Dochter (4) wordt buitengesloten
Sinds 2009 ben ik de trotse vader van een superleuk en lief meisje.
In 2014 zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan en hebben we nu nog steeds heel goed contact.
Sinds december zit ze in groep 1 en ging ze met heel veel plezier naar school en klaagde ze nooit over school of alles wat daar aan gerelateerd was.
Maar nu heb ik al een paar keer keer van mijn ex gehoord dat mijn dochter geregeld wordt buitengesloten als ze bij aanvang in de klas een bepaald hoekje moeten opzoeken.
Mijn dochter zit dan alleen en andere kinderen zitten dan met 4 a 5 man in een ander hoekje.
Sinds vanmorgen is voor mij de maat vol. Mijn ex belde mij en zei dat ze in de klas gewoon moest huilen (mijn ex dus) om het beteuterde gezicht van mijn dochter te moeten zien en tegelijk het besef dat er niemand met haar wil spelen.
Volgens de juf willen sommige kinderen gewoon alleen spelen, maar dat geldt echt niet voor mijn dochter.
Zij beseft nu dat er niemand bij haar gaat zitten omdat zij in dat bepaalde hoekje zit.
Maandag volgt er een gesprek met de schooljuf en ik hoop dat er een gezamelijk plan van aanpak komt zonder dat alle kinderen hier iets van merken.
Ik hoop hier toch wat advies te krijgen over zulke situaties.
Er is niets erger dan je de pijn van je kind te voelen..
mvg,
gert
Ooh dit klinkt niet goed.
Het ergste van al vind ik dat de leerkracht dit niet zelf oppikt.
Ik zou het eenmaal bespreekbaar maken, en het dan niet te lang afwachten. Het is nu nog makkelijk om van klas of school te veranderen. Dus dat traject zou ik zeker al gaan verkennen,
Kleuters
Kleuters zijn vaak kort en direct. "Ik vind jou stom", "Ik wil niet met jou spelen", Het is vaak van korte duur. Zo slaan ze elkaar en wordt er gehuild, 5 minuten later zitten dezelfde 2 gezellig samen in de bouwhoek.
Een kleuterjuf hoort hier mee om te kunnen gaan, het sociale stukje wordt ze juist op deze leeftijd aangeleerd, zover dat lukt.
Juf kan sturen, spelenderwijs, zodat jou dochter het weer leuk vindt op school. Groepjes wisselen, haar eens iets samen laten doen met een kindje " die liever alleen speelt", de laatste moet juist dat samenwerken misschien weer leren.
Je dochter vindt school nu niet meer leuk, jullie hebben dat aangegeven, juf moet daar iets mee, zij legt de basis voor de komende jaren.
Aangeven in een rustig gesprek, zonder verwijten. Direct een schoolwissel vind ik wat te ver gaan, op iedere school kom je leerkrachten tegen waar je kind en/of de ouder geen klik mee heeft.
Hloe lastig het ook is, het gaat om je kind en je wilt haar gelukkig zien, is een open gesprek zonder al teveel emoties vaak de beste oplossing.
huuh?
Wil,je geeft zelf al aan dat kleuters kort en direct kunnen zijn. Ze moeten alles nog leren op sociaal gebied. Ze moeten ook nog leren buitensluiten, dus ik vind het veel te voorbarig om te spreken van buitensluiten. Normaal gesproken dan, maar ik krijg uit het bericht geen idee van een zorgelijke situatie. Ook lees ik helemaal niet dat kind niet meer leuk vindt.
Gert, het is zeker zaak met de juf te praten. Dat moet je altijd doen bij zorgen. Maar je helpt je kind niet door dit op te blazen, er grote woorden aan te verbinden. (Buitensluiten, er wil niemand met haar spelen, plan van aanpak). Daarmee maak je het veel te emotioneel, en het is nog maar de vraag of er iets aan de hand is.
Natuurlijk moet juf dit handelen. Maar misschien doet ze dat. Ze heeft ervaring met kleuters, en weet ook dat iedere kleuter een hoop moet leren. Ook tav teleurstelling etc. Ze raakt niet in paniek als er eens een kleuter alleen speelt, want dat is idd volkomen normaal.
Buiten dat moeten kleuters ook leren initiativen ontplooien. Kleuters spelen vaak met elkaar puur omdat ze dat gaan doen, ze nodigen elkaar zelden uit. Ze zijn impulsief en staan nog overal voor open. Misschien kun jij (of je ex) haar wat helpen door bij binnenkomst in de klas contact te leggen met een kind, of eens iemand thuis uit te nodigen.
Maar zend vooral niet uit naar kind dat er een groot probleem is, gegarandeerd dat je dat dan krijgt.
eens met Wenda
Maak er zeker voor nu geen probleem van en probeer nuchter te blijven kijken naar wat er speelt. Kleine kinderen zijn samen met pubers 'swerelds meest egoistische wereldburgertjes. Dat moet worden geleerd. Ook jouw dochter moet zich nog leren integreren in een groep die daar wat lastiger in lijkt. En de groep moet door juf worden geleerd hoe te delen en spelen.
Soms kennen kinderen elkaar van de speelzaal of uit de buurt, is het familie, zijn de ouders vrienden.
Soms trekken die kinderen naar elkaar toe. Maar net zo vaak zijn het de beste vriendjes als ze naar school gaan en vanaf dag 1 dat ze op school zitten zien ze elkaar niet meer staan.
Zo zijn kinderen. Vriendjes, geen vriendjes, neutraal tegenover elkaar enz. Je zit met ik weet niet hoeveel persoonlijkheden in de klas, dat moet nog met elkaar vergroeien.
Als juf een goede is, is dat heel makkelijk spelenderwijs op te pakken. Je plant als juf overal spelenderwijs, ongemerkt je zaadjes, net als ouders thuis.
Zeg daarom dat het je opvalt dat.
Hoe zij dat ziet.
Dat je de indruk hebt dat.
Hoe juf en jullie kunnen zorgen dat.
En of je daar met een week of 3 weer op terug kunt komen in een kort gesprekje om te evalueren hoe het dan gaat.
Wenda
Gert schrijft dat zijn dochter wordt buitengesloten, niet ik. Ook lees jij niet dat dochter van Gert het niet meer leuk vindt op school. Toch schrijft hij dat wel. "Ze ging met veel plezier naar school maar...". Ging is verleden tijd, dus sinds enige tijd vindt ze het niet meer leuk.
Ook zit zijn dochter als enige alleen in een hoekje, terwijl andere kinderen met 4 of 5 kinderen in een ander hoekje zitten.
Ook begrijp ik jou "huuh?" niet. Wat is er niet duidelijk?
Ook schrijf je dat juf ervaring heeft met kleuters, waar staat dat in de openingspost?
Ook gaat het er niet om dat kleuters soms liever alleen spelen. Dochter van Gert mist aansluiting, zit en speelt veel alleen en zij wordt daar verdrietig van.
Jij zegt dat het maar de vraag is of er iets aan de hand is. Gert weet wel zeker dat er iets aan de hand is, zijn dochter isnamelijk verdrietig.
even een vraag
Hoe lang zit ze nu op school, een jaar ? En hoe is jullie contact met andere ouders ? Hoe ervaren is de leerkracht ? Er zijn neem ik aan al wat meerdere contact momenten geweest toch ? Ik kom vrijwel dagelijks op het schoolplein en vraag regelmatig aan de leerkracht hoe het gaat en geef ook aan als mij iets opgevallen is. Ik heb het idee dat jullie misschien ook wat meer jullie best moeten doen om open en toegankelijk te worden. Beetje laten koppelen aan andere kindjes gaat soms ook door de andere ouders te leren kennen.
