Zwanger, kan het nog niet helemaal bevatten
Ik heb eergisteren een test gedaan, en wat bleek, zwanger! Ik dacht het ook al wel, want ik werd niet ongesteld en was misselijk, dus dat klinkt al als zwanger, maar toch! Vantevoren had ik gedacht dat ik gelijk heel erg blij zou zijn, maar eigenlijk voel ik me meer overvallen. We gebruiken geen voorbehoedsmiddelen meer sinds april, maar zijn er niet altijd heel veel mee bezig geweest. Ik ben ondertussen geopereerd en we maakten nog wat andere dingen mee, eigenlijk stond ons hoofd er niet steeds naar. Afgelopen maand heb ik voor het eerst precies uitgerekend wat mijn vruchtbare dagen waren, en boem raak! Ik had er eigenlijk een beetje op gerekend dat het nog wel maanden zou duren, om mij heen is men minstens een jaar bezig, en ik ben 35 dus ik dacht dat het bij mij ook nog wel een tijd zou duren. Maar ineens is het dan toch zo, en gelijk gingen we vanalles bedenken; we moeten verbouwen, hoe moet het met werk, is mijn gezondheid goed genoeg, zal het kind gezond zijn, enz. enz. Ik vind het ineens best eng, en gewoon nog een beetje onwerkelijk, kan me nog niet voorstellen dat het nu echt zo is. Kent iemand dit? Of liepen jullie meteen te juichen en rompertjes te kopen? Ik moet ook zeggen dat ik veel meer dan de vorige keer bang ben voor een miskraam. Toen was ik 26 en toch wel wat naïever dan nu geloof ik. O ja, ik ben wel heel erg blij dat ik het hier even op kan schrijven, ik heb het aan 1 vriendin verteld maar verder wacht ik nog even. Groetjes, Lena
Gefeliciteerd
Gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik denk niet dat het met de leeftijd te maken dat je toen naïever was. Het komt denk ik meer omdat je nu weet wat je verlies met een miskraam. Bij mijn tweede was ik ook meer bezig met, wat als.... En bij de derde was dat nog veel erger.
Ik persoonlijk liep wel gelijk te juichen, maar ook gelijk, de kamers moeten omgegooid worden, houden mijn bekken zich deze zwangerschap goed, is het kindje wel gezond, wil ik dat laten testen? en zoja wat zou ik dan doen.. (uit eindelik besloten geen test te doen).
Ohh en weet je dat je nu al eerder naar de verloskundige ga, namelijk al rond de 8 weken en krijg je rond die periode ook een echo.
Ik hoop dat je een goede zwangerschap zal hebben!!
Echo
Wat leuk , een echo! Dat was toen niet zo weet ik nog. Ja ik moet maar eens gaan uitzoeken hoe alles werkt tegenwoordig 
O ja waarom het ook wel een beetje onwerkelijk is omdat ik me vooral heel goed voel, fysiek. Op de een of andere manier was ik het een beetje als een ziekte gaan zien geloof ik. Maar dat kan nog komen natuurlijk 
Groetjes, Lena
Herkenbaar
ik kan me nog goed herinneren bij de eerste dat ik compleet in de stress schoot toen het zo ver was. Test met twee streepjes in mijn hand, blijdschap en onzekerheid hadden de overhand. Zo herkenbaar dat het je ook aanvliegt. Het is een hele stap. Jullie gaan een kind op de wereld zetten. Jullie levens zullen radicaal veranderen. Dat is allemaal niet dramatisch, maar wel ontzettend spannend.
Gefeliciteerd met je zwangerschap en bij deze spannende stap in jullie leven.
groetjes van Purk
Lena
Hallo Lena,
Om te beginnen, wil ik je toch feliciteren met je zwangerschap!
Mijn eerste dochter is recenter, twee jaar geleden geboren, maar verder herken ik me erg in jou verhaal.
Ook wij hadden al een tijdje groen licht, maar toen we vorige week een positieve test kregen, schrok ik eerder dan dat ik een gat in de lucht sprong. Inmiddels begint het bij mij redelijk te jeuken en krijgt het een (positief) plekje mijn leven, ik krijg er zin in (zwanger zijn, voelen, zien groeien, verbazen en uiteindelijk een klein wondertje in je armen houden).
Wat bij mij volgens mij onderhuids meespeelde is dat we allerlei gezellige plannen hadden met kerst en oud en nieuw. Op de lange termijn gaat dat natuurlijk werkelijk nergens over, maar toch waren we al wel helemaal in de feeststemming (lees regelmatig een lekker wijntje en veel plannen voor gezellig samenkomen met vrienden etc.) en dat krijgt bij mij een heel andere wending nu. Op tijd naar bed en geen drank en uitspatters op het consumeerfront etc. (als ik dit zo lees, klinkt dit zo ondankbaar en gelukkig ervaar ik het nu niet meer zo).
Veder heb ik ook geen makkelijke zwangerschap en een zware bevalling gehad met Misha. Ze zeggen dat je de pijn vergeet, maar ik geloof dat het bij mij toch wel zo zijn sporen in mijn geheugen heeft achtergelaten...
Lena; Ik hoop dat je een heel goede zwangerschap gaat hebben, en we zullen elkaar wellicht tegen komen bij OOL. Misschien nog een leuke link om te zien hoe het visje in je aan het groeien is: http://www.babybytes.nl/ en kijk dan vooral ook naar van week tot week (bovenin, dan krijg je een verhaaltje en foto's).
Groet,
Lise, 5,5 week zwanger van mijn tweede.
Ohja
In gezellig ben ik een draadje gestart voor zwangeren uitgerekend in juli en augustus 2010, wanneer je er zin in hebt (en klaar voor natuurlijk, haha) lijkt het me gezellig als je aan wilt sluiten!
Het was eigenlijk wel naar aanleiding van jou verhaal, dat ik dacht: als ik dit draadje open, dan is het meer werkelijkheid, en dat voelt voor mij goed!
Groet,
lise
Het begint te komen
Bedankt Purk en Lise! Ook bedankt voor dat linkje, zoiets zocht ik al. Ik merk dat ik wat rustiger begin te worden. wel twee keer gehad dat ik al mijn zorgen eruit moest gooien, huilend tegen mijn vriend, maar die blijft altijd erg rustig en nuchter. Ons motto is nu: als het goed gaat is het goed, en mocht het mis gaan dan hebben we nu ook een heel fijn gezin. Al wel een paar keer wakker gelegen, alle werk/opvang/vakantie piekerdingen voorbij laten komen Maar ik begin het nu ook gewoon leuk te vinden, even allemaal zwangersites bekekenen zo. Merk dat ik het wel fijn vind dat ik al weet wat je zo'n beetje te wachten staat, en wat je moet regelen en zo. De vorige keer was alles nieuw. Ik ga nu je linkje bekijken! Groetjes, Lena
