Mega schuldgevoel!😫
Hooi lieve moeders,
Ik heb twee dagen terug een ontzettend grote fout gemaakt, en het laat me niet los.Ik heb onze 2 weken oude dochter in een voedingskussen gelegd zodat ze wat schuin omhoog ligt Ivm haar reflux op bed met daaronder een polyester doek. Ze lag er heerlijk in te slapen op haar zij. Ik ben even gaan douchen en kom terug en zie dat ze met haar hoofdje in t doek/kussen ligt. Ik schrok me natuurlijk dood en draaide haar meteen terug. Ze ademde nog gewoon en was niet blauw of iets. Daarna sliep ze gewoon door alsof er ook niks aan de hand was. Heb ik nu gewoon mega geluk gehad en een hele grote waarschuwing van bovenaf? Of kan ze wel degelijk daardoor zuurstof te kort hebben gehad? Ik merk nu 2 dagen later helemaal niets aan haar.Voel me ontzetten schuldig en ben mega bang dat ze toch een soort van zuurstof tekort heeft gehad ondanks ze wel gewoon ademde.Wie kan mij gerust stellen???
Lieve groet een bezorgde mama
Niks aan de hand 👍🏻. Gek hè hoe met het moederschap ook ineens allerlei angsten opduiken 😅.
Met Reflux omhoog houden deden we ze in de maxi-cosi.
pfoeh ja denk je dat echt ?? Dat er niks aan de hand is ???
Ken er gewoon niet van slapen momenteel.
Ajjz schreef op 26-09-2022 om 23:20:
pfoeh ja denk je dat echt ?? Dat er niks aan de hand is ???
Ja joh, het is echt oké! Maar wat Suzy al zei, met het moederschap krijg je er gelijk (soms irrationele) angsten bij. En de volgende keer misschien toch even platleggen of in de maxicosi als je gaat douchen.
We hebben allemaal wel zoiets een keer gehad met onze kinderen en dat loopt gelukkig bijna altijd goed af.
Enne, nog gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter!
Welnee, ze doet het gewoon nog toch? Baby's stikken echt niet zomaar.... maar ik snap helemaal dat je geschrokken bent. Je bent nog maar pas geleden bevallen ook, dus nog enigszins ontoerekeningsvatbaar 
.
Woont de vader van je baby ook bij jou thuis? Misschien kan hij even wakker blijven bij jullie kindje zodat jij met een gerust hart in slaap kan vallen.
Ben nu als een soort van waakhond er naast aan het liggen en aan het kijken of ze wel goed ligt zo geschrokken ben ik er van !!! De vader is er zeker alleen die slaapt zelf mega diep haha. Jullie moesten es weten hoe blij ik ben met jullie reacties dit geeft me alweer wat meer rust.
Kan gebeuren, maar laten slapen op een voedingskussen is geen veilige slaapsituatie. Wanneer je het bedje schuin wilt kun je beter twee poten van het bedje omhoog zetten met bijvoorbeeld boeken of iets onder het matrasje zelf.
ach wat een schrik, en herkenbaar, ik ben een keer met mijn pasgeboren baby tegen de trapleuning gelopen, het hoofdje botste hard tegen de leuning, ik moest er zelf ook van huilen zo schuldig voelde ik me en ik was bang dat er wat mis zou zijn. Gelukkig niet maar wat een schrik. je kindje heeft echt niks gelukkig, laat het los en wees niet zo hard voor jezelf.
Je kunt er nu niks meer aan veranderen en het is goed afgelopen. Dus adem in en adem uit en probeer het los te laten.
Ik heb ooit bij het in bad doen mijn baby kopje onder laten gaan. Het stopje schoot er uit en ik raakte een beetje in paniek, want het badje stond op de babykamer. Liet haar heel even los. Meteen baby uit het badje en mijn man geroepen. Gelukkig dus niks aan de hand behalve een natte vloer. Maar ik heb mij daar ook schuldig over gevoeld. Maar ja dat soort dingen kunnen nou eenmaal gebeuren.
Goed om te horen dat ik niet de enige ben die wel eens een fout is begaan. Kan gewoon slecht met mezelf leven met het idee dat het zo mis had kunnen gaan en vind mezelf een slechte moeder 😔 hoe kon ik zo stom zijn...
Maar zo dankbaar dat het goed is afgelopen dan.... grote waarschuwing grote Les..
Lief dat jullie allemaal wel eens iets niet goed hebben gedaan.. maar toch ben ik hard voor mezelf omdat dit dodelijk had kunnen zijn. Ik denk dat ik even tijd nodig heb en hopelijk kijk ik er later op terug en kan ik zachter zijn voor mezelf!
Jullie reacties helpen iniedergeval!!!!
Hier ook zoiets. Mijn baby van een paar maanden lag bij in bed, naast me, op haar rug. Toe ik wakker werd, lag ze heel stilletjes, roerloos onder het dekbed dat was (door mij) wat naar boven geschoven en lag helemaal over haar neus, echt op haar gezicht. Wat een schrik, daarna heb ik haar nooit meer bij me in bed laten slapen. Ik ben niet bang geweest dat ze er iets aan over zou houden, alles functioneerde toch gewoon? Ze is nu volwassen.
Ik was wel erg geschrokken, maar voelde me niet schuldig. Mijn bedoeling was goed: mijn kind lekker in bed laten slapen. Dat was dus heel onverstandig, maar schuldig voelde ik me niet. Ik heb het daarna nóóit meer gedaan.
Zelfde situatie hier met dochter die maar bleef huilen en die ik gewikkeld in zo’n baddoek in de maxicosy had gelegd zodat ik kon douchen. Ook doek helemaal over haar gezichtje. Dochter heeft er ook niks aan overgehouden, is nu 23. Maar ik voelde me er vreselijk over.
Fouten maken of dingen minder slim doen hoort erbij. Gelukkig loopt het in veruit de meeste gevallen gewoon goed af. De tip van het hele bedje schuin omhoog zetten is een goede. Ik neem tenminste aan dat je babybedjes nog steeds kort op moet maken zodat je kindje al met de voetjes helemaal onderin ligt en niet onder het dekentje kan schuiven. Ik ben er al even uit, mijn jongste is 18.
jeetje ben echt niet de enigste lees ik zo, bedje schuin heb ik! Het was echt een moment na de fles dat ik er zo had neer gelegd ze sliep zo lekker dus ik dacht ik laat haar even zo. Het is niet dat ze daar altijd in slaapt gelukkig.
Wat AlisonH zegt: dingen minder slim of fout doen, dat hoort erbij. Er zullen zeker nog vaker dingen bijna, of helemaal, fout gaan, maar toch goed aflopen. Dan kun je beter blij zijn met goede afloop, dan je alsnog rot en schuldig voelen. En er een les uittrekken: dat doe ik een volgende keer anders. Zoals toen mijn kleine peuter er in slaagde een kop hete soep van het aanrecht te trekken, dat was ook heftig .. en ook goed afgelopen, we zijn 'met de schrik vrij gekomen'. Ook toen geen schuldgevoel, ik had echt niet gedacht dat hij daar bij zou kunnen.
Je klinkt als een zorgzame lieve moeder. Niet te streng voor jezelf zijn en niet je kind te véél gaan beschermen hoor. Dit hoort er gewoon bij, bij het leven, het opvoeden, bij het zorgen voor.
stelling van mijn huisarts toen ik zoon ruim 16 jaar gelen onder zijn ogen uit de buggy liet vallen: als ze heel blijven tot hun 18e doe je het ook niet goed.
Ik was wezen babyzwemmen met mijn zoon van 7 maanden, hij zat in de buggy en ik wilde het hele circus op en aan mijn fiets doen. Zwemtas onder de snelbinders, zoon in het fietszitje, buggy in de houder en ook in die volgorde. Dus tas op de bagagedrager, zoon losgeklikt en ik zie de tas van de bagagedrager glijden. Die pak ik weer op en ik zie op hetzelfde moment zoon voorover de buggy uitrollen. Met zijn hoofdje op de stenen.
Dit onder de ogen van de huisarts die op hetzelfde tijdstip ook altijd zwom.
Ik was enorm geschrokken en gelukkig niets aan de hand en ik schaamde me ook dat ik zo onzorgvuldig was om niet die sluiting eerst vast te maken voor ik die tas pakte.
En toen kwam hij met de eerdere stelling. Hij bedoelde dat iedere ouder zoiets iets overkomt, dat gebeurd. Ouders zijn gewoon regelmatig onhandig, ze zijn ook maar mensen. En kinderen moeten ook vallen om dingen te leren, daar zullen ze schaafwonden bij oplopen en de meesten belanden ook wel een keer bij de huisartsenpost of seh, dat is het leven. Hij vertelde toen ook zijn verhaal: traphekje gemonteerd, ook keurig dicht gedaan, nog een keer gecontroleerd of het goed dicht zat. Besloot zijn zoon dat hij zich wel aan het hekje kon optrekken. Het hekje vond dat geen goed idee en zoon rolt met hekje en al met donderend geraas de trap af. Tijdens het spreekuur en ze woonden boven de praktijk. Ook daar gelukkig geen blijvende gevolgen behalve een huilend kind, geschrokken ouders en patiënten die ook ouders zijn en het als wij nu naar jou relativeren. Dat heeft mij wel geholpen om zoon ook dingen zelf te laten ontdekken.
Als ouder doe je je best, jij wilde je kindje lekker laten slapen, dat is juist heel zorgzaam.
kinderen ook die hele kleintjes zijn best heel robuust gebouwd, ze hebben een toch ook niet zo zachte bevalling al overleefd.
Dat je schrikt is goed want dat maakt je alert om herhaling te voorkomen maar er niet van kunnen slapen en doodongerust zijn is ook niet nodig bij deze afloop.
