Brr.. Koud! Check onze hacks om je kind lekker warm én gezond te houden
Zwangerschap en bevallen Zwangerschap en bevallen

Zwangerschap en bevallen

Lees ook op
Hélène

Hélène

27-06-2018 om 09:15

Zwanger

Na een aantal keer daten werd ik smoorverliefd op deze man.
7 maanden later blijk ik onverwachts zwanger te zijn van hem.
Was in shock. Maar achteraf wil ik het kind dolgraag houden en samen grootbrengen, lijkt me fantastisch. Maar helaas staat hij daar niet achter, de zwangerschap is voor hem een complete verrassing (voor mij ook) en voelt de behoefte niet een kind te hebben samen met iemand die hij “nog niet goed kent”.
M’n hart is gebroken want hij laat mij en de baby zitten. Nu twijfel ik heel erg om de zwangerschap alsnog te verbreken. Ben nu 8 weken. Ik ga het niet aankunnen om het kind alleen groot te brengen, ik heb al een kind van een ander alleen groot moeten brengen. Dat was heel zwaar en dit kan er niet nog ook bij...bovendien gun ik de baby een leven zonder vader niet. Zo hoort het niet te zijn.
maar het doet me pijn, want het is mensenleven en door mij moet het weer weg.
Zijn er moeders die een abortus hebben gepleegd en tegelijkertijd al reeds moeder waren? Hoe was dit, zit je er mee etc..

Ik kan je neit helpen

Maar ik wens je veel sterkte met je beslissingen. Ik hoop dat je toch nog goed kunt praten met je vriend, met de huisarts en wellicht ook met anderen.
Behalve abortus zijn er ook nog andere opties. Maar de keuze is echt geheel aan jou nu.

Tsjor

Evenzo

Evenzo

29-06-2018 om 18:19

Ik werd ongepland zwanger toen jongste 4 was. Ik was net weer een beetje meer mezelf aan het worden. Ruimte. Letterlijk en figuurlijk. Ik voelde aan al mijn vezels dat ik geen derde kind wilde. Ook al zijn we getrouwd, groot huis, werk. Alles prima. Maar ik wilde echt niet meer terug naar af. Oudste zou 8 zijn en jongste 5 als baby geboren zou worden.
Wij hebben gekozen voor abortus.
Zo'n beslissing draag je mee voor het leven. In je hart. Maar niet op een perse slechte manier. Ik heb altijd achter onze beslissing gestaan. Heb er geen spijt van gehad. Als ik nog een kind erbij zou hebben zou ik me altijd beperkt hebben gevoeld denk ik. We zullen het nooit weten.
Het gaat erom hoe je je voelt tav de zwangerschap. Ik had echt paniek en heb geen fractie gevoeld misschien wil ik dit wel. Gedacht wel omdat er een taboe op rust. Sterkte met je beslissing. Wacht niet te lang.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.