Angst van mijn 3 jarige zoontje
Heeft iemand tips voor de angst van mijn zoontje. Tijdens onze vakantie begon het al een beetje dat hij steeds vroeg waar ik was. Sinds we weer terug zijn van vakantie lijkt het of hij wat banger is om alleen in zijn kamertje in slaap te vallen. Sinds 3 dagen vertel ik hem voor het slapen dat het niet eng is en dat er niemand naar binnen kan, en dan valt hij alnog in slaap. Gisteren ging hij pas slapen toen ik de slaapkamerdeur open liet staan. Vannnacht werd hij echter ook wakker, en gaf aan dat hij bij mij wilde slapen (dat mocht). Na wat onrustig te zijn raakte hij opeens in paniek hij dacht een spin te zien, en kreeg het niet uit zijn hoofd. Hij wilde niet meer bij mij in bed en was echt hysterisch. Toen wilde hij in zijn bed met mij, maar hij bleef onrustig. Ging steeds rechtop zitten naar de dekens kijken, de kamer rondkijken, zijn handen bekijken, zelfs zijn knuffel. Ik hoop dat het vanavond niet weer zo zal zijn. Is er iemand die dit herkend?
Fase
Hier ook zo`n kind met teveel fantasie. Ik doe hem nooooit in mijn bed, stel hem gerust in zijn bed, laat het ganglicht aan, deur open, en besteed er niet teveel aandacht aan. Als hij het op een hysterisch huilen zet, dan laat ik hem even uitrazen, en stop hem daarna weer rustig in. Het is nu al een stuk beter. Ik vermoed ook dat het een fijne manier is om in mijn bed proberen te komen, dus als je daaraan begint, dan ga je elke dag drama`s hebben 
Angst
Mijn meiden hebben door de jaren heen ook al heel wat spoken gezien. Ook al zijn ze er niet echt, zij zien t wel zo. Leg uit dat t er niet is, rustig en begripvol. En als jij er fijn bij voelt, lekker bij je in bed nemen of bij hem kruipen. Slaapt iedereen tenminste weer.
Ze zien spoken vaak als er belangrijke veranderingen in hun gewone leven zijn, of gewoon mentaal aan t groeien (denk oei ik groei sprongetje). Bij ons hielp het om er voor ze te zijn, ze gerust te stellen, en rustig samen weer in te slapen.
Succes.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Wat hier helpt
Is het ganglicht aanlaten en de deur op een kier. Als wij gaan slapen doen we het ganglicht uit en heeft hij op zijn slaapkamer nog zo'n 'stekkerlampje' als vertrouwd punt.
Hij heeft een tijdje gehad dat hij panisch was voor vlinders op zijn kamer (er had een keer een motje gezeten). Ik heb toen 1 van zijn knuffels (diddl in dit geval) benoemd tot vliegenvanger en beschermer en heb samen met Diddl en mijn zoon de hele kamer afgespeurd, waarbij we 'wegwezen vlinders' riepen. Daarna was het over, zolang hij diddl maar in zijn bed had. Nu, een paar maanden later, hoor ik hem er nooit meer over!
