Zenuwslopend (zwanger na miskramen)
Zwangerschap nummer 1 en 3 leverden me mooie kinderen op, maar 2, 4 en 5 eindigden in een miskraam. En nu ben ik voor de zesde keer zwanger. Ik voel me alsof ik ben gestopt met roken, maar dan ga je je na een paar dagen beter voelen en nu wordt het alleen maar steeds erger. Het lukt me niet meer me te concentreren op mijn werk en ik denk continu dat ik nattigheid voel (letterlijk en figuurlijk). Hoe kom ik deze weken door? Had ik maar een metertje op mijn arm zitten waar ik van kon aflezen wat de stand van zaken is.
Nog een week te gaan naar de eerste echo...
Groetjes, Biene (5w4d)
Biene
Lieve Biene,
Misschien heb je besloten al helemaal niet meer te lezen, maar voor het geval dat zet ik hier toch nog even een berichtje voor je neer.
wat vervelend dat een aantal reacties je momenteel meer zorgen geven, dan iets opleveren, dat gaat dan geheel aan zijn doel voorbij.
Ik hoop dat je het draadje weer kan gaan gebruiken waar hij voor bedoeld is, alhoewel je er inderdaad misschien helemaal klaar mee bent zo...
Dat blijft toch het lastige aan dit medium. Het lijkt heel vertrouwd en intiem en je lijkt elkaar bijna allemaal te kennen (nou, sommigen dan echt 
maar uiteindelijk weet je niet tegen wie je schrijft. Het blijft natuurlijk vrij toegankelijk en iedereen kan zo maar zijn/haar (on)genuanceerde reactie neerzetten.
Ik kan me voorstellen dat het nu nog zwaarder binnenkomt bij je, maar het blijft toch ook zo'n verschrikkelijk moeilijk onderwerp, waarvan uiteindelijk alleen jij precies weet wat er in je omgaat.
Ik hoop dat je er uiteindelijk toch nog iets aan hebt gehad, al is het dat je nog meer bent gaan geloven in je eigen overwegingen. En... als het niet zo is, dan kan je misschien de twijfel beter nu hebben, dan in een later stadium? Al blijft het natuurlijk erg rot, vooral als je er voor je gevoel wel uit was.
Ik wens jullie in ieder geval nog even heel veel liefs en kracht en succes toe de komende weken en hoop dat er tussendoor ook echt wat ruimte voor ontspanning gaat komen, want dat is toch wel zoooooooo belangrijk!
Xxx lunamaya
Kari1
Beste Kari,
ik voel bijzonder weinig voor een metadiscussie hier op dit draadje, maar ik wilde je toch nog graag iets vertellen wat me opvalt, vandaar dat ik me er toch nog even over buig.
Je geeft me de indruk dat je vooral bezig bent je ideeen neer te zetten, maar het lijkt alsof je daarbij over het hoofd ziet, dat het voor een boodschap o zo belangrijk is HOE je over komt...
Je reacties komen op mij best hard over en ik kan me voorstellen, dat ookal zit er inhoudelijk misschien best wat waardevols in sommige van je berichten, dat dat niet binnenkomt bij iemand, omdat de manier waarop al zo'n weinig invoelend karakter heeft. Dit zegt dus niet dat je weinig invoelend "bent", daar weet ik niets van.
Misschien kan je er iets mee. Mocht je willen reageren op mij, dan is het misschien een idee een draadje in "Off-toppic discussies" te starten, zodat we Biene niet verder lastig vallen in haar draadje.
Groetjes lunamaya
Lunamaya
Helaas lunamaya, jij bent niet de enige die bijzonder weinig voelt voor een metadiscussie hier op dit draadje, en ook in off-topic zijn metadiscussies niet toegestaan. 
Het zou dus zomaar kunnen dat forumbeheer jouw opmerking en deze posting van mij gaat verwijderen.
De inhoud van mijn postings was ongeveer hetzelfde als die van Primavera en Aaf. De toon was zakelijker; er is al emotie genoeg bij dit onderwerp en het punt is nu juist dat al die emotie het besluitvormingsproces kan bemoeilijken (zie ook weer wat Aaf en Primavera meldden).
Of een minder zakelijke toon wat zou hebben uitgemaakt valt te betwijfelen overigens. De posting van Aaf viel ook verkeerd, zij put zich uit om dat recht te zetten. (“het was geenszins mijn bedoeling een discussie met jou aan te gaan…meer een stuk bewustwording van hoe je op mij (laat ik het helemaal bij mijzelf houden) overkomt. Ik zeg niets over hoe jullie over je keuzes nagedacht hebben,…Pff, ik zeg het bijzonder omslachtig omdat ik bang ben verkeerde woorden te gebruiken. Verdedigen is helemaal niet aan de orde…”)
Ook Primavera doet moeite om zich te verontschuldigen voor haar (veel meer invoelende dan die van mij 
posting: “Sorry, ik ben niet altijd even tactvol, maar wel eerlijk in mijn mening…schrijf ik met mijn lange bemoeineus dit laatste berichtje op het gevaar af dat je voortaan iedere post van me bij voorbaat overslaat ”
Ik ga dat niet doen. De zakelijkheid was niet onbewust maar speelde een rol. Als Biene er dankzij of ondanks dat niets aan heeft, so be it, dat is ook niet verplicht.
Kari
(O, nog even, hoezo “Biene’s draadje”? Zij is gestart. Dat betekent niet dat je bepaalt wie, hoe, waarom en wanneer daarin mag posten.)
Stopppen
Ik lees dit draadje al een aantal weken mee en het enige dat ik er over wil zeggen is dat ik hoop dat het nu stopt. Hier heeft niemand iets aan op deze manier.
Biene, hopelijk mogen we je blijven volgen!
Je hebt gelijk regien
Ik ben het er mee eens Regien.
Mijn laatste reactie had ook niet meer hier moeten staan...
Dat ik me daartoe toch heb laten verleiden, dat spijt me Biene.
x
Lunamaya
Stoppen
Dat is aan forumbeheer om te bepalen, b.v. bij beledigingen, metadiscussies (zoals door lunamaya aangeslingerd) en nog zo wat dingen die bij OO niet mogen. Het is niet aan een Liora of een Regien of een lunamaya. Ook niet als een draadstarter (hele nette, niet beledigende of op wat voor manier dan ook de regels overtredende) reacties krijgt (van Aaf, Primavera, Kari) die de starter niet had willen horen, iets wat overigens op dit forum regelmatig gebeurt. De starter kan dan, geheel naar eigen keuze, iets met die reacties doen (heej, andere invalshoeken, en tot de conclusie komen dat er iets inzit of na overweging bedenken nee, dit geldt toch niet voor mij), of ze meteen naast zich neerleggen als niet van toepassing.
Biene heeft aangeven de tweede keus te maken en dat is prima. Daarmee zal dit draadje aan het einde kunnen zijn en ook dat is prima. Maar niet omdat andere posters aangeven dat “we nu beter kunnen stoppen”.
Kari
Kari
Ik vraag me al de hele tijd af wat nou verstandig is, nog wat toelichten of niet. Ik maak me veel te druk over dit draadje en dat heeft waarschijnlijk vooral te maken met mijn hormonen en het feit dat ik aan vakantie toe ben. Ik wil me niet zo druk maken en al helemaal niet hierover en misschien is het beter niet meer te reageren, maar misschien moet het er gewoon uit (op het gevaar af dat de boodschap niet overkomt en het een oeverloos verhaal wordt).
Waar jij me mee op de kast jaagt, zijn je aannames en je pretenties. Je gaat ervan uit dat er van alles is wat ik niet weet, niet heb overwogen, dat jij, Primavera en Aaf met voor mij nieuwe informatie komen. Je zit er mijlenver naast. Daarnaast doe je het voorkomen dat het allemaal voor mijn bestwil is terwijl ik door je gebrek aan inzicht in wat ik weet en waar ik behoefte aan heb vooral de indruk krijg dat je je eigen ei kwijt wilt.
Ik ben zeer goed op de hoogte van de risico's en beperkingen van invasief prenataal onderzoek, heb toen ik drie jaar geleden voor het eerst een combinatietest liet uitvoeren een uitgebreide search gedaan op pubmed en wat artikelen gelezen. Er zijn sindsdien geen aardverschuivingen geweest. Ik beperk de risico's door de punctie in de 17e week uit te laten voeren door de meest ervaren operateur die er in Nederland werkzaam is.
Ik besef terdege dat niets of niemand me een gezond kind kan garanderen, dat er afwijkingen zijn die niet af te lezen zijn uit een karyogram, die later in de zwangerschap, tijdens of na de bevalling kunnen ontstaan. Kom op zeg, ik ben toch niet van gisteren? Ik vind het eerlijk gezegd aanmatigend om een volwassen vrouw op dat soort dingen te wijzen.
Ik heb gezegd dat we het voorbarig vinden om nu al te beslissen over het al dan niet afbreken van de zwangerschap als het kind trisomie 21 heeft. Blijkbaar is deze mededeling voor jou niet genoeg, dus zal ik er aan toevoegen dat we neigen naar abortus.
Je hebt geen benul, van wie ik ben, van wat ik weet, van waar ik behoefte aan heb. Maar wel vind je het nodig hier, zogenaamd om mij iets nieuws mee te geven, op onaangename toon het een en ander te komen mededelen. Ik snap niets van jouw drijfveren, hopelijk begrijp je het zelf wel.
Primavera
Ik geloof oprecht dat je je berichten van uit de beste bedoelingen plaatst. Maar ik krijg de indruk dat je vooral probeert me van die vwp af te houden. Je plaats informatie die niet klopt (hoger risico bij 40+) en haalt publicaties van zeer geringe waarde aan. Dat ben ik van jou niet gewend, je bent doorgaans goed gedocumenteerd en hebt hier vaak laten zien een kritisch lezer te zijn. Bekijk de artikelen op pubmed die je vindt na de door jou voorgestelde zoekopdracht nog eens goed en je vindt dat het risico vooral afhankelijk is van de kliniek/operateur en van de zwangerschapsduur.
"Ik vind het opmerkelijk dat je een zwangerschap begint met een kans van 1 op 120 op downsyndroom of iets daar in de buurt, wat dan kennelijk als laag gevoeld wordt."
De zwangerschap begon met een nog hoger risico, maar waarom denk je dat ik dat als laag heb gevoeld? Ik laat toch niet voor de grap een combinatietest doen?
"Je grootste angst is die voor weer een miskraam."
Dat was het grootste risico in de eerste 12 weken en toen was dat ook mijn grootste angst. Nu speelt er iets anders. Ik zal nog maar eens benadrukken dat ik me welbewust ben van de risico's van een punctie.
"Je hoeft hier echt niet al je persoonlijke omstandigheden uit te doeken te doen om de waarom dat verschil in perceptie optreedt, maar ik raad je aan om het wel voor jezelf te verklaren."
Ik voel me vooral gedrongen hier aan anderen te verklaren dat het niet zo is. Waarom vullen jullie toch zoveel naar eigen smaak in? Terwijl allerlei andere mensen heel goed begrijpen dat ik die punctie eng vind en dat ik op zie tegen het risico ervan. Wij maken een afweging van het risico op zwangerschapsverlies tgv de punctie, de kans op Down of een andere afwijking en de onzekerheid van geen vwp. Sommige risico's zijn in cijfers te vatten, maar alle risico's hebben een andere impact op ons, die niet meetbaar is en moeilijk aan een ander is over te brengen. Daarom begrijp ik niet dat er mensen zijn die zich niet gewoon neer kunnen leggen bij onze beslissing en dat ik me moet uitputten om toch maar duidelijk te maken dat ik echt goed geïnformeerd ben en echt alle mogelijke aspecten heb meegenomen in mijn overwegingen.
"Juist omdat ik zelf ervaren heb hoe verlammend dit soort onzekerheden door testen kunnen zijn en hoe moeilijk het dan is om objectief risico\'s af te wegen terwijl de verschillende opties door angst gekleurd worden schrijf ik met mijn lange bemoeineus dit laatste berichtje op het gevaar af dat je voortaan iedere post van me bij voorbaat overslaat "
Lieve Primavera, ik heb je veel te hoog zitten om je postings over te slaan. Ik heb je nog nooit de plank zo zien misslaan als in dit draadje, en dat vind ik erg jammer. Maar misschien heeft dat er mee te maken dat dit onderwerp bij jou gevoelig ligt vanwege je eigen ervaringen.
Groet, Maya
Inderdaad
Ik sluit me aan bij Berber,en ik begrijp wel een beetje hoe je je voelt.Mijn zus kreeg een termijnecho,en tot haar schrik werd een heel dikke nekplooi gevonden,en haar kindje hield heel veel vocht vast op allerlei plaatsen.Hoop paniek,slopende tijd tot de vwp,dat snap je.Puntje bij paaltje bleek er niks aan de hand,helemaal niks,en is baby inmiddels een zeer gezonde zesjarige.Maar mijn zus had geen vertrouwen meer,zelfs niet na de goede vwp,en geloofde het pas toen ze mijn nichtje gezond en wel in haar armen had....
Sterkte voor nu,voor straks,wat de uitslag en een eventuele beslissing ook mag brengen!
liefs,bastet
Zo is dat. (terzijde)
Twee jaar geleden verwachtte een buurvrouw haar eerste kind. De prenatale onderzoeken hadden een dreigende uitslag. Ik weet geen cijfertjes en zo, maar het was wel zo ernstig dat de familie toen de bevalling op handen was naar het ziekenhuis ging omdat het kindje waarschijnlijk levenloos geboren zou worden.
Niets bleek minder waar. Hij is nu alweer twee en de ernstige aandoening die men verwachtte, was er niet.
Zekerheid, onzekerheid, kansen, percentages; de wetenschap kan veel onderzoeken, maar het leven wordt er soms ook veel moeizamer door.
Sterkte Biene!
Biene
Biene, er is duidelijk sprake van een communicatiestoornis. Wat heb ik geschreven? Mijn beginzin : “Ik wil je toch ook nog iets ter overdenking meegeven.” Volgen verdeeld over 2 korte postings 4 vragen waarbij aan het eind staat dat het niet de bedoeling is dat jij ze hier beantwoordt maar dat je ze kunt gebruiken als input voor je eigen denkproces, als je dat zou willen. Niets meer en niets minder.
Dat jij daaruit opmaakt dat daar aannames en pretenties inzitten is jammer. Ik pretendeer niets. Ik ga er niet van uit dat er van alles is wat jij niet weet en niet hebt overwogen. Dat ik met voor jou nieuwe en onbekende informatie kom. Als dat wat ik ter overdenking aanbied allang door jou is overdacht, dan kun je zeggen bedankt maar dat is een gepasseerd station voor mij. Of je zegt helemaal niets en legt het gewoon als niet relevant voor jou naast je neer, mag ook.
In veel draadjes in allerlei rubrieken denken mensen gevraagd en ongevraagd met elkaar mee over heel veel onderwerpen. Over huishoudelijke en opvoedingsvragen, over carriere en relatievragen, over schoolzaken en levensbeschouwelijke zaken, en dat alles van weinig ingrijpend tot zeer diep ingrijpend. En niemand weet dan exact wat de ander al weet of heeft bedacht. Soms lijkt iets een open deur en is toch de reactie heee, daar had ik zelf nooit zo aan gedacht. Of is de reactie bedankt, scherp gezien maar dat heb ik al geprobeerd en dat werkt hier niet. Het is niet nodig om de reageerders dan kwalijk te nemen: “Kom op zeg, ik ben toch niet van gisteren? Ik vind het eerlijk gezegd aanmatigend om een volwassen vrouw op dat soort dingen te wijzen.” want de pretentie dat die iemand wél van gisteren zou zijn is er ook daar niet.
“Ik heb gezegd dat we het voorbarig vinden om nu al te beslissen over het al dan niet afbreken van de zwangerschap als het kind trisomie 21 heeft. Blijkbaar is deze mededeling voor jou niet genoeg, dus zal ik er aan toevoegen dat we neigen naar abortus.”
Die billen hoeven voor mij helemaal niet bloot hier. Jouw beslissingen zijn jóuw beslissingen, en alleen al daarom de juiste, welke het ook zijn. Ze zijn immers tot stand gekomen door jouw denkproces, jouw afwegingen.
“Je hebt geen benul, van wie ik ben, van wat ik weet, van waar ik behoefte aan heb.” Dat klopt, en ik heb nooit beweerd dat dat anders is. Overigens is dat wederzijds. Ook jij kent mijn achtergrond niet, weet niet welke beslissingen en afwegingen ik in mijn leven op het gebied van leven en dood heb moeten maken en hoe ik dat heb gedaan.
Lieve Biene, ik gun je uit de grond van mijn hart dat je afwegingsproces niet al te hard moet zijn en dat de beslissingen die gaat nemen goed zullen voelen, hoe het ook uitpakt en welke het ook zullen zijn. De allergrootste kans is gelukkig dat het allemaal goed gaat, en dat je over een paar weken met volle teugen kunt gaan genieten van je zwangerschap. Het is je van harte gegund.
Kari
Onze ervaring
Hallo Biene,
Wat een vervelende periode is het van afwachten, nadenken en hopelijk daarna snel een uitslag. Ik wil je onze ervaring vertellen.
In 2006 is ons 3e zoontje in de buik overleden. In 2007 hebben we gelukkig een 4e zoontje mogen krijgen en in 2009 was ik onverwacht zwanger van een 5e kindje. BIj de 12 weken echo bleek de nekplooi 3mm te zijn. Op de grens dus en met mijn leeftijd (37) zou een eventuele bloed test zowiezo met een slechte kansberekening terugkomen. De arts gaf ons een kans van 1 op 20 mee (5%). Hoog genoeg voor ons om niet te hoeven twijfelen over een vruchtwaterpunctie, ondanks dat we weten hoe verschrikkelijk het is een kind te moeten verliezen. In onze vriendenkring hadden we in de voorgaande jaren ook de nodige verdrietige dingen op babygebied meegemaakt en onze oudste kinderen hadden ondertussen het idee dat het bijna een wonder is als baby's "gewoon" geboren worden, zij wisten dus ook lang niet dat ik zwanger was. Ook hadden we besloten dat als ons kind down zou hebben, dat we de zwangerschap dan zouden laten afbreken (in zoverre dat we ons ook realiseerden dat we misschien van mening zouden veranderen op het moment dat we hierover zekerheid zouden hebben). In de 17e week kreeg ik de punctie (die me alles meeviel) en na 3 dagen kregen we de eerste uitslag (van T21) die kwam positief terug. 3 weken later kregen we de volledige uitslag en er waren geen afwijkingen gevonden (behalve dat t een meisje was, iets wat je niet verwacht na 4 jongetjes 
). Bij 26 weken hebben we nog een uitgebreide hartecho gehad om een eventuel hartafwijking zoveel mogelijk uit te sluiten, en ook die was goed. Al met al, hebben we maar een week of 10 kunnen genieten van de zwangerschap. Bij de geboorte bleek dat ze hetzelfde probleem met de navelstreng had als waar ons zoontje aan overleden is (een kans van 1 op een miljoen) en wat zij gelukkig overleefd heeft.
Ik wil maar zeggen: kansberekeningen zijn zoooo lastig, ook al was je kans 1 op 1000, als dat voor jou reden is om een vwp te doen, dan moet je dat laten doen. En als voor iemand 1 op 150 niet genoeg reden is om een vwp te doen, dan doet diegene dat niet. Of je door je eerdere miskramen meer risico hebt op problemen nav een vwp doet in principe niet ter zake. Er bestaat een kans dat het misgaat, er bestaat een kans dat het kindje down heeft, er bestaat een kans dat.... Jullie overwegingen tellen, en als je nu het gevoel hebt dat je de zwangerschap niet zou voortzetten bij een trisomie uitslag, dan hoef je al die kansberekeningen niet te bekijken. Je weet wat er kan gebeuren, klaar. Wij hadden een minieme kans op herhaling en toch overkomt het je weer, statistieken zeggen me niet veel meer.
Sterkte deze weken, ik hoop dat je snel van je zwangerschap kunt gaan genieten.
Groetjes, Camille
Ook
Ik heb niet alles gelezen maar haalde hier en daar een opmerking eruit. Zoals van 'gelijkaardige verhalen' en 'zekerheid'.
Hier ook een vwp laten doen na een slechte uitslag van een combinatietest. Stress, stress en nog eens stress had ik. Zou dit kind, het tweede kind waar ik al zolang op wachtte, niet kunnen komen? Want met al een kind is een kind met een handicap ook voor het eerste kind een extra zorg om (mee) te dragen, als lid van het gezin. Dus zouden we kiezen voor abortus bij een slechte uitslag.
Niet kiezen voor een punctie is ook wat want dan heb je zorgen tot het kind geboren is. Dat je al die onderzoeken krijgt aangeboden maakt het inderdaad soms moeilijker, ik zou bij een volgende zwangerschap niet meer instemmen met een bloedtest.
De punctie verliep vlot, ik kwam drie dagen niet uit mijn bed en terwijl begon het slopende wachten. De uitslag bleek prima, geen chromosoomafwijking, oef!
Nu, bijna vijf jaar later, kreeg zoon de diagnose autisme en is hij mijn zorgenkindje. En ik hou van hem met heel mijn hart, het gaat alleen een beetje moeizamer dan bij 'doorsnee' kinderen, voor zover die bestaan natuurlijk.
Dus zo'n test is inderdaad geen garantie dat het allemaal goed gaat. Je kind kan als peuter ook onder een bus terecht komen.
Dus mijn enige raad: probeer zoveel mogelijk rustig te blijven, ik weet dat dat moeilijker gedaan is als gezegd maar toch. Ik zal altijd met de vraag blijven zitten of het autisme niet mee is ontstaan door de vele stress, afgaand op de berichten dat stress zo slecht zou zijn voor je ongeboren kind. En zo is er in het leven altijd wel iets om je zorgen over te maken niet?
Ik wens je een goede uitslag toe. Geniet van die trappelende voetjes, het gaat allemaal al zo vlug voorbij.
Hoi biene, hoe is 't?
Hoi Biene, hoe gaat ie? Even los van de hele discussie hoor, waar ik eigenlijk niet zo'n mening over heb. Gewoon even benieuwd hoe het gaat, je bent tenslotte ook nog gewoon zwanger. Met misschien wel kwaaltjes, of juist niet. Groetjes, Lena
Biene
Hoe is het met je, de warmte een beetje overleefd? Hoeveel weken ben je nu?
Liefs Tink
Maya
We denken nog steeds aan je, gaat het nog goed? Overleef je de warmte een beetje?
Groeten, Fransien
Berichtje van biene
Met Maya gaat het goed, maar ze is tijdelijk even offline. Ze is jullie wel erkentelijk voor de interesse, dank daarvoor.
Eerste uitslagen
Dag allemaal,
Sorry voor de radiostilte van mijn kant, ik was op van vermoeidheid en spanning en heb de pc een tijdje uit laten staan, wat me overigens veel goed heeft gedaan!
Afgelopen dinsdag was de punctie en die viel me op zich erg mee, al was het gevoelsmatig erg naar om te laten doen.
Vandaag heb ik al de uitslag gekregen van de snelle test, waarbij alleen naar chromosoom 13, 18, 21 en de geslachtschromosomen werd gekeken en die was goed! Daarbij kwam het verrassende nieuws dat we een meisje krijgen, terwijl de gynaecoloog dinsdag dacht gezien te hebben dat het een jongetje was. Over twee weken krijgen we de volledige uitslag, maar dan zijn we denk ik net onderweg naar onze buitenlandse vakantiebestemming dus zal het wat langer duren voordat ik hier wat kan berichten.
Zo, dan ga ik nu maar proberen me weer op mijn werk te concentreren, want er moeten nog wat dingen af voor het weekend. Dat wordt nog lastig, want ik zweef een beetje 
X Maya
Mazzeltov
Fantastisch nieuws Biene!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Oh fijn
Zweef fijn door,wat een goed nieuws!Fijne vakantie.
Groertjes,bastet
Biene!
Wat een heerlijk nieuws, ik heb veel aan je moeten denken deze week. Wow, zweef maar lekker verder
Wat vinden je kinderen ervan dat ze een zusje krijgen, of weten ze dat nog niet?
Liefs Tink
*blij voor Biene & fam*
Heel fijn!
Oh wat fijn voor je, gelukkig!!
Ik leef extra mee, omdat ik ook 40+ ben - en sinds heel kort ook zwanger. Moeilijk om die eerste weken/maanden ontspannen door te komen.
Ik wens je een ontspannen rest van de zwangerschap.
Goed
Biene, hartstikke fijn voor je deze uitslag! En lekker dat je nog op vakantie gaat, kun je de spanning er af laten glijden. Ik hoop dat je blijft schrijven (vast wel) over de rest van je zwangerschap. Hier nog drie weken tot d-day, ook spannend dus! Groetjes, Lena
Wat fijn!
Ik ben hartstikke blij voor je met het goede nieuws Biene! Alvast fijne vakantie volgende week!
Volledige uitslag
Toen we op de Autobahn reden werden we gebeld, alles is in orde! Eigenlijk was ik na de snelle uitslag al volledig gerustgesteld, maar dit was natuurlijk ook fijn om te horen.
Van zenuwen is nu gelukkig helemaal geen sprake meer, dus dit draadje mag wat mij betreft naar het archief als het daar tijd voor is.
Heel erg bedankt voor de belangstelling en de steun die ik hier heb gekregen!
Ondertussen vraag ik me vooral nog af hoe het nu met Sassefras gaat, hopelijk komt er nog een berichtje.
Nogmaals dank,
Maya
Heerlijk biene
hopelijk ga je nog goede weken en een goede bevalling tegemoet!
Wat een opluchting!
En nu na al die stress en zorgen genieten......
M.
Fijn zeg!
Wat heerlijk voor jullie! En nu begint het ook al echt een aardig end op te schieten bovendien.
Joepie!
Fijn Biene, echt heerlijk. Hoe ver ben je nu?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Joepie!
Dat is geweldig nieuws! Gefeliciteerd!
XX Bastet
