problemen met peuter
Hallo, ik ben nieuw hier ik ben eva, moeder van 1 zoontje peter.
Nou zit ik met een probleem mischien dat iemand mij advies kan geven of mischien hetzelfde probleem heeft.
Mijn zoontje is 3 jaar en onhandelbaar, ik weet niet meer wat ik moet doen hij is de hele dag aan het zeuren en als hij zijn zin niet krijgt krijgt hij een driftbui, dan gaat hij slaan, gooien met spullen, en als ik buiten met hem ben gaat hij op de grond liggen en staat niet op. Hij luistert niet, als ik bijv ergens naar rechts wil gaat hij naar links en rent weg, en niet een keer.
Dit gaat allemaal de hele dag aan een stuk door. Ik heb op verschilende manieren geprobeerd dit op te lossen, voor straf naar bed, een tik op de kont, negeren noem maar op, ook heb ik thuis hulp gehad maar niks lijkt te werken. Als ik scheld lacht hij. Als ik hem de zin geef gaat hij om iets anders zeuren waarvan hij weet wat niet mag en krijgt weer een driftbui.
Nou zegt iedereen dat kinderen op die leeftijd zo zijn, mijn vraag is is dit ook zo, ik kan me dit moeilijk voorstellen. Dit gaat de hele dag 7 dagen in de week zo door.
Weet iemand of dit soms adhd kan zijn? Mijn zoontje praat ook nog niet hij heeft een achterstand van een jaar en zit op een speciale school, waar hij dit gedrag niet vertoond.
groetjes eva
School
Op wat voor school zit je zoontje? Hoe is hij daar terecht gekomen? Daar moet toch een weg aan vooraf gegaan zijn. Is hij toen onderzocht op iets? Waarschijnlijk is het nog te vroeg om ADHD te diagnostiseren maar er moet wel hulp komen voor jou en hem. Wat voor hulp heb je thuis gehad?
Ik wilde inderdaad al aangeven dat dit redelijk normaal is voor 3-jarigen die toe zijn aan school maar lees nu dat hij dus al naar een speciale school gaat. Er lijkt dan toch meer aan de hand. Hij praat ook nog niet, zeg je. Hoe communiceert hij dan? Kun je hem helpen met bijvoorbeeld pictogrammen, foto's e.d. zodat hij zich beter kan uitdrukken want als je niet duidelijk kan maken wat je wil kan dat ook heel frustrerend zijn. Misschien maakt dat hem ook zo boos.
En verder proberen zo consequent mogelijk te zijn. Als hij iets doet wat niet mag dit duidelijk tegen hem zeggen, hem uit de situatie halen. Even apart zetten op een veilige plek en negeren ook al is hij heel boos. Daarna erover praten met hem. Heb je het idee dat hij gesproken taal wel goed begrijpt, eigenlijk?
Tegen het weglopen kun je misschien zo'n tuigje gebruiken. Kan heel handig zijn. Of misschien vindt hij lopen niet leuk maar gaat hij liever op de step of loopfiets mee. Moet hij wel luisteren natuurlijk want anders moet hij aan de hand.
Maar ik zou zeker inzetten op verder onderzoek naar wat er met hem aan de hand is, of hij alles wel begrijpt e.d.
Heel veel sterkte!
foto's
Als hij niet kan praten, onze jongste communiceert dmv foto's. Je kan via google makkelijk aan kleurenfoto's komen, die plastificeren en ze met klittenband in een mapje doen, en neerleggen waar hij bij kan. Bv. limonade/melk/water, broodbeleg, lokaties (school/speeltuin/huis). Als je hem wat te drinken wil geven laat je hem kiezen, liefst eerst tussen 2 foto's. Als je naar huis gaat geef je hem de foto van het huis.
Op den duur gaat hij zelf aan jou iets 'vragen' door jou een foto te geven. Dit stimuleert ook om te praten.
Een logopediste kan je evt. helpen met een 'eigen' systeem. Je zoontje is waarschijnlijk snel boos omdat hij nog niet kan praten. Door hem een andere communicatiemethode aan te bieden scheelt dit een hoop frustratie. Boos op hem worden heeft geen zin, ik zou veel structuur bieden (bv ochtendritueel altijd in dezelfde volgorde).
Wat voor school zit hij? Een medisch kleuterdagverblijf? Wordt er onderzoek gedaan naar de oorzaak van zijn achterstand en heeft hij logopedie? Logopedie aan huis vond ik altijd heel prettig, zo kon ik 'afkijken' hoe de logopediste met mijn kind sprak en ik kon ook vragen stellen.
handige link
http://www.kindmethandicap.nl/_tips_07.html
hier kan je veel informatie vinden, o.a. ook dvd's om gebarentaal te leren en de website van eelke verschuur.
Frustratie
Ik herken sommige dingen wel bij mijn 2.5 jarige maar lang niet zo extreem. Wat ik probeer te doen:
1. Rustig blijven. Niet schreeuwen of schelden of hardhandig worden.
2. Afleiden. Opeens een wedstrijdje doen, naar een vogel kijken, het maakt niet uit.
3. Beetje meeveren. Als het kan, bv dat paadje ipv de andere, dan pas ik me aan.
4. Voet bij stuk houden. Als het belangrijk is, dan verander ik ook niet van gedachten als meneer op de grond gaat liggen als een stervende zwaan.
5. Negeren. Ik vind het niet moeilijk om me om te draaien als mijn zoon een driftbui heeft. Ik blijf binnen gehoor en in zicht en dan wacht ik tot ik zie dat hij getroost wil worden. Ik benoem zijn gevoelens zovee mogelijk, dus boosheid of verdriet, want dat kan nog wel eens verwarrend zijn.
Ik vermoed dat je zoon enorm gefrustreerd is als hij nog niet kan praten. Proberen dus om een passende manier van communiceren te vinden.
En soms moet je ook naar jezelf kijken. Ik bots nog wel eens met mijn oudste en een deel van de tijd ligt dat probleem bij mij. Ik ga verkeerd met hem om en dat werkt negatief.
Ik wens je heel veel sterkte. Probeer de leuke dingen te blijven zien en positief te blijven.
Herkenbaar
Ik herken er wel veel in, van hoe onze zoon was, toen hij een peuter was.
Als ik terug kijk naar toen, zou ik willen dat ik een aantal dingen anders had gedaan.
Ik ben veel te boos op hem geweest. Daar heb ik echt spijt van.
Ik bleef veel te lang hangen in 'dit is toch niet normaal?!?!' Zonde van je energie, die vraag. Nee, het is niet normaal. De meeste peuters zijn niet zo moeilijk. Die doen gewoon wat er van hen verwacht wordt. Je hebt een moeilijk kind. Het is lastig om daar aan te wennen, maar het is wel te doen.
Maak het jezelf niet te moeilijk. Als er dingen elke keer misgaan, mag je er gewoon mee stoppen. Het was een verademing toen ik mijn zoon niet meer meenam naar de winkel. Wat een ruzie hebben we daar gehad. Echt, hij is nu 15 en kan prima mee naar winkels inmiddels. Maar toen hij drie was, raakte hij daar gewoon altijd gestrest. Er is zoveel om te willen in zo'n Albert Heijn, dat is retemoeilijk voor sommige kinderen.
Dus als dingen niet gaan, mag je wat anders bedenken. Opvoeden is geen wedstrijd, je hoeft niet aan een ideaal beeld te voldoen. Je moet bovenal overleven. Dus maak het je zelf zo makkelijk mogelijk.
Vier dingen helpen mij. Kalm blijven, positief blijven, georganiseerd blijven en door blijven gaan hiermee.
bedankt voor de reacties
Iedereen bedankt voor de reacties,
Peter gaat idd naar een medische kinderdagopvang daar krijgt hij logopodie hij heeft een ernstige fonologische afwijking is uit de test gekomen. Daar wordt ook aan gewerkt en hij kan zich bij mij wel verstaanbaar maken ook met gebaren. Daar word allemaal aan gewerkt, wat ik me af vroeg is of zijn gedrag gewoon is of hij een gedragsstoornis heeft, ik heb nu afspraak gemaakt bij ziekenhuis daar gaan ze hem nog eens controleren.
Wat gezegd word, rustig blijven, negeren enz dat doe ik allemaal ik ben gelukkig erg kalm van aard, maar het werkt gewoon allemaal niet. Als ik bijv kalm vraag: kom van die tafel en dan nog eens en hem dan oppak, krijg ik een klap in mijn gezicht, en dan moet hij voorstraf op de bank waar ik hem dan vasthoud, dat was een tip van de thuishulp, ook dit werkt niet hij gaat daarna weer op tafel en als ik zeg eraf gaat hij al lachend naar de bank.
Ik wacht het onderzoek maar weer af, nogmaals iedereen bedankt voor de reacties.
groetjes eva
engelengeduld
Mijn kind is wisselend alert. Als hij dus niet komt, loop ik naar hem toe en neem zijn hand, dan loopt hij met me mee (vaak). Als hij mij pijn doet pak ik zijn hand en maak een aai beweging, 'nee, zo, aai aai'.
Het kan goed zijn dat jouw zoontje moet lachen omdat hij niet weet wat hij anders moet doen, leer dit hem dus, moet je wel veel herhalen en engelengeduld hebben.
Voor straf afzonderen heeft idd geen zin. Van vasthouden wordt hij alleen nog bozer. Je kan hem beter een alternatief aanbieden, dus als hij met blokken smijt ofwel opruimen en buiten bereik doen, ofwel Nee en laten zien wat hij er wel mee mag doen.
Heel veel sterkte. Het is misschien goed om zelf ook gebarentaal te gaan leren, als hij dit goed oppikt op school. Op de link die ik je gaf staan een paar dvd's waar je samen met hem naar kan kijken en het zo ook oppikt. En je kan vragen of het mkv of stichting MEE een gebarencursus voor ouders geeft in jouw woonplaats.
hoe op school?
Als hij dit gedrag op school niet vertoont, zou ik als eerste navraag doen op school, hoe ze met hem omgaan en welke methodes je misschien thuis over kunt nemen.
hetzelde en het gaat voorbij
ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn 2 zonen de ene deed de oudste na dus bij hem duurde het langer. de jongste was zelf destructief op zichzelf (eigen beginnen krabben). wij hebben dat opgelost door op onze tanden te bijten en straffen waar we konden. bv ze willen naar plopsaland. we zetten dan een datum en als ze tussen die tijd stout zijn gaan we niet. ze mochten niet meer mee naar de winkel; mochten met bepaalde activiteiten niet meer meedoen als ze zo stout deden. als we met zen allen aan het kleuren waren en een kreeg zijn tikken dan was het weg in de hoek en niet meer meedoen. of als we aan het knuffelen waren of lezen ... geen aandacht meer geven en naar bed zonder verhaal. mijn zonen zijn nu 5 en 4 (in mei) en dat gedrag is gedaan nu het blijven peuters en af en toe krijgen ze wel hun tikken of maken ze ruzie dan is het in de hoek staan de ene 5min de andere 4 min en dan vragen we ze duidelijk of ze weten waarom ze in de hoek staan weten ze niet zeggen we ze het en vragen of ze het nu wel weten. en dit werkt toch bij ons
