Kindje autisme?

Het is goed dat je dit nu al ziet. Probeer je er in te verdiepen. Ik denk dat je bijvoorbeeld zo'n broodje in stukjes moet snijden voor haar en er een vorkje bij geven op een bordje. Mogelijk komt ze gewoon niet op het idee om af te happen.
Kinderen met autisme kunnen soms veel meer je praktische hulp nodig hebben voor ze zaken onder de knie hebben. Het kan om hele kleine dingen gaan. Veel samen doen. Veel rust en voorspelbaarheid bieden. Maar ook samen veel werkjes doen en praktische vaardigheden. Niet te snel zelf laten proberen als je ziet dat het nog niet lukt. Dingen aanbieden op vaste momenten. En vooral blijven kijken hoe ze daarop reageert. Uiteindelijk is ieder kind uniek.

1 op de 100

Men gaat er tegenwoordig vanuit dat 1 op de 100 kinderen een vorm van autisme heeft. Dus zo zeldzaam is het helemaal niet. Maar het vraagt wel je neutrale geduld en extra ondersteuning bij praktische vaardigheden.

Toch

zegt TS zelf dat ze het gevoel heeft dat er iets niet klopt en dat moet je wel serieus nemen lijkt mij. Vaak is het toch de omgeving die juist als eerste iets opmerkt.

terecht of onterecht zorgen

Als de huisarts en de kinderarts het kind net hebben getest en er niets uit kwam, moet je het nu toch even laten rusten.
Er zijn twee opties: of je maakt je terecht zorgen, maar dat wordt vanzelf binnen een paar jaar duidelijk. Zolang je kind vooruit gaat is het goed, anders: weer aan de bel trekken.
Op 2 jarige leeftijd zijn stoornissen als autisme nog wat lastiger te beoordelen. Maar je kind gaat straks naar de peuterspeelzaal, naar school, ze wordt door meer mensen nog 'gezien' die met je mee kunnen denken.

Of: je maakt je onterecht zorgen. Lees je daarom ook in over ontwikkeling van kinderen, zodat je meer wat wat 'normaal' is. Mijn ervaring: kinderen van 2 zijn gekke wezens en heel divers http://www.bol.com/nl/s/algemeen/zoekresultaten/Ntt/ontwikkeling%2Bkind/N/0/Nty/1/search/true/searchType/qck/sc/media_all/index.html?_requestid=423227
Je kan ook meer lezen over autisme en bepaalde dingen als voorspelbaarheid geven is goed voor alle kinderen.

In ieder geval, je moet nu even geduld hebben. Ga met de taalontwikkeling van je kind aan de slag (logopedie? veel voorlezen en zingen) en qua eten: snijdt de boterham in stukjes en laat haar prikken met een vorkje. Of voer haar tijdelijk weer om te leren 1 hapje per keer te eten.

maar waarom

denk je aan autisme? Ik lees niet direct iets wat daarop zou wijzen, maar wel een paar dingen die er niet op wijzen.
Zit het wellicht in de familie?

ulla

Ja op zich wel als je echt zo'n onderbuik instinct gevoel hebt wel. Maar ook zo vaak word je helemaal gek gemaakt door allerlei verhalen boeken en artikelen. We lezen teveel en gaan vervolgens zoeken of kind dit ook heeft. Ik herken het hoor. Maar ik kan ook het instinct. Voelt echt anders. Het Is goed om dat onderscheid te leren voelen en niet te denken na het lezen van de libelle ; O mijn kind fladdert ook. Dan zal het wel....
Niet dat TS dat doet. Maar daar ben ik naar op zoek dus

guera

Ik snap het, maar had hier het idee dat het om dat instinct ging. Ach, moeilijk om zo te zeggen natuurlijk.

Fladderen, praten, eten

Er zijn veel kinderen zonder autisme die fladderen, laat gaan praten of op een aparte manier eten. Ik denk dat iedere peuter wel zijn eigenaardigheden heeft. Volgens mij is de gemene deler bij autisme de prikkelgevoeligheid en grote behoefte aan voorspelbaarheid.
Ik ken nogal wat kinderen met autisme en bij degenen bij wie de diagnose vroeg gesteld is was altijd sprake van grote drama's met slapen, afwijken van dagelijkse routines, en in het algemeen de wereld niet begrijpen. Bij degenen bij wie later de diagnose gesteld is overigens ook, maar die ouders hadden pas later door dat er wel eens iets aan de hand zou kunnen zijn
Waarom maak je je precies zorgen? Het klinkt als een leuk kind dat lekker kan spelen?

Instinct

Ik had mij mijn zoontje altijd al een gevoel van 'is er iets', vooral omdat contact met vreemden zo raar ging en hij slecht tegen veranderingen kon. En elke keer toch wegwuivenvan 'och hij is nog klein' of 'er was net een grote verandering' oid. Hij is nu 8 en we zijn toch met een traject van onderzoek naar autisme begonnen.

Ik wil niet zeggen dat er iets is met je kindje, maar blijf gewoon je gevoel vertrouwen. Bij mij heeft niemand ook maar ooit iets gezegd over mijn zoon maar zij zien dan ook niet het hele plaatje.

Heeft mijn kind autisme

Je kunt eens kijken op de site van het Leo Kannerhuis, www.heeftmijnkindautisme.nl. Dat is een vragenlijst en daaruit kan komen of er reden is om aan autisme te denken of niet. Als je zelf blijft twijfelen, terug naar mensen die er verstand van hebben en dat hoeft niet de huisarts of de kinderarts te zijn, helaas weten die er lang niet altijd genoeg vanaf.
Er is veel variatie in, van echt autisme tot autisme-achtig en soms is het al jong duidelijk en soms wordt het pas later duidelijk(er). Behalve moeite met veranderingen en prikkelgevoeligheid mist vaak de gedeelde aandacht, d.w.z. dat een kind b.v. niet je blik volgt als je ergens naar kijkt of wijst, en niet zelf jouw aandacht 'meeneemt' door zelf ergens naar te wijzen.

Actie ondernemen

Beste Flo, als jouw gevoel zegt : er is iets. Luister er dan naar.

Mijn meisje ( inmiddels 3 jaartjes) kon ook heel goed zichzelf vermaken, sprak weinig ( brabbelde veel) en luisterende amper naar haar naam. Toen ik erop ging letten merkte ik dat ze wel erg slecht contact ( oog contact) maakte. Iedereen om me heen ( incl het cb) zei : ach komt goed, taal achterstand komt omdat ze tweetalig wordt opgevoed, sociaal wordt vast ook beter als ze naar de psz gaat etc etc...

Toch m'n gevoel gevolgd, en naar een kinderarts gestapt. Vermoed wordt ass ( autisme spectrum) maar we weten het niet zeker. Mijn dochter fladderde niet, is ook niet dwangmatig in structuur ( bv speelgoed in bepaalde volgorde etc), ook heeft ze geen probleem met slapen/eten/kleding etc etc.

Wij zijn nu een paar maanden met floortime therapie bezig, en WAT een verschil. Ze gaat echt onwijs vooruit.

Voor de rest blijft het voor ons ook een zoektocht naar hoe we ons meisje het beste kunnen helpen. Enige waar ik spijt van heb is dat ik niet eerder actie heb ondernomen.

Trouwens mijn dochter gaat niet naar speciale opvang, das ook niet altijd nodig. Ik ben zelf geen voorstander van speciaal onderwijs, maar das mijn persoonlijke mening uiteraard, gebaseerd op m'n eigen ervaring.

Sorry , heel verhaal, maar hoop dat je er iets aan hebt

Die vragenlijst van het Leo Kannerhuis

Wie wil die vragenlijst eens invullen voor zijn NADH-kind. Die van mij hebben wel wat, maar ik vraag me af of bij die vragen bijna alle kinderen niet het advies krijgen om verder te kijken.

Heb je een link van die vragenlijst

dan wil ik die best invullen.

Staat hierboven

In reactie nr 14.

Net gedaan

Kind is al ouder dus ik heb de tijd onder de zes jaar genomen, gezien de vragen was het eerder onder de 36 maanden.
Dit was de conclusie:
Uit uw antwoorden blijkt dat de gedragskenmerken van uw kind onvoldoende wijzen op een vorm van autisme.
Wanneer u zich toch zorgen maakt raden wij u wel aan om contact hierover op te nemen met uw (huis)arts.

Er waren twee kenmerken die niet wezen op autisme.
Een was dat de taalontwikkeling anders verliep. In ons geval was anders: veel sneller. Maar die nuance kon je niet geven.

Ze is al bij de kinderarts geweest, er is al getest. Dus TS moet nog even geduld opbrengen en bekijken hoe het gaat op de psz. Maar idd als het onderbuikgevoel blijft, lees je alvast in en laat haar over x aantal tijd opnieuw testen.

zit het in de familie?

hier ook

Wat herken ik je gevoel. Dat hebben we hier ook gehad (of eigenlijk nog steeds). Toen onze dochter 21 maanden was hadden wij al sterk het gevoel dat er iets mis was. Ook zij fladderde, luisterde niet naar haar eigen naam. Reageerde niet op harde geluiden (zo knapte er eens een ballon in haar gezicht en ze keek niet op of om). En kon zich uren vermaken met een klein bakje met knikkers op haar eigen kamertje waar wij niet in de buurt waren. Ook brabbelde ze helemaal niet. En de driftbuien waren zeer heftig. Wij zijn toen naar het audiologisch centrum geweest. Die hebben haar gehoor en taal getest. Conclusie goed gehoor, intelligent meisje, maar wel wat opvallendheden in gedrag. En een taalachterstand. Daarna hebben we haar naar een medisch kinderdag verblijf laten gaan. Zij zagen ook een taal/spraakachterstand, en opvallendheden in haar gedrag, maar niet genoeg om te laten testen.

We zijn nu bijna 4 jaar verder, ze is 5,5. Taalachterstand is weg, maar ze heeft wel een ernstige spraakstoornis. Wij hebben nog steeds het gevoel dat er mogelijk sprake is van autisme (zit ook in de familie), maar door alle deskundigen wordt het geweten aan haar spraakstoornis.

Bij meisjes is het moeilijk om te diagnosticeren. Ze zijn meestal wat socialer dan jongetjes met autisme en kunnen zich wat beter aanpassen.

Wij weten nog niet of we weer gaan laten testen. Ze wordt nu begeleidt voor haar spraakstoornis. We vragen ons af wat de meerwaarde op dit moment is om een diagnose te krijgen. Dat moet je je voor jullie dochter ook afvragen.

Katniss

Katniss, ik heb die vragenlijst ingevuld voor mijn andere dochter waarbij we aannemen dat er geen sprake is van autisme en daar kwam uit dat de gedragskenmerken onvoldoende wijzen op autisme....

Ingevuld voor zoon

En hoewel ik toen hij die leeftijd had nog niet het idee had dat er iets aan de hand was, krijgen we inderdaad het advies om verder onderzoek te laten doen.

Opmerkelijk

Ik had toch het idee dat veel peuters niet reageren op hun naam, bijzonderheden in de taalontwikkeling hebben (ik had een supervlugge en een trage), en nogal eigengereid gedrag vertonen. Waarschijnlijk niet dus, als ik nu de reacties zo lees

Ja Katniss

Dat is wat autisme ook zo moeilijk te herkennen maakt. Het zijn heel vaak hele gewone zaken die bij iedereen weleens mis gaan. Alleen bij autisme is het vaak extreem mis en er is een patroon van ander gedrag dat je leert zien en waar een hele wereld van anders denken achter zit waar je op bedacht moet zijn om kinderen niet in de problemen te helpen.
Je komt er vanzelf wel achter want uiteindelijk gaat het dan later wel mis, veel kinderen stranden pas bij het begin van de basisschool of het begin van het voortgezet onderwijs, grote veranderingen waardoor hun beperkte aanpassingsvermogen extremer op gaat vallen. Maar dan is er vaak al veel scheef gegroeid dat veel moeite kan kosten om dat weer in goede banen te leiden.
Veel gedrag dat je ziet is gewoon menselijk maar in het geval van autisme extreem.

Eerder gedaan

Ik heb deze test een paar jaar geleden gedaan toen Basisschool met autismeverdenking bij dochter kwam. Kwam geen aanleiding voor verder onderzoek uit en dat is ook helemaal waar gebleken...

Griet

Katniss

Stomme test, en wel heel oppervlakkig.
Hier gedaan voor zoon die wel diagnose heeft gekregen, maar geen enkele vraag positief (op kenmerken) kunnen invullen.
Nu moet ik er ook wel bij zeggen dat ik zelf veel twijfels heb gehad over diagnose.
Maar zoon is ook hb. Heb het idee dat veel testjes en algemene info totaal niet van toepassing zijn bij ass+hb.
Bij andere, nadh kind, ook geen enkele vraag positief kunnen invullen.

oortest

Kindjes van 2 jaar spelen voornamelijk naast elkaar.

Mijn peuter is 3 jaar geweest wn kreeg van psz te horen dat hij anders is.. teveel op zichzelf en zoekt geen interactie met andere peuters.
hij had 40 % gehoorverlies voor 1 jaar en heeft nu sinds 4 mnd buisjes.
ik herken t verhaal van de psz wel als we ergens op bezoek zijn pf ergens vreemd. Dan is hij heel stil en trekt zijn eigen spel.

Thuis heel ander kind.

Een kind van 2 kan al zelfstandig eten maar deze peuter at altijd graag zijn brood in stukjes en nu pas dat hij zichzelf groot genoeg vind voor zo in de boterham te happen .

Taal gaat sprongen vooruit nu sinds fe buisjes maar nog erg nasaal.. morgen lrijgt hij de neusamandel eruit en rechts een nieuw buisje geplaatst.

Peuters zijn rond de leeftijd van 2 en 3 ook nog best op zichzelf en spelen soweiso hun eigen spel!als ze druk bezig zijn in hun spel logisch dat ze niet meteen reageren

En fladderen uit blijdschap wat is het probleem???

Als je denkt dat er wat is omdat ze miss niet altijd reageerd. Kan je eens haar oren laten testen wie weet heeft ze ook vocht achter de oren? Vaak verkouden of oorontstekingen gehad?

Ik denk dat wij moeders, daar ben ik ook een van.. snel bezorgd zijn en van alles gaan zoeken als je de kinderen gaat vergelijken.. maar ieder kind ontwikkeld anders.. gum het ze ook.. tegen de tijd dat ze 4 a 5 jaar zijn, kunnen ze allemaal hetzelfde im grote lijnen

omdat

"En fladderen uit blijdschap wat is het probleem???"

Omdat dat fladderen een signaal kan zijn van autisme en dat dan anders is als het gemiddelde enthousiaste kind dat eens een keertje fladdert.

ik heb hem ook gebruikt

Toen basisschool mijn kind van autisme verdacht. Kwam niks bijzonders uit. Bleek ook te kloppen. Zoon bleek zich vooral te pletter te vervelen! Dus alle problemen loste zich weer op met pluswerk!

Mijk