dochter praat alleen nog maar over haar "vorige leven"
mijn dochter praat sinds kort alleen nog maar over haar vorige leven .dit doet ze als sinds ze heel jong is , en met heel jong bedoel ik dan ook echt heel jong al sinds dat ze kon praten eigenlijk. ze vertelt hele verhalen over hoe het was in zuid afrika . en ze vertelt ook over hele spannende dingen die ze meegemaakt heeft in de tweede wereld oorlog en over het feit dat ze een verzetsstrijder was ,dat verzetsstrijder dingetje zou natuurlijk ook iets kunnen zijn wat kinderen gewoon vertellen omdat ze in groep 7/8 ook leren over de tweede wereldoorlog en alles. maar zei vertelt al die enge verhalen al sinds ze een jaar of 3 is .ze denkt dat ze vroeger freya von moltke was. en kan ook hele gesprekken na vertellen die ze met bijvoorbeeld "haar moeder" heeft gehad.ik vond dit altijd wle leuk het was iets wat bij haar "past" en om eerlijk te zijn denk ik ook wel dat dit echt waar zou kunnen zijn.zei is immers geboren op dezelfde dag als dat freya von moltke overleden is .echter vinden haar klasgenoten het niet altijd leuk. zij vinden het eerder raar. en snappen niet waarom dochter de hele dag buitenspeelt, ik snapte het zelf eerst ook niet maar toen ik het aan haar vroeg vertelde ze dat ze een "oude ziel "is en dat ze wil genieten van haar laatste leven.vriendinnetje van dochter stond er ook bij en lacte haar uit .ze is ook al sinds haar 2 de veganist, dat komt niet alleen door het feit dat ze een zeer gevoelig meisje is maar ook vooral omdat dochter vertelt dat iedereen een paar levensheeft als mens of dier en dat je daarna voor altijd het andere word maar dan maar heel kort leeft volgens haar is dat de reden van miskramen ,abortus etc. of dus dat je een dier word dat egslacht word volgens haar hoort het zo te zijn dat degene die eerst dier waren daarna maar een paar heel korte levens hebben maar dat degene die eerst een mens waren en daarna een dier voor eeuwig moeten leven als een dier en dat we dus geen vlees meer moeten eten . ik weet niet of iemand hier nog iets van begrijpt maar dit is hoe dochter het aan mij vertelt.mijn vraag was dus zijn er meer kinderen die dit hebben en dan ook al een hele tijd ?
Dit zou ik samen met mijn dochter doen. Naar de bieb, of op internet materiaal opzoeken over reincarnatie. Er zijn voorbeelden van. Maar ook hoe mensen daar mee omgaan. De Druzen in Libanon zullen het makkelijker waarderen en naar je verhaal luisteren en geloven dat het precies zo gebeurt is als je vertelt.
Veel nuchtere Nederlanders zullen het onwetenschappelijk vinden, niet te bewijzen, en zweverig dat je gelooft in zaken die je niet kunt bewijzen. Ook al zijn ze voor jouzelf levensecht en is het een realistische ervaring.
En daarom leer je met wie je daar wel over wil en kan spreken en met wie niet. Maar het is ook niet erg als je je een keer vergist. Mensen geloven in zoveel zaken, dan zullen ze van jou mogen aannemen dat dit is wat jij gelooft. Dus houd je rug recht en laat je niet intimideren.
En mensen die die ervaring niet hebben vinden het moeilijk om het voor zich te zien, te begrijpen of te geloven.
Ja, inderdaad, mijn kinderen hadden op veel jongere leeftijd ook wel dit soort fenomenen, maar dat is voorbij gegaan. We hebben er indertijd wel over gesproken.
Misschien wil ze er wel over schrijven? Dan kan ze haar verhalen in elk geval in een dagboek kwijt. En een dagboek laat je ook niet aan iedereen lezen, alleen aan mensen die je vertrouwt, of gewoon aan niemand.
Esoterie
Ik zou net als AnneJ wegblijven van of het ‘echt’ is of niet. Het heeft een betekenis, is een soort ‘taal’ om gecompliceerde vragen over zingeving in uit te drukken. Ik denk dat het voor haar belangrijk is om te weten dat niet iedereen die ‘taal’ spreekt of de vragen heeft waar die op aansluit. Ik zou zelf proberen uit te vogelen op welke vragen deze ‘metaforen’ een antwoord zijn en daarover af en toe in gesprek gaan. Ook omdat ik het fascinerend vind, moet ik eerlijk zeggen. Ik heb zelf ook heel wat spiritueel vocabulaire maar dat een jong kind daar al mee aan de gang gaat, vind ik bijzonder en intrigerend. Ik stel me ook voor dat je daar echt leuke, mooie gesprekken over kunt hebben. Al vind ik ook wel dat je er niet al te diep op moet ingaan en moet oppassen dat je zo’n gevoelig kind niet helemaal overvoert. Je kunt er ook wat in verdwalen immers. Beter nuchter mee omgaan.
Ik heb een keer eerder zo'n verhaal gehoord, een meisje dat al jong wist te vertellen dat ze bij een brand was omgekomen. Ik geef nu alleen dit detail, maar het was complexer. Ik ga er dan maar van uit, dat er nog heel veel is wat we niet weten en zou me vooral bezorgd maken om wat het nu voor het meisje betekent. Heeft ze er last van, op welk moment etc.
Tsjor
Ik zou wegblijven bij de vraag of het waar is of niet, en je kind vooral wijzen op dít leven. Hier en nu valt voldoende te beleven, dus waarom zou ze blijven hangen in dingen die (al dan niet echt) in vorige levens zijn gebeurd?
Mensen met vorige levens zijn altijd helden of belangrijke figuren geweest, nooit eens gewone burgers of arme sloebers. Laat je dochter dan vooral in dit leven wat voor anderen betekenen.
'Mensen met vorige levens zijn altijd helden of belangrijke figuren geweest, nooit eens gewone burgers of arme sloebers.' Dat herken ik niet in het andere verhaal, dat ik hoorde.
Tsjor
Ik ken een vrouw die zich herinnerde dat ze in een vorig leven is omgekomen bij een vliegtuigongeluk. Ze wist haar naam, haar vorige ouders leefden nog. die heeft ze ook opgespoord maar die waren erg in de war, vooral omdat ook alle familiedetails wist en de details uit haar vorige leven.
Maar goed, of je hier nu in gelooft of niet, als mijn kind dit zou vertellen zou ik haar wel serieus nemen maar haar met zachter hand er op wijzen dat ze nu hier bij mij is en dat het verleden achter haar ligt. Met andere woorden, haar uitnodigen van het het nu te genieten
Lexus schreef op 01-03-2021 om 12:11:Ik ken een vrouw die zich herinnerde dat ze in een vorig leven is omgekomen bij een vliegtuigongeluk. Ze wist haar naam, haar vorige ouders leefden nog. die heeft ze ook opgespoord maar die waren erg in de war, vooral omdat ook alle familiedetails wist en de details uit haar vorige leven.
Niet die ouders, maar die vrouw was heel erg in de war. Hoe haal je het in je hoofd om zoiets te doen, te bizar voor woorden.
Ja zo zou je het kunnen zien. Misschien heel bot van haar. Maar het was wel frappant dat ze alles, echt alle details wist uit dat vorige leven. Het was overigens pre internet. ze had die details met geen mogelijkheid ergens vandaan kunnen halen (het was ook nog in een ander land). Ik geef je voor een groot deel gelijk. Maar voor hetzelfde geld hadden die ouders er juist troost uit gehaald. Mij past geen oordeel hierin, ik weet oprecht niet hoe het zit. Ik leef vanuit: 'er is geen hiërarchie in illusies' en elk mens- en wereldbeeld is slechts een werkhypothese.
Het is erg bijzonder dat je dochter dit vertelt en herinnert.
Dat is waarschijnlijk niet voor niets. Dus relativeren of uit haar hoofd praten zou ik niet doen. We zijn als westerlingen al genoeg geprogrammeerd. Het is een pareltje, gooi die niet voor de zwijnen. Geef haar een boek van Christina von Dreien, een begenadigd jonge dame, die hoog ontwikkeld is en in haar boeken op 19 jarige leeftijd al deze dingen uit legt.
