Basisonderwijs Frankrijk

In Frankrijk is nog een klassenmaatschappij...echt brrrr...

Viva-Amber: alsof Nederland geen klassenmaatschappij heeft. Hier is het alleen op een heel andere manier, subtieler. De Hendrik-Jans gaan niet naar school met de Ahmeds en de Wesleys hoor. 
Sini

Heb er gewoond. Kind is er het eerste jaar naar school geweest, dus weet niet alles. 
Weet wel dat ze vroeg beginnen, 2,5 jaar. Tot 16 uur of half 5 inclusief lunch en middagdutje voor de kleintjes.
In de hogere klassen wordt zelf nadenken niet gestimuleerd, poëzie uit je hoofd leren des te meer.
Ook te zien aan de maatschappij. Men doet waar hij voor geleerd heeft en waar hij verantwoordelijk voor is. Is men niet responsable dan kan je het vergeten.
Wat betreft dyslexie etc lopen ze hopeloos achter.
Niet mijn cultuur (mocht dat nog niet duidelijk zijn  )

En nu on topic: ik ben Française, woon al 30 jaar in Nederland maar heb natuurlijk nog mijn hele familie daar.
Het schoolsysteem en de maatschappij in het algemeen zijn formeler in Frankrijk dan in Nederland. Je hebt collega's die al 10 jaar samen werken en elkaar nog steeds Monsieur Dupont et Monsieur Martin noemen. Verder is er qua levensstijl een groot verschil tussen grote steden als Parijs of Lyon en kleinere steden of het platteland.
School: vanaf 3 jaar ga je naar de "école maternelle" met 6 jaar naar de "école primaire" en met 11 jaar naar de brugklas. Basisschool duurt een jaar minder dan hier, middelbare 7 jaar. Er is geen verschil tussen VMBO/HAVO/VWO. Iedereen begint met 11 jaar in de "classe de sixième", en gaat door tot de "classe de troisième" (4 jaar lang dus) naar de "Collège". Het onderwijs is hetzelfde. Pas na de troisième en je eerste diploma (Brevet des collèges) ga je naar het "Lycée" waar je nog de "seconde, première, terminale" doorloopt. Het is ook pas op het lycée dat je voor een profiel kiest. In de terminale doe je eindexamen (baccalauréat) en kun je door naar de Universiteit of HBO. Als je de "brevet des collèges" niet met goed gevolgd hebt afgelegd ga je niet naar het Lycée maar naar de "enseignement professionnel" (MBO achtig).

Goed, over jou eigen kind, nog klein dus basisschool. Ja je ideeën kloppen, bijna alle lunchen bij de "cantine" omdat ouders echt allebei werken. Er zijn veel excursies naar musea (als ze in de buurt zijn). Je leert gedichten uit je hoofd op de basisschool. Je leert er niet altijd Engels, jammer genoeg. 
Wat ook verschillend is, is dat veel kinderen in de zomer naar de "colonies de vacances" gaan, omdat de zomervakantie 2 maanden duurt en bijna niemand de hele tijd vrij kan nemen of heeft een oma/opa in de buurt. Colonies de vacances zijn kampen waar kinderen allerlei activiteiten kunnen doen (van sport tot muziek of toneel) en worden zwaar gesubsidieerd dus als je inkomen laag is betaal je bijna niets. Hetzelfde geldt overigens ook voor de cantine.

Wat ook echt verschillend is, is het verschil tussen "enseignement public" en "enseignement privé". Als je voor enseignement public kiest (openbaar) dan wordt je kind geplaatst volgens een postcode systeem. Woon je in postcode gebied A maar wil je liever dat je kind naar de andere school van de stad gaat omdat je het beter vindt of omdat de beste vriendin ernaartoe gaat, helaas maar meestal werkt het niet: je zit vast aan een "zone". Het gedachte erachter is JUIST onevenwichtige verdelingen te zien:  de zones zijn zo gemaakt dat er een mix ontstaat. Op een openbare school mag een kind geen enkele teken dragen die naar wat voor godsdienst dan ook kunnen wijzen: dus geen kruisje, geen sluier, geen keppeltje. Het is volkomen neutraal.
Als je niet aan de "zonage" mee wil doen kun je je kind naar de "enseignement privé" sturen, vaak Rooms Katholiek (in de light versie, meestal) want privé onderwijs hoeft niet mee te doen aan de zonage. Je betaalt er wat voor maar het valt mee, een paar honderden euro's per jaar. 

Ik zou persoonlijk nooit meer in een hele grote stad willen wonen met jonge kinderen (en zeker niet in Parijs, hoewel ik daar vandaan kom), omdat ik weet hoe duur de huizen zijn en hoe stressvol het is om moederschap+werk+vervoer te combineren. Ideaal zijn de kleinere steden zoals Angoulême, Valence, etc.. niet meer dan 100000 inwoners. 

Als je meer vragen heb, hoor ik het graag,
Sini

Vrijheid van onderwijs zoals wij dat kennen, hebben ze daar niet vanwege de laïcité.
Wij kennen dat vooral van religieus onderwijs, maar ook vrije school, montessori, dalton, jenaplan, agora etc. vallen daar onder. Frankrijk heeft voor zover ik weet een nogal sterke hiërarchie en een vrij repressieve cultuur. 
Ben vroeger met school eens naar Brussel op excursie geweest en er werd ons op het hart gedrukt om geen ruzie te krijgen met de gendarmerie 'want dan ben je vanavond nog niet thuis'. 
In Nederland zijn we allemaal calvinistisch, ook de niet calvinisten. Wij hebben nogal een 'dat bepaal ik zelf wel' mentaliteit en willen veel vrijheid om zelf keuzes te maken voor onszelf en onze kinderen. In 1571 hadden we de synode van Emden waarin afgesproken werd dat de kerkenraad het hoogste orgaan was in een gemeente en elke gemeente dus zelfstandig mocht beslissen over de regels in hun kerk. Radicale omkering van de hiërarchie en centralisme van de katholieke kerk. Tevens was de keuze in Nederland voor Calvijn t.o.v. Luther politiek geïnspireerd. Calvijn was van mening dat je in opstand mocht komen tegen je vorst, Luther vond dat je die moest gehoorzamen. Aangezien we met de Spanjaarden in de clinch lagen, kozen we voor het calvinisme.
Je ziet in andere landen als Duitsland en Scandinavische landen dat de lutherse kerk daar wel nog de katholieke kerkstructuur heeft gehandhaafd met bisdommen en bisschoppen. De anglicaanse kerk heeft dat ook gehandhaafd. De calvinisten dus niet, vanwege die synode van Emden. En dat zit op één of andere manier heel diep verankerd in onze volksaard. 
Heel veel dingen die nu wel centraal geregeld zijn, zijn ingevoerd in de Franse tijd (1795-1815). Daarvoor had elke stad zo'n beetje het recht om dingen als munteenheid, rechtspraak, wetgeving, belasting etc. zelf te regelen. En had iedereen die niet calvinistisch was geen burgerrechten. 
Tot zover de geschiedenisles.
In Frankrijk heeft maar een heel klein percentage van de kinderen een diagnose uit de DSM-V. Er is in de opvoeding veel nadruk op gehoorzaamheid. Als je Fransen gaan vragen naar het grootste nadeel van toerisme zeggen ze Nederlanders met kinderen in restaurants. Franse kinderen leren al jong om stil te blijven zitten aan tafel, geen apparatuur aan tafel. Het sluit waarschijnlijk niet helemaal aan bij de behoeften van kinderen maar het heeft vast ook voordelen. Het past alleen niet bij elk kind en bij elke ouder.

Gelijkheid (iedereen hetzelfde) is niet hetzelfde als gelijke kansen voor elk kind.
Mijn lerares Frans van vroeger had in Frankrijk gewoond en die vertelde ook dat leraren daar vaak beginnen in slechte buurten met veel kinderen uit multiprobleemgezinnen en dat ze naarmate ze langer in het onderwijs werken op betere scholen in welvarender wijken terecht komen. 

Voor jouw situatie kan ik er weinig over zeggen. Als je kind nog heel jong is, weet het straks niet beter. Als je Nederland gewend bent, kan ik me voorstellen dat het best een omschakeling is. Ik weet verder ook niet hoe jouw kind in elkaar zit en of jij denkt dat dit een geschikte omgeving is. Er zijn vast wel facebookgroepen met Nederlanders die in Frankrijk wonen of iets dergelijks. Daar kun je ervaringsverhalen vragen van mensen die het aan den lijve ondervinden.

Vriendin woont in Frankrijk. Ze woont echt prachtig maar alleen om hoe ze op de scholen met de kinderen omgaan willen wij er nooit wonen. Dochter moest met 5 al nette zinnen schrijven. Nauwelijks pauzes, speelplein is alleen tegels. De leerkracht is superstreng en owee als je iets ervan zegt. Leerkrachten zijn heilig. 
Dochter word meermaals per week verteld.dat ze lui is, niks kan, niks wil. Dwars is ( zou ik ook worden als er zo tegen me gepraat wordt). Moet regelmatig voor straf binnen blijven in in de pauze om schrijf en rekenwerk over te doen. 

Ik heb diverse mails mogen inzien die vriendin van school heeft gekregen en sorry maar ik zou voor minder een hoop stennis maken. 
Vriendin geeft aan dat het op veel scholen helaas zo is. Streng en nauwelijks leuke dingen. Haar dochter gaat elke dag huilend naar school. 

Haar zoontje is nu 3 en moet dus ook naar school. Heeft al een paar keer voor straf in de hoek!! gestaan! Vinden ze daar heel normaal. Laatst moest hij in de hoek omdat hij tijdens een film van 45 min niet stil kon zitten. Een kind van 3!! Vriendin is zo boos geworden, maar dan is zij de zeikouder. Terwijl ik het persoonlijk mishandeling vind om een 3 jarige 20 min in de hoek te zetten met het gezicht naar de muur. Daar op school heel normaal. 

Ze hebben geprobeerd om van school te wisselen. Mag niet want de school waar ze nu op zitten geeft geen toestemming en dan kan je niet wisselen. Heel raar. 

Voor mij dus nooit een emigratie naar Frankrijk zolang kind nog leerplichtig is. Maar je mag in Frankrijk ook thuis onderwijs geven (welke regels daar aan zitten weet ik niet) mocht dit nog een optie zijn

PinkFlower schreef op 30-03-2022 om 15:14:

Vriendin woont in Frankrijk. Ze woont echt prachtig maar alleen om hoe ze op de scholen met de kinderen omgaan willen wij er nooit wonen. Dochter moest met 5 al nette zinnen schrijven. Nauwelijks pauzes, speelplein is alleen tegels. De leerkracht is superstreng en owee als je iets ervan zegt. Leerkrachten zijn heilig.
Dochter word meermaals per week verteld.dat ze lui is, niks kan, niks wil. Dwars is ( zou ik ook worden als er zo tegen me gepraat wordt). Moet regelmatig voor straf binnen blijven in in de pauze om schrijf en rekenwerk over te doen.

Ik heb diverse mails mogen inzien die vriendin van school heeft gekregen en sorry maar ik zou voor minder een hoop stennis maken.
Vriendin geeft aan dat het op veel scholen helaas zo is. Streng en nauwelijks leuke dingen. Haar dochter gaat elke dag huilend naar school.

Haar zoontje is nu 3 en moet dus ook naar school. Heeft al een paar keer voor straf in de hoek!! gestaan! Vinden ze daar heel normaal. Laatst moest hij in de hoek omdat hij tijdens een film van 45 min niet stil kon zitten. Een kind van 3!! Vriendin is zo boos geworden, maar dan is zij de zeikouder. Terwijl ik het persoonlijk mishandeling vind om een 3 jarige 20 min in de hoek te zetten met het gezicht naar de muur. Daar op school heel normaal.

Ze hebben geprobeerd om van school te wisselen. Mag niet want de school waar ze nu op zitten geeft geen toestemming en dan kan je niet wisselen. Heel raar.

Voor mij dus nooit een emigratie naar Frankrijk zolang kind nog leerplichtig is. Maar je mag in Frankrijk ook thuis onderwijs geven (welke regels daar aan zitten weet ik niet) mocht dit nog een optie zijn

Zo inderdaad,  nu jij dit zo verteld komen dat soort dingen bij mij ook weer naar boven over mijn nichtjes. Je mag daar helemaal niks en voor alles krijg je straf! 

En ook heel veel huiswerk op jonge leeftijd al. Ik dacht altijd: ze mogen daar echt geen kind zijn en ook eens fijn buiten spelen. 

In kleine afgelegen dorpjes op het platteland en in de bergen zijn er vaak te weinig kinderen voor een middelbare school, dus die moeten dan op hun elfde naar een internaat doordeweeks. Afstanden zijn daar veel groter dan hier. 
Als je het doet, zou ik dus ook nadenken over waar je gaat wonen en hoe het leven daar is. Vakantie is leuk, maar echt heel anders dan een dagelijks leven.

De enorme repressie die ik hier lees is iets wat wij ontgroeid zijn. Hier kreeg je vroeger ook met de liniaal, zat je in overvolle klassen waarin het gezag van de leraar heilig was en was er geen of weinig maatwerk. Het leest alsof ze daar nog een jaar of zestig terug in de tijd leven.
Je kunt je afvragen of we nu niet een beetje doorschieten de andere kant op, maar ik denk dat repressie en autonomie/zelf nadenken niet samen gaan. Je krijgt mensen die heel volgzaam doen wat hen opgedragen wordt, maar ook niet meer dan dat.
Dat zou ik voor mijn kind ook niet willen. In de tijd dat mijn ouders jong waren had je hier ook nog internaten en daar zaten volgens mijn vader vooral kinderen van ouders die een eigen bedrijf hadden. Het kwam op hem destijds altijd over alsof die ouders geen tijd hadden voor hun kinderen en ze dan maar naar een internaat deden. Nog los van het feit dat daar heel wat geestelijken een dagtaak bleken te hebben aan het schenden van het celibaat en mensenrechten. 

absor schreef op 30-03-2022 om 15:47:

mijn dochter was vijf en zat buiten schoolvak in een skiklasje die dus frans was. Ik dacht maakt niet uit de taal ze doet mensen wel na.
dat deed ze maar toen ik de tweede dag tussen door ging kijken zag ik de oudere franse skileraren fysiek zeer hardhandig de kinderen corrigeren( echt bij niet luieteren een ferme tik). Andere kijkende ouders leken dat normaal te vinden

ik heb haar er uit gevist ter plekke. Ben er toch te nederlands voor blijkbaar

Klopt! Nou ik ga zelf ook niet zo met mijn kind om laat staan dat een ander zo mijn kind mag straffen. 

Een "corrigerende" tik is in veel gezinnen daar ook nog heel normaal. Vriendin haar man doet dit soms ook. Ze weet dat ik daar heel naar van wordt, ik vind het mishandeling. Maar ik kom uit een gezin waar vader de handen niet thuis kon houden dus sowieso nare gevoelens bij. 

Schijnt ook normaal te zijn om kind van een ander zo te straffen. Ook niet heel lekker als je kind ergens speelt....het idee alleen al.

Er komt weer vanalles boven, maar denk niet dat TO daar iets aan heeft.
Geloof dat je objectievere ervaringen / andere kijk op Facebook groepen krijgt. Daar heb je vast meer aan 

Ik herken jullie verhalen niet. Ik ben ook recentelijk op veel Franse scholen geweest in het kader van uitwisselingen en zulke taferelen heb ik echt nergens gezien.
Dat de Fransen veel meer oog voor hiërarchie hebben klopt wel. En het klopt ook dat Franse kinderen zich anders gedragen dan Nederlandse kinderen. Het is wat je gewend bent en tot hoever je bereid bent om je aan te passen. Jonge kinderen wennen erg snel. Overigens, de corrigerende tik mag nergens is Frankrijk, streng verboden natuurlijk, ook in het gezin zelf. Ik herken mijn land totaal niet in jullie verhalen. Maar als ik jullie zou vertellen hoe ik Nederland soms ervaar zouden jullie dat ongetwijfeld vreemd en misschien zelf kwetsend vinden.
Als TO Frankrijk leuk vind, gewoon gaan. Jonge kinderen zijn zo gewend en spreken zo de taal.
Sini 

Sinilind schreef op 30-03-2022 om 18:19:

Ik herken jullie verhalen niet. Ik ben ook recentelijk op veel Franse scholen geweest in het kader van uitwisselingen en zulke taferelen heb ik echt nergens gezien.
Dat de Fransen veel meer oog voor hiërarchie hebben klopt wel. En het klopt ook dat Franse kinderen zich anders gedragen dan Nederlandse kinderen. Het is wat je gewend bent en tot hoever je bereid bent om je aan te passen. Jonge kinderen wennen erg snel. Overigens, de corrigerende tik mag nergens is Frankrijk, streng verboden natuurlijk, ook in het gezin zelf. Ik herken mijn land totaal niet in jullie verhalen. Maar als ik jullie zou vertellen hoe ik Nederland soms ervaar zouden jullie dat ongetwijfeld vreemd en misschien zelf kwetsend vinden.
Als TO Frankrijk leuk vind, gewoon gaan. Jonge kinderen zijn zo gewend en spreken zo de taal.
Sini

Dat het verboden is betekend niet dat het niet gebeurd. Het mag in Nederland ook niet. 

Heel fijn dat jij je niet herkend in de verhalen maar het feit dat het grootste deel van ons heel negatieve ervaringen heeft zeg wel genoeg toch? En dat is niet omdat de cultuur daar anders is. Een kind in de hoek zetten is gewoon mishandeling. Maar toch vind school van de kinderen van mijn vriendin dit normaal. Ik heb de mails gezien, het staat er gewoon in. 

Maar ik heb het idee dat jij je een soort van aangevallen voelt omdat wij negatief over de scholen in jouw land praten, gezien je er ook bij haalt hoe jij Nederland soms ervaart....enz. Dit staat er compleet los van.

Dit zijn puur de ervaring van mensen op dit forum die zij als kind of met kinderen ervaren hebben. School is een klein onderdeel van het land, maar wel een heel belangrijke. Frankrijk is verder prachtig. De natuur, de cultuur, de historische gebouwen. Alles erg mooi. 

PinkFlower: 5 mensen op een forum maken nog geen meerderheid Ik geloof zeker dat zo te lezen je vriendin dikke pech heeft met de school van haar kinderen. Opvoedstijlen zijn zeker verschillend tussen Frankrijk en Nederland, en als je in een land gaat wonen moet je bereid zijn om je aan te passen. Ik heb ook als moeder heel veel van mijn Franse waarden moeten laten varen hier. Emigreren is nooit makkelijk. Dat de Fransen strenger zijn beaam ik. Ik vind het niet noodzakelijk slecht, maar een mannetje in de hoek zetten hoort inderdaad niet.
Sini