Zucht, constant ruzie
Mijn zusje heeft een dochtertje van (zo goed als) 20 maanden oud die hier gemiddeld 3 dagen per week is als mijn zusje werkt. Een hele enkele keer, zoals ook nu, moeten zowel mijn zusje als haar vriend tot laat werken en blijft de kleine hier logeren.
Nu is het echt vanaf het moment dat mijn nichtje begon te kruipen constant ruzie tussen haar en onze dochter. Mijn nichtje heeft een vrij fel karakter in de zin van dat ze speelgoed gewoon uit de handen van S trekt en haar slaat, knijpt, bijt en aan haar haren trekt als ze haar in de weg zit. En ze is heel moeilijk te corrigeren, zodra we er wat van zeggen tegen haar smijt ze zich op de grond en krijst de buurt bij elkaar. Onze dochter daarentegen is een heel rustig meisje die het allemaal maar over zich heen laat komen. Ze laat haar nichtje alles gewoon doen en gaat wel huilen maar komt totaal niet voor zichzelf op. Dus het grootste deel van de dag bestaat uit krijsende driftige dreumes en huilende peuter die dan tegen ons roept dat haar nichtje "tout" is. Vanavond zo dramatisch dat we ze vroeger naar bed hebben gebracht omdat het gewoon niet meer ging, het was alleen maar ruzie en schreeuwen.
Ik neig er nu heel erg naar om te zeggen: we passen niet meer op, zoek maar een andere oppas. Want dit is niet gezellig en ik vind het ontzettend zielig voor S dat ze die dagen niet veilig is in haar eigen huis. Maar het is ook iets wat niet alleen met haar nichtje speelt maar overal. In de speeltuin bijvoorbeeld komt ze ook niet voor zichzelf op en lijkt het wel of de kleine pestkopjes precies haar opzoeken omdat ze weten dat ze een makkelijk "slachtoffer" is. Dus zij moet ook leren wat meer voor zichzelf op te komen denk ik en dat leert ze niet als we stoppen met oppassen. Ze staat overigens op de wachtlijst voor een peuterspeelzaal nu maar geen idee wanneer ze daar terecht gaat kunnen, kan pas volgend najaar zijn. Daar zal ze vast een hoop leren maar hebben we tot die tijd niets aan.
Waar doen we nu goed aan, wel of niet doorgaan met oppassen? En hoe kunnen we S nog helpen wat meer voor zichzelf op te komen?
Ginny
Voordat de jongste 3 a 4 is ben je toch echt wat jaren verder, of is rr iets mis met mijn rekenvermogen?
Scheelt dan
Dat ze hier in leeftijd niet zoveel verschillen dus de jongste is vrij snel na de oudste ook 4 jaar.
Maar dan heeft ze er geen 3 meer rondlopen.
Drie van die kleintjes hebben rondhobbelen van die leeftijd is toch best wel heel veel.
tja
Een kind van onder de 1 kán zich niet alleen vermaken maar is gewoon een tevreden kind. Dat zijn twee verschillende dingen. Als dit kind straks gaat kruipen kan het nog steeds een terrordreumes worden die alles gaat afpakken van die oudere twee.
Verder: het huishouden met DRIE kinderen onder de drie? Haha... je stelt je eisen te hoog en je overschat de kinderen.
Een huis vol
Morgen of overmorgen start weer de tv-serie een huis vol.
Dit jaar oa een gezin met een vierling van ongeveer een jaar.
Misschien doe je als je daar naar kijkt ook nog wel ideeen op.
Dan
Is H zeker een soort wonderkind want die kan ik rustig een half uurtje zijn gang laten gaan en vermaakt zichzelf. Kastjes en laatjes die hij open kan maken bevatten speelgoed of dingen die geen kwaad kunnen als hij ermee speelt. Dus hij kan best even op ontdekkingstocht zonder dat ik me ermee hoef te bemoeien. Dat vind ik vallen onder "zichzelf vermaken".
En meestal is mijn nichtje hier verspreid over de week, maar ook wel eens 2 of 3 dagen achter elkaar. Soms inclusief overnachten. Als ik dan die 3 dagen niets aan het huis doe dan hebben we uitpuilende wasmanden, geen schoon servies meer, zit de kat op een vieze kattenbak en is de grond niet schoon genoeg meer om op te spelen. Dus ik zal wel moeten.
tja
Dan maar een wonderkind maar het huishouden terwijl 2 of 3 kinderen tussen 1 en 3 wakker zijn kan gewoon niet. Dan eis je teveel van jezelf. Je kunt dan veel beter bij ze blijven en als ze rustig spelen iets voor jezelf doen maar niet de kamer uit gaan. Je ziet wat er van komt.
Overigens vind ik het nog steeds vreemd dat je het over 'ruzie' hebt waar een kind van 1,5 bij betrokken is. Als twee kinderen onder de 3 rustig in 1 ruimte kunnen spelen mag je al blij zijn, samen spelen is een zeldzaamheid. Ze spelen naast elkaar en ja dan willen ze wel eens wat de ander heeft.
teveel van jezelf eisen
tsja...ik vind dat je dan vooral teveel eist van de kinderen...
Die hebben gewoon meer zorg en toezicht nodig. Kun je wel geluk hebben met je eigen kinderen, maar je ziet aan nichtje dat ze meer nodig heeft.
Ik heb geen ervaring met 3 kinderen onder de 3, vond 2 al pittig en het huishouden moest dan ook vaak wachten tot partner thuis was. Of snel even door het huis rennen als er eentje sliep ofzo. En dan had ik ook één heel makkelijke erbij.
kun je niet
Wat hulptroepen inzetten?
Er zijn vast wel buren of familie leden die het leuk vinden tussendoor een uurtje te komen tutten met een kind of de hele bubs zodat jij je handen even vrij hebt?
viola
buren? familie?
Nou die kans is klein. Je vraagt toch geen buren om met jonge kinderen onder de 3 te gaan tutten omdat je op eentje past die lastig is? Dan zou ik ook zeggen: stop dan met dat oppassen. Familie? Dan kan die zus het kind beter direct bij familie onderbrengen, die vraag je daar toch niet voor?
Kijk als je een drieling krijgt kun je hulptroepen inschakelen maar dat doen in deze situatie zou ik nooit doen.
Vast wel
Maar in veel gevallen nemen die een extra kind mee 
. Hele familie en vriendenkring zit in de kleine kinderen.
Ik ga niet de kamer uit hoor, als ze spelen. Ja, hoogstens om te gaan plassen. Maar woonkamer en keuken zijn één geheel en het washok zit verbonden met de woonkamer dus dan laat ik gewoon de deur open. Nichtje gaat overigens altijd overal mee naartoe, die stopt met spelen zodra ik iets interessants ga doen en loopt achter me aan. Helpt vaak meer van de wal in de sloot maar het voorkomt wel dat ze net aan het schreeuwen en afpakken gaan als ik even de was probeer op te hangen of iets dergelijks.
Daar moet je gebruik van maken
Dat ze meeloopt. Dat is goed voor de omderlinge dynamiek tussen de kinderen.
En verder, ach dat huishouden. Ik zou de belangrijkste dingen doen als de meute slaapt en de rest komt wel weer. Als je je erop instelt dat het niks wordt met die huishoudelijke taken, kan het alleen maar meevallen.
Dit is een fase. Je oudste is blijkbaar van het makkelijke soort en je jongste is nog te jong om zich echt te roeren, maar de kans is vrij groot dat als hij wat groter wordt dat je dan ook meer politie-agent moet gaan spelen. Zet een paar kleintjes bij elkaar en je hebt herrie in de tent.
Voor de rest kan ik alleen maar Jamie gelijk geven. Zulke kleine kinderen maken nog geen ruzie en spelen ook nog niet samen. Die zitten naast elkaar hun eigen ding te doen. En dat gaat soms goed en soms zitten ze in elkaars vaarwater. Daarom moet je erbij blijven. Zelf kunnen ze dit nog niet oplossen.
INderdaad
Op een KDV zijn twee leidsters de hele dag met zo een bups kinderen bezig, die doen ook geen huishouden.
Dus savonds afwassen en stofzuigen, was ophangen of er in doen inderdaad samen met nichtje.
In het weekend als partner thuis is andere klussen zodat kinderen bij partner zijn.
En voor de rest doe je inderdaad 'niets'. Want je moet aanwezig zijn, de hele dag... Ik vond het erg vermoeiend die leeftijd, je komt echt nérgens aan toe!
