op een ouderavond opstaan en dat aankaarten in de groep?
's middags op de opvang aan de orde stellen in een groep wachtende ouders?
Liever niet zelf, liever een stevige vader of andere mijnheer, of groot uitgevoerde mevrouw.
Je informeren
https://www.stoppestennu.nl/pesten-cyberpesten-strafbaar
Informeer eens of anderen al nagedacht hebben over dit soort van pesten door een volwassene van een kind buiten de school.
En inderdaad bewijs verzamelen. Neem het op waar je kan, film het. Neem gesprekken op met school.
Aanvulling
Ongeveer de helft van de ouders ziet hoe ze is en weten ervan. De andere helft loopt met haar mee. Wat je zegt over het verhaal doen naar de andere ouders hebben we al geprobeerd. Geen resultaat. Hier hebben we niks mee bereikt, we hebben ons alleen maar verlaagt naar haar niveau en dat voelde niet goed. Ik wil niet zo’n ouder zijn. Informatie vragen aan een wijkagent is een goede tip. Verder heb ik volgende week een afspraak met iemand van het dorpenteam. Kijken of die tips heeft. Het liefst wil ik een manier voor me zelf vinden waarop ik dit getreiter kan negeren en waardoor ik weer rust krijg in mijn hoofd.
Informatie
Bedankt voor de site. Zal even kijken
Je hebt al genoeg tips gekregen. De wijkagent zou ik zeker inseinen, net als bewijs verzamelen met video/geluidsopname en getuigen.
Maar hoe gaat het met afspreken na schooltijd? Heeft je zoon dan wel vriendjes, gaat hij ergens spelen of komen ze bij jullie spelen. Daar begint het wel mee. Kinderen waar ze na schooltijd niet mee speelt, zal ik niet snel uitnodigen op een feestje of dochterlief moet dat toch echt willen en we zitten nog niet aan het maximum wat ik gesteld heb. De meeste verjaardagsfeestjes bestaan immers maar uit 6 tot 8 kinderen bestaan op die leeftijd, inclusief de jarige en eventuele broertjes/zusjes. Dus als je dan net het "lastigere of onbekendere" vriendje bent, dan val je buiten de boot.
Onbekend maakt onbemind en dan krijgen roddelpraatjes ook meer kans van slagen. Hoe zijn jouw contacten met die ouders. Sta je er af en toe een praatje mee te maken of mijdt je zo omdat ze tot haar kliekje behoren? Ik zou er dus gewoon met een olifantenhuid bij gaan staan en praten over neutrale dingen als het weer, dat het bijna vakantie is etc. En niet af en toe, maar elke dag. Zodat ze jou leren kennen, ze je zoon naar je toe zien rennen en hem zien in een andere situatie als dat joch wat volgens de verhalen van heks niet deugd. Stukje beeldvorming... En als hij zelf jarig is, laat hem vooral een partijtje geven. Jullie doen niets verkeerd dus doe gewoon je ding en sta er boven.
Hoi annaniem
Mijn zoon heeft best wel wat vriendjes en speelt regelmatig. Is het niet bij ons dan is het wel bij een ander. Een groot sociaal leven hebben we ook. Op het schoolplein sta ik vaak praatjes te maken. En inderdaad, dan sta ik er met een olifantenhuid bij. In het dorp staan we bekend om fatsoenlijke,behulpzame, vriendelijke en sociale mensen. Ik moet er ook boven staan. Het kost me soms weleens moeite, en dan word je onzeker. Ik vind je verhaal fijn om te lezen. Ik voel me gelijk sterker. Ik moet er boven staan en dat ga ik weer doen. En bewijsmateriaal is er en zal nog meer worden
Maar
Als hij door de andere helft wel eens wordt uitgenodigd is dat genoeg.
Iig altijd opnamen maken als bewijs en laten zien dat je dat doet.
Houd contact met haar man, dat is je ingang.
Kind uitnodigen
Ik zou stroop gaan smeren via haar kind. Kind gaan uitnodigen om te spelen en dan hele leuke dingen doen. Beetje snaeky en manipulatief misschien, maar in deze situatie geoorloofd vind ik. De kinderen zitten nog heel wat jaren bij elkaar op school. Als je zoon graag met je zoon speelt, zien anderen dat ook en dan kan ze niet anders dan haar houding veranderen.
Uhm
Sneaky
Al was het waar
dan kon het nog niet. Onze kinderen hebben ook wel eens vriendjes die we liever niet meer uitnodigen. Maar dat hou je voor jezelf en ga je niet rondbazuinen.
Vreemd mens.
raar mens
Wat heb je toch ongelooflijk rare mensen op de wereld 
Gelukkig heeft ze niet iedereen tegen jullie opgezet. Je schrijft dat je zoon vriendjes heeft en dat jullie een goed sociaal leven hebben, probeer je daaraan vast te houden en je leven niet teveel te vergallen door zo'n schoolpleinloeder. Gelukkig is niet iedereen op haar hand!
Verzamel ondertussen wel bewijs en neem contact op met de wijkagent, al vrees ik dat er weinig aan te doen is. En richt je vooral op de mensen en kinderen die haar niet geloven - zo te lezen zijn die er gelukkig!
Triva
"Iig altijd opnamen maken als bewijs en laten zien dat je dat doet."
Waarom zou je laten zien dat je het doet?
Mocht je denken dat je dat moet doen omdat je de opnames anders niet als juridisch bewijs kunt gebruiken, dat klopt niet! Je mag ongevraagd opnames maken en later gebruiken. Voor de politie is dat denk ik anders.
Je kunt het wel open en bloot doen, als je daarmee wil bewerkstelligen dat ze ermee stopt. Maar goed dat kan je dan de keren doen dat je erbij bent, de andere keren niet. Ik zou het geloof ik eerst een paar keer opnemen. Dan heb je in elk geval bewijs.
Daarna evt open en bloot om te kijken of dat helpt.
Misschien dat je na het verzamelen van de opnames (misschien kunnen andere, jullie goedgezinde ouders er mee helpen?) met de wijkagent kunt spreken en dat die een stevig gesprek met haar kan hebben dat het laster is die ze verspreidt en dat ze daarvoor een procedure aan haar broek kan krijgen. Soms maakt zoiets indruk.
Vraag me overigens wel af of ze een beetje ziek (in haar hoofd),is dat ze dit doet. Heel bizar, met een knulletje van 6 jaar.
Janine
Zie de aflevering van de Rijdende Rechter van afgelopen week.
Ja het is ook een manier om iemand te stoppen én het is zichtbaar voor de omstanders. Niet omdat het verboden zou zijn, dat geldt alleen voor het strafrecht.
Triva
Geen tijd om Rijdende Rechter snel terug te kijken.
Wil je even kort aangeven wat hij er allemaal over gezegd heeft? Toevallig dat het hierover ging.
Abnormaal
Is er een manier om haar man alleen te spreken en discreet te informeren of er sprake is van psychische problematiek? Dit gedrag is zo buitenissig. Dat moet andere ouders met een beetje gezond verstand ook opvallen. Die nemen die rare praatjes vast minder serieus dan jij nu denkt.
Uit het uitblijven van uitnodigingen kan ook iets anders steken. Kleuters kunnen heel grillig zijn. Er zijn kinderen die om onduidelijke reden zelden op partijtjes gevraagd worden, en kinderen die net als slingers tot de standaard decoratie lijken te behoren.
Zelf opnames gaan maken zou ik je sterk ontraden. Deze mevrouw lijkt flink van het paadje,dadelijk escaleert de boel op het schoolplein. Dat is voor niemand fijn, en zeker niet voor toekijkende kinderen. Met een logboekje, en aantekeningen heb je genoeg concreet materiaal in handen om eventueel iets te ondernemen. Blijven aankaarten bij de directie, en eventueel de wijkagent inschakelen.
Probeer het je toch iets minder aan te trekken. Dit is zo'n duidelijk gevalletje van spoort niet. Haar problemen zijn groter dan het jouwe. Al is het evengoed heel vervelend want het komt iedere dag terug.Afstand houden, proberen het je niet te laten belemmeren in schoolpleincontacten met vriendelijke ouders, en grote kans dat het betijt . Sterkte ermee.
Wijkagent
Iemand die zich zo dysfunctioneel gedraagt doet dat niet alleen bij jou. Mogelijk zijn er bij de school meerdere van dit soort verhalen bekend. Je kunt in elk geval aan de school vragen dat als er meer mensen last van hebben dat de school adviseert dit te melden bij de wijkagent. Bij meerdere meldingen gaat die er eerder vanzelf op af. En uiteindelijk is wat buiten de school gebeurt een openbare orde probleem en dus de politie.
Ja, ...
Met het risico helaas dat je kind zelf ook in een meldsignaalsysteem wordt opgeslagen. Dat zouden ze nou eens moeten verbieden.
Kenfan
"Zelf opnames gaan maken zou ik je sterk ontraden. Deze mevrouw lijkt flink van het paadje,dadelijk escaleert de boel op het schoolplein"
Onzin om om die reden (wel terecht) dan geen opnames te maken.
Maar als je ze heimelijk maakt (dus je scherm van je mobiel afgedekt met een hoesje), ziet niemand het maar kan je het wel prima opnemen. Ik zou dat sowieso doen.
Maar ik vrees inderdaad dat ze ernstig overspannen of echt van het padje af is.
TO schreef in#3 al dat haar man bijna omviel door alles wat ze uitkraamde. Ik vrees dat hij een groter probleem heeft. Als ze dus ziek blijkt is de vraag wat helpt om haar te laten stoppen. Wel zaak om het met haar man te bespreken.
Het is triest als ze inderdaad ziek blijkt te zijn. En helemaal naar voor jullie en je zoon dat hij dan daar de dupe van is.
Heel veel sterkte.
Heimelijk
Ik vind het echt not done om stiekem filmopnames van iemand te gaan maken. Naar, achterbaks. Zou mijn keuze niet zijn. Dan moet er echt wel heel wat meer aan de hand zijn. Ik vraag me ook af of dat zo maar mag als je daarmee naar de wijkagent gaat. Het voegt ook weinig toe als je bijhoudt wat er concreet gezegd of gebeurd is en dat voorlegt.
Nog even over die wijkagent
Dat kan helpen. Een aantal jaren geleden kwam zoon (toen een jaar of 15) witheet terug van zijn folderwijk. Daar bleek oude klasgenoot van de basischool van hem te wonen. Die knul liep hem daar te jennen: schelden, tegen zijn fiets trappen, kranten uit zijn tas pakken en in de plas gooien, als hij ze verderop in de bus aan het doen was. En dan snel wegrennen en naar binnen als zoon hem achterna kwam. Zoon had het voornemen hem op te wachten en hem in elkaar te timmeren. Had ongetwijfeld geholpen. Ik heb zoon daar toch van weerhouden, hij heeft de voorvallen bijgehouden en is naar de wijkagent gestapt. Die zou een praatje gaan maken met de jongeman en zijn ouders. Dat is blijkbaar gebeurd, want daarna was het gedonder afgelopen. Zonder dat er opnames aan te pas waren gekomen.
heimelijke opnames
Even voor de duidelijkheid.
Ik heb het niet over filmopnames, maar over geluidsopnames.
Mijn advies is alleen om ze te maken.
Je hoeft ze niet te gebruiken.
Je kan inderdaad mbv die opnames notities maken wat ze allemaal wanneer gezegd heeft.
En misschien heeft zo'n wijkagent al voldoende aan de notities en maakt een gesprek van de agent met haar voldoende indruk. Bovendien zijn er inderdaad andere ouders bij vermoedelijk en als die jou goedgezind zijn kunnen die jouw verhaal/notities ondersteunen.
Maar als het nodig is heb je dan wel die opnames achter de hand.
En soms kan dat toch wel handig zijn.
Dit kan m.n. helpen als je een op een situaties hebt (geen andere getuigen) en de andere ontkent het allemaal en is niet onder de indruk van bijv. zo'n wijkagent. "Notities" kan je immers ook maken over dingen die ze helemaal niet gezegd heeft.
Weet in elk geval dat het vanuit juridisch oogpunt niet verboden is en gewoon als bewijs meetelt.
Omdat ik denk dat er iets met de vrouw aan de hand is zou ik eerst met haar man gaan praten. En niet boos en gefrustreerd zijn naar hem toe maar je zorgen uiten over haar en over je kind. En kijken met hem wat jullie kunnen doen. Misschien dat de wijkagent wel indruk op haar maakt. Of misschien dat dit man helpt om haar naar een arts te laten gaan voor onderzoek en medicatie.
Zeker
Wel geluidsopnames maken!
En nee ik ga geen rijdende rechter samenvatten.... Ik heb dáár geen tijd voor 
School moet wel wat doen
De school moet hier wel wat aan doen.
Gewoon benoemen: "We hebben gemerkt dat er onder de ouders leugenachtige roddels verspreid worden over kind X. Deze roddels zijn onwaar. Er is op school nooit iets voorgevallen met kind X. We willen alle ouders vragen om geen roddels te verspreiden over kinderen en om geen kinderen buiten te sluiten op basis van roddels. Als u vragen of zorgen heeft over de interactie tussen uw kind en een ander kind kunt u dit met de groepsleerkracht bespreken."
En ik zou absoluut geen contact proberen te zoeken ("stroop smeren") met kind Y. Juist volledig vermijden buiten schooltijd. Elk contact is alleen maar een gelegenheid voor meer roddels en leugens. Het is veel makkelijker om te kunnen zeggen: "Dat kan niet want er is helemaal geen contact geweest tussen mij en mijn kind en familie Y" dan om te moeten zeggen "Ja, ik had woorden met de moeder, maar ik heb niet gezegd/gedaan wat zij zegt dat ik gezegd/gedaan heb".
Als die moeder jullie opzoekt buiten school dan is dat, gezien de eerdere dreigementen, iets wat je serieus moet nemen en waar je de politie bij moet inschakelen. Ook dan is het handig als je kunt zeggen dat jij altijd de confrontatie uit de weg gaat, nooit in discussie gaat, altijd wegloopt en vraagt met rust gelaten te worden.
Als de veiligheid onderweg naar school in het geding is, vraag de wijkagent om de school op hun verantwoordelijkheid aan te spreken. School kan namelijk heel erg veel doen. Bijvoorbeeld dat andere kind pas "afgeven" aan de moeder als jullie al 10 minuten (een flinke voorsprong) vertrokken zijn.
serieus?
Geluidsopnamen maken en een wijkagent inschakelen omdat je denkt dat je kind niet wordt uitgenodigd op een kinderfeestje door een moeder die onzin over je kind vertelt?
Ik vind het wel ver gaan. Heb je al gepraat met de roddelmoeder? Hoe weet je dat ze die dingen over jouw kind zegt? Heb je dat van iemand anders gehoord of stond je erbij toen ze het deed? Met de ouders waarvan jij overtuigd bent dat die zich hebben laten overhalen om jouw kind niet uit te nodigen? Dat lijkt me een heel stuk vriendelijker en verstandiger dan grote middelen inzetten.
a) Je komt erachter dat het allemaal niet zo erg is als je dacht of de moeder stopt met haar kletspraatjes.
b) De andere ouders gaan wel mee met de roddels en dat is wel zo erg, dat je niet eens wíl dat je kind daar wordt uitgenodigd. Je kunt ook de eer aan jezelf houden.
c) Misschien blaast ze het gedrag van je zoon op, maar zit er een kern van waarheid in. Zou het kunnen dat hij wel heel druk is en net wat explosiever dan andere kinderen, waardoor ze hem zelf niet willen uitnodigen? Zulke jongetjes zitten/zaten ook wel bij mijn kinderen in de klas. Ik ken een moeder die mij ongeveer smeekte haar kind te laten uitnodigen, maar mijn zoon wou het écht niet. Het jongetje had weliswaar een lief karakter, maar die was grof, lawaaierig, erg fysiek (sloeg en schopte wel degelijk, maar niet met de bedoeling pijn de doen).
Pabomoeder
Heb je het draadje gelezen? Daarin wordt het nodige door TS toegelicht.
Pabomoeder
Door jouw reacties op dit forum bevestig je zo mijn niet zo positieve mening over de houding van leerkrachten ten opzichte van ouders. Ik denk dat je er echt veel an zou hebben om te accepteren dat ouders ook wel eens gewoon gelijk hebben....
oeps....
mijn excuses, ik had iets over het hoofd gezien, dat er al meerdere gesprekken waren geweest met de vrouw in kwestie.
Wat stom van me. Ik zat denk ik teveel met mijn hoofd in een ander draadje.
Sorry!
Wat je kan doen.... het er met die andere ouders over hebben? Het is immers het probleem dat ze andere ouders opstookt?
mijk
Nou mijk, ik ben zelf ook ouder hoor. Ouders lijken vaak niet te beseffen dat hun kind in de klas, op school heel ander gedrag laat zien dan thuis. Of je ziet dat gedrag/manieren die kinderen van thuis hebben mee gekregen niet kunnen op school. Kinderen die thuis heel veel mogen, maar op school tegen grenzen aan lopen en dat niet accepteren bijvoorbeeld. Een kind dat heel druk is bijvoorbeeld kan je thuis wel hebben, maar in de klas is dat een heel ander verhaal.
Of dat er nog 25 of 30 andere kinderen in de klas zitten....
