Bonuskind doet heel naar tegen mijn kinderen en eigen broer. Wat nu?
Ik ben alleenstaand en heb nu sinds ongeveer een jaar een nieuwe partner, ook hij heeft kinderen.
Ik heb twee jongens, hij heeft er ook twee, leeftijden van 5 tot 10 jaar. Zijn jongste is heel zoet en conflict vermijdend. Wat mij opviel is dat zijn oudste, V., zijn jongere broertje continu commandeert. Het kind kijkt dan een beetje verloren en doet wat hij zegt. "Pak mijn tablet." "Doe dit, doe dat." etc. het broertje kijkt dan wat verloren en doet het meestal maar wanneer hij het dan een keertje niet doet, doet V. hem ook echt pijn.
Mijn partner zegt; "Er is niets, P. huilt expres in de hoop dat V. straf krijgt. Hij wilt namelijk geen knuffel of getroost worden dus het zal wel." Hij is er compleet blind voor, meerdere malen heb ik hem duidelijk gemaakt dat het helpend zou zijn om P. te erkennen in wat er gebeurd is maar aan dovemansoren. Ik heb hier regelmatig gesprekken met hem over (gehad).
Nu is me opgevallen dat hij het sinds een paar weken ook tegen mijn kinderen doet, die jonger zijn. Mijn jongste ging naast hem zitten op de grond. V. zat op een krukje, dus hoger, en dan tikt hij continu met zijn knie tegen mijn zoon zijn hoofd. Steeds harder en kijkend naar de reactie. Toen ik zei dat V. daarmee moest stoppen omdat het niet okay is schrok hij omdat ik het gezien had.
Mijn oudste zoon, een jaar jonger dan V., was met hem aan het stoeien waarbij V. hem op de grond gooide en hem in de buik begon te trappen terwij mijn zoon op zijn zij op de grond ligt. Daar schrok ik verschrikkelijk van. Toen ik er iets van zei brulde V. dat mijn zoon eerst schopte maar ik heb alles gezien. Ik houd hem in de gaten namelijk, deed ik al toen ik het gemene gedrag naar zijn broertje bemerkte.
Ik weet dus niet zo goed wat ik hiermee aan moet.
Mijn partner is er echt blind voor en ik ben ontzettend gek op hem. Het zou jammer zijn wanneer we stuk lopen door het gedrag van zijn zoon. Maar ik kan het ook niet zomaar laten gaan aangezien ik het geen gezond gedrag vind en mijn kinderen niet eens even bij hen durf te laten omdat ik weet dat mijn partner het niet ziet.
Gelukkig wonen we niet samen en dit zie ik ook niet gebeuren in de nabije toekomst op deze manier.
Heeft er iemand tips?
En misschien het jongste kind leren dat hij best van zich af mag bijten.
clivia53 schreef op 19-04-2022 om 15:43:
[..]
En met v
Juist met v
eerst met P natuurlijk want vader ziet niks gebeuren. V zal dat niet opeens opbiechten zomaar. Eerst een gesprek met P.
Battle-Royale schreef op 19-04-2022 om 16:14:
En misschien het jongste kind leren dat hij best van zich af mag bijten.
Dat lijkt mij de omgekeerde wereld. Jongste huilt en vader ziet dat niet als problematisch “want hij wil geen knuffel of getroost worden dus hij doet het om de oudste te laten straffen”.
Hoe zou dat ‘van zich afbijten’ er uit moeten zien? Hulp vragen aan vader? Bewezen ineffectief. En het gaat om een 5-jarige tegenover een 10-jarige, die doet er juist goed aan om hulp te vragen aan een volwassene. Ze zijn niet gelijkwaardig of aan elkaar gewaagd hè.
Jonagold schreef op 19-04-2022 om 16:07:
[..]
Met de moeder heeft TO natuurlijk niets te maken. Ik zou daar zelf als moeder heel erg pissig van worden, als de nieuwe vlam van mijn ex zich met mijn opvoeding gaat bemoeien. Lijkt me niet handig, om op zo'n manier een bom te leggen onder een toch al complexe situatie. Voor hetzelfde geld blijft TO wel de rest van haar leven samen met deze vriend, dan is het wel prettig als de relatie met de moeder van de kinderen toch minstens beleefd is. Vriendelijk hoeft niet eens, maar na het inschakelen van VT zou beleefd al een ver gepasseerd station kunnen zijn...
Vader steeds blijven wijzen op wat je ziet gebeuren tussen zijn kinderen lijkt me het enige dat je kunt doen. Naast natuurlijk voorlopig de kinderen uit elkaar houden. En de veilige haven zijn voor de jongste. Zodat die op een dag hopelijk tegen vader kan zeggen wat er daadwerkelijk gebeurt.
Hier trouwens een jonger broertje dat ongezien door onze ouders kon zuigen en treiteren tot ik ontplofte. Maar mijn ouders hanteerden het principe, waar er 2 vechten hebben er 2 schuld, dus hoewel ik vond dat ik onterecht straf kreeg, ontliep hij die straf ook niet. Voelde dan toch wel al minder onrechtvaardig. Dus dat is ook nog een tussenstap die vader kan nemen...
Ja maar die moeder zal toch betrokken worden door hulpverlening, en dan krijgt al snel de nieuwe liefde de schuld wat de verstandhoudingen niet zal verbeteren, ze zijn ook nog maar een jaar samen dus meerdere dagen beide gezinnen bij elkaar lijkt mij sowieso niet echt handig of noodzakelijk. Tijdens een paar uurtjes doet hij blijkbaar wel normaal dus zou ik niet teveel verwachten dat iedereen het nieuwe samengestelde gezin fantastisch vind.
ToetieToover schreef op 19-04-2022 om 16:21:
[..]
Dat lijkt mij de omgekeerde wereld. Jongste huilt en vader ziet dat niet als problematisch “want hij wil geen knuffel of getroost worden dus hij doet het om de oudste te laten straffen”.
Hoe zou dat ‘van zich afbijten’ er uit moeten zien? Hulp vragen aan vader? Bewezen ineffectief. En het gaat om een 5-jarige tegenover een 10-jarige, die doet er juist goed aan om hulp te vragen aan een volwassene. Ze zijn niet gelijkwaardig of aan elkaar gewaagd hè.
Blijkbaar gaat het kind dus niet klagen bij de vader denk ik dan eerder. En ik veronderstel dat de vader zijn eigen kinderen goed genoeg kent. Je kunt vijfjarigen heel goed aanleren dat nee ook een antwoord is wat ze zelf mogen gebruiken.
Serieus, veilig thuis bellen voor een kind dat zijn broertje pest/pijn doet???
Het is natuurlijk heel irritant (en aandachtvragend?) gedrag, maar ik lees niets echt verontrustends, broer commandeert, en als broertje het niet doet, doet hij hem pijn. Dat kan natuurlijk van alles zijn, hoe heftig vind ik niet terug in de openingspost.
Ik lees in de reacties over 'mishandeling', waar hebben we het dan precies over? Of mis ik iets?
Nogmaals, het klinkt voor mij als strontvervelend gedrag, maar niet als mishandeling. Ik zou, als ik me ermee bemoeide, me vooral richten op het commanderen. Rustig zeggen dat hij het ook kan vragen of het anders gewoon zelf moet pakken.
Zebra04 schreef op 19-04-2022 om 16:27:
Serieus, veilig thuis bellen voor een kind dat zijn broertje pest/pijn doet???
Het is natuurlijk heel irritant (en aandachtvragend?) gedrag, maar ik lees niets echt verontrustends, broer commandeert, en als broertje het niet doet, doet hij hem pijn. Dat kan natuurlijk van alles zijn, hoe heftig vind ik niet terug in de openingspost.
Ik lees in de reacties over 'mishandeling', waar hebben we het dan precies over? Of mis ik iets?
Nogmaals, het klinkt voor mij als strontvervelend gedrag, maar niet als mishandeling. Ik zou, als ik me ermee bemoeide, me vooral richten op het commanderen. Rustig zeggen dat hij het ook kan vragen of het anders gewoon zelf moet pakken.
Fysieke mishandeling door een tienjarige en emotionele mishandeling door de ouders omdat ze er niks aan doen. Ik vind het ook wat vergezocht allemaal.
Battle-Royale schreef op 19-04-2022 om 16:26:
[..]
Blijkbaar gaat het kind dus niet klagen bij de vader denk ik dan eerder. En ik veronderstel dat de vader zijn eigen kinderen goed genoeg kent. Je kunt vijfjarigen heel goed aanleren dat nee ook een antwoord is wat ze zelf mogen gebruiken.
Dus, vijfjarige zegt nee, tienjarige doet hem pijn om hem alsnog te dwingen. En dan?
ToetieToover schreef op 19-04-2022 om 16:32:
[..]
Dus, vijfjarige zegt nee, tienjarige doet hem pijn om hem alsnog te dwingen. En dan?
Dat is het moment dat kind bij een van de ouders aan kan kloppen ipv van huilen en blijkbaar niks zeggen, kind is 5 die kan heus wel praten.
Battle-Royale schreef op 19-04-2022 om 16:35:
[..]
Dat is het moment dat kind bij een van de ouders aan kan kloppen ipv van huilen en blijkbaar niks zeggen, kind is 5 die kan heus wel praten.
Goed idee dat vader eens met de vijfjarige praat. Kennelijk is dat tot nu toe niet gelukt, alleen zou ik zelf niet van een vijfjarige verwachten dat deze wel zou kunnen praten in plaats van huilen om het duidelijk te maken aan vader. Lijkt mij iets voor de volwassene, vader dus, om mee aan de slag te gaan om in gesprek te komen.
ToetieToover schreef op 19-04-2022 om 16:39:
[..]
Goed idee dat vader eens met de vijfjarige praat. Kennelijk is dat tot nu toe niet gelukt, alleen zou ik zelf niet van een vijfjarige verwachten dat deze wel zou kunnen praten in plaats van huilen om het duidelijk te maken aan vader. Lijkt mij iets voor de volwassene, vader dus, om mee aan de slag te gaan om in gesprek te komen.
Of je accepteert gewoon dat andere mensen hun kinderen anders opvoeden dan jij zou doen. Zolang ze elkaar de koppen niet inslaan kun je het ook gewoon aan de vader en moeder overlaten.
Zebra04 schreef op 19-04-2022 om 16:27:
Serieus, veilig thuis bellen voor een kind dat zijn broertje pest/pijn doet???
Het is natuurlijk heel irritant (en aandachtvragend?) gedrag, maar ik lees niets echt verontrustends, broer commandeert, en als broertje het niet doet, doet hij hem pijn. Dat kan natuurlijk van alles zijn, hoe heftig vind ik niet terug in de openingspost.
Ik lees in de reacties over 'mishandeling', waar hebben we het dan precies over? Of mis ik iets?
Nogmaals, het klinkt voor mij als strontvervelend gedrag, maar niet als mishandeling. Ik zou, als ik me ermee bemoeide, me vooral richten op het commanderen. Rustig zeggen dat hij het ook kan vragen of het anders gewoon zelf moet pakken.
Dit idd. Ik lees ook met verbazing sommige reacties. Oudste kind speelt de baas over jongste kind. Dat gebeurt vrij veel in broer-zus relaties. En als jongste niet luistert doet hij hem pijn. Idd niet duidelijk hoe erg. Ik denk niet dat veilig thuis in te schakelen is omdat een kind van 10 zijn jongere broer koeieneert.
Overigens is de jongste volgens mij ouder dan 5. De 4 kinderen zijn tussen de 5 en 10. Die van to zijn jonger dan die van partner. Dus dan denk ik eerder aan een jaar of 8?
Battle-Royale schreef op 19-04-2022 om 16:43:
[..]
Of je accepteert gewoon dat andere mensen hun kinderen anders opvoeden dan jij zou doen. Zolang ze elkaar de koppen niet inslaan kun je het ook gewoon aan de vader en moeder overlaten.
Ik vind in de buik schoppen wel vallen onder “elkaar de koppen inslaan”.
SuzyQFive schreef op 19-04-2022 om 08:55:
Die situaties filmen?
Echt niet doen, Je verlaagt je tot het niveau van een manipulatieve stoker. Je gaat niet een minderjarig kind zonder toestemming filmen en stoken in een gezin dat niet de jouwe is. Dit gaat echt alle grenzen voorbij. Zij mogen het anders doen en andere normen hebben dan jij en ook andere regels.
Battle-Royale schreef op 19-04-2022 om 16:14:
En misschien het jongste kind leren dat hij best van zich af mag bijten.
daar is to niet verantwoordelijk voor, het is stoken is stiefloeder-gedrag.
