BFF vriendin dochter (dacht ik)
Mijn dochter is 7 jaar oud en heeft al vanaf haar geboorte een BFF en tot pas is het altijd goed gegaan, maar nu is dat meisje heel erg aan het veranderen.
Ze heeft al een paar keer op de dinsdag afgesproken met mijn dochter om woensdag middag af te spreken en dan is het woensdag en spreekt ze ineens met een anders kindje af. Woensdag past daar oma altijd op. De ene keer wordt mijn dochter naar huis gestuurd, want dan is 2 kindjes te veel, gisteren speelden ze met zijn 3e, werd mijn dochter buitengesloten en kwam ze huilend thuis. Mijn man is daar heen gegaan en toen zei de oma dat mijn dochter maar een andere keer moest spelen. Ze kwam huilend thuis en ik heb haar maar gewoon weer teruggebracht en gezegd dat ik haar pas om 17 uur thuisverwachte zoals afgesproken!
Ik word zo gek van dit meisje, ze flikt het gewoon nu vanaf de kerstvakantie al 5 keer. Ze speekt af met mijn dochter waar ik en haar ouders bij zijn en dan spreekt ze met een ander af en oma weet dan van niets. En die verteld maar dat mijn dochter verzint dat ze hebben afgesproken.
Mijn dochter heeft natuurlijk ook andere vriendinnen maar als dat meisje het doorheeft dat mijn dochter iemand anders vraagt om te spelen zorgt ze er voor dat dat speelafspraakje niet doorgaat. Gaat slecht over mijn dochter praten of zegt dat het speelafspraak niet door kan gaan omdat zij al met dat kindje heeft afgesproken.
Natuurlijk heb ik gisteren met de vader contact gehad (heb een betere band met de vader dan moeder, omdat wij zelf vroeger als kind vrienden waren) die vertelde dat zijn dochter het niet echt meent als ze iemand vraagt, het is een algemene vraag en als ze iets leukers weet dan vraagt ze die ander. Ze doet het niet expres maar onbewust. Het is inderdaad niet netjes, ze zijn bijna 8! Hij zei ook dat mijn dochter verzint dat ze soms afgesproken hebben en dat het dan niet waar is. Ik ben er elke keer gewoon bij als ze afsprken. Hij zal met zijn dochter praten, ik heb hier nog niets van teruggehoord.
Mijn dochter komt gewoon al weken huilend thuis, heb het wel een beetje gehad. Ik heb al tegen mijn dochter gezegd dat ze maar een andere vriendin moet zoeken, want dit is geen vriendin, Maar mijn dochter vind dat zo moeilijk. De uitnodigingen van het kinderfeestje van mijn dochter liggen klaar om rondgebracht te worden, maar voor dat meisje ligt hij verscheurd op de tafel.
Iemand tips?
Tsja
Hoe verdrietig ook, het lijkt me duidelijk dat dit niet meer haar BFF is. En ja, kinderen veranderen, vriendschappen veranderen, het is niet anders. Je kunt het niet afdwingen...
Ik snap heel goed dat dit je dochter (en jou) veel verdriet doet, maar je kunt je dochter denk ik het beste helpen door haar verder te laten kijken en juist met andere kinderen af te laten spreken. En als dat "vriendinnetje" zich daar dan steeds mee bemoeit, lijkt me dat iets om met haar ouders te bespreken (want dat kan natuurlijk echt niet!)
Mocht ze toch met het meisje af willen spreken, dan bij jullie thuis, en niet bij oma.
Succes, en probeer het zo veel mogelijk los te laten. Je dochter gaat hier hoe dan ook van leren.
Rissie (met een dochter die net zo trouw is al die van jou, maar inmiddels 13 en een stuk sterker in haar schoenen door wat ze tot nu toe heeft meegemaakt)
veranderingen
Soms groeien kinderen uit elkaar. Jouw dochter zal ook zijn veranderd.
Ik zou met dit meisje geen afspraken meer maken van te voren. Geef je dochter aan dat ze voortaan op de dag zelf na schooltijd vraagt of ze kan spelen en niet een paar dagen van te voren. Lang niet alle kinderen onthouden van te voren gemaakte afspraken. Zeker niet als er dan ook nog een ander kind iets wil afspreken.
Verder niet gaan spelen als er ook al een ander kind is. Sommige combinaties gaan goed en sommige combinaties gaan niet goed.
Gaat het niet goed dan is dat sneu, maar het ook weer niet heel handig om je dochter terug te sturen met het bericht dat het nou eenmaal zo is afgesproken en je haar pas om 17.00 uur weer ophaalt.
Mijn zoon maakt nooit van te voren afspraken. Dat doe ik als ouder alleen als ik of als een andere ouder een keer niet kan en vraagt of onze kinderen die middag met elkaar kunnen spelen. Zo speelt mijn zoon morgen bij een vriendje omdat de juf en de invaller ziek zijn. Vanmiddag speelt weer iemand bij ons om dezelfde reden.
Verder regelen de jongens het op het schoolplein na schooltijd. Ik heb ook niet heel goede ervaringen met van te voren gemaakte afspraken, dubbele afspraken etc.
Kijk eens of je dochter ook met andere kinderen kan afspreken. Zeg niet dat ze een andere vriendin moet zoeken. Je kan er namelijk ook best meer hebben en een BFF hoeft helemaal niet. Gewoon wat leuke losse afspraken is toch ook prima. Maak het niet te zwaar. Die vader van dat meisje gaat echt niet met zijn dochter dit bespreken en het weer aan jou terugkoppelen. Hij denkt waarschijnlijk ook dat ze uit elkaar gegroeid zijn en zijn dochter nu ook met andere kinderen wil afspreken. En dat mag. Dat maakt haar geen onaardig meisje maar gewoon een kind van 8 jaar. Dat meisje flikt niks.
Natuurlijk begrijp ik heel goed dat het sneu is voor je dochter maar soms gebeuren dit soort dingen. Kinderen veranderen nou eenmaal.
Flikt?
Je hebt het over een meisje van 7 of 8 hoor. Die zijn niet doortrapt of achterbaks, hooguit onnadenkend omdat ze (nog) vooral aan zichzelf denken. Kinderen als jouw dochter zijn denk ik eerder uitzondering dan regel. Het is heel jammer, en ik kan me voorstellen dat ze er verdriet van heeft, maar zoals hierboven ook al opgemerkt, je helpt je dochter niet door mee te gaan in haar verdriet. Je kan haar natuurlijk wel troosten, het is ook niet leuk, maar ga niet die voormalige BFF zwart maken, of je ermee bemoeien. Je dochter wordt er echt niet slechter van als ze leert dat er meer (leuke) mensen in de wereld zijn dan dat ene vriendinnetje. En dat ook niet iedereen even goed is het maken en onthouden van afspraken. Hoe eerder ze dat leert, hoe beter.
Het enige dat zeker is in het leven is dat alles verandert (oké, en dat je uiteindelijk dood gaat, maar die constatering helpt hier niet 
). Help haar daarmee om te gaan. Daar heeft ze later veel aan.
En die verscheurde uitnodiging lekker bij het oud papier. Waarom zou je die op tafel laten liggen??
veranderingen
Klopt, de dochter van TS moet leren omgaan met veranderingen en het is duidelijk dat dit meisje haar vriendin niet meer is. Maar dat kwaadspreken tegen anderen lijkt mij wel naar zeg. Dat lijkt me best doortrapt voor een 7-jarige. Geen vriendin meer zijn is haar goed recht, maar andere vriendschappen verhinderen is echt naar. Dat begint richting pesten te gaan en ik zou dat goed in de gtaen houden.
je maakt het veel te zwaar
BFF? Voor een kind van 7? En vader brengt kind terug naar vriendinnetje omdat ze daar moet blijven zoals beloofd?
Jeetje, wat maak je het zwaar en beladen. En wat een raar signaal geef je daarmee af naar je eigen kind.
Vriendschappen komen en gaan. Dat is volstrekt normaal op deze leeftijd. En ja, ook speelafspraken maken en daar de volgende dag toch geen zin meer in hebben: heel normaal.
Je helpt je verdrietige kind er niet mee door van dat ander kind te eisen dat ze BFF moet blijven. En ook niet door speelafspraakjes af te dwingen. En al helemaal niet door je kind weer terug te brengen na een mislukt speelafspraakje om zo het andere kind te dwingen met jouw kind te spelen.
Natuurlijk is ze verdrietig, maar dat zijn juist leermomenten. Help je dochter om sterker te worden, laat haar ervaren dat ze ook leuk met anderen kan spelen en vertel haar vooral zien dat ze niet afhankelijk is van één meisje.
Daar heeft ze veel meer aan.
Echt?
"en kwam ze huilend thuis. Mijn man is daar heen gegaan en toen zei de oma dat mijn dochter maar een andere keer moest spelen. Ze kwam huilend thuis en ik heb haar maar gewoon weer teruggebracht en gezegd dat ik haar pas om 17 uur thuisverwachte zoals afgesproken."
Heb je dat echt zo gedaan? Je kind die op dat moment niet welkom was gewoon alsnog weer afgeleverd? Ik zou het niet bedenken....En dan ook nog zelf de eindtijd vaststellen.
Eerst je man bij oma op de stoep en daarna jij met je dochter. Je maakt er wel een drama van op deze manier.
Best Friends Forever
En laat dat forever nu op 8 jarige leeftijd heel kort duren! Soms een jaar, soms een dag. De BFF's komen en gaan op die leeftijd. En een gewezen BFF kan 2 jaar uit de gratie zijn en dan toch ineens weer wel BFF. Heel normaal op die leeftijd.
Dwingen kan niet! Ook al houd het kind zich niet aan afspraken. Het "beloofd is beloofd" is op die leeftijd nog weinig waard.
Weet wel dat als ouders zich ermee gaan bemoeien dat het dan voorgoed over is met de vriendschap. Been there, done that met mijn dochter.
Zelfs op het VO nog ouders meegemaakt die mij gingen bellen over vermeend onaardig gedrag van mijn dochter. Dat hun eigen dochter op school geen katje was om zonder handschoenen aan te pakken dat vergaten ze voor het gemak maar even.
Pennestreek
"Je hebt het over een meisje van 7 of 8 hoor. Die zijn niet doortrapt of achterbaks, hooguit onnadenkend omdat ze (nog) vooral aan zichzelf denken."
Echt? Ik heb meiden van die leeftijd echt wel achterbakse dingen zien doen hoor! En de grijns op het gezichtje erbij liet mij duidelijk zien dat het niet om onnadenkendheid ging.
focus niet op de ander
"Ik heb meiden van die leeftijd echt wel achterbakse dingen zien doen hoor! En de grijns op het gezichtje erbij liet mij duidelijk zien dat het niet om onnadenkendheid ging."
Tja, dat is allemaal interpretatie.
Maar wat vooral belangrijk is: focus niet op die ander en wat die allemaal fout doet. Ook 'moeder' is vooral met het gedrag van dat andere meisje bezig.
Het is zo zinloos, want de wereld loopt vol met mensen die dingen nét anders (of heel erg anders) doen dan jij zou willen. Houd het vooral bij jezelf, en je eigen kind. Hoe ga jij om de grote boze buitenwereld? Dat is een betere levensles dan voortdurend oordelen over anderen.
Op de wind heb je geen invloed. Wel op hoe je de zeilen zet.
mijn zoontje
Mijn zoontje had op die leeftijd ook een BFF, tenminste,dat had dat andere jongetje en zijn moeder bepaald. Zij zei de hele tijd, Pietje is het allerbeste vriendje van Jantje (haar zoon) maar mijn zoontje had dat gevoel helemaal niet. En Jantje vroeg dan heel vaak op maandagochtend vroeg al, ga je vanmiddag met mij spelen om 15.00 uur, mijn zoontje zei dan 'ja is goed' om dat allang weer vergeten te zijn om 15.00 uur (vaak gebeurde het in de klas waar ik niet eens bij was) want als ik er bij was zei ik altijd 'dat zien we om 15.00 uur nog wel even of er gespeeld gaat worden". Ja, en dan kreeg je wel eens dit soort dingen. Een boos Jantje omdat mijn zoon het vergeten was om 15.00 uur, of helemaal geen zin meer had om 15.00 uur en veel liever met Keesje ging spelen. En dan had ik weer een boze moeder van Jantje op mijn nek, want Pietje zou met haar zoon gaan spelen, dat was beloofd. Ik heb er echt dagelijks op gehamerd tegen die moeder op het plein, spreek niet in de ochtend al af met Pietje, laten we gewoon wachten tot 15.00 uur en dan kijken we wel hoe ieders pet staat.
Ik werd best een beetje gek van dat BFF geclaim. Wie weet denken die ouders van het vriendinnetje van TO ook wel zo?
Raffie
Ik vind het echt heel vreemd om van zo'n jong kind te zeggen dat het achterbaks of doortrapt IS. Op die leeftijd aap je na. Dus dan heeft zo'n kind blijkbaar een slecht voorbeeld. Het veroordelen om gedrag dat een kind vertoont is dé fout waartegen alle opvoedboekjes waarschuwen. Je kunt het gedrag niet leuk vinden, en dat kun je benoemen. Maar niet het kind wegzetten als kwaadaardig.
Ik herken het gelukkig niet. Niet van klasgenootjes, en niet van mijn eigen kinderen. Waarmee ik niet zeg dat het allemaal engeltjes waren, maar op die leeftijd was de intentie naar mijn idee niet om de ander pijn te doen. De intentie is om jezelf beter te voelen. En dat gaat vaak op een heel onhandige manier, en soms is de ander dan gekwetst, zeker. Maar op die leeftijd overzien ze de consequenties van hun handelen echt nog niet. Met 8 jaar is het geweten nog niet compleet gevormd, sterker nog, die hersens hebben tot ruim na het 20e jaar nodig om uit te rijpen.
En terug naar ts: je kind terugbrengen naar een plek waar het niet gewenst is, wat voor boodschap geef je daarmee nou af? Toch alleen maar dat thuis óók niet gewenst is?? Niet echt lekker over nagedacht blijkbaar. En met drie kinderen afspreken is ook vragen om moeilijkheden, gaat op die leeftijd ook nog zelden goed.
Nou ja, loslaten. Volgens mij is dat het toverwoord bij opvoeden.
ach, "achterbaks gedrag" of "geen leuk gedrag"
maakt het veel uit hoe je het noemt? En of het nageaapt is of niet? (ik heb nergens gezegd dat die kinderen zo ZIJN toch?)
Ik vind, om bij deze topic te blijven, andere kinderen opstoken, naar/vervelend/achterbaks gedrag. Ik hou er niet van, betekent heus niet dat ik die kinderen voor de rest van hun leven veroordeel hoor. Maar leerde mijn kinderen soms wel om op hun hoede te zijn...
En natuurlijk moeten kinderen van deze leeftijd nog veel leren, maar je hoeft ze ook niet te zien als volledig onschuldige wezentjes die alleen maar kopiëren en dus nergens verantwoordelijk voor zijn. Vind ik.
Dan heb ik het over het stoken hè, ik zeg niet dat dat meisje met de dochter van ts moet spelen!
Terug gebracht?
Dat is geen speelafspraakje, dat is opvang. Dus neem ik aan dat je oma betaald hebt voor die uren.
Precies Raffie
Dat de meiden niet meer samen spelen, ach. Ze kan maar beter meteen leren dat vriendschappen niet voor altijd zijn en wat steun bij de verwerking daarvan krijgen, in plaats van een boze reactie op het vrinedinnetje. Enterugbrengen is inderdaad niet slim. Maar dat het ex-vriendinnetje nu zit te stoken zodat andere vriendschappen ook niet mogelijk zijn, dat moet echt stoppen en anders moet er eens met de juf gepraat worden.
Meidenfenijn
Ik denk dat deze leeftijd de fase is dat kinderen de verschillen in elkaar zien en zich afvragen waarom zij dat niet of moeizaam kunnen wat de ander gemakkelijk af gaat. Niet toevallig ook de leeftijd waarop diagnoses en labels een ding kunnen gaan worden. De kinderen zijn aan het veranderen met horten en stoten in diverse tempo's. Stukje onzekerheid, misschien jaloezie maar dat is wat anders als een vooropgezette actie om iemand kapot te pesten en te treiteren. Dat kan het uiteindelijk wel worden, maar dan zitten ze meer in groep 6 en hoger.
Ik ben mij vooral bezig gaan houden met mijn eigen kind bij een soortgelijke situatie vorig schooojaar als wat Moeder beschrijft. Wat kan mij dat andere grietje schelen, ook al kan ik dus goed met haar moeder en heb ik moeders ook weleens laten weten dat het klaar moest zijn. Dus het vriendinnetje heb ik vooral vriendelijk genegeerd door spontaan iets te gaan doen als ze hand in hand naar buiten kwamen na weken ellende, het kinderfeestje zo te plannen dat ik wist dat het andere kind onmogelijk kon etc. Met de juf heb ik besproken om de combinatie in de gaten te houden en zoveel mogelijk te vermijden qua werkgroepjes, auto-indeling etc. Even pas op de plaats en rust in de koppies. Dochter liep op school ook tegen zichzelf op, verhaal in de categorie labeltjes, maar dit gedoe met dat andere kind hielp niet mee.
Ik heb dochter proberen te leren dat ze niet zo snel op de kast moest zitten, tot 10 moet tellen, weg moet gaan als het te veel wordt en dat vriendschappen veranderen. Dat je geen ruzie hoeft te maken, maar ook niet aan iemand moet blijven hangen als het niet meer leuk is. Dit jaar zie ik gelukkig verschillende vriendinnetjes over de vloer en soms zie ik ze kletsend samen weglopen over het schoolplein, maar afspreken doen ze niet meer. En ik spreek de moeder nog gewoon.
Taak voor de ouders
Het lijkt mij een taak voor de ouders van de BFF-vriendin van je dochter om hun dochter hierop aan te spreken.
Misschien is de vader van het meisje er al mee bezig.
Verder kan je helaas niet veel invloed hebben op hoe andere ouders hun kinderen aanspreken op ongewenst gedrag en kan je ook niet bepalen hoe zij afspraakjes (vooruit) plannen.
gevolg
Wij hebben een gesprek met de ouders van het meisje gehad, ze hadden niets in de gaten en dachten dat het wel goed was en hebben thuis ook een uitgebreid gesprek gehad met het meisje. Ze heeft het toegegeven en sorry gezegd, tegenwoordig zijn ze weer BFF. Het is ook een afspraak dat ze niet meer samen spelen als oma in huis is. Dat was mijn idee en dat vonden ze goed.
Fijn
Fijn dat het is opgelost! En goed dat het meisje nu begrijpt dat ze een sociale fout heeft gemaakt. Hopelijk blijven de meiden nog heel lang BFF's.
