dochter wil niet in eigen bed slapen
Hoi,
Mijn dochter is nu 2,5 jaar oud en slaapt altijd bij mij en mijn vrouw in bed. Dit vinden we op zich wel gezellig, ons bed is groot genoeg, maar het doet ons priveleven geen goed.
We hebben al enkele keren geprobeerd haar te verleiden in haar eigen bed te slapen door te zeggen dat de prinsessen op haar fotobehang haar missen, enz. Maar niets werkt. Dit is er langzaam ingeslopen want enkele maanden geleden sliep ze wel in haar eigen bed en werd6t ze meestal tussen 23.00 en 24.00 uur wakker en huilde ze flink, soms schreeuwde ze ff omdat ze denk ik dan slecht gedroomd had. Wanneer ze dan in haar pyama en met haar knuffel en tut in de deuropening stond konden wij geen nee zeggen en kwam ze tussen ons in liggen.
Ze slaapt erg onrustig heb ik het idee terwijl ik toch elke avond vraag hoe haar dag is geweest en of ze het leuk heeft gehad.
Ik heb een eigen bedrijf en heb eerlijk gezegd ook geen zin om het met harde hand aan te pakken en enkele nachten te gaan vechten.
Vrienden van ons hebben bijvoorbeeld een traphekje in de deur staan zodat hun kind er niet uit kan maar hier houdt ik zelf niet zo van.
Hoe zouden we dit aan kunnen pakken? Ik zit zelf te denken hoe ik haar kamer leuker kan maken waardoor ze daar wil slapen, of een grote knuffel waar ze tegenaan kan liggen maar waarschijnlijk zal dit ook niet helpen verwacht ik.
Het onderliggende probleem van mijzelf is dat ik veel werk en het daardoor wel fijn vindt als ik savonds langs mijn dochter kan liggen en er smorgens mee wakker wordt, vandaar dat ik er niet zo hard in ben.
Privéleven.
Je hebt geen zin om hard op te treden, je vindt het eigenlijk wel gezellig zo omdat je haar door je werk weinig ziet en jullie slapen goed met zijn drietjes in één bed.
Nou, dan zou ik het zo laten. Ik sliep altijd slecht met zoon erbij en ik legde hem weer terug als hij bij ons weer sliep of ik ging een kwartiertje met hem in zijn bed liggen.
Je privéleven, ach, veel werken en een kindje van 2,5 jaar, daar blijft toch weinig van over
Maar als je dat toch ook bij wilt houden dan moeten daar andere momenten voor gekozen worden.
zo doen wij het
Bij ons heeft hij nooit hele nachten bij ons geslapen, zodra hij overstuur was hebben we hem weleens bij ons genomen maar op het moment dat zijn ademhaling weer rustig was en hij weer ging slapen legden we hem weer in zijn eigen bed. Zo gaat het nog steeds.
Gewoon zo laten?
Als je het wel gezellig vind? Onze kinderen sliepen allebei vanaf de geboorte bij ons. Oudste ging met 18 maanden naar haar eigen kamer maar komt nu nog steeds (bijna 3 jaar) regelmatig bij ons liggen 's nachts. En jongste van 14 maanden slaapt nog elke nacht bij ons.
Voor dat privéleven zijn genoeg oplossingen te bedenken. Ons privéleven heeft niets te lijden onder kinderen in ons bed.
zou het zo laten
Hier was de afspraak dat de kinderen naar hun eigen bed gingen als het bedtijd was, werden ze wakker en waren mijn man en ik al naar bed dan mochten ze er bij komen liggen, waren wij nog niet naar bed dan bleven ze dus in hun eigen bed.
's Nachts terugleggen was bij ons geen optie, want kind kroop tussen ons in en iedereen sliep weer heerlijk verder.
Dat privéleven, daar zijn inderdaad andere mogelijkheden voor te verzinnen.
Oudste heeft overigens tot zijn 4e verjaardag bij ons geslapen, jongste tot ongeveer 6 jaar. Jongste is nu 11 en zou nog wel bij ons willen slapen, maar het past gewoon niet meer, dus ze moet het nu hebben van de nachten dat er maar 1 ouder thuis slaapt.
