Huilen
Sinds ik gescheiden ben en mijn zoontje noodgedwongen bij mij op de kamer moet slapen, huilt hij vaak in de ochtend en is hij ontroostbaar. Hij kan nog niet goed aangeven waarom en de rest van de dag is het een vrolijk lekker mannetje.
Ik snap niet waar het vandaan komt en weet ook niet goed hoe ik hiermee om moet gaan.
Heeft iemand een soortgelijke ervaring?
Geduld
Het kan vanalles zijn. Veel kinderen moeten even landen in de wakkere wereld. Sommige mensen moeten wat eten voordat ze gezellig kunnen zijn. En ja, misschien heeft hij ook nog wel wat last van de nieuwe situatie, vlak niet uit hoeveel kinderen oppikken van de stress van hun ouder(s). Ik zou er met geduld op probren te reageren. Vriendelijk en rustig zijn, niet al te veel aandacht aan besteden, vooral doorgaan met het ochtendritueel. Hopelijk gaat het snel over.
