Dilemma!

Een kind opzadelen met het geheim van een zwangerschap is een slecht idee. Dat vertel je alle kinderen tegelijk, zo van 'we moeten iets vertellen; jullie krijgen er nog een broertje/zusje bij'. En dan pas aan de buitenwereld. Je wil niet dat de zesjarige op school zegt 'mama heeft een baby in de buik maar eigenlijk mag ik dat nog niet vertellen'. En dan zeggen andere kinderen thuis 'de mama van X heeft een baby in de buik, maar eigenlijk mocht X dat nog niet vertellen'. Maar ondertussen weet wel de halve school het al en horen de kinderen van 4 en 8 het misschien wel van een klasgenootje. Dat moet je niet willen.

Ik snap niet dat een huisarts dit voorstelt, maar je hebt zelf ook gezond verstand gekregen om te bedenken dat iets geen goed idee is of niet bij je past.
Nog los van het inhoudelijke stuk is het niet goed om geheimpjes te hebben met één kind en niet met de andere. Dat wakkert onderlinge jaloezie juist aan. 

Iedereen gaat er vanuit dat de huisarts heeft gezegd dat TO het nieuws van de baby als een geheim aan de 6-jarige moet vertellen en hem dan als opdracht moet geven dat geheim te bewaren. Maar dat staat niet in de OP. 
In de op staat: Huisarts vertelde dat het rust kan brengen als hij weet waarom mama (ik) de laatste tijd zo moe is (ben). Kan dus goed dat de huisarts heeft aangegeven (net als sommige schrijvers in het andere topic) dat zoontje waarschijnlijk aanvoelt en merkt dat er iets aan de hand is. Mama is vaker moe, kan wat minder hebben. Maar zoon kan dat niet plaatsen, snapt het niet. Dus dat de huisarts heeft gezegd dat het zoon mogelijk wel helpt als hij weet waarom dingen nu wat anders zijn dan voorheen. 
Dat TO dat dan als 'ons geheimpje' aan zoon moet vertellen en hem de opdracht moet geven dat geheim te bewaren lijkt meer invulling van TO. En niet dat de huisarts heeft gezegd "een groot geheim bewaren is helpend als je het moeilijk hebt". TO zou bijvoorbeeld ook ervoor kunnen kiezen om het alle kinderen te vertellen. Of om een alternatieve uitleg (ben ziek, kan niet zo goed slapen) oid te geven. Iéts waardoor zoon het gedrag van TO kan plaatsen én weet dat het niet zijn schuld is. Want dat laatste is ook snel gedacht door zo'n ventje.

Meesje schreef op 15-03-2023 om 13:54:

Iedereen gaat er vanuit dat de huisarts heeft gezegd dat TO het nieuws van de baby als een geheim aan de 6-jarige moet vertellen en hem dan als opdracht moet geven dat geheim te bewaren. Maar dat staat niet in de OP.
In de op staat: Huisarts vertelde dat het rust kan brengen als hij weet waarom mama (ik) de laatste tijd zo moe is (ben). Kan dus goed dat de huisarts heeft aangegeven (net als sommige schrijvers in het andere topic) dat zoontje waarschijnlijk aanvoelt en merkt dat er iets aan de hand is. Mama is vaker moe, kan wat minder hebben. Maar zoon kan dat niet plaatsen, snapt het niet. Dus dat de huisarts heeft gezegd dat het zoon mogelijk wel helpt als hij weet waarom dingen nu wat anders zijn dan voorheen.
Dat TO dat dan als 'ons geheimpje' aan zoon moet vertellen en hem de opdracht moet geven dat geheim te bewaren lijkt meer invulling van TO. En niet dat de huisarts heeft gezegd "een groot geheim bewaren is helpend als je het moeilijk hebt". TO zou bijvoorbeeld ook ervoor kunnen kiezen om het alle kinderen te vertellen. Of om een alternatieve uitleg (ben ziek, kan niet zo goed slapen) oid te geven. Iéts waardoor zoon het gedrag van TO kan plaatsen én weet dat het niet zijn schuld is. Want dat laatste is ook snel gedacht door zo'n ventje.

Dat zou kunnen, maar dan moet je het niet als een geheim brengen en ook niet alleen de zesjarige op de hoogte brengen. Je moet dan wel eerst zeker weten dat je de zwangerschap gaat doorzetten (wat ik nu wel lees dat ze dat gaan doen). 

Maar heel eerlijk gezegd lijkt het me sterk dat een kind zo heftig reageert op alles en iedereen enkel en alleen omdat zijn moeder even wat vermoeider is dan normaal.

MamaE schreef op 15-03-2023 om 14:29:

[..]

Dat zou kunnen, maar dan moet je het niet als een geheim brengen en ook niet alleen de zesjarige op de hoogte brengen. Je moet dan wel eerst zeker weten dat je de zwangerschap gaat doorzetten (wat ik nu wel lees dat ze dat gaan doen).

Maar heel eerlijk gezegd lijkt het me sterk dat een kind zo heftig reageert op alles en iedereen enkel en alleen omdat zijn moeder even wat vermoeider is dan normaal.

Nee, maar dat staat er toch ook niet? De huisarts heeft doorverwezen naar de orthopedagoog. Dus die denkt kennelijk ook dat er iets meer aan de hand is. Maar hij kan aanvullend hebben geadviseerd dat het zoon rust zou kunnen geven als hij wat meer uitleg krijgt over het gedrag van moeder. 

Er staat niet dat huisarts heeft gezegd dat dat als een geheim gebracht moet worden, ook niet dat zoon alles moet weten en ook niet dat dat het hele probleem zou oplossen. 

MamaE schreef op 15-03-2023 om 14:29:

[..]

Dat zou kunnen, maar dan moet je het niet als een geheim brengen en ook niet alleen de zesjarige op de hoogte brengen. Je moet dan wel eerst zeker weten dat je de zwangerschap gaat doorzetten (wat ik nu wel lees dat ze dat gaan doen).

Maar heel eerlijk gezegd lijkt het me sterk dat een kind zo heftig reageert op alles en iedereen enkel en alleen omdat zijn moeder even wat vermoeider is dan normaal.

Dat laatste kan ik me dan weer wel voorstellen. Kinderen voelen soms heel veel aan. Mijn dochter van toen bijna 4 reageerde ook erg heftig op de hormonale veranderingen bij mij. Zeker toen ze niet wist dat het door en zwangerschap was. 

Ik denk inderdaad ook dat de huisarts heeft bedoelt dat het voor het kind helpend kan zijn dat mama zwanger is (als je het gaat houden) en dat je het daarmee dus meteen naar buiten brengt een het niet met als een geheim ziet. 

duizel schreef op 15-03-2023 om 14:40:

[..]

Dat laatste kan ik me dan weer wel voorstellen. Kinderen voelen soms heel veel aan. Mijn dochter van toen bijna 4 reageerde ook erg heftig op de hormonale veranderingen bij mij. Zeker toen ze niet wist dat het door en zwangerschap was.

Ik denk inderdaad ook dat de huisarts heeft bedoelt dat het voor het kind helpend kan zijn dat mama zwanger is (als je het gaat houden) en dat je het daarmee dus meteen naar buiten brengt een het niet met als een geheim ziet.

De moeder is al twee keer eerder zwanger geweest toen dit jongetje er al was. 
En ja, kinderen kunnen veel aanvoelen en heftig reageren, maar agressie naar broertjes, vriendjes, klasgenootjes, zelfs onhandelbaar zijn op school...het lijkt me heel sterk dat enkel door te vertellen dat mama zwanger is dit gedrag volledig verdwijnt. 

Dus vertellen kan best, maar dan wel aan alle kinderen en niet als geheimpje. Daarvoor is dit onderwerp te groot.