dochter bijna 10 wil vriendin niet op feestje

jullie vriendschap

Is de vriendschap tussen de ouders nu bepalend voor de vriendschap tussen de kinderen? Zijn jullie in staat dat los te koppelen?

Tevallig ben ik ook zeer goed bevriend met de moeder van dochter's vriendin, maar ij hebben dat heel vroeg al bewust losgetrokken van elkaar. Als zij uit elkaar gaan, en dat proces is ook bezig, dan heeft dat geen invloed op onze vriendschap.

Hier bepaalt dochter dus of het betreffende kind komt of niet, met wat invloed van ons maar vriendschap tussen de ouders is daarin geennargument.

stom hoor

Dus dochter moet bevriend zijn met kind van jullie vrienden. Tsja. Vind het wel weer knap dat je het zo eerlijk aangeeft want het zal vast veel spelen bij ouders en dan stiekum.
Maar nee, je dochter is geen verlengstuk van jou en ook niet inzetbaar in jouw sociale contacten. Als je dochter dit *verpest * voor jullie geef ik haar groot gelijk! (Maar jammere hierin is dat ze niet goed eigen keuzes leert maken. Ze zal beslissing(en?) af laten hangen van in hoeverre ze tegen jullie in durft te gaan bijv, en niet bezig zijn met eigen beslissingsproces)

grotemensenfeestje?

Kunnen jullie het vriendinnetje+ouders niet uitnodigen voor het grotemensenfeestje, met familie en vrienden? Wij nodigen daar ook altijd de kinderen uit van ouders waarmee we ook bevriend zijn.

Verder ben ik het eens met de vorige reacties. Zo gaan die dingen nu eenmaal, kinderen veranderen op een gegeven moment en blijkbaar is jouw dochter daar eerder mee dan het vriendinnetje. Hoeft toch niet te betekenen dat je geen vrienden kunt blijven met de ouders?

Zo gaat het inderdaad

Hier een dochter die dit jaar voor het eerst niet naar het feestje van 1 van d'r beste vriendinnen mocht. Heb nog even gevraagd bij de moeder hoe/wat/waarom (dochter was teleurgesteld) maar het meisje mocht zelf bepalen wie kwam. Prima. Zo is het leven. Worden ze allemaal groot en sterk van denk ik dan maar.

Wel

Ik sta hier toch wat anders in. Voor mij is een feestje niet alleen iets waar alleen de kinderen komen die nu je allerbeste vrienden zijn maar er mogen ook gerust vrienden/sociale contacten komen die nu (even) buiten de cirkel vallen. Om op een aangename wijze met je sociale omgeving om te gaan is het soms nodig wat sociaal smeermiddel te gebruiken. Ik nodig ook altijd wel mensen waar ik misschien persoonlijk niet heel veel mee heb uit op gelegenheden omdat ik weet dat het niet uitnodigen niet gepast is.
Dit meisje is een vriendinnetje en ook nog het kind van hele goede vrienden van jullie dus die komt gewoon en nee je dochter mag dan niet zeggen dat het moest van jullie. Als ze dat wel doet dan zou ik helemaal geen feestje meer geven. Een feestje is een privilege en geen recht. Ik zou daar vlug klaar mee zijn.
Hier mogen ze altijd aangeven wie ze uit willen nodigen en als ze dan hun lijstje hebben gemaakt dan geef ik soms nog aan dat ze ook nog even bijvoorbeeld neefje/nichtje/nieuwe kind in de klas/kind van de buren moeten toevoegen. Het gaat dan echt niet om kinderen aan wie ze een hekel hebben maar om kinderen waar ze iets minder vaak mee omgaan of waar ze even niet aan hadden gedacht of die gewoon niet behoren tot hun beste vrienden. Het is ook geen enkel probleem als ik dat aangeef. Daar doen ze niet moeilijk over.
Als ze een kind echt niet willen uitnodigen (dat is een paar keer gebeurd) dan gaan we er over in gesprek en luister ik naar hun redenen. Gaat het om een pestkop bijvoorbeeld dan vind ik dat een uitstekende reden. Gewoon niet zulke goede vrienden zijn vind ik geen reden en dat leg ik dan ook uit. De gasten hoeven niet allemaal je beste vrienden te zijn. Natuurlijk hoef je geen kinderen uit te nodigen waar je het echt niet mee kan vinden , dat is weer het andere uiterste.

Nur

Je schreef: Ik nodig ook altijd wel mensen waar ik misschien persoonlijk niet heel veel mee heb uit op gelegenheden omdat ik weet dat het niet uitnodigen niet gepast is.

Wanneer is niet uitnodigen niet gepast? Ikzelf zou het heel vervelend vinden om ergens op visite/feestje te komen waar ik misschien helemaal geen zin in heb en waar ik misschien ook helemaal niet echt gewenst ben. Als je met wat mensen een buurtbarbecue organiseert dan is het gepast om de hele buurt te vragen maar bij je thuis is dat toch anders?

Miekemieke

Ja vaak genoeg. Soms mensen die ik echt niet mag en soms mensen waar ik wel neutraal tegenover sta. Mensen die ik niet mag komen als ze vastzitten aan mensen die ik wel heel graag mag. Als ik de buren uit wil nodigen dan wil ik misschien wel graag die aardige buurvrouw maar heb ik geen zin in die vervelende man die er aan vast zit maar ja als ik verder mensen wel met partner uitnodig dan is het een beetje vreemd om de buurvrouw zonder partner uit te nodigen. Of als ik graag mijn geliefde nicht erbij maar eigenlijk geen zin heb in haar dwarse, luidruchtige en bijzonder aanwezige kind kan ik het eigenlijk niet maken om het kind duidelijk niet uit te nodigen.

Mensen waar ik neutraal tegenover sta komen als ik weet dat niet uitnodigen de sfeer zal verpesten. Als ik met mijn collega's op zich prima kan opschieten maar niet met allemaal even goed bevriend ben dan kan ik niet collega's A.B en C wel uitnodigen maar D en E niet. Zou het om een super groot team gaan dan kan dat wel ons team is vrij klein dus ik kan inderdaad niet wel de personen uitnodigen die ik echt heel graag mag en die twee die ik wel ok vind niet. Zo geldt dat ook voor de buren (wederom als er heel veel buren zijn kan het wel maar bij een beperkt aantal buren niet) en bij familie. Zeker bij familie kan dat gewoon vaak niet.Ik heb wel wat familieleden waar ik niet zo'n band mee heb maar als ik de familie uitnodig dan zijn zij ook welkom. Als ik onderscheid ga maken dan wordt het ruzie dus dat doen we maar niet.

maar dat is anders

nu noem je allemaal voorbeelden van groepen mensen die bij elkaar horen, waarvan je niet kunt zeggen dat je de een wel uitnodigt maar de ander niet. In het geval van vadmar gaat het om een vriendschap van een kind dat aan het verwateren is. Dat vriendinnetje maakt geen deel uit van een familiegroep, en uit het bericht maak ik ook niet op dat dochter alle meisjes behalve (bijna ex-)vriendinnetje uit wil nodigen.

Vind jij dan ook bijvoorbeeld dat als je kind x uitnodigt, kind y ook moet uitnodigen, omdat x en y altijd met elkaar optrekken?

Net als Nur

sta ik ook wat anders in dat soort dingen.
In zo'n situatie zou dochter van mij dat meisje ook moeten uitnodigen. En wee haar gebeente als ik zou horen dat daarbij gezegd zou worden dat de uitnodiging alleen maar is omdat het van mij moet. Dan zou ik idd in staat zijn het geheel af te blazen.
Reden zou voor mij vooral zijn omdat de vriendschap nog niet over is en ik vind dat een verjaardagsfeest niet de manier is om een vriendschap te beëindigen. Of beter gezegd, het niet uitnodigen voor het feestje is niet de manier om een vriendschap te beëindigen. Bovendien: meegaan met de gedachte dat kind het tegenover de nieuwe vriendinnen niet kan maken oude beste vriendin uit te nodigen is impliciet de gedachte bevestigen dat je met het krijgen van nieuwe vriendinnen je oude vriendinnen niet meer kunt houden.
Zou de vriendschap echt doodbloeden, dan zou kind bij een volgende verjaardag oude beste vriendin niet meer hoeven uit te nodigen. Ook niet als ik zelf vriendschap met de ouders van het meisje zou hebben.

Aagje

Creabea

Dit meisje is de dochter van hele goede vrienden van Vadmar. Daarnaast is het meisje ook gewoon bevriend met de dochter van Vadmar. Die vriendschap is nu wat minder dan vroeger maar het is nog gewoon een vriendin. Haar niet uitnodigen doet het meisje verdriet (want die is immers gewoon vriendinnen met de dochter van Vadmar en krijgt altijd een uitnodiging) en creert een sociaal pijnlijke situatie tussen de ouders (mijn dochter vindt die van jullie niet meer zo leuk). Als de vriendschap tussen de meisjes geheel over was of de vriendschap nooit had bestaan was het een ander verhaal. Die vriendschap bestaat nog wel hoewel dochter van Vadmar er nu wat minder waarde aan hecht. Ze zijn echter nog vriendinnen. Daarom is het juist pijnlijk om haar niet uit te nodigen. Als beide meisjes niks meer met elkaar hadden was het een makkelijke keuze maar nu is er nog wel vriendschap tussen de meisjes. Dat vind ik dus al een prima reden om iemand wel uit te nodigen en al helemaal als het ook nog gaat om de dochter van een 'zwaar bevriend'echtpaar. Die mensen maken namelijk deel uit van je sociale cirkel en daar zou ik voorzichtig mee omgaan.

Ik vind niet dat ik kind y moet uitnodigen als die toevallig met kind X bevriend is want dat staat los van mijn kind en ook los van elkaar. Daar zit geen connectie tussen. De sociale cirkel van haar ouders staat echter niet los van mijn kind. Daar is ze of ze nu wel of niet wil ook een deel van. En dat maakt de situatie toch anders. Hoewel ik ook als ik niet bevriend ben met de ouders er de voorkeur aangeef dat mijn kinderen zicht niet alleen laten leiden door wie deze week hun BFF is maar dat ze ook kinderen uitnodigen met wie ze op dit moment misschien wat minder intensief spelen maar die nog wel vriendjes zijn.

Als Nur en Aagje

Dit soort discussies zijn hier al eerder gevoerd en ik kan me het beste vinden in de meningen van Nur en Aagje. Degenen die tegen zijn, komen met argumenten over dat ze er niet van zal leren als ze het meisje wel uitnodigt.

Ik ben van mening dat ze er veel van leert, namelijk om sociaal te zijn en mensen niet buiten te sluiten. Zelf heeft ze tijdens het feestje vast geen last van het feit dat het meisje er ook is en omgekeerd voelt het meisje zich niet buitengesloten en wordt ze niet onnodig gekwetst.

Ook eens met Nur, Aagje en Ulla

En met name omdat ik het argument van dochter echt niet steekhoudend vind. Ruzie zou een goed argument zijn, mits structureel (niet een ergernisje de dag voor het feestje

Dochter bemoeit zich nog met vriendin en ik krijg het idee dat hier een vervelend spelletje gespeeld wordt en daar zou ik me niet voor lenen. Dus voor het grote mensen feest zou ze sowieso uitgenodigd worden. En voor het kinderfeest ook als er recent nog enige vorm van vriendschappelijk contact is geweest.
Dit doe je alleen als het echt echt over is, en dat gevoel krijg ik hier niet.

tja

Ze is zich aan het losmaken, hoe lang moet ze dit meisje nog gaan uitnodigen? Als ze over een half jaar jarig zou zijn ook nog? Volgend jaar weer? In de brugklas nog?

Praat met die goede vrienden van je en zeg dat de relatie tussen de meiden los staat van de relatie tussen jullie en laat je kind lekker beslissen.

laatste jaar

Hier nodigt zoon uit met wie hij in het laatste jaar gespeeld heeft, dus als hij al langer dan een jaar niet met een kind heeft gespeeld hoeft hij die niet uit te nodigen.
Nu zit zoon in een klas met maar zeven jongens en nodigt hij ze allemaal uit, omdat het anders lullig is voor die ene of twee (die hij minder aardig vindt) die niet zijn uitgenodigd. We gaan ook naar een locatie waar het niet erg is hoeveel kinderen er komen. Hij nodigt ook nog altijd een vriendje van zijn oude school uit, die verder niemand kent.
Het niet kunnen maken tov de nieuwe vriendinnen vind ik kul, schaamt ze zich soms voor dat meisje? Hoe lang is het geleden dat ze hebben gespeeld? Ik vind het niet kunnen als zij dit meisje zwart maakt tov haar nieuwe vriendinnen, dus ik zou wel willen weten wat er nou precies speelt.

de eerste zin

is toch echt: "We merken het al vaker. Onze dochter is zich aan het losmaken van Beste vriendinnetje". Misschien moet vadmar zelf even reageren om te verduidelijken hoe ver dat losmaken gevorderd is. Als ze nog regelmatig met elkaar spelen, dan zou ik ook zeggen dat het meisje gewoon moet worden uitgenodigd, maar als dochter al maanden zoveel mogelijk speelafspraakjes afhoudt, dan lijkt het me (evt. voorlopig) einde verhaal.