prikje, vertellen of niet ?
Ben benieuwd hoe jullie dat doen. als je kind een prikje krijgt, in ons geval die van 3 jaar 9 maanden (dktp) ...vertel je het van tevoren..of pas op het aller aller laatst ?
Heb het op die leeftijd van te voren verteld
geen weken, maar wel van te voren, en ook het waarom goed uitgelegd.
Wat de ziektes difterie, kinkhoest, tetanus en polio inhouden.
En waarom het toch heel erg belangrijk was dat ze een prikje kregen.
Heb er ook bijverteld dat het prikje wel eventjes een beetje zeer doet.
Op de dag zelf
Ook verteld, op de dag zelf, bij het ontbijt ofzo. Niet de moeilijk over doen, maar wel vertellen en eerlijk over zijn. Dan weet hij wat hem te wachten staat, ook dat hij niet elke dag van het ene op het andere moment zomaar een prik kan krijgen. Dat was zoiets als:
We gaan vandaag naar de dokter. (Wat uitleg over welke dokter) Die gaat je meten en wegen en kijken hoe je ogen het doen en nog wat dingetjes. Hij gaat ook met mama praten. En je krijgt een prik, om te zorgen dat je niet ziek wordt. Dat doet even pijn, maar de pijn is daarna ook snel weer over.
Hier ook zoals Tijgeroog, ik denk altijd zo, als je er geen drama van maakt wordt het ook geen drama.
Maar zielig vind ik het altijd wel hoor hihi
Op de dag zelf
Ik vertelde het inderdaad ook op de dag zelf, en mijn kinderen mochten daarna (waarschijnlijk pedagogisch onverantwoord) iets uitzoeken bij Intertoys. Kan me nog een vaccinatie van jongste (een echte bikkel) herinneren, die zonder angst en met uitgestreken gezicht de prik kreeg, waarop de verpleegkundige opmerkte dat ze wel eens stoere meid was. Dochter draaide zich vervolgens om naar mij en zei: 'Gaan we nu naar de speelgoedwinkel?'.
niet verteld
Hij zag het vanzelf wel en gaf geen kik. Als ik het vantevoren ga vertellen dat wordt het 'iets'.
wel
Ik heb het wel verteld geloof zelfs al een week van te voren.
Maar dat was bij een kind dat niet bang is voor artsen en waar ik geen problemen verwachtte. Bij mojn oudste heb ik het pas op het cb verteld. Die was zo panisch voor zulke dingen die was anders niet vrijwillig mee naar binnen gegaan.
Van tevoren
Ik heb het ruim van tevoren verteld aan de kinderen, de jongste moet over een paar weken en weet nu al dat ze binnenkort een prikje moet. Wij maken er elke keer een feestje van, laatste keer cb is samen met mij de stad in en ergens wat drinken met wat lekkers en een klein cadeautje uitzoeken in de stad. Deze keer voor mij een groot feest, de laatste keer cb in 12 jaar.
hier ook verteld
Zoon moet half december voor de laatste keer naar het CB en dan de ogentest en het prikje. Toevallig kwam het ter sprake en heb ik het genoemd, hij weet het dus. Voor zoon is het belangrijk om wel ruim van tevoren te weten wat er gaat gebeuren, hij is wat bangig en verlegen in sommige opzichten, maar volgens mij is dat nog belangrijker bij de ogentest (daar maakte hij de laatste keer een enorm drama van). De prik is wat mij betreft in het ergste geval (waar ik nu niet vanuit ga) een houdgreepkwestie, want dat moet gewoon en daar komt hij wel overheen. De ogentest vind ik wat belangrijker dan de prik, ben benieuwd of hij gaat meewerken (zoals hij zelf wel zegt!) als puntje bij paaltje komt. Ach, hij is bijna een jaar ouder, dus ik denk dat het wel los gaat lopen, hij kan zoveel beter praten en hij is een stuk minder bang van alles dat ik eigenlijk verwacht dat het wel goed gaat komen.
Sneeuwitje
niet moeilijk over doen
Wel vertellen, maar beslist niet groter maken dan het is. Wij zijn niet bang voor prikjes en onze kinderen ook niet, nooit een probleem gehad bij inentingen. En hoe pijnlijk is een prikje nu eigenlijk, objectief gezien?
In mijn omgeving daarentegen zijn het juist kinderen wiens ouders er tegenop zien, diegenen die er een drama van maken. Laatst nog een kennis die z'n 4-jarige met een smoes probeerde mee te krijgen naar de huisarts voor een griepprik. Dat was een ramp geweest ter plaatse. In geen geval je kind iets voorliegen dus. En op het aller aller laatst vertellen lijkt me ook niet verstandig, want dan zou het ook een nare verrassing kunnen zijn.
Persoonlijk ben ik er ook niet voor om het kind uitvoerig te belonen voor het halen van een prikje, dan geef je je kind toch ergens de boodschap dat het iets 'ergs' is.
kind gebonden
De reactie van een ouder zal vast uitmaken, maar het kind heeft er toch ook echt wat mee te maken.
Wij (ouders) en jongste kinderen zijn niet bang voor een prik en halen dat zonder problemen. WE hebben er ook nooit moeilijk over gedaan. Oudste daarentegen schiet volledig in paniek als er een prik moet komen. Die is echt met geen mogelijkheid naar zo'n afspraak te krijgen tenzij je het kind in de houtgreep neemt.
Bij zo'n kind vertel ik het dus zo kort mogelijk van te voren. Bij voorkeur pas als we op/onderweg naar de locatie zijn. Dat scheelt uren en uren stress. Paniek en houtgrepen werk wordt het toch wel. En dat kind krijgt ook echt een beloning als de prik geweest is. Om te vieren dat het over is. Want dat is leuk!
Mammahippie
Ik las mijn tekst terug en het lijkt of ze altijd een cadeautje mogen uitzoeken na iets vervelends, maar met altijd bedoel ik de laatste keer cb. En voor mij voelt het altijd, omdat het nu voor de vierde keer was. Dochter was erg verdrietig na de prik en de vervangende arts gaf mij een preek dat ik het dochter van tevoren wel had moeten vertellen. Dat had ik dus wel gedaan, gelukkig zijn we er nu voor altijd vanaf, niet van de prikken natuurlijk, maar van het cb.
Inderdaad
Je hebt kinderen die er wekenlang een drama van maken en die moet je het dus echt NIET ruim van tevoren vertellen, op de dag zelf is vroeg genoeg.
Er zijn kinderen die het van tevoren willen weten maar ik begrijp niet waarom je dat dan weken van tevoren zou willen doen, waarom maak je het jezelf dan zo lastig, je weet nooit hoe je kind dit keer reageert en de kans dat het toch een wekenlang drama is is groot want je kunt het prikje met bijna vier niet vergelijken met de keer ervoor waar ze nog veel jonger zijn.
Meenemen met een smoesje kan natuurlijk ook niet maar gewoon zeggen dat je naar de dokter gaat en onderweg zeggen dat het een prik is moet ook voldoende zijn.
