4 jaar extreem verlegen op school en best grote taalachterstand

Een paar dingen

Als de logopedist het niet meer weet, zou ik naar een andere gaan. Ik geloof gewoon niet dat er niets meer te verzinnen is om dat ventje tot spraak te bewegen.
Mijn zoon heeft een verleden met ernstige spraak- en taalmoeilijkheden. Wat ik zag in de behandelgroep, is dat ze op een heel speelse manier die kinderen verleiden om te gaan praten. Ze deden dat op een grappige manier, ik moest altijd aan de Film van ome Willem denken. Het ging zo van: "Zo, vandaag hebben we allemaal stomme dingen gedaan, toch?" En dan die kinderen: "neeee". "Jawel, we hebben de klas schoongemaakt, nietwaar Pietje?" En dan Pietje: "Nietes". "Wat hebben we dán gedaan?" En zo verder. Als je dat blijft doen, gaan kinderen vanzelf reageren. Wel op een speelse, luchtige manier, niet dwingen om iets te zegen. Zo ging dat de hele ochtend door. Ik ben dat zelf thuis ook meer gaan doen. Gewoon veel tegen je kind aankletsen en proberen iets uit te lokken.
Verder veel voorlezen, liedjes zingen, rijmpjes opzeggen. Het is mi erg belangrijk dat het speels blijft en geen huiswerk wordt. Ik zou het helemaal integreren in hoe je met hem omgaat. Dus niet een kwartier per dag er met hem voor gaan zitten, dan wordt het een klusje, iets waar hij niet goed in is.

Als je kind zo'n orenverleden heeft, kan het best nog een tijd duren voor hij de achterstand heeft ingelopen. Ik zou vooral veel geduld hebben, ook met zijn verlegenheid en clownesk gedrag - dat ws uit hetzelfde voortkomt: hij kan nog niet "normaal" communiceren. Misschien is dat clowneske ook uit onzekerheid: iets gewoon zeggen kan/durf ik niet, dus probeer ik het niet eens. Dan kan het ook niet mislukken. En met gek doen heb je tenminste nog wel eens de lachers op je hand. Zoiets.

Ik zou in elk geval echt op zoek gaan naar een andere/meer gespecialiseerde logopedist. Die hanencursus ken ik niet. Zou ik zeker proberen.

O ja, nog een tip

Heel belangrijk: verbeter je kind niet wanneer hij iets verkeerd uitspreekt. Dat is allemaal negatieve feedback en kan zijn onzekerheid vergroten. Herhaal gewoon wat hij zegt/bedoelt te zeggen, maar dan in de juiste vorm.

Als hij zegt: "Ik ben die", dan herhaal jij: "Ja, ben je moe Pietje?".
En: spreek eenvoudig, goed verstaanbaar, niet te snel. Ik kreeg zelfs de instructie om, wanneer ik kon kiezen uit verschillende alternatieven, het kortste woord te gebruiken. Bijvoorbeeld: stuk, in plaats van kapot.

Calenzia

"De tips die de logopedist aan mij gaf, was juist wel herhalen dat fout gezegd wordt. Ze moeten zich er van bewust worden, maar je gaat dit natuurlijk niet continue doen. Ik zou dan ook niet zelf het antwoord geven al hij die zegt. Probeer hem uit te dagen om het zelf te zeggen. Anders heeft hij de volgende keer het idee dat hij gewoon die kan zeggen, want dat snappen ze wel. Let er wel op dat het geen frustratie wordt en blijf geduld"

Wat apart zeg, zulke tegenstrijdige adviezen. Het is me meerdere malen op het hart gedrukt, door het voltallige "taalteam". Omdat je bij (laten) verbeteren, iedere keer weer een signaal afgeeft dat hij iets niet goed doet. En wanneer je het zelf nadrukkelijk goed blijft doen, slijt het ook wel in (is de benadering hier).

Enfin, kijk ook wat werkt bij je kind zou ik zeggen. Als hij gefrustreerd reageert wanneer je het hem opnieuw laat zeggen, zou ik dat niet (meer) doen.

Goed voorzeggen

Zoon hier was een beetje hetzelfde op die leeftijd. Ook extreem verlegen op school (is hij eigenlijk nog steeds wel) en praatte ook onduidelijk. Ook een verleden met oorklachten, al was het niet zo erg als bij jullie.
De logopediste zei bij ons dat je niet moet verbeteren, maar goed voorzeggen. Dus als zoon zei: ik moet tassen (zo zei hij plassen), herhaalde ik: je moet plassen, ga maar naar de wc.
Later, toen hij het wel goed kon zeggen, maar niet altijd deed, maakten we er een grapje van en zeiden bijvoorbeeld: hoeveel tassen? Dan verbeterde hij het uit zichzelf.
In de kring praten deed zoon alleen als juf hem iets vroeg en dan ook nog zo kort mogelijk. Zo is hij nog steeds. Naar de wc gaan hadden ze gelukkig heel goed opgelost op school. Als een kind moest deed het een ketting om die bij de deur hing en ging naar de wc. Zo kon iedereen zien dat er iemand naar de wc was. Er mocht er maar eentje tegelijk. Later ging het met kaartjes, 1 voor de jongens en 1 voor de meisjes. Werkt behoorlijk drempelverlagend, want er zijn veel kinderen die iets vragen moeilijk vinden.
Zoon werkte altijd wel goed mee met logopedie. Maar thuis liet hij wel ontwijkend gedrag zien als we oefenden: zeggen dat hij moe was, weglopen van tafel etc. Bij de logopediste durfde hij dat niet. Ik zou inderdaad een andere logopedist zoeken als het bij deze niet meer lukt. Dat zou best kunnen helpen. En clownesk gedrag kan dus ook betekenen dat hij het te moeilijk vindt. Later insteken dus misschien.
Verder oefenden we ook veel met behulp van spelletjes, bij memory de kaartjes benoemen, of kwartetten.

Tango

Hij vind het niet tw moeilijk hij heeft er gewoon geen zin in.
Want als hij thuis wel iets maakt niet uit wat wilt doen dan gaat het altijd goed. Maar kom ik er mee aanzettwn weigert hij direct. Altijd tegen de draad in.

Op school heeft hij t vertrouwen nog lang nie gevonden. Ze hebben een abc puzzel liggen die heb ik tbuis ook.. altijd wilt hij dat doen na een kringactiviteit.. vertrouwen van thuis. En trekt zich helemaal terug.
Inderdaad verder precies zoals jij jouw zoon omschrijft

Vandaag na de logopedie ik ben benieuwd of ze iets heeft voorbereid!!!

Audiologisch centrum

Het audiologisch centrum vind hem jonger over komen dan 4 jaar en 3 mnd.
Hij is met 35 weekjes geboren ivm hellp.
Daarrom wille ze al algehele ontwikkeling in kaart brengen.
Hij doet alles wat hij voor zijn leeftijd moet doen. Ook rollenspel alleen gaat dit wat moeizaam qua spraak.
Maar hij doet t wel als hij er zin in heeft hoort.
Maar als ene komt kijken en hij moet t op dat moment doen dan doet hij dus niet mee haha

Speels

En vrij speels tov iemand van 4 jaar en 3 mnd

Hanen alvast inlezen en toepassen

Ik kan me voorstellen dat je nu al graag handvaten wil hebben en niet tot januari wilt wachten. Je kan alvast dit boek lezen en de oefeningen toepassen, het heet praten doe je met z'n tweeen:
https://www.bol.com/nl/p/praten-doe-je-met-zijn-tweeen/1001004006152844/

of het boek Beginnende Communicatie, van van Dungen (heb ik zelf ook)
https://www.bol.com/nl/p/beginnende-communicatie/1001004000015922/?bltg=itm_event=click&mmt_id=d0584412cf4eba03&pg_nm=pdp&slt_id=prd_reco&slt_nm=product_recommendations&slt_pos=C1&slt_owner=ccs&itm_type=product&itm_lp=2&itm_id=1001004000015922&itm_role=in

Mijntje

Het eerste boek heb ik laats gekocht.. maar welke vind je makkwlijker en beter om toe te passen?

anewor/mini87

Ik ken alleen de tweede, maar de eerste lijkt me ook heel toegankelijk. Lees en probeer er wat mee zou ik zeggen. Wat helpt is lievelingsspeelgoed /eten /drinken etc buiten bereik zetten (niet voor het grijpen) om je kind te stimuleren dat het er om gaat vragen.
Veel liedjes zingen en dan af en toe een stilte laten vallen, veel boekjes lezen, samen spelen. Op internet kan je nog wel wat 'uitnodigend' speelgoed vinden om het praten te stimuleren. Ik zal later vandaag even voor je kijken.

Hij zit nog maar net een paar maanden op school, net buisjes gehad, ik zou hem wel even tijd gunnen. Het is heel positief dat jij merkt dat hij vooruit gaat!! Dat is het belangrijkste! Aan de andere kant kan het ook best zijn dat een kind met een ontwikkelingsachterstand of 'stoornis' zich anders gedraagd in een groep (op school) dan thuis, dus ik wel hem wel laten testen. En misschien een andere logopedist zoeken, want dat zij het niet meer weet vind ik wel raar. Goed idee, die Hanencursus!

stimuleren

Dit is wel een handige site, er staat ook een verwijzing in naar goede apps om samen te doen:

http://kindentaal.logopedie.nl/site/stimuleren_van_de_taalontwikkeling

Goede logopediste

Ik ken een goede logopediste in Bussum, ik weet niet waar jij woont? Ze heet Jolanda de Groot en zit bij Logopedie Toom. Zij heeft een tijdlang bij het audiologisch centrum gewerkt en werkt nu deels bij een medisch kinderdagverblijf voor kinderen met een taalachterstand en deels in de praktijk. Ze heeft ons onverstaanbaar sprekende neefje tot een werkelijk ongelofelijk en vooraf ondenkbaar taalniveau weten te brengen. Neefje was gek op haar en ging er met een enorm plezier heen. Ik ben een paar keer mee geweest als één van de ouders ziek was of weg moest en ik was zwaar onder de indruk van haar geduld en grappige manier van omgaan met neefje. Ze wist hem met grapjes en spelletjes de volle behandeltijd bij de les te houden.

Te moeilijk

Je schrijft, Anewor, dat hij het niet te moeilijk vindt maar dat hij dwars is. Dat kan hoor. Maar het kan dus ook dat hij een uitvlucht zoekt om het niet te hoeven doen omdat hij het te moeilijk vindt en hij weet dat jij iets van hem verwacht.
Gisteren zat ik met zoon samen rekenhuiswerk te doen. Als hij dan een som te moeilijk vindt, neigt hij er ook naar om weg te lopen, of soms gaat hij gewoon huilen. Als ik dan zelf rustig blijf en hem opnieuw uitleg wat de bedoeling is, begrijpt hij het vaak best wel.
Misschien kan je iets leuks in het vooruitzicht stellen voor als hij het opdrachtje heeft gedaan. Hoeft maar iets eenvoudigs te zijn, bijv. een verhaaltje voorlezen, een spelletje doen dat hij leuk vindt.
Iets lekkers tijdens het werken doen we hier ook vaak. Probeer het gezellig te maken. En heel veel oefenen kan je ook gewoon tussen de bedrijven door doen. Bijv. als je staat te koken kun je tussendoor iets met hem oefenen. Dan gaat het meer spelenderwijs, zonder dat hij het idee heeft dat hij oefent.
Ben benieuwd hoe het ging bij de logopediste.

Succes

Succes met de hoortest vandaag.

Het lijkt me sterk dat zijn taal achteruit gaat als hij het even niet goed hoort door verkoudheid. Nieuwe woorden en klanken komen dan misschien niet goed binnen, maar wat hij kent zou hij nog steeds moeten kennen lijkt mij.

Probeer in ieder geval geduldig te blijven. Kinderen zijn soms een spiegel, hoe gefrustreerder jij bent hoe gefrustreerder je kind raakt. Als je merkt dat het niet lukt, neem een pauze. Even iets anders doen. En maak er een spelletje van. Leren is vaak leuker als het een spelletje is, dan we gaan er voor zitten en moeten nu iets doen. Zeker dat moeten, sommige kinderen zijn daar allergisch voor