2 verschillende meningen omgang zoon
Tja wat is het probleem.
Ik heb geen probleem maar mijn man.
Wij verschillen van mening en hebben hier ruzie over en nu wil ik wel eens graag de mening van iemand anders weten.
Het zit zo mijn zoon van 10 heeft wel wat vriendjes en de laatste tijd speelt hij ook eens met een jongetje uit zijn klas.
Nu vindt mijn man dit jongetje geen omgang voor onze zoon om de volgende reden waar ik echt heel kwaad om ben en echt niet dezelfde mening heb!!!
Het jongetje presteert niet goed op school, haalt veel lagere cijfers dan onze zoon
En de ouders van het jongetje vind hij niks.
Hij zegt het is niet van ons niveau zeg maar.
Hij heeft dus gezegd tegen mijn zoon dat hij niet mag afspreken met dat jongetje.
Wel gewoon op school spelen maar niet afspreken omdat hij dan gewoon met zn eigen vriendjes moet afspreken.
Ik ben het hier niet mee eens! Ik vind dat onze zoon zijn eigen vriendjes moet uitzoeken.
Ik vind niks fout aan het nieuwe vriendje en wil gewoon dat ze eens kunnen afspreken.
Nu heeft mijn zoon ook nig een uitnodiging gekregen voor feestje. Van mij mag die gaan en is blij maar zijn vader wilt het niet. Dus wat nu??? Zolang niet bewezen is dat het jongetje een slechte invloed zou hebben zeg ik laat die 2 lekker.
Pffff ik voel me niet begrepen en zie het probleem niet. Wat moet ik doen?
Toch wel een probleem
Ik heb geen probleem maar mijn man.
Zolang niet bewezen is dat het jongetje een slechte invloed zou hebben zeg ik laat die 2 lekker.
Pffff ik voel me niet begrepen en zie het probleem niet. Wat moet ik doen?
dat was te snel!
Ik was nog niet klaar met mijn reactie, hierbij in de herkansing:
'Ik heb geen probleem maar mijn man.'
Als jouw man een probleem heeft, heb jij dat ook
En in dit geval je zoon én z'n vriendje ook...
'Zolang niet bewezen is dat het jongetje een slechte invloed zou hebben zeg ik laat die 2 lekker.'
Je vraagt meningen: ik deel die van jou. Betere cijfers, meer geld, duurdere auto, sjiek beroep: het zegt allemaal helemaal niets over het feit of mensen 'deugen' of niet.
Als het jongetje jouw zoon aanzet tot fout gedrag, vandalisme of weet ik wat, je dan zou ik het contact sterk ontmoedigen. Maar anders zouden ze van mij gerust samen mogen spelen. Als ik twijfel over de thuissituatie, zou ik wel aanmoedigen dat ze vooral bij ons thuis zouden spelen.
'Pffff ik voel me niet begrepen en zie het probleem niet. Wat moet ik doen?'
Ik zou open met je man bespreken waar hij bang voor is (verkeerde invloed? wat anderen denken van deze vriendschap?), mogelijk heb je daar begrip voor en kun je samen oplossingen zoeken.
En dan kun je toezeggen dat je alert zult zijn op 'foute' tekenen. En dat jullie, als het nodig blijkt, alsnog uitleggen aan je kind waarom jullie moeite hebben met de vriendschap.
Je man is waarschijnlijk bezorgd voor je zoon. Dat is het goede in dit verhaal! Daar zou ik oog voor hebben, en dan proberen hem gerust te stellen.
afspiegeling van de maatschappij
Een klas is een mini maatschappij. En net als in de maatschappij heb je met allerlei mensen te maken, moet je om kunnen gaan met allerlei mensen. Je moet je ook leren wapenen tegen verkeerde invloeden en jong geleerd is oud gedaan.
Nodig dat jongetje eerst bij jou uit, kan je zien wat voor vlees je in de kuip hebt, en zo nodig bijsturen tijdens het spelen.
Mijn kinderen hebben overal gespeeld en dan kwamen ze er vanzelf achter dat die grote hond van Pietje niet zo leuk was, dat Truusje op de flat aan de drukke weg niet kon buitenspelen en binnen zitten is niet altijd leuk
Sommige speelafspraken hield ik wel kort. De vader van Henk (vermoedelijk alcoholist) thuis? Dan maar een uurtje, kon ik snel gaan kijken of het allemaal wel goed ging.
Wel een probleem
Als je hier zo fundamenteel over van mening verschilt, kan ik me bijna niet voorstellen dat dit de eerste, enige en laatste keer is dat jullie anders omgaan met je zoon. Het probleem is niet dat jullie van mening verschillen. Het probleem is wel dat het op deze manier voor je zoon niet duidelijk is wat hij wel of niet mag "van jullie".
Als ik het zo grondig oneens zou zijn met het standpunt van mijn man, zou ik willen dat hij mij met argumenten probeert te overtuigen. En als we daar niet uit zouden komen zou ik deskundig advies inwinnen bij een neutrale bron, of iemand die wij allebei vertrouwen.
Succes!
Hmmm
Natuurlijk heb jij gelijk maar daar heb jij nu niets aan. Gelukkig dat jij zaken zelf niet zo zwart-wit ziet als je man.
Wat denkt je man dat er gebeurt als je kind met dit jongetje speelt? Denkt hij dat jullie zoon zelf geen beoordelingsvermogen heeft en beinvloedbaar is?
Ik denk dat ik maling zou hebben aan de mening van mijn man. Hoewel ik zoiets gelukkig niet heb meegemaakt.
Tja
Ik weet ook niet wat het is. Ik wil mijn zoon vrij laten in zijn keuze.
Mijn man wil gewoon dat hij bij zijn eigen vrienden blijft.
Hij mag nu wel naar zijn feestje maar ziet het liever niet.
Ook zei hij meteen dat onze zoon verder niet kan afspreken met hem.
Ik wil proberen om een compromis te sluiten zodat ik mijn man ook een beetje kan geruststellen en dat ik mijn zoon zelf zijn beslissingen laat maken met wie die speelt.
Het is zo lastig en heb ook al vrienden van ons gevraagd wat die zouden doen en iedereen deelt mijn mening.
Dit heb ik mijn man nog niet verteld. Maar een stel staat aan de kant van mijn man maar daar de kinderen van mogen bijna niks. En worden met strakke hand opgevoed en die zoeken de vrienden van hun kinderen zeg maar uit.
Vrienden uitzoeken voor je kinderen werkt niet
Mijn oudste zat in een kleine klas en is letterlijk bij alle kinderen wel eens geweest om te spelen, zeker in de onderbouw , ook bij de jongens. Dat pakte niet altijd leuk uit. De moeder van Pietje belde al na 20 minuten dat dochter en de hond geen goede vrienden waren of ik haar kon komen halen.
Kinderen zaten op een multi-culturele school en ze hebben dus kennis gemaakt met allerlei culturen. Streng gelovig, arm, wat rijker, tot aso's aan toe. Ik vind dat heel waardevol voor een kind dat het al jong leert dat het er in andere gezinnen anders aan toe gaat.
Ik probeerde ze wel te behoeden voor teveel negatieve invloeden. Als ik zag dat contacr met vriendje X niet altijd lekker liep dan ging kind tijdelijk niet naar X maar kwam X bij ons, kon ik het beter in de gaten houden.
Dochter had 1 vriendinnetje waarvan de moeder mijn kind wilde claimen voor haar kind en dat werkt niet. Mijn dochter en ik vonden dat niet leuk en het vriendinnetje uiteindelijk ook niet. Ook te maken gehad met ouders die niet wilden dat hun kind bij ons over de vloer kwam maar dat meisje kroop door de mazen van het net. Vanaf groep 7 mocht ze alleen thuis eten tussen de middag en dan kwam ze bij ons eten en even chillen met dochter.
Gewoon je kind met iedereen laten spelen dan leert het zelf verstandigw keuzes maken.
Misschien kan je man zich aanpassen.
Wat ik akelig vind om te lezen is dat je man als reden geeft dat die jongen slechter presteert op school en lage cijfers haalt.
Misschien heeft deze jongen wel een leerprobleem of iets waar je man geen weet van heeft en om die jongen dan gelijk geen vrienden te gunnen vind ik nogal ver gaan.
Mijn zoon is de slechste van zijn groep. Haalt de laagste cijfers en gaat straks na groep 8 ook naar het laagste niveau. Hij doet vreselijk zijn best dus wij kunnen alleen maar heel trots op hem zijn. Hij heeft gelukkig hele leuke vrienden in de klas die hem daar niet op af rekenen.
Misschien zou je man eens heel goed naar zich zelf moeten kijken door de bril van een ander. Er is namelijk altijd wel iets aan te merken op een ander. Probeer juist positief te zijn, ieder kind, ouder, collega is anders en dat is juist prima. Je zoon is 10 jaar die kent jullie normen en waarden en kan best zelf een keuze maken met wie hij wil spelen. Geef hem dat vertrouwen.
Oei!
Vervelend dat hierover en meningsverschil is, en ik snap heel goed waarom lezers reageren met 'als je man een probleem heeft, heb jij het ook'.
Maar toch wil ik graag de knuppel in het hoenderhok gooien. Want die man heeft écht een probleem. Meerdere zelfs. Nog los van het feit dat het erg discutabel is om mensen te beoordelen met dit soort criteria (ik ben er tegen) is er nog een ander probleem: dubieuze ouderlijke koppelpraktijken.
Als uw man ervoor wil zorgen dat uw zoon héél veel met dit vriendje omgaat, dan moet hij zo doorgaan. want hoe meer je verbiedt, hoe aantrekkelijker het wordt. Zo werkt dat vaak bij kinderen.
Ik zou zeggen: niet verbieden, dat is de beste manier om in contact met zoonlief te blijven, zodat er ook over gedrag etc. gesproken kan worden mocht dat nodig zijn.
