Celebirty crush

Merchandise van bekende mensen is natuurlijk niet iets wat ze echt nodig heeft. Dus als je het onzin vindt, koop je het niet voor haar. Als ze het echt graag wil hebben, kan ze het van haar zakgeld kopen of ze vraagt het voor haar verjaardag.
Persoonlijk heb ik helemaal niks met influencers. Ik kan het gewoonweg geen 'werk' vinden dat je jezelf filmt terwijl je gewoon je leven leeft en producten aanprijst die je gratis hebt gekregen zonder dat erbij te vertellen. Ik snap ook niet dat mensen naar dergelijke dingen kijken. Maar goed, dat is mijn mening. Mijn dochter is net zes, die is daar nog niet mee bezig. Ik hoop dat het zo blijft, maar uiteindelijk kun je je kinderen niet helemaal weghouden van dergelijke trends. Dat betekent echter niet dat je als ouders overal in mee moet gaan en elke maand van een nieuwe influencer merchandise moet aanschaffen. Daar is zakgeld voor, denk ik dan. En als ze het zelf moeten betalen, denken ze echt wel drie keer na voor ze iets kopen.

Dit is niet alleen een influencer maar ook een radiomaker en acteur. Lijkt me niet slecht om die als jongere te 'volgen' . Maar dat 'merchandisen' is gewoon zonde van je zakgeld.

Goed om dat onderscheid te maken. Dat deden we ook altijd bij games waar ze je verleiden om voor extra credits geld uit te geven. Een spelletje is leuk en ook een abonnement kun je prima betalen maar onvoorspelbaar geld uit je zak kloppen is zonde van je geld.

Ik denk daar toch iets anders over. Een poster kopen van het grootste idool van je dochter voor op haar kamer, iemand blij maken met een cadeau, ik zou het gewoon doen. Ik had vroeger mijn kamer volhangen met John Travolta en mijn zoon had posters van zijn favoriete rock band. Vreselijke muziek maar soms luisterde ik gezellig mee. Ik heb ook een t-shirt voor hem gekocht met hun afbeelding erop, wat was hij blij. Natuurlijk stuur je hier wat in, hoef je niet toe te geven aan iedere mode grill en geef je er geen kapitalen aan uit. Maar je wat verplaatsen in de idolen van je kind ipv alles afkeuren en onzin vinden is meegroeien toch? Zolang het geen tatoeage is....Er zijn grenzen. 

Ja hoor ik zou zeker gewoon zo een leuke poster kopen

het is inderdaad als deze meiden van deze leeftijd en tijd een crush hebben gaat dat ver inderdaad, ze kunnen helemaal verliefd worden op een stukje papier waar hij op afgedrukt staat.

dat zijn ook wel die leuke momentjes van tiener zijn😊

hoort ook wel een beetje bij de leeftijd en is vaak een fase (soms duurt die langer dan de andere keer)

niet teveel zorgen maken als het echt onnodige dingen zijn waarvan je vind dat jij of zij daar geen geld aan moet besteden moet je dat zeker zeggen.

wil40 schreef op 26-04-2021 om 11:59:

Ik denk daar toch iets anders over. Een poster kopen van het grootste idool van je dochter voor op haar kamer, iemand blij maken met een cadeau, ik zou het gewoon doen. Ik had vroeger mijn kamer volhangen met John Travolta en mijn zoon had posters van zijn favoriete rock band. Vreselijke muziek maar soms luisterde ik gezellig mee. Ik heb ook een t-shirt voor hem gekocht met hun afbeelding erop, wat was hij blij. Natuurlijk stuur je hier wat in, hoef je niet toe te geven aan iedere mode grill en geef je er geen kapitalen aan uit. Maar je wat verplaatsen in de idolen van je kind ipv alles afkeuren en onzin vinden is meegroeien toch? Zolang het geen tatoeage is....Er zijn grenzen.

ik ben het met wil40 eens!

Ik zie het probleem niet zo. Mijn kinderen zijn  ook fan geweest van bepaalde artiesten, you tubers en influencers. Uiteraard ga ik niet zomaar merchandise producten voor ze kopen maar als zij voor hun verjaardag een shirt, poster of ander product van hun idool vragen dan krijgen ze dat gewoon. Ook mogen hun eigen geld hier best aan uitgeven. Het klopt inderdaad dat ze over een paar maanden weer een ander idool hebben maar is dat erg? Je kan het zien als weggegooid geld maar dat is met speelgoed, hobbymateriaal en andere hypes die maar kort de interesse van een kind hebben natuurlijk net zo.

Een keer een poster of zo lijkt me ook geen probleem. Maar ik heug me ook een kinderspel waarop iets geks gebeurde. Mijn dochter vroeg of ze ja mocht zeggen op het afsluiten van een begrafenisverzekering om in aanmerking te komen voor een WII. Gelukkig vroegen die kinderen dat aan mij als zich zoiets voordeed. Want het zijn natuurlijk wel verdienmodellen, ook bij het volgen van zo'n jonge gast.

Ik heb dat bedrijf overigens opgebeld of ze het zelf ook niet raar vonden om zo'n actie in een betaald kinderspel te stoppen. Achteraf had ik dat bedrijf van dat kinderspel natuurlijk moeten zien te vinden hoe ze het in hun hoofd haalden om zoiets te doen.

Het was de tijd van de WII, dus iedereen wilde er wel een en ik heb er dan ook zelf een aangeschaft voor een gelegenheid of zo.

Volgens mij is er tegenwoordig niet meer zo’n postercultuur. Mijn oudste had wel prints op fotoformaat van idolen aan haar muur, maar jongeren hangen volgens mij niet meer hun muren vol. Ik had vroeger geen vrij stukje muur meer, die hing vol met het complete scala aan boybands en jaren ‘80 hunks.

Tja. Daar hebben mijn kinderen nu zakgeld voor.

Zelf kopen. Behalve als je ook leuk vindt. Ik had vroeger mijn kamer volhangen met posters uit de hitkrant en zo. En dan vooral van acteurs zoals Tom cruise, rob lowe, patrick swayze. 

Oja, knappe jaren tachtig acteurs 🤭.  Ik vond Michael J Fox en Ralph Macchio ook van die hunks. Veel zakgeld besteed aan de Hitkrant en er was toentertijd nog zo'n blad, kan even niet op de naam komen.

Muziek Express. Met songteksten. Ik heb nog een schriftje met de door mij geselecteerde hits.