Zorgen maken over groei
Ik ben nu 34 weken zwanger van de 4e, en maak me zorgen over de groei van het kindje. Ben bang dat die achter blijft. Dit baseer ik op de grootte van de buik en mijn gevoel. Ik heb een echo bij 20 weken gehad en het kindje zat ietsjes onder de middenlijn maar binnen de marges van wat normaal is. En toch vertrouw ik het niet, omdat ik daarna geen echo's meer heb gehad. Bij de verloskundige heb ik het onderwerp de laatste 4 afspraken al aangekaart. Maar zij verzekerde mij elke keer dat het goed gaat, ze heeft het ook uitgelegd. Aan de hand van de hoogte van de baarmoeder voelt ze of het volgens schema gaat, en ik moet me echt geen zorgen te maken.Als ze het niet vertrouwt wijst ze me echt wel door..
Maar ja..dat gevoel he 
. Als ik het vergelijk met de andere zwangerschappen vind ik de buik gewoon echt te klein. De vk zegt dat je aan de hand van de grootte van de buik niet kan zien of het een groot of klein kind wordt. Dat weet ik oke, maar het is toch raar zo'n verschil met de andere 3 zwangerschappen waarbij ik veel dikker was...? Ik kreeg gisteren weer een opmerking van iemand, dat mijn buik maar bescheiden is voor de duur, en dan word ik meteen weer onzeker.
Ik ben zwanger van een jongen. Mijn oudste is ook een jongen en die was ook maar 2600 gram waar ze met 42 weken pas achter kwamen. Daarna heb ik twee meiden gekregen die 3870 en 3355 gram waren. Dat is ook weer een reden dat ik zo onzeker ben. Bij de oudste had ik een (andere) verloskundige die dat ook niet had ingeschat.
Ik zou gewoon nu graag nog een echo willen, maar dat zit er dus niet in..aan de andere kant, mocht het kindje te klein zijn, wat kunnen ze er aan doen. Rust voorschrijven of zo ? Dus wat heb ik er dan aan.
Soms denk ik wel eens, woonde ik maar in een ander land, waar de controles beter zijn op zwangere vrouwen, nederland loopt echt achter naar mijn idee. Als ik bij de vk kom ( grote praktijk dus elke keer een ander gezicht ) is het alleen bloeddruk meten, en even voelen, klaar. Echt voorbereiden van mijn bezoek is er ook niet bij, ik moet elke keer mijn voorgeschiedenis van bijv. mijn oudste zoons gewicht opnieuw vertellen, en dan gaat ze in de computer kijken...waar is een intake dan voor.
Met 36 weken wordt ik overgedragen naar de gynaecoloog ivm keizersnee bij de eerste, het zal allemaal wel goed komen, maar ik zit er gewoon mee en moest het even van me afschrijven.
Sanne
Hoi Sanne,
Ik vind je eigen gevoel heel belangrijk. Ik zou bellen en zeggen dat je je vreselijke zorgen maakt (druk je niet bescheiden uit!) en dat je een echo wil. Desnoods zeg je er nog bij dat je de baby niet meer voelt.
Belachelijk dat ze jouw zorgen zo wegwuiven. Sowieso klinkt de verloskundige niet goed. Maar je wordt toch overgedragen binnenkort, dus dat maakt niet zoveel uit.
Volg je gevoel en eis een echo! En ook al kunnen ze misschien niet veel doen, het is toch goed als ze van tevoren weten dat de baby klein is, en ook voor jou betekent het dat je je daarop kunt voorbereiden.
Succes met je zwangerschap verder,
Liora
Kaart
Wat schrijft de verloskundige op je zwangerschapskaart? (ik neem ten minste aan dat je elke keer mee naar huis krijgt)
Daar stond bij mij bij elke controle de groei in zwangerschapsweken op. M'n zoontje liep voor (daar heb ik extra echo's voor gehad) en was bij de geboorte met 38+1 inderdaad 3850 gram. (en een grote buik) M'n dochter liep een klein beetje achter, was met 39+2 weken 3260 gram. M'n buik was toen ook veel kleiner.
Ik herken wel dat je je er zorgen om maakt, dat deed ik bij de 2e ook (en bij de eerste toen ik naar de gyn moest omdat hij te hard groeide), maar het is dus helemaal goed gekomen. En ik had natuurlijk geen voorgeschiedenis met een hele kleine baby.
Succes!
Twee dingen
Even een open deur; er spelen twee dingen: de groei van jouw kindje en jouw emoties.
Van het eerste zeggen de deskundigen dat het goed gaat. Zoals je het beschrijft klinkt het mij, anders dan Liora, wel goed en professioneel in de oren. Want ze leggen het je keer op keer uit. Dat klinkt alsof ze je wel serieus nemen en er wel tijd voor nemen om je te vertellen waarom ze een andere mening hebben dan jij. Zij zijn er voor opgeleid om met voelen te bepalen of het binnen het normale ligt (niet om het op de gram nauwkeurig goed in te schatten). En inderdaad, de omvang van je buik zegt echt niet alles. Verloskundigen zijn er als deskundigen voor om niet mee te gaan met al die mensen die op basis van iemands buik uitspraken doen.
Dan zijn er jouw emoties. Ik herken het wel hoor, die zorgen. Ik werd ook per zwangerschap (heb er drie gehad) neurotischer over wat er allemaal niet goed zou kunnen zijn. Maakte me ook gauw zorgen. Maar ik besef ook dat dat te maken heeft met de 'state of mind' van een zwangere vrouw. Ook is was gevoeliger voor al die dingen die 'men' zei. Voor mij was het juist goed dat er veloskundigen waren die me wel serieus namen in mijn gevoel, maar die er niet in meegingen als daar geen objectieve aanleiding voor was.
Wat betreft het voorwenden van minder leven, zoals Liora suggereert: dat lijkt me niet zinvol. Je gaat dan twee dagen achter elkaar aan de ctg en krijgt inderdaad ook een echo. Maar dat is beslist geen groei-echo, alleen een echo om de bewegingen van de baby te vergelijken met wat op de ctg gezien/gehoord wordt.
Als de zorgen onverteerbaar zijn, lijkt het mij beter om eerlijk aan te geven dat je die zorg niet meer trekt en met klem aan te dringen op een groei-echo.
Groetjes en sterkte,
Carolien
Aandringen
op een echo is wat ik zou doen als ik me ernstig zorgen zou maken.
Maar ik weet uit ervaring dat de grote van de buik niets zegt over de baby die erin zit. Toen ik zwanger was van dochter kwam ik 12 kilo aan, had ik echt een reuzebuik en kreen ik een dochter van nog geen 3 kilo. Vorig jaar was ik zwanger van zoon, ben 8 kilo aangekomen en kreeg een zoon van 4 kilo. En aangezien mijn buikje echt klein was wist het grootste gedeelte van het schoolplein niet dat ik zwanger was en stonden ze allemaal héél raar te kijken toen ik ineens met een baby verscheen.
Maar nogmaals, als jij je zorgen maakt moet je dat goed duidelijk maken!!
Dendy
Dysmatuur
Aangezien je erg bezorgd bent én al eens een dysmatuur kindje hebt gekregen, lijkt een groei-echo me niet overdreven. Misschien vindt je verloskundige het vervelend dat je aan haar deskundigheid twijfelt, maar er wordt zelfs door de beste verloskundige nog wel eens een verkeerde inschatting gemaakt.
Aan groei-achterstand is op zich niets te doen, maar als eenmaal bekend is dat een kindje niet goed groeit, zal extra gemonitord worden hoe het met hem gaat. Mocht zijn conditie achteruit gaan, dan kan de bevalling ingeleid worden. Het heeft dus zeker zin om te weten of de groei goed verloopt.
Je kunt nog eens aandringen bij je verloskundige, mijn ervaring is dat ik een verwijzing wel krijg als ik hem echt wil. Mocht je daar geen heil van verwachten, dan kun je ook naar je huisarts gaan, daar de situatie uitleggen en een verwijzing vragen.
Succes, hopelijk krijg je de echo en is alles in orde!
Of alvast bellen voor een afspraak
Toen ik zwanger was was erg nog veel tegenzin om echo's te maken. Daar had je eigenlijk helemaal geen recht op. Rond 2000 (pak me niet op een jaar!) gingen verloskundigen standaard een termijnecho doen. Dat was eigenlijk niet volgens de regels, maar om toch een idee te krijgen deden ze dan alsof de moeder niet wist wanner de laatste menstruatie was geweest.
Anyway, ik heb in die tijd meerdere miskramen gehad en ik wist op een gegeven moment precies op welke dag, of in welke week, ik het liefst een echo had. Daar maakte ik alvast een afspraak voor bij het ziekenhuis, en dan ging ik daarna een verwijzing halen bij vk of huisarts. Klinkt misschien raar of brutaal maar het gaf mij de zekerheid die ik nodig had.
Dus je zou nu alvast een afspraak kunnen maken over twee weken, en dan volgende week of pas de week erna om een verwijzing vragen bij de vk of ha - ben je toch binnen een paar dagen aan de beurt.
Mocht het toch niet nodig zijn kun je de afspraak altijd nog afbellen. Is niemand ermee geschaad, het kost ook niets, en jij hebt je zekerheid.
Aandringen
HOi Sanne,
je maakt je zorgen en dat is genoeg reden om een echo te laten maken. Aandringen dus, desnoods wat tranen erbij, doorzeuren en je niet af laten schepen.
In het ziekenhuis waar ik onder controle was maakten ze standaard met 12w, 20w en 30w een echo. En ik had nog extra echo's, daar waren ze heel makkelijk mee.
Dus gaan! Succes,
Wiggie
Sanne
Laat je nog even weten hoe het je gaat. Heb je ondertussen aangedrongen op een echo? En wat is het resultaat.
Sterkte en groetjes,
Carolien
Misschien wel nuttig
Toen bij echo's bleek dat mijn tweede zoon met 34 en 36 weken zwangerschap niet of nauwelijks gegroeid was ten opzichte van de meting (echo) bij 32 weken, heeft de gyn me een week absolute bedrust opgelegd. En ze zei erbij dat ik zoveel mogelijk op mijn linkerzij moest gaan liggen om de doorbloeding van de placenta en navelstreng te bevorderen.
Die week absolute rust heeft wel geholpen: zoon was prima gegroeid en is uiteindelijk met 40w6d als een lange baby van 54 cm en 7 pond ter wereld gekomen. En die week rust: ik heb sindsdien nooit meer zo'n relaxte week gehad: slapen, lezen, tv kijken, nog eens slapen, mmm... (kan er nog naar terugverlangen).
Ik zou ook vragen om extra controle en in de tussentijd zoveel mogelijk rust nemen. Succes!
Moeilijk
Ik kan beide kanten goed begrijpen. Aan de hoogte van de baarmoeder kan je vaak goed zien of baby groeit of niet. Ook tijdens het voelen heb je met ervaring een aardig idee of baby een normale grote is, en dan kijk je ook naar de bouw van de moeder. Aziatische vrouwen hebben immers kleinere babies terwijl pacific islanders juist grotere babies hebben! Hoe je buik eruit ziet, hangt allemaal af van de positie van baby, hoeveel vruchtwater je hebt, je postuur, etc. En dat kan bij elke zwangerschap anders zijn, wat andere mensen ook zeggen van je buik! De groei bij 20 weken zegt vaak niet zoveel, het meeste zit in de ontwikkeling nog.
Maar.... als je je echt zorgen maakt, dan denk ik dat de verloskundige nadat je het verscheidene keren heb aangekaart misschien toch voor een echo moeten sturen, moeders gevoel moet niet zomaar onder de tafel geschoven worden en hopelijk wordt je door de echo helemaal gerustgesteld zodat je weer gewoon van de zwangerschap kan genieten ipv te stressen om niets.
Maar, mocht baby toch wat te klein zijn, wat kunnen ze doen? Het is afhankelijk hoe klein, wat de placenta toevoer is, symmetrisch klein of asymmetrisch klein, hoeveel vruchtwater, etc. Asymmetrisch betekent dat baby pas in het derde trimester slecht is gaan groeien door bijvoorbeeld preeclampsia. Symmetrisch al sinds vroeg in de zwangerschap door bijvoorbeeld ijzer tekort, infectie, chromosomale abnormaliteiten.
Afhankelijk van die informatie, zullen ze een beslissing nemen. Als de placenta niet goed werkt, zullen ze sneller tot inleiden besluiten. Werkt die wel, dan zullen ze je voor regelmatige ctg's sturen en weer een echo 1-2 weken later om te zien of baby gegroeit is. Is baby gegroeit, dan laten ze baby lekker zitten, zo niet, dan weer tot inleiden besluiten. Maar dat zullen ze allemaal wel uitleggen als dit ter sprake moet komen.
Zo te horen ben je er erg bezorgd over, en hoeveel iedereen je ook probeert gerust te stellen, het werkt niet, dus toch blijven vragen voor een echo lijkt mij, maar realiseer je wel, zo'n groei echo kan er zo'n 10-15% naast zitten.
Heel veel sterkte ermee en een goede bevalling gewenst!
Juul
Echo gehad
Ik wilde nog even laten weten hoe het is afgelopen. Ik heb een liggingsecho gehad, en daarbij hebben ze meteen naar de groei gekeken. De hoofdomtrek zat onder het gemiddelde, maar de buikomtrek en het beentje zat iets boven het gemiddelde. Ze schatte de baby op een 3500 gram met 40 weken. Ik ben nu 35 weken. Echt een opluchting om te horen, alles prima dus !
