Beste vriendje van mijn dochter
Zucht.. Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen.
Het is nogal een lang verhaal, ik zal het proberen zo kort mogelijk te houden.
Mijn dochter van 9 heeft een beste vriendje (ook 9) waar het enorm mee klikt en dat is fijn. Alleen nu is het probleem dat het kind geen grenzen thuis heeft. Het mag bijna alles, zelf weten wanneer het naar bed mag, alle computerspelletjes spelen (ben zelf ook gamer, maar ik heb echt wel grenzen). Zo mag hij bijv Five Nights of Freddy spelem (12+)
Mijn dochter krijgt hier nachtmerries over. Nu kan ze dit bij ons niet doen, maar daar heb ik geen controle. Ook mag hij ongelimiteerd op schermen, terwijl bij ons er grenzen worden gesteld. Dit werkt beide kanten op frustrerend, hij vindt het raar als het bij ons niet mag en wij hebben geen controle als zij daar is.
Ik weet niet wat ik hiermee moet, ik zie mijn dochter soms zo verward zijn over de regels omdat ze ziet dat hij alles mag. En ik ben lichtelijk gefrustreerd omdat ik geen controle heb als zij daar is. Tis een beetje kort uitgelegd hoor, maar weet niet hoe ik het anders moet beschrijven
Hoe zouden jullie daarmee omgaan?
Herken het niet
Mijn kinderen konden en kunnen juist prima omgaan met het feit dat er in verschillende huizen verschillende regels gelden. Het is jouw taak om vriendelijk en duidelijk te zijn: hier doen we het zo.
Als je dochter nachtmerries krijgt van dat ene spel, kan ze ook zelf vragen of ze dat spel niet meer spelen. Vriendje heeft vast nog wel meer spellen.
You can 't always get...
Dochter hier had vaak flink 'pech', juist datgene dat ze het meest begeerde hadden of mochten vriendjes wel en zij niet.
Bijv onbeperkt tv kijken of lang opblijven.
Voor jezelf kun je het ook zien als een mooie en veilige optie je kind op te voeden op het vlak van verschillen etc.
Inderdaad
Je dochter moet leren om tegen het vriendje te zeggen dat ze dat spel niet wil spelen.
Ieder huis heeft zijn eigen regels. Daar kun je niets aan doen, daar heb je niets over te zeggen of te controleren. Het vriendje verbieden werkt ook niet. Maar jouw huis, jouw regels en wees daar duidelijk over. Op school gelden ook weer andere regels als bij oma etc. Zo zijn er overal verschillen omdat het overal anders is. Dat kun je ook je dochter zo uitleggen. En als je iets niet wilt of niet leuk vindt, dan kun je dat tegen het vriendje zeggen en wat anders gaan doen.
Wat je ook kan doen, is met de ouder van dienst bespreken dat je kind gevoelig is voor geweldspellen, enge films etc. en dan slecht slaapt en onrustig wordt. De ouder van dienst kan dan eventueel een oogje in het zeil houden en een iets anders suggereren als je dochter dat niet durft te zeggen of dat het dan even moeilijk gaat tussen de twee kinderen. Door het op je eigen kind te betrekken, beledig je hun opvoedstijl verder niet.
herkenbaar
Mijn zoon van toentertijd rond 6 tot 9 jaar had ook zo'n vriendje. Zijn ouders waren ook licht beperkt in IQ.
Mijn zoon heeft ook ADHD en dus was dit echt geen combinatie. Wat ik gedaan heb is dat ik het meestal zo 'draaide' dat dit jongetje bij ons speelde en dan kon ik het regelen. De enkele keer dat hij daar wel ging spelen ben ik mee gegaan en kon ik daar de boel regelen. Moeder die er meestal was, was gewoon ook erg lui en verbood soms iets vanuit haar luie stoel wat niet werd opgevolgd. Waardoor ik dus na aansporing van moeder wat niet hielp, zelf weer de verbodens van consequenties voorzag.
Ik het begin deed ik dit nog niet maar al snel ontspoorde mijn zoon dus volledig en mondde dit uit in agressie naar elkaar. Dus ja, je moet wat.
Als het jongetje bij ons kwam spelen, nam ik ze vaak mee, bijv. naar de kinderboerderij, speeltuin e.d. Dus.... bewerkelijke oplossing. Maar ik vond het jongetje ook zo sneu. Uiteindelijk is hij ook al jong uit huis geplaatst.
Hij bleek toen geen ADHD te hebben maar gewoon grenzeloos gedrag door de grenzeloze opvoeding.
Houd het klein en concreet
Maak het niet te groot. Het enige echte probleem, de nachtmerries bij een bepaald spel, is klein en concreet.
Het grenzeloze bij hem thuis bijvoorbeeld: laat het los, accepteer dat er overal andere regels zijn, hooguit kun je misschien een beetje sturen dat vriendje vaker bij jullie is dan dochter bij hem. De frustratie over het verlies aan controle: idem dito. Het is niet anders. Dat hij het raar vindt wat er allemaal niet mag bij jullie: geef hem een grote glimlach en iets anders te doen. Hij is precies hetzelfde aan het leren, namelijk dat regels overal anders zijn.
De nachtmerries zijn een ander verhaal. Daar kun je wat aan doen. Dat ene spel kan zij beter niet spelen natuurlijk. Ze mag dat zelf aangeven of jij kunt het voor haar doen. Misschien zou ik het als moeder nog wel voor haar doen, hoewel ze al 9 is. Maar dat ligt ook aan je dochter, of zij het moeilijk vindt om te zeggen of niet.
