Dochter van 20mnd slaat hoofd bijna kapot tijdens driftbui
M'n meisje van 20 maanden heeft momenteel oorontsteking en zit dus helemaal niet lekker in d'r vel. Ze kan geen enkele tegenslag hebben en als ze dan boos wordt omdat ze bv een schone luier om moet en dat noet wil begint ze als een gek met haar hoofd op de grond te slaan! Ze wil zichzelf echt pijn doen! Vandaag heeft ze het twee keer gedaan en ik weet echt niet wat ik moet doen.... Ik probeer haar vast te houden zodat ze het niet kan doen maar ze worstelt krabt schopt en slaat net zo lang tot ik haar even los laat en dan begint ze meteen keihard met haar hoofd te slaan.
Haar hele voorhoofd is dik en blauw...
Ik begrijp dat ze zich niet lekker voelt en dat ze pijn aan d'r oortjes heeft maar waarom doet ze dan zo?!?
Kent iemand dit en wat moet ik ermee?
Mijn jongste deed dat ook
Uit boosheid of drift. Ook gewoon op stoeptegels. Het ging vanzelf over, ergens tussen zijn 2e en 3e verjaardag, maar hij had dus wel vaak blauwe plekken of schaafwondjes op zijn voorhoofd. Ik weet niet of je er veel aan kunt doen, ik negeerde hem meestal. Maar het was niet leuk...
komt van de oorpijn
Ik denk dat het een reactie op de oorpijn is, ze kan het nog niet goed uiten met praten, dus doet ze dat op een andere manier. Andere kinderen gaan kijhard gillen en krijsen van de pijn.
Wat wordt er aan de oorontsteking gedaan? Neusspray, oordruppels, antibiotica? Soms is een kuurtje het enigste wat goed helpt.
allergie
Hier bleek bij zoon de koemelkeiwitallergie de boosdoener. De oorontsteking, de pusoortjes, het was per direct over toen we elk spoortje koemelkeiwit uit zijn dieet haalden.
Bedankt
Hoi, bedankt voor jullie reacties.
Ze heeft een kuurtje gekregen en heeft het gelukkig nog niet eerder gehad. Die oortjes dan he, dat met haar hoofd slaan doet ze wel eens vaker maar lang niet zo extreem als gisteren.
Wat kan ik nou het beste doen als ze zo'n bui krijgt? Het begint echt om het minste of geringste...
Wanneer ze het "gewoon" een keertje doet kan ik het wel negeren en dan stopt ze ook wel weer, maar zoals ze gisteren tekeer ging.... Ik heb haar toen ook even los gelaten om te kijken of ze dan zou bedaren maar ze gaat volgens mij echt net zo lang door tot d'r hoofd in tweeën ligt! Dat kan ik dan toch niet gaan negeren.
De tweede keer gisteren was manlief thuis en die heeft d'r net zo lang vast gehouden tot ze rustiger werd en toen heb ik haar overgenomen en kon ze bij mij uithuilen.
Het blauwe van d'r voorhoofd is nu naar d'r oogjes gezakt... Dus loopt ze nu met twee blauwe ogen...Dat is toch niet normaal
Als ze zo'n bui heeft
zorg dan dat ze zichzelf niet kan bezeren.
Zet haar in een campingbedje.
signaal
Mijn zoon heeft een keer op die leeftijd zo'n reactie gehad nadat ik hem op de vingers tikte omdat hij met zijn handen in de kattebak zat. Hij gooide zich van muur tot muur en bonkte met zijn hoofd op de grond. Je schrikt je rot.
Mijn zoon heeft een vorm van autisme. Maar dat bleek pas veel later. Het hoeft niet zo te zijn, maar het kan een signaal zijn van autisme. Onbegrip en onvermogen en dan heftig reageren zonder te stoppen als het pijn doet en ongemak geeft.
vond deze link voor jullie
http://www.baby-dump.nl/index.php?page=product&id=56466&groep_id=8&merk=1563
tuinkussens
Een campingbedje is een goede, als er tenminste geen stalen constructie is waar je kind ook tegenaan kan beuken. Je kan ook tuinkussens om de rand van het bedje bevestigen (binnenkant), dat hebben wij.
Zolang je dochtertje nog niet goed kan vertellen om duidelijk te maken wat er aan de hand is, kan je dit nog verwachten. Het is onmacht.
Probeer wat tegen die pijn te geven, hopelijk wordt het dan minder.
Mijn jongste doet het soms ook, maar die is verstandelijk gehandicapt en praat niet, maar ik snap wel hoe moeilijk het om aan te zien is.
Dat is een goed idee
Goed idee! Een campingbedje, die heb ik hier wel...
Ze is bijna 2 en praat nog maar heel weinig, papa mama vis en die verder probeert ze ons van alles duidelijk te maken maar ik kan me idd wel voorstellen dat ze daardoor gefrustreerd raakt.
Gelukkig is ze doorgaans een super leuk lief vrolijk en gezellig meisje, dus ik heb nog niet direct zorgen dat er meer aan de hand is. Hopelijk gaat het vandaag beter en ik zet het campingbedje gewoon vast op.
oorpijn
ik heb regelmatig een oorontsteking gehad, maar eentje was zo verschrikkelijk. Toen zat ik te wiegen en tegen mijn hoofd te duwen, omdat ik het niet meer uithield van de pijn. Ik was zwanger en mocht dus niet zo veel pijnstillers en zat de uren af te tellen tot ik weer een paracetamol mocht.
Ik snap je dochter dus wel. Ik had ook de neiging om met mijn hoofd tegen de muur te gaan beuken. Mens mens, wat deed dat pijn.
vasthouden
Mijn dochter had ook wel buien. "Tantrums" worden ze volgens mij genoemd. Kon om de kleinste frustratie ontstaan en soms hadden we niet eens door waardoor.
Ik weet niet of dit bij jou dochter is. Ook al is het een reactie op de pijn, jullie moeten haar toch beschermen. Hoe "begrijpelijk" ook.
Enige wat hier hielp was haar vast houden. Stevig, maar liefdevol. Haar zeggen dat we begrepen dat ze soms boos was of gefrustreerd. Maar dat we haar vast zouden houden zo lang ze zichzelf pijn deed.
Soms lukte het op een gegeven moment haar eruit te krijgen door bijvoorbeeld naar het raam te lopen en iets aan te wijzen. Soms moesten we haar een half uur vast houden... Als je haar los liet, ging ze weer.
Of als je te vroeg zei: "zo, gaat het weer?". Begon ze ook opnieuw. Vaak werd ze op een gegeven moment verdrietig en dan kon je haar troosten en de "houdgreep" kon los.
Btw onze dochter is nu zes jaar en een heerlijk sociaal, gezellig en vredelievend meisje 
Succes, ik vond dit een erg rottig iets, maar het gaat weer over.
Gister ging gelukkig beter
Gisteren ging het gelukkig beter ze heeft geen bui meer gehad!
Haar oren zijn ook al iets minder vies dus ik ga er van uit dat de penicilline zijn werk doet.
@lunamaya, zoals jij verteld hebben we het ook een keer gedaan, mijn man heeft d'r vast gehouden net zo lang tot ze verdrietig werd, toen heb ik d'r overgenomen en kon ze bij mij uit huilen..
Bedankt voor de tips allemaal, het scheelt al te weten dat we niet de enige zijn
Bonken
Zoon hier (inmiddels 9) heeft ook heel lang gebonkt met zijn hoofdje. Hij deed het vooral in bed voor het slapen of soms ook midden in de nacht. Hij heeft volgens mij wel 2 jaar in een campingbed geslapen omdat hij zich daarin geen pijn deed als hij bonkte. Soms bonkte hij ook uit frustratie op de grond. Het is vanzelf over gegaan toen hij ouder werd maar ik weet wel dat wij het altijd heel vervelend vonden als hij het deed. Je voelt je zo machteloos erbij.
Fijn dat het nu beter met haar gaat. Oorpijn is inderdaad heel naar. Goed dat ze er een kuurtje voor heeft gekregen.
