Zorgen Misselijkheid in de zwangerschap

Lieve regien

Allereerst even een hele dikke knuffel voor je. Wat voel je je naar, lichamelijk en geestelijk. Ten tweede: ik hoop dat je je schuldgevoel kunt laten varen, je hoeft je nergens schuldig over te voelen. Dit overkomt je en je kiest er niet zelf voor. Je kunt er niets aan doen.
Ach, het cliche van een grote roze wolk van en zwangerschap, ik ken er niet veel die daarop hebben mogen rondzweven. En dan de algemene opmerkingen die je te horen krijgt als je vertelt dat je zwanger bent:' geniet ervan', nou dat genieten is verrekte moeilijk als je je beroerd voelt.
Je schrijft dat je het zo koud hebt en je zo verdrietig voelt. Ik kan me voorstellen dat dat mede veroorzaakt wordt door je gewichtsverlies. Na de geboorte van mijn derde verloor ik in korte tijd door stress (ik had een postnatale depressie) in korte tijd 20 kilo. Ik had het voortdurend koud en voelde me verdrietig. Buiten het feit dat de pnd zorgde voor verdrietige gevoelens werd mij verteld dat door het gewichtsverlies je minder stabiel kunt zijn. Je verliest je olifantenhuid zeg maar.
Ik ben in drie van mijn zwangerschappen alleen maar afgevallen. Bij de eerste 10 kilo en daarna kwam er niets aan, bij de tweede 6 en bij de derde 4. Eigenlijk viel ik meer af want ik kwam niet in gewicht aan maar uiteraard wel in omvang. Bij mijn laatste zwangerschap kwam ik wel aan. In alle zwangerschappen kon ik vrij weinig eten, alleen hele rare dingen (vaak verre van gezond). De 'opbrengst' was een achtponder en drie zevenponders. Mijn kinderen zijn gezond geboren en gezien de klanken van het harde geschreeuw en geren en geruzie dat er van beneden komt, is er niets mis met hun ontwikkeling.
Meisje, als je je zo'n zorgen maakt, neem dan even contact met de afdeling gynaecologie op. Wellicht kunnen ze je helpen of gerusstellen?
Hou je taai hoor!

Regien

Beste Regien. Ik snap je zorg helemaal, en natuurlijk is dit loodzwaar voor je. Goed dat je er ook over schrijft. Ik heb ook veel gespuugd tijdens me zwangerschappen en je voelt je dan zo klote. In jouw geval zou ik echt bij de gyn erop aan blijven dringen dat je je zo slecht voelt. Er moet toch iets aan te doen zijn. Probeer te ontspannen, en jezelf te verwennen. Maar dat is niet makkelijk. Ik hoop ook zo dat het bij 12 weken minder word en je steeds meer kunt eten. Ik at vooral heel de dag verdeeld, dus geen grote porties, maar steeds een klein beetje. liefs Kame

Sterkte

Ik heb veel vriendinnen die ook echt geen enkele roze wolk hebben gezien tijdens de zwangerschap. Het is jammer dat je in reclames alleen maar dolblije straalmevrouwen ziet in blakende gezondheid. Je zou mij eens moeten zien zitten hier met wallen tot op mijn knieen. Ik krijg ook alleen maar bezorgde opmerkingen: "Voel je je wel goed? Je ziet er zo (vul negatief woord in) uit." Heel opbeurend . Ik wil alleen maar slapen, man krijgt nauwelijks meer aandacht, kind kan ik vaak wel achter het behang plakken. Leuk hoor, zwanger zijn .
Nou, er zijn trouwens best leuke dingen te noemen: je bent er zo weer vanaf, want negen maanden duren niet bepaald eindeloos. De echo's en harttonen zijn altijd weer prachtig. Ongeveer vanaf een week of achttien a twintig ga je het kindje echt voelen en dat is onbeschrijflijk mooi. En je kunt je wel verliezen in dagdromen over je kindje. En dan hebben we het nog niet over shoppen: die piepkleine hemdjes, de lakentjes voor in de wieg. Ik geniet dus op een bepaalde manier toch heel erg. Ik realiseer me ook erg goed dat dit hoogstwaarschijnlijk de laatste zal zijn. Ik geniet dus stiekem toch, en ik wens jou van harte toe dat je het ook zo mag gaan beleven.
Groetjes en een knuffel
Massi

Liefs

Even een dikke knuffel vanuit hier!!!

En je gewicht, het is heel weinig wat je nog weegt, maar er zijn meer mensen die afvallen ipv aankomen tijdens een zwangerschap. Het kind eet jou op zeggen ze dan. Hij/zij zorgt er echt voor dat hij genoeg binnenkrijgt, waardoor jij afvalt... Dus ik zou me daar proberen niet teveel zorgen over te maken, maar bespreek het zsm met je vk of gyn. Want zij kunnen je beter geruststellen!

Ik denk aan je!

liefs Elske

Je hoeft niet te genieten

Lieve Regien,

Toen ik er tijdens mijn zwangerschap helemaal doorheen zat, zei een collega, ja maar, je hoeft het ook helemaal niet leuk te vinden, het gaat toch om het resultaat? Dat hielp mij er toen we even doorheen. Ik heb zwanger zijn vaak niet leuk gevonden.... Maar er komt een eind aan, echt!

May

Knuffel!

en idd, de roze wolk staat leuk in tijdschriften.......

Ik hoop dat je misselijkheid iets gaat afnemen hoor, ik duim voor je!

Hier is het met vlagen, maar helaas nog niet over.....

Een dikke knuffel dan ook voor jou!

En?

Hoe gaat het nu?

Lieve regien

Ik lees hier illegaal mee, mijn drie kinderen zijn al groot. Bij alle drie was ik 9 maanden misselijk en ben ik 10-15 kilo afgevallen. Ze zijn alle drie supergezond. Borstvoeding geven was wel wat ingewikkelder dan normaal, ik moest ook zelf aansterken na de bevalling, maar ook dat is gelukt. Ik kan me het gevoel van wanhoop tijdens mijn zwangerschappen nog levendig voor de geest halen, ook al is het lang geleden. Als je wil kan ik mijn tips&tricks die mij hielpen wel even voor je op een rijtje zetten, maar weet niet of je daar behoefte aan hebt?

Liefs, Mary-Jane

Er is dus hoop! Fijn.

Met mij is het sinds 16 weken beter. Ik voel me nu goed en fit! Ik hoop dat het voor jou ook snel helemaal beter gaat.

Tips&tricks

Wat bij mij hielp (verschilde per zwangerschap/periode):
-vergeet gezond, eten is eten, eet waar je maar vaag zin in hebt (dropmentos, citroenijsjes, maakt niet uit)
-smakeloos en lauw deed het goed (gepureerde soep zonder veel smaak, pap) en dan gedachteloos slurpen door een rietje
-laat zoveel mogelijk andere mensen voor je koken, geef ze instructies over wat je perse niet wil en geef je over (een vriendin had worteltjes/aardappelen/gekookte kabeljauw voor me gemaakt en dat kon ik zomaar eten!)
-afleiding tijdens het eten, tv kijken/dvd, zorg dat je erin komt en dan zonder nadenken wat eten
-slokje cola 5 minuten voor het eten
-heel vaak kleine beetjes wat je maar kan verdragen (bij mij beschuit of appel)
-van water drinken werd ik nog misselijker, van (pepermunt)thee niet
-neem de tijd om een "aanval" uit te zitten, goed ademen kan helpen, daarna gaat het beter.

Hoop dat je er wat aan hebt.

Slapen!

Lieve Regien,
Die misselijkheid kan je plezier mooi vergallen hè. Ik ben ook twee keer negen maanden misselijk geweest. De eerste keer gaf ik zelfs nog over tijdens de bevalling. Weinig bemoedigend inderdaad.
Maar nu het goede nieuws:
Beide keren baarde ik stevige zevenponders, de laatste keer zelfs een tweeling. Die kinderen leden kennelijk niet onder het kotsen.
Je houdt er als je eenmaal hersteld bent een mooi strak lijntje aan over (was voor mij met mijn 69 kilo voor en 63 kilo na een groter pluspunt dan voor jou).
Eet wat je lekker vindt en waar je niet van over je nek gaat. De ene dag is dat vanillevla, de andere dag zijn het tucjes. Maakt niet uit. Koop geen grote hoeveelheden op voorraad, want het wisselt snel.
En het allerbeste nieuws: er is iets dat helpt: slapen. Mijn gynaecoloog heeft me bij de tweeling na zes maanden gedwongen te stoppen met werken ivm met het overgeven. Daarna ging ik slapen, eindeloos veel. Daardoor was ik een stuk minder misselijk en viel ik niet meer af.
Vraag vrij aan je baas of laat je gynaecoloog of je verloskundige je rust voorschrijven. Me dunkt dat dat wel mogelijk is als je zoveel afvalt. Gun jezelf dat je niet de stoere vrouw bent die de zwangerschap er wel even bij doet, gun jezelf heel veel slaap.
Azora

Slapen?

Bij mij hielp slapen bij de eerste 2 wel, maar deze keer niet tegen de misselijkheid. Maar je kunt het proberen natuurlijk

en zelfs na al het overgeven ben ik niet afgevallen, en nu ik niet meer misselijk ben eet ik voor 3, dus niks mooi strak lijntje straks... Maar goed, na de derde reken ik daar ook niet meer zo op.

Regien

hoe is het nu met je? Ik hoop dat je op een stijgende lijn zit!