Onhandelbare peuter
Heftige titel al voelt dit voor mij op het moment wel zo.
Mijn peuter is nu 21 maanden, het is mijn tweede kindje en zijn zus was ook niet makkelijk maar dat is op 5 jarige leeftijd een voorbeeldige kleuter geworden.
Om mijn zoontje begin ik me nu toch wel serieus zorgen te maken. Wij lopen ook al een hele tijd bij de kinderarts i.v.m. hoge luchtwegklachten, steeds verkouden zijn en vocht achter de oren. Hij is van top tot teen nagekeken en eigenlijk kwam hier weinig uit. Hij heeft ook een gehoortest gehad, op dit moment had hij geen vocht in zijn oren en was dit prima.
Ik probeer het zo beknopt mogelijk te houden en zijn gedrag te omschrijven in de hoop dat iemand dit herkend. Ik wil nu zelf wel hulp gaan zoeken omdat ik het gewoon niet meer weet maar ik heb geen idee waar ik naartoe moet of waar ik eventueel aan moet denken. Bij ieder bij wie ik tot nu toe heb aangeklopt (cbjg, huisarts, kinderarts) zeggen dat dit een "fase" is. Maar deze fase duurt nu al bijna een jaar.
Ik ga vast wat vergeten maar ik probeer het puntsgewijs te omschrijven. Er zitten ook wel "goede" periodes bij. Deze duren ongeveer een week en dan is het gedrag sterk minder maar nog wel aanwezig. Dit gedrag vertoont hij eigenlijk de gehele dag.
*Hij praat niet tot weinig. Kent 4 misschien 5 woordjes. Voorlezen of plaatjes kijken wilt hij niet. Hij wilt zelf het boekje vasthouden en als ik dan iets aanwijs wordt hij boos.
*Hij is snel boos of gewoon altijd boos. Niets is dan goed. Ik kan niet met hem spelen, zingen of knuffelen. Dan zegt hij nee en begint dan te slaan of te hoofd bonken.
*Als hij leuk aan het spelen is en ik wil hem complimenteren of stimuleren wordt hij boos, wat zich uit in het speelgoed weggooien en huilen.
*Als hij aan het eten is kunnen ik en mijn partner hem niet aankijken of tegen hem praten, dan wordt hij boos en gooit met zijn bord of beker.
*Als zijn zus speelgoed pakt van hem of iets wat hij wilt wordt hij boos, dit is op zich geen raar peuter gedrag maar hierop reageert hij door haar te duwen, te slaan of te bijten. Het bijten is gelukkig wel veel minder geworden.
Eigenlijk zie ik gewoon aan hem dat hij niet lekker in zijn vel zit en ongelukkig is. We doen er alles aan om het hem naar zijn zin te maken maar op de een of andere manier gaat het gewoon niet.
Hij kijkt graag naar de televisie en dan vooral Ernst en Bobbie. Op het moment dat ik de televisie uit zet of wat anders aanzet kan hij ook verschrikkelijk door het lint gaan.
Het slapen gaat gelukkig wel redelijk maar ik maak me echt zorgen. We hebben alles geprobeerd. Negeren, belonen, straffen. Al ben ik niet van het straffen maar positief motiveren accepteert hij ook niet.
Ik weet het gewoon even niet meer, ik heb het zo duidelijk mogelijk proberen te omschrijven en ik zal vast veel dingen vergeten maar ik hoop dat ik reactie's krijg waar ik wat mee kan.
Liefs,
Dat klinkt als een kind wat heel sterk in zijn eigen wereldje zit. Ik denk dat je zo druk bezig bent met van alles proberen; hij voelt waarschijnlijk constant de druk van buitenaf om constant van alles te moeten.
Misschien met je eens proberen helemaal te accepteren wat hij zelf aangeeft. Laat hem eens helemaal met rust. Als hij lekker aan het spelen is, laat hem dan ook lekker spelen en laat complimentjes en stimuleren eens achterwege.
Probeer ook van te voren aan te geven wat er gaat gebeuren. Spreek af met hem dat hij een programma mag zien en dat de tv dan uit gaat bijv.
Bedankt voor je reactie.
ik begrijp dat dit zo overkomt vanuit mijn post. Echter is dit niet het geval omdat ik hem het grootste deel van de dag al laat gaan omdat er bijna niet met hem te doen is.
dit was ik vergeten bij te zetten maar van normale verzorgende handelingen zoals , luier verschonen, aankleden, wassen gel in de haren doen wordt hij ook kwaad.
wat bedoel je met sterk in zijn eigen wereldje?
"Wij lopen ook al een hele tijd bij de kinderarts i.v.m. hoge luchtwegklachten, steeds verkouden zijn en vocht achter de oren."
Is je zoon al getest op allergie? Of intolerantie. Dat kan een reden zijn voor sterk reageren op verkoudheidsklachten. Er zijn artsen die er niet in geloven maar ook artsen die er wel in geloven.
Mijn zoon was van zijn pusoortjes en diarree af nadat hij meeging doen met het totale koemelkeiwitvrije dieet voor zijn 2,5 week ouder zusje die inmiddels al nattend eczeem had van kruin tot navel. Ook dat was snel over bij het nul koemelkeiwitvrije dieet. Het kan nogal eens de reden zijn van dit soort klachten op jonge leeftijd.
Iemand die zich niet prettig voelt en ziekjes kan snel sacherijnig worden omdat een dag met ziekte veel energie kost.
Je kunt ook kijken of er sprake is van een vorm van autisme. Er is op deze site een artikel over wat je dan kun waarnemen.
Vanwege allergie in de familie had ik al rekening gehouden met peptimelk, het huis stofvrij houden met zeil en vaak bedverschonen en luchten en azijn ipv wasverzachter.
Maar ik wist niet dat je bij die kleintjes echt alle koemelkeiwit dan uit het dieet moet zien te houden.
Je vertelt dat je bij de kinderarts loopt vanwege luchtwegproblemen en oorproblemen. Ik zou dan eerder een doorverwijzing vragen naar een KNO arts.
He kklinkt echt als een kind dat niet lekker in zijn vel zit en dit alleen op deze manier kan uiten. Dat de gehoortest goed is kan wel wezen, maar dan kan een kind nog steeds last van oorpijn hebben.
ik ben het helemaal eens met Tango.
Naar de KNO-arts was ook mijn eerste gedachte. Best kans dat hij na pellen neusamandelen en plaatsen buisjes zich een stuk beter gaat voelen en ook beter gaat horen. Wat hopelijk resulteert in beter praten en dus minder frustratie, omdat iedereen hem beter begrijpt en dus minder driftbuien.
Het heeft hier in elk geval destijds bij beide kinderen heel goed geholpen.
Bedankt wederom voor jullie reacties!
vandaag had hij gelukkig een iets betere dag maar het is slopend en frustrerend. Ook voor hem. Soms weet ik het allemaal niet meer en dan denk ik dat het door mij komt maar op mijn partner reageerd hij ook zo. Als hij een goede bui heeft is het echt het liefste mannetje maar dat komt helaas niet zoveel voor.
Autisme heb ik me helemaal over ingelezen maar dat klopt ook niet helemaal bij het gedrag wat hij vertoond.
KNO arts zijn we uiteraard geweest maar die ziet geen reden voor opereren (buisjes , neusamandelen).
De "diagnose" neigt nu naar een verzwakte luchtpijp waar hij waarschijnlijk vanzelf overheen gaat groeien en hij staat nu preventief op de antibiotica.
Reacties en suggesties zijn nog steeds welkom. Ik heb eerdaags weer een belafspraak dus dan zal ik het onderwerp buisjes neusamandelen zeker aanslingeren.
Zijn fysieke toestand zou ik zeker goed blijven monitoren maar waar ik ook gelijk aan dacht is iets van frustratie. Hij kan maar een paar woorden uiten en als er zoveel meer in zijn hoofd zit al dan kan het dat hij hartstikke gefrustreerd is daarover. Als dat zo is dan kun je daar nu vrij weinig mee maar misschien geeft het je zelf wat lucht.(en als je wilt ook wel wat handvaten)
En ik zou echt focussen op het minimale. Waarom gel in haren bij een kind dat nu even helemaal niet meewerkt met verzorging?
Beste Nazima,
Ik herken ontzettend veel van jouw verhaal in mijn dochter van 21 maanden en zit net zoals jij vorig jaar met mn handen in het haar. Ik zie dat je de post al meer dan een jaar geleden hebt geschreven, en ik vroeg me af hoe het nu met je zoontje gaat (wellicht iets waar ik me aan kan optrekken, haha).
