Baby 9 maanden kan niet alleen spelen
Mijn zoontje van 9 maanden kan niet alleen spelen. Hij speelt überhaupt niet echt. Hij pakt een speeltje op, stopt het in z'n mond en gooit het bozig weg en begint te jammeren. Hij is alleen stil als ik voor/met hem speel. Ik heb verschillende dingen geprobeerd. In de box met weinig speeltjes (niet te veel prikkel), op een kleed, erbij zitten maar niets doen, wat verderop zitten. Ik probeer hem ook op gang te helpen met spelen, maar speeltjes interesseren hem niet of hij kan er niets mee. Ook op het KDV krijg ik elke keer als ik 'm ophaal het 'commentaar' dat hij zichzelf weer lastig kon vermaken en veel jammert/piept/mekkert. Op mijn vraag of zijn gedrag ongebruikelijk was gaven ze aan dat ze dit niet vaak zagen. Herkent iemand dit? Ging dat over toen hij bijv kon lopen/staan? Kan ik iets anders doen? Het is geen sprongetje, hij heeft zichzelf nooit echt kunnen vermaken met speeltjes.
Aanmodderen..
En als je zijn gejengel negeert en wat anders in zijn buurt gaat doen? Zodat hij je wel ziet? Ik ben niet zo van het entertainen en soms eens mopperen brengt ze vaak na een tijdje wel tot spelen. In de box is veilig en begrenst denk dat dat wel goed is.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Gejengel wordt huilen
Dat probeer ik ook wel eens, maar dan gaat het gejengel standaard over in heel hard huilen. En dat blijft ie doen, het is niet dat ie dan na even huilen denkt, ach, dan ga ik toch maar spelen. En als ie niet in de box ligt kruipt ie als een bezetene naar je toe en gaat aan m'n broek hangen.
Moe?
Ik heb het best druk, dus als een kind geen honger heeft en toch jengeld, dan gaat het naar bed.
Maar bij 9 maanden is het al heel wat als ze 5 minuten met iets kunnen spelen hoor. Het kan helpen om aanzetjes te geven. Even samen spelen en dan vlak in de buurt iets anders gaan doen.
Tja
ik MOET wel entertainen bij een van mijn kinderen, weinig keus. Sommige kleintjes eisen veel aandacht op, blijkbaar hebben ze het nodig? Mijn andere kind is totaal anders. Maar die is ook nummer 2 en hij wordt sowieso al veel afgeleid en kan meer hebben. Ik weet niet, of dat toeval is
Barbararala, ik zou hem wel in de gaten houden. Is hij overprikkeld? Moe? Verlatingsangst? Zoiets.
En zet hem af en toe even achter de gruwelijke teletubbies 
Mijn oudste was ook zo, word nog moe als ik er aan denk. Helaas ging het ook niet over toen hij kon lopen, het heeft wel een jaar of drie geduurd en veel oefenen met de kookwekker voor hij zichzelf kon vermaken. Mijn jongste is totaal anders, die heb ik nooit hoeven vermaken, dus ik denk dat het er bij sommige kinderen gewoon niet in zit. Inmiddels vermaakt oudste zich uitstekend alleen, dus er is nog hoop!
Herkenbaar hoor
Mij oudste was ook zo, vanaf babytijd, het was wel vermoeiend soms. Nu is hij 7 en ik merk nog steeds dat hij dit nog in bepaalde mate heeft: kan zich alleen nog steeds vaak slecht vermaken. Maar als er vriendjes zijn is er geen probleem, dus heb ik ook wel graag speelafspraakjes.
En jongste is heel anders, speelt heel anders en kan zich veel beter zelf vermaken, een verademing soms. ( nou ja zo erg is het ook weer niet...)
Dus misschien gewoon het karakter van je kind.
Ogen
Kruipt hij al wel en heeft hij daar plezier aan? Ik zou dit wel melden bij het volgende CB-bezoek. Zijn zijn ogen bv wel goed? (huisarts?)
En is het kdv wel een goede plek voor hem, ik zou een kind dat zich niet goed kan vermaken liever meer aandacht willen geven, bv een gastouder.
Bedankt
Bedankt voor alle reacties! Fijn te horen dat sommige ouders dit herkennen. En dat het bij een 2e kind weer heel anders kan zijn, dat geeft iig het idee dat het niet persé aan mij hoeft te liggen.
Volgens het KDV is hij niet overprikkeld maar juist gefrustreerd omdat hij niet kan wat hij wil. Ik vind het vervelend dat hij ergens 2 dagen is waar hij het niet naar z'n zin heeft, dus een gastouder is wel het overwegen waard. Nog maar even aankijken. Vandaag zeiden ze dat hij soms even alleen speelde, goed nieuws. Tot er iemand langsloopt of er iets gebeurt. Weg concentratie, en dan begint ie weer te piepen.
Iig hoopgevend dat het niet betekent dat hij ook op oudere leeftijd zich niet alleen kan vermaken, dat kan dus nog veranderen.
Verwachtingen van het kdv
Labarbara, nog even een soort 'nabrander'. Misschien kan je eens nadenken over de verwachtingen die het kdv heeft van zulke jonge kinderen. Ik merkte bij mijn zoontje ook dat ze al heel veel verwachten van die kleintjes. De leidster van zoons babygroep heeft ook wel eens gezegd dat ze zoon niet zo 'zelfstandig' vond. Hmmm, zelfstandig, een baby van ongeveer negen maanden? Ja, want als er iets niet lukt gaat hij mopperen en huilen en probeert hij het niet zelf op te lossen. Nee, duhuh, het is een baby!!
Kortom, ik zou vooral ook kijken naar wat je zoon wel kan, wat hij wel doet en hem proberen door deze frustrerende fase heen te helpen. Hij kan vanzelf meer en dan verbetert het spelen ook, tenminste dat is mijn ervaring. Mijn zoontje was als baby ook niet zo'n speler, maar kan nu heerlijk file's maken van auto's en torens van duplo. Sindsdien heeft hij steeds minder entertainment nodig.
Succes!
Zelf spelen
Mijn zoon kon zichzelf pas goed vermaken vanaf een jaar of 3. wel had hij het op het kdv naar zijn zin, ook als baby, want dan waren de andere kinderen zijn bron van vermaak. Neem ik tenminste aan, ik heb nooit opmerkingen gehoord. Maar we hadden het geluk dat hij op dat kdv de gehele periode een leidster had die al meer dan 10 jaar ervaring had, 5 dagen per week op de groep stond, en nergens van opkeek.
Maar zelf spelen? Nee dus. In elk geval niet voor hij ruimschoots een peuter was.
Mijn dochter was er vroeger bij met zelf spelen, dat was overigens een gemengd genoegen want die is meer van de categorie "eens kijken wat er gebeurt als ik spulletje A op apparaat B smeer".
Groeten,
Temet
Eenkennigheidsfase
Ook daar zit hij misschien midden in. Gewoon blijven proberen en stimuleren met samen spelen. En waarschijnlijk wordt het wel beter als hij meer kan..... En misschien niet 
En het kdv.... Ik ben zelf gastouder en ik krijg vaak nieuwe kindjes die van een kdv komen waar ze te weinig rekening houden met kindjes. Ook van de BSO. Als het niet met de massa mee komt geeft het toch vaak problemen voor het kind. Een overweging waard.....
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Komt goed
Mijn tweede was ook zo'n baby die absoluut niet zonder menselijk gezelschap kon. Hij was dol op mensen en had weinig met zielloze dingen. Hij heeft z'n eerste jaar ongeveer in onze armen doorgebracht en sliep ook bij ons in bed.
Met zijn tweede is hij naar het KDV gegaan en dat ging prima al hadden de leidsters hem daar ook erg veel op de arm.
Nu is hij inmiddels 11 jaar en kan zich uitstekend zelf vermaken. Als een kind als baby mensenlijk gezelschap erg nodig heeft zegt dat echt helemaal niets over dat het kind ook later niet alleen zal kunnen zijn.
Zelf
Ik kwam binnen in de opvang en zag een kleintje op de mat liggen, zo'n maand of 4. Hij piepte ergens over en worstelde zijn lichaampje tot hij omrolde. Toen zag hij in de spiegel zichzelf bewegen en begon te lachten en te zwaaien naar de spiegel. Wow, dat konden mijn kinderen echt niet. Als kleintjes als iets niet lukte schoten ze in de stress, direct drama in die tijd. Ik heb me vaak gerealiseerd hoe anders kinderen als baby al kunnen zijn. Hoe anders heb ik pas later uitgevonden toen mijn kinderen een vorm van autisme bleken te hebben. Ik ben het overigens helemaal met Primavera eens. Mijn kinderen zijn veel gedragen als kleintjes, dat wil niet zeggen dat ze later niet zelfstandig zich kunnen vermaken. Sommige kleintjes kun je, als ze er rijp voor zijn, helpen met het bereiken van hun doel, met kleine stapjes, soms vinden ze het zelf uit. Maar 9 maanden, zou niet in mij opkomen om te verwachten dat een kind dan alleen speelt. Misschien dat een enkel kind dat kan, maar dat lijkt me toch een uitzondering.
