Huilen op school
ik ben echt op zoek naar tips en ervaringen.
Ik woon in België. Onze zoon gaat sinds een week naar de kleuterschool. Hij gaat halve dagen (3,5u per dag).
Ik had me zeker verwacht aan huilen bij het afscheid, maar daar blijft het bij onze zoon niet bij. Hij huilt de volle 3,5u, speelt niet en blijft herhalen dat hij naar huis wil, naar mama wil.
Ik ben ten einde raad. Hoe kan ik hem helpen? Of is het een kwestie van tijd?
Zijn er ouders die hetzelfde hebben meegemaakt met hun kind?
Alvast bedankt!
Hoe oud is je zoon? Is hij leerplichtig?
Wat zegt de juf ?
in België gaan kinderen al wat eerder naar de kleuterschool toch? Met 2,5 ofzo? En dan 4 of 5 dagen?
Ik herken het gedrag van mijn dochter toen ze voor het eerst naar het kinderdagverblijf ging met 1,5 jaar. Het heeft vrij lang geduurd maar werd wel steeds minder, op een gegeven moment alleen nog huilen bij afscheid en na verloop van tijd stopte dat ook. In het begin was ze de hele ochtend huilerig. Pas na het slapen ging het goed.
Mijn dochter had een lievelingsjuf (3 op de groep) die haar op schoot nam. Bij de hand nam en gewoon liet zijn. Als ze niet wilde spelen maar wel kijken zat zij erbij. Hielp andere kinderen maar betrok heel stiekem mijn dochter er ook bij waardoor ze toch wel wat speelde.
Op het kinderdagverblijf waren ze eerlijk over haar gedrag maar gaven me ook het vertrouwen om door te zetten. Het zou goed komen. Dat is ook gelukt.
Mijn tip is dus blijven praten met de juf. Tips vragen daar, misschien een knuffeltje van thuis meenemen? Dat hielp hier ook. Geduld hebben en hopen op een lieve juf waar hij zich goed bij gaat voelen.
o en wat ook hielp was een boekje van thuis meegeven. Bij het binnenkomen nam 1 van de leidsters haar bij haar en dan gingen ze samen dat boekje lezen. Er sloten ook altijd kinderen aan. Daarna ging het dan wat beter.
Wat ook hielp als ik met haar besprak waar ze mee wilde spelen die dag. Dat gaf ik dan door aan de leidster, met dochter erbij en dat werd dan geregeld. Voor haar hielp het om niet binnen te komen en dan pas te hoeven kiezen. Er is natuurlijk ook zoveel te doen daar. Nu is dat niet meer nodig.
Al zal het best anders werken in België. Het is bij jullie kleuterschool, geen opvang
duizel schreef op 09-02-2023 om 10:04:
o en wat ook hielp was een boekje van thuis meegeven. Bij het binnenkomen nam 1 van de leidsters haar bij haar en dan gingen ze samen dat boekje lezen. Er sloten ook altijd kinderen aan. Daarna ging het dan wat beter.
Wat ook hielp als ik met haar besprak waar ze mee wilde spelen die dag. Dat gaf ik dan door aan de leidster, met dochter erbij en dat werd dan geregeld. Voor haar hielp het om niet binnen te komen en dan pas te hoeven kiezen. Er is natuurlijk ook zoveel te doen daar. Nu is dat niet meer nodig.Al zal het best anders werken in België. Het is bij jullie kleuterschool, geen opvang
Hierop aanhakend, misschien helpt het als de juf de dag van te voren al vertelt wat er gaat gebeuren de volgende dag?
Prillewits schreef op 09-02-2023 om 09:43:
Hoe oud is je zoon? Is hij leerplichtig?
Hij is 2,5. Niet schoolplichtig. We hebben hem gisteren thuis gehouden om te bekomen van de emoties. Maar ik had echt het gevoel dat hij klaar was voor school. Tot nu toe heeft mijn moeder hem opgevangen wanneer mijn man en ik moesten werken
Roos55 schreef op 09-02-2023 om 09:54:
Wat zegt de juf ?
Ze zegt dat ze dit wel vaker heeft gezien bij kindjes die eerder opgevangen werden door grootouders ipv de kinderopvang. Maar ik vind het zo zielig. Wil hem zo goed mogelijk ondersteunen
duizel schreef op 09-02-2023 om 10:01:
in België gaan kinderen al wat eerder naar de kleuterschool toch? Met 2,5 ofzo? En dan 4 of 5 dagen?
Ik herken het gedrag van mijn dochter toen ze voor het eerst naar het kinderdagverblijf ging met 1,5 jaar. Het heeft vrij lang geduurd maar werd wel steeds minder, op een gegeven moment alleen nog huilen bij afscheid en na verloop van tijd stopte dat ook. In het begin was ze de hele ochtend huilerig. Pas na het slapen ging het goed.
Mijn dochter had een lievelingsjuf (3 op de groep) die haar op schoot nam. Bij de hand nam en gewoon liet zijn. Als ze niet wilde spelen maar wel kijken zat zij erbij. Hielp andere kinderen maar betrok heel stiekem mijn dochter er ook bij waardoor ze toch wel wat speelde.
Op het kinderdagverblijf waren ze eerlijk over haar gedrag maar gaven me ook het vertrouwen om door te zetten. Het zou goed komen. Dat is ook gelukt.
Mijn tip is dus blijven praten met de juf. Tips vragen daar, misschien een knuffeltje van thuis meenemen? Dat hielp hier ook. Geduld hebben en hopen op een lieve juf waar hij zich goed bij gaat voelen.
Dankjewel voor je reactie! Wat een lieve juffen heeft je dochter gehad. Zo leuk voor haar dat ze in die omgeving zo kon wennen. Bedankt voor de tips. Die ga ik zeker meenemen!
2.5 jaar nog maar
Dan zou ik hem nog niet naar school doen
Lekker thuis houden en over jaar weer bekijken.
Schemerlampje schreef op 09-02-2023 om 10:18:
[..]
Hierop aanhakend, misschien helpt het als de juf de dag van te voren al vertelt wat er gaat gebeuren de volgende dag?
Ja dat doen we nu ook zo veel mogelijk. We krijgen weekbrieven met het thema van de week, verjaardagen die gevierd worden hangen aan een bord uit op school dus dat kunnen we hem ook steeds vertellen. We bespreken elke ochtend een beetje met hem dat er een verjaardag gevierd zal worden of dat hij turnles zal hebben. Goede tip. Ik zal dit zeker vragen aan zijn juf.
Roos55 schreef op 09-02-2023 om 10:26:
2.5 jaar nog maar
Dan zou ik hem nog niet naar school doen
Lekker thuis houden en over jaar weer bekijken.
Ja diezelfde reactie hadden we toen we hem naar de crèche probeerde te laten gaan. Daar huilde hij ook de hele tijd. Toen in overleg met mijn moeder besloten om hem niet meer te sturen. We dachten dat het geen 'match' was. Maar met deze school voel ik echt aan dat het klopt. Hij zou er enorm goed in passen. Ik ben 1 keer mee in de klas mogen blijven en toen heeft hij zo genoten van het spelen en de ervaring. Thuis begint hij zich wat te vervelen. Het ligt echt aan verlatingsangst/scheidingsangst denk ik.
KMM schreef op 09-02-2023 om 10:23:
[..]
Ze zegt dat ze dit wel vaker heeft gezien bij kindjes die eerder opgevangen werden door grootouders ipv de kinderopvang. Maar ik vind het zo zielig. Wil hem zo goed mogelijk ondersteunen
Dit klopt ook wel. Dat was bij ons kind ook zo. Altijd bij opa en oma geweest als er oppas nodig was en dan is er overstap gewoon heel groot. Kinderen die vanaf baby naar het kinderdagverblijf gaan weten niet beter (al kunnen die ook een terugval krijgen vanaf een bepaalde leeftijd).
toch echt een kwestie van vertrouwen en geduld denk ik. En voorspelbaarheid wat hierboven genoemd werd. De juf al laten vertellen wat ze de volgende dag gaan doen. Misschien het werkje al klaar zetten voor de volgende dag?
Je moederhart breekt wel als je hem zo achter moet laten
Hier ook een zoon (3) die niet herstelt tijdens de opvang. Ik heb hem thuis gehouden, als hij niet kan herstellen is het geen fijne ervaring en is hij er niet aan toe. Nu heeft mijn zoon sowieso een zware start gehad met een traumatische bevalling voor hem met spoed keizersnede en ziekenhuis opnames, veel ziek zijn en ik die hem niet kon troosten omdat de pijn bleef, verlies van een ouder. Er zit gewoon veel angst en hechtingsproblemen, dat wil ik eerst aangepakt en daar krijgt hij hulp voor. Als hij voldoende zelfvertrouwen heeft gaat hij weer. Het belangrijkste voor mij is dat hij kan herstellen, zo lang dat niet lukt, gaat hij niet.
Is het een optie om te beginnen met minder vaak per week?
mijn zoontjes hadden hetzelfde. Wat een drama gedurende 6 weken… en daarna beterde het en na een paar maanden gingen ze super graag. Zij waren ook nooit naar de onthaalmoeder geweest. Het komt goed, maar ik weet dat ik me toen ook wel zeer slecht heb gevoeld
