Zwanger van de 4e, en nu??

groot gezin

Ik heb er 7 waarvan 3 en 4 een tweeling zijn. Altijd blij geweest. Zorgen maken heb ik bijna niet gedaan, heeft gewoon geen zin en ik kan muizenissen vaak achter me laten. (althans die met zwangerschap en geboorte te maken hadden). Ook met 7 zijn we bijna elk jaar op vakantie geweest. Het hangt er misschien wel vanaf wat je onder op vakantie gaan bedoelt. Wij gingen met een caravan op de bonnefooi, een weekje hier en dan een weekje ergens anders. Bv. toen de jongste een maand of 8 was naar Tsjechie en Hongarije.
Gezond of niet blijft uiteraard een onzekere factor, maar nu een gezond kind betekend niet altijd een gezond kind (ongeluk/ ziekte) Je kunt ook zelf ziek worden of je partner. Als je daarover na gaat denken en erin rondmalen raak je verlamd. Nare dingen gebeuren dat is een feit maar het heeft geen zin om daar je leven (levensvreugde ) voor in te leveren. Hoe gaat ook alweer dat gezegde over dingen die je vreest en die nooit gebeuren.

Vier kinderen

Zelf hebben wij ook vier kinderen, wel met iets meer leeftijdsverschil, maar ik heb vier altijd ideaal gevonden.
Natuurlijk hadden ze als kind wel eens ruzie, maar je hebt eigenlijk nooit langdurig twee tegen een, waardoor er een wat is buitengesloten.
Vakanties waren nooit een probleem, want heel veel huisjes zijn voor vier of zes personen, een vierpersoonshuisje past ook met zijn vijven niet.
Ik zou niet weten waarom je je andere kinderen nu juist speciaal met een vierde tekort doet. Bij de komst van kind drie deed je kind een en twee toch ook niet tekort?
Wat betreft gezondheid kan niemand in de toekomst kijken. Ook kind een, twee of drie kan ernstig ziek worden, en juist dan is het voor de andere kinderen fijn om broers en zussen te hebben, die in dezelfde situatie zitten. Helaas zitten wij op dit moment in zo’n situatie, en merken we dat onze andere (jong volwassen) kinderen juist veel steun aan elkaar hebben.

Leuk!

Mijn oudste was net 6 geworden toen mijn jongste geboren werd, jongste was een verrassing. Derde was overigens ook een verrassing, het bleek dat je wel degelijk zwanger kon worden als je nog borstvoeding gaf. Tussen oudste en tweede zit een brave 20 maanden, tussen tweede en derde zit 12,5 maand. Dat was druk inderdaad.

Het is me enerzijds meegevallen, een vierde draait mee in het ritme van de rest. Anderzijds was het echt een hoop werk, een vierde was echt een tandje erbij.

Wij waren ook verrast, mijn man had zich namelijk al laten steriliseren, maar ik had het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om het weg te laten halen.

Hmmm

Je jongste is pas één, dus jhr zit nog volop in de luiers, slaapjes en traphekjes, dus zo groot is de stap terug naar een zuigeling niet. Als je jongste nou zes was. En waarom maak je je zorgen dat dit kindje niet gezond zou zijn? Je bent niet echt veel ouder dan tien je nummer drie kreeg, dus geen extra risico. Als je nou 45 was ofzo... Kortom: gaat wel lukken allemaal, geniet ervan!

skik

Fransien

"Derde was overigens ook een verrassing, het bleek dat je wel degelijk zwanger kon worden als je nog borstvoeding gaf."

Ik hoop dat dit een grapje is en je dat wel degelijk wist? Het gaat hoogstens enigszins op als je voedt op verzoek en heel veel, liefst ook nog bij twee kinderen tegelijk maar verder geeft het maar een klein beetje bescherming en vaak alleen voor zes maanden.

Niet overnieuw

Je begint niet overnieuw als je ze allemaal onder de vier hebt.
Heb je je anticonceptie goed gebruikt? Je klinkt zo heel verrast?
Ik zou genieten van je kadootje. Zal best pittig zijn, 4 in 4 jaar tijd, maar dat was met 3 in 3 jaar tijd niet anders denk ik.

Twijfels

Dank jullie voor de reacties. Normaal zie ik nooit beren op de weg, ook misschien wel omdat mijn man 3 wel prima vindt en soms het al als druk ervaart.
Hij staat achter mij, welke keuze ik ook maak.
Ik ben de afgelopen 4 jaar, zowat 3 jaar zwanger geweest en we krijgen weer net wat meer lucht. Ik denk ook wel dat we het overleven nog een 4de maar ik begin dan toch enorm te twijfelen of we hier wel goed aan doen..
Dan het op het werk vertellen dat ik er op het drukste tijdstip van het jaar er even 4 maanden niet ben.... en ja daar mogen ze niks van vinden, maar makkelijk maakt het het niet..

Tja.

De hele gedachtengang over werk, afwezigheid enz. kan je beredeneren als je nog niet zwanger bent. Maar nu is de zwangerschap al een feit, dus nu wordt het in 5 jaar tijd 4 jaar zwanger.
Soms loopt het leven zoals het loopt. Je man staat achter je beslissing, welke dan ook, dus een abortus is ook een overweging?

@wil40

Ja er gaat van alles door mij heen.. schaam me er gewoon voor. Nooit gedacht dat ik daar ook aan zou denken... ik krijg het alleen niet over me hart om het te doen. Ja het zal wel even pittig worden..

Je weet het denk ik al?

Als je van jezelf al weet dat je een abortus niet aan zou kunnen, is er toch geen keus? Je moet niet proberen jezelf te zetten tot iets waar je je slecht door gaat voelen en waar je misschien wel verdriet aan gaat hebben. Ik zeg dit omdat (correct me if I'm wrong) ik het gevoel heb dat je het eigenlijk al weet, maar nog het enthousiasme mist om er helemaal voor te gaan en er van te genieten. Ik denk dat dat wel gaat komen als je er aan begint te wennen. Zolang er genoeg liefde is en jullie niet dakloos o.i.d. zijn past zo een vierde kind er echt wel in. Superleuk toch voor je kinderen, om met zo veel te zijn. Ik kom uit een gezin met 5 kinderen en daar ben ik (helemaal als volwassene nu) zo enorm dankbaar voor.

@jackie @will40

Ja klopt precies hoe je het omschrijft. Zo blij met de 3e zwangerschap en nu eigenlijk nog niet echt. Denk meer de schrik dat ze nu echt een groot gezin krijgen.
Ik ben er al rustiger onder dan vorige week.

Voor mijn man ook wel een schrok, maar wordt er wel rustiger onder. We hebben het er dagelijks over en we gaan er samen uit komen.

Bij ons

Was de vierde een verrassing omdat mijn man zich al had laten steriliseren. We zouden onze vierde absoluut niet meer willen missen, al is het meer werk.
Jullie gaan het ook redden.