Met baby nachtje weg

Jonagold schreef op 17-01-2023 om 14:04:

[..]

De beste tip die ik als jonge moeder ooit kreeg was om baby te laten wennen aan slapen onder alle omstandigheden. Bij mij lagen ze dus allebei overdag in de kinderwagen als ik boodschappen deed of met de hond wandelde, of beneden in de box. En ze sliepen heerlijk, ook als ik stond te stofzuigen, als er bezoek was, de bel ging of als de hond blafte. Ze gingen overal mee naar toe en sliepen overal. En nog. Ze zijn nu volwassen.
Aan de andere kant heb ik ook ervaring met hoe je jezelf vast kunt draaien door je baby te leren alleen onder specifieke omstandigheden te laten slapen. Ik heb opgepast bij een jongetje van twee die alleen maar in slaap viel als hij over zijn rug geaaid werd. Dat liep op tot een half uur, toen werd het mij te gortig en ben ik daar gestopt.

Een kind krijgt heus niks van een dag wat minder slapen. Dat halen ze dan ‘s nachts wel in.

Die tip kreeg ik ook maar bij mijn zoon werkte het niet. Dat is ook voor elk kind anders.

watertoren schreef op 17-01-2023 om 14:58:

[..]

Die tip kreeg ik ook maar bij mijn zoon werkte het niet. Dat is ook voor elk kind anders.

Precies, hier ook. Ik was er zelf vast van overtuigd dat kind flexibiliteit zou worden bijgebracht. Kind huilde alleen maar, als ze in een vreemd bedje lag, als de kinderwagen stilstond, kinderwagen de supermarkt inreed, in de box, in het campingbedje. Uiteindelijk me erbij neergelegd dat ik tijdens de dutjes thuis moet zijn met haar. Blijkbaar is niet ieder kind 'af te richten' naar jouw behoefte.

Ik heb onze baby altijd zoveel mogelijk meegenomen overal heen, waardoor onze zoon nu geen enkele moeite heeft met niet thuis slapen. Je maakt het jezelf makkelijker als je de baby eraan laat wennen 

watertoren schreef op 17-01-2023 om 14:58:

[..]

Die tip kreeg ik ook maar bij mijn zoon werkte het niet. Dat is ook voor elk kind anders.

Hier ook niet. Het zijn geen robots die precies doen wat je wil als je maar op de juiste knoppen drukt.

AnnaZuilen schreef op 17-01-2023 om 16:19:

Ik heb onze baby altijd zoveel mogelijk meegenomen overal heen, waardoor onze zoon nu geen enkele moeite heeft met niet thuis slapen. Je maakt het jezelf makkelijker als je de baby eraan laat wennen

Ook hiervoor geldt: dat kan niet met elk kind. Met jouw kind kon het, hij paste zich aan en kon overal slapen. Maar dat heb je hem niet geleerd, hij was al het soort kind dat dat kon hebben.

Edit: het klinkt een beetje onaardig. Maar als jij een kind hebt dat echt niet met dit soort prikkels om kan gaan en vervolgens wordt er gedaan alsof dat aan jou ligt, want had je maar dit of dat, dan voelt dat rot. Nog steeds, en mijn kinderen zijn volwassen. Je hebt te maken met het temperament van je kind. Heb je weinig invloed op.

AnnaZuilen schreef op 17-01-2023 om 16:19:

Ik heb onze baby altijd zoveel mogelijk meegenomen overal heen, waardoor onze zoon nu geen enkele moeite heeft met niet thuis slapen. Je maakt het jezelf makkelijker als je de baby eraan laat wennen

Tja, ouders dichten bepaalde zaken,  zoals b.v. slapen en eten, nu eenmaal graag aan hun grandioze opvoeding toe. Echt hoor, heerlijk als je kind dat doet, maar de invloed op iets natuurlijks als slapen en eten is maar héél beperkt. 

Elpisto schreef op 17-01-2023 om 15:34:

[..]

Het feit dat je dit " een verplichting" noemt, laat me wel zien dat je het niet zo lekker snapt allemaal he? Dit is toch geen verplichting? Jezus man.

Als je het moet doen 'omdat je ook wel eens iets moet doen voor een ander' is dat wel een verplichting ja. Of omdat de grootouders hun kleinkind anders 5 dagen niet zien, of omdat de ene grootouders pijn gaan hebben omdat het kind die dag bij de andere grootouders zijn, of andere redenen die ik onzinnig vind.
Als je geen zin hebt, ga je niet. Het is maar een weekendje weg hoor, geen grote levensgebeurtenis.

Als de familie al elke week 1-2 keer de baby zien, lijkt me dat meer dan voldoende. 
Mijn ouders wonen om de hoek, maar zoveel contact hebben wij echt niet hoor. 
En dan de andere kant dezelfde hoeveelheid. Lijkt me erg vermoeiend.

Op zich is het prima om een dag te gaan zonder baby. Jullie voelen je er goed bij, dan heeft de familie het ermee te doen. Ja, baby zou mee kunnen, maar dat is een persoonlijke afweging. Wij hebben dochter als baby ook wel eens ergens ondergebracht als het voor een bepaalde gelegenheid zo uitkwam.

Joh lekker toch even met zijn tweetjes dagje weg. Als kind wat ouder is vind hij het fantastisch met opa en oma op familieweekend naar een huisje en bouwt hij herinneringen op. Die leeftijd heeft baby toch nog niet

Valeria schreef op 17-01-2023 om 17:26:

[..]

Als je het moet doen 'omdat je ook wel eens iets moet doen voor een ander' is dat wel een verplichting ja. Of omdat de grootouders hun kleinkind anders 5 dagen niet zien, of omdat de ene grootouders pijn gaan hebben omdat het kind die dag bij de andere grootouders zijn, of andere redenen die ik onzinnig vind.
Als je geen zin hebt, ga je niet. Het is maar een weekendje weg hoor, geen grote levensgebeurtenis.

Kom op, het is een familieweekend, geen middagje op de koffie. Ze geeft al aan dat ze vaker heeft afgezegd en dat haar vriend dat vervelend vindt. Nu hebben ze een familieweekend en ze gaan niet eens één nacht. Ik vind dat echt heel egocentrisch naar je partner toe. En ja natuurlijk gaat die man akkoord, wat moet hij anders? Dat maakt het nog geen leuk en liefdevol gedrag.

@Rozi, als jij tijdens een familiedag de gezelligheid mist, dan ligt er voor jou en je vriend een schone taak; maak het gezellig. Zoals ik al eerder schreef door oa met de baby in wandelwagen over het park of in de omgeving te wandelen. Of met de schoonouders op een terras een kop koffie met appelgebak te halen. Toon zelf initiatief. Kijk wat daar in de buurt is; wandelen over strand of fietstocht (neem draagzak mee) of uur bowlen etc etc. Je hoeft niet een heel weekend te blijven maar jullie kunnen samen ook suggesties bedenken. 
Ik wil je niet pushen, het is geheel aan jou om iets aan de gezelligheid te doen. Desnoods met spel rummmikub of het moeilijke spel Exit.

Rozi schreef op 17-01-2023 om 18:41:

Ik had misschien beter topictitel aan kunnen passen. Want inderdaad, ik mis de gezelligheid bij schoonfamilie, het is altijd zoeken naar gespreksstof. Die bezoekjes kosten me heel veel energie. Een weekend weg is dan echt teveel gevraagd. Met baby erbij op zo’n moment is dan gewoon teveel gevraagd omdat dan het zorgen voor baby er ook nog bij komt. Als het omgekeerd zou zijn en mijn ouders zouden zoiets voorstellen was ik waarschijnlijk wel gegaan met baby. Dat is ook gewoon heel oneerlijk, hoewel het niet aan de orde zou zijn omdat mijn ouders zoiets niet zouden voorstellen omdat ze iedereen al genoeg zien.
Als ik later kleinkinderen zou hebben die nog baby zijn zou ik sowieso een andere insteek hebben, wat vrijblijvender “ kijk maar of jullie het zien zitten om langs te komen, en of de baby mee gaat of niet” Ipv op deze manier om toch wel een ongemakkelijke situatie te creeen. Maarja het is wat het is.
Het is inderdaad ook vermoeiend qua bezoekjes. Je wil het goed doen, baby evenveel bij eigen ouders / schoonouders. Moet ook zeggen dat we een beetje nog zoekende zijn naar een balans met tijd voor elkaar, want je wil ook niet alles met baby doen en sociale leven en werk, en huishouden.

Dat weet je niet, want je bent geen grootouder.🙂 Dat anderen beslissen ( hier) dat een bepaalde frequentie wel genoeg is, dat is wat zij zelf vinden. De scheefgroei zit 'm niet in dat stukje, maar in wat je net aangeeft: "met je eigen ouders ga je wel mee; maar die zijn tevreden met de frequentie."

Je kunt je schoonouders niet kwalijk nemen dat ze dit leuk vinden en ik denk dat de frequentie hier niets mee te maken heeft. Misschien vinden ze het heel fijn om eens het hele gezin samen te hebben en zo herinneringen te maken. Dat mag lijkt me, die gezinsvorm, daar kun je soms ineens behoefte aan hebben.

Het is voor mij bv altijd fijn als ik een kind/kleinkind zie, maar keutelt het samen rond bij me, dan is dat soms extra leuk. 

Ouders stonden altijd voor je klaar en nu moeten ze nog steeds meebuigen op de wensen en soms grillen van hun kinderen en oh wee als ze iets vragen. Ouders hebben zelf ook behoeftes en wensen die er mogen zijn, het leven draait niet altijd en alleen om de kinderen. (Surprise!!)

Het lijkt op die manier wel het alom vertrouwde schoondochtersyndroom. Je zou bijna wensen dat je dochters krijgt tegenwoordig🫣 Ik hoor mannen daar zelden over zeuren.

Zelf zou ik dat voor mijn partner of schoonouders overhebben zelfs al ben ik helemaal niet zo'n logeerfreak.

Maxicosi is een bedrijf dat veel producten heeft waar je voor je kindje gebruik van kan maken. Denk hierbij aan de kinderwagen, het campingbedje, het matrasje, het wippertje, het verschoningskussen en voeding luiers.

Thuis heeft mijn kind geen problemen met slapen, maar ik twijfel of mijn schoonouders ook zo geduldig zullen zijn als hij bij hen ligt te huilen. Na een lange werkweek wil ik niet het risico lopen dat er vervelende commentaar komt over de slaapgewoontes van mijn kind. Daarom twijfel ik om hem bij hen achter te laten.