Wie heeft ervaring met inleiding

2x ingeleid

Ik heb 5 kinderen gekregen waarvan 3 spontaan en 2 ingeleid zijn. Ons 3e kind werd ingeleid toen ik 36 weken en 3 dagen zwanger was. Hij lag dwars en is gedraaid maar meteen daarna ingeleid. Ik vond de weeen erg zwaar en ik heb een verdoving gehad. Daar werd ik helemaal high van en dat was ook niet prettig. Wel duurde de bevalling in totaal niet erg lang. Iets van 5 uur. Dus van 1e wee tot baby in armen. Het was (is ie nog steeds ) een jongen van 3330 gram. Een flink gewicht dus voor de duur van de zwangerschap.
Ons 5e kind is op dezelfde manier geboren als nummer 3, dus ook ingeleid omdat ze dwars lag. Nu weer vond ik de weeen veel zwaarder en pijnlijker. Ik denk dat dat komt omdat je lichaam nog niet helemaal klaar is om te bevallen en je zelf dan weerstand hebt tegen de bevalling. Maar goed er komt hoe dan ook een eind aan en toen kwam onze dochter. Zij is geboren met 37 weken en 3 dagen en woog 3300 gram.
Ik wens je heel veel succes met de bevalling en hoop dat het gaat zoals jij graag wilt.
Groeten Lieuwkje.

Lieuwkje

Ben je wel eens met hem naar de dokter geweest? Lijkt me toch niet gezond als hij nog steeds een jongen van 3330 gram is

Esmeepf

Ik bedoelde natuurlijk dat hij toen een jongen was en nog steeds is. Hij is inmiddels 7 jaar en heel veel kilo's zwaarder
Groeten Lieuwkje.

Kan het ook anders dan?

Ik ben twee keer bevallen, allebei met inleiden.
De eerste keer had ik bij 34 weken een gedeeltelijke loslating. Door bedrust heb ik het kunnen rekken tot 41w1d, maar raakte geestelijk helemaal op. Ze hebben dus uit medelijden met moeders de boel opgewekt (ik liep wel al vanaf die 34e week met 2 cm ontsluiting, dus alleen infuus nodig)
De tweede zwngerschap was een tweeling. Ik ben heel klein en heel smal en vanaf week 31 kon ik geen kant meer op. Bij 37 weken dachten ze dat mijn dochtertje een groeiachterstand had en dat in samenhang met mijn lichamelijk op zijn werd besloten tot inleiden bij 37w2d.
De eerste bevalling duurde vanaf de eerste wee tot geboorte 5 uur en een kwartier. De tweede bevalling duurde van wee tot geboorte van de tweede 3,5 uur.
Ik vond het helemaal niet vervelend, alhoewel ik bij de tweede bevalling wel de verpleegkundige heel boos heb weggestuurd toen ze weer het infuus hoger kwam zetten omdat het ontieglijk veel pijn had en het niet meer weg kon puffen. Maar ach, ik bleek al volledige ontsluiting te hebben.
Wat ik een nadeel vond is dat na de geboortes de weeën acuut stopte (bij de tweeling heb ik mijn zoontje er ook zelf, zonder wee uit moeten persen) en dat dus ook de placenta er niet uit kwam. Ik moest dus bij allebei de bevallingen door naar de OK om de placenta te verwijderen.
Maar nog altijd blijf ik er bij; ik beval liever dan dat ik mijn neus breek !
Grtz.
Ardnax

Anderhalf keer ingeleid....

Bij de eerste was er namelijk sprake van langdurige gebroken vliezen en te zwakke weeen. Ik was 37w1d zwanger toen de vliezen braken en dochter is de volgende dag geboren nadat ik aan het infuus gelegd was, 3400 gram, kerngezond. Het infuus veroorzaakte en weeenstorm en binnen 4 uur zat de klus er toen op.

Bij nummer 2 ben ik ingeleid op de uitgerekende datum wegens ernstige bekkenklachten. Ik had toen al 2 cm ontsluiting en kreeg wederom een weeenstorm. Na 2,5 uur was de klus geklaard, 4110 gram.

Nummer 3 kwam spontaan na 40w5d en de weeen waren de eerste 2 uur goed te doen en toen alsnog een weeenstorm, precies zoals met het infuus, 2 uur later was dochter nummer 3 geboren, 4000 gram

Bij nummer 4 bleek ik bij de controle bij 40w6d al bijna 5 cm ontsluiting te hebben en hierom zijn die avond mijn vliezen gebroken. Direct volgde een weeenstorm en 40 minuten later een zoon van 4400 gram,

Moraal: ik vind met en zonder infuus bevallen niet veel verschillen, vond de weeen niet scherper ofzo met infuus, wat je nogal eens hoort. Ik beval blijkbaar hoe dan ook altijd met een weeenstorm. Ik had ook altijd het idee dat dat infuus als een soort zetje fungeerde, waarna mijn lichaam het zelf overpakte. Ik kreeg ook gewoon na de geboorte weer weeen voor de placenta. Grote nadeel van bevallen aan het infuus is dat je zo vast zit aan draden en apparaten en dus erg beperkt wordt in je bewegingsvrijheid en ik beval veel fijner als ik bewegen kan.

Ik wens je een goede bevalling!

Risama

Ook 2 keer

de oudste bij 38 weken en 5 dagen vanwege langdurig gebroken vliezen. Perfecte bevalling gehad, 10 uur, pijnstilling, anderhalf uur persen en dochter was er. 3120 schoon aan de haak.

Jongste is geboren met 37 weken en 1 dag,inleiding stond gepland voor precies 38 weken, ik had namelijk ernstige BI. Echter met 37 weken was het niet meer vol te houden, ik had ook nog heftige voorweeen dus besloten ze hem een paar dagen eerder te halen.
Ruggeprik gekregen en wederom een prima bevalling. Zoonlief was 48 cm en 2900 gram. Ze makkelijk als de bevalling ging zo moeizaam gingen de weken erna. Had ik dat maar geweten. Hij kon zijn temp niet vasthouden, we moesten hem continu warm houden met kruikjes, hij werd erg geel, te moe om te eten, bv mislukte, fv lukte bijna niet want hij sliep alleen maar. Het heeft erom gespannen dat hij terug naar het ziekenhuis moest. Eindelijk na dik 2 weken begon hij meer te eten en na 3 weken zat hij eindelijk weer op zijn geboortegewicht en merkten we dat hij geen ondertemp meer had.

Moraal van het verhaal, alles kan maar wacht liever zo lang mogelijk

Vorige week maandag bevallen d.m.v inleiding

Hoi,
Ik ben vorige week maandag ingeleid bij 38 weken en 2 dagen. Ik ben ingeleid omdat ik een groot kind droeg en de zwangerschap nog maar moeilijk vol te houden was. Ik sliep nagenoeg niet meer en had veel lichamelijk ongemak. Ik was gewoon op.
Bij ons in het ziekenhuis (MMC Veldhoven) leiden ze in principe niet in voor de 38e week. Of het moet voor het kindje beter zijn om geboren te worden, maar onze zoon deed het op zich prima.
De inleiding is begonnen met het breken van de vliezen. Ik had toen al wat harde buiken en 3 cm ontsluiting. Maar die harde buiken had ik al heel lang. Ons kindje bleek in het vruchtwater te hebben gepoept. Weeen kreeg ik na het breken van de vliezen niet, dus na een uur werd het geprikte infuus aangesloten op de oxytocine. Daarna kreeg ik al snel meer harde buiken en al gauw volgden de echte weeen.
Ik kreeg geen weeenstorm, maar toch vrij weinig rust tussen de weeen in. Ik vond de weeen eerlijk gezegd ook pijnlijker dan "gewone weeen". Daarom werd het infuus wat terug gedraaid. Maar mijn lijf had het al overgenomen en hoefde alleen wat te worden ondersteund om de weeen op gang te houden. Dus het infuus is zachtjes aan blijven staan.
Bij 5 cm vond ik het erg tegenvallen, vond het niet snel genoeg gaan. Komt waarschijnlijk omdat mijn middelste zoon met 4 uur is geboren, dus hoopte nu ook al zo ver te zijn. Dus werd er een heerlijk (echt een verademing!!!) bad voor me gemaakt, waar ik nog een uur in gelegen heb. Dat kan dus ook met een inleiding gewoon (wist ik niet). Ik ben onder continue CTG registratie geweest, maar bij ons in het ziekenhuis kan dat met telemetrie, op afstand, zonder kabeltjes. En dan mag je dus ook in bad als de situatie het toelaat. En rondlopen kan ook.
Toch vond ik het na 7 cm welletjes en heb een ruggeprik gevraagd en zonder problemen gekregen. Dat was wel een vervelende klus. Heb er bij de oudste ook één gehad en die viel me toen reuze mee, maar deze keer ben ik 3 keer geprikt omdat het niet lukte.
Uiteindelijk niet veel rust gehad, pijn ging over in een niet te houden persdrang (persweeën.. die kende ik nog niet, maar nu dus wel!!!) terwijl ik nog niet mocht persen omdat ik nog niet volledig ontsloten was. Eenmaal terug op de verloskamers had ik dat al gauw wel en is na 5 minuten persen, geheel zonder knippen of scheuren onze zoon Kyan van 9 pond geboren.
Alles bij elkaar heeft de bevalling vanaf het breken van de vliezen 7 en half uur geduurd. Op het moment zelf vond ik het vreselijk zwaar. Bevallen is gewoon pijnlijk. Maar de bevalling was op zich probleemloos en ik kijk er heel goed op terug. Heb er ook supermooie (actie-)foto's aan over gehouden omdat de co-assistent die van ons mee mocht kijken (zijn 1e bevalling!!!) een fantastische fotograaf bleek te zijn.
En het herstel.. nou super!!! Ik slaap weer veel meer dan eerst dus ik voel me ook een stuk beter. We zijn vandaag zelfs met onze zoon uit eten geweest.. Ik bedoel maar..
Groetjes Fem

Inleiden

Ik weet niet hoe ze het inleiden in NL doen, tenminste, niet het 'begin'. Soms moet je de avond of in de ochtend een 'prostin' gel hebben om je baarmoedermond weker en 'favourable' te laten worden. Daarna of als dat het al is, worden de vliezen gebroken. Soms geven ze je wat de kans om weeen te krijgen, daarna, of gelijk, beginnen ze met een syntocinon infusion. Die begint langzaam en wordt elk half uur tot een uur verhoogd tot de weeen 4x in de 10 minuten zijn en 60 seconden duren en ook nog regelmatig. Over het algemeen is een inleiding vaak wat moeilijker qua pijn omdat de pijn sneller opkomt, maar dat is over het algemeen. Wat je ook doet, het is pijnlijk.

Nadelen van een inleiding is dus vaak moeilijker te hanteren, je zit vast aan een infuus, je babies hartslag moet continue in de gaten gehouden worden. Ik neem aan dat ze in NL wat meer in de moderne wereld leven en kan je misschien wel in bad of onder de douche daarmee.... Maar hier waar ik zit kan dat niet en zit je rond het bed 'vast'. En dan kan je de cascade krijgen dat de pijn moeilijker te hanteren is, meer kans op een ruggeprik en dus meer kans op een vaccuum bevalling, etc. Maar dat wilt niet zeggen dat het gebeurt, de kans is verhoogt maar er zijn nog altijd 'natuurlijke' bevallingen met inleidingen en / of met ruggeprik.

Voor de baby, over het algemeen wachten ze tot 38 weken als dat mogelijk is. Maar 37 weken zijn babies vaak prima in orde. Soms is er wat kans dat de zuigreflex er nog niet helemaal goed is en zeker als ze wat kleiner zijn, zoals de 2900gr van iemand, kunnen ze meer problemen hebben hun temperatuur te houden. En ja, dan krijg je ook de cascade weer. Baby wordt koud, gebruikt alle energy om warm te blijven, wordt slaperig, drinkt niet goed en krijgt dan geelzucht en wordt daar nog slaperiger van.... Het is voor alle babies belangrijk warm te blijven en dat wordt in het ziekenhuis regelmatig gecheckt, zeker in de eerste 24 uur, en als ze wat koud worden, dan zijn er heaters die ze over de cot kunnen doen (neem ik aan daar ook) om ze warm te houden.

Maar zoals ik al zei, met 37 weken zijn de meeste babies volledig ontwikkeld en werkt alles goed. Soms zijn er dus wat problemen, maar dat kan ook bij een baby die met 40 weken geboren is. Als je vragen hebt, vraag het je obstetrician of verloskundige het je allemaal goed uit te leggen wat de eventuele voor- en nadelen zijn.

Juul

Twee keer

Hoi, ik twijfel een beetje of ik moet reageren, want misschien wil je wel geen minder positieve verhalen, maar ik ga er maar vanuit dat je een compleet beeld wilt.
Ik ben twee keer ingeleid, en twee keer uiteindelijk bevallen met keizersnee. Ik heb sterk het gevoel dat beide keren mijn lichaam nog helemaal niet wilde bevallen, maar misschien zou mijn baarmoeder het ook op een later moment wel niet hebben gedaan.

Bevalling 1:gebroken vliezen met 38.1 weken. Opname na 2 dagen omdat ik nog geen weeën had. Toen weekmaken met gel omdat ik nog 'potdicht' zat. Ik vond dit wel degelijk erg pijnlijke krampen geven, maar raakte ook een beetje in paniek omdat iedereen zei dat dit nog geen weeën waren, en er ook helemaal niets bleek te gebeuren. Na een nacht goed slapen op een morfine-achtige spuit had ik wel 2 cm, en dan kan het echte inleiden met infuus beginnen omdat er dan een electrode op het koppie kan worden geplaatst. Toen begon baby te poepen en zijn hartslag te 'dippen'. Half uur later op de ok: prachtig gezond kind. Dit was uiteindelijk op 38.5 weken, 4 dagen na het breken van de vliezen dus, en na 2 dagen weekmaken met gel. En overigens een prima herstel van de keizersnee.

Bevalling 2: opname met 35 weken wegens zwangerschapscholestase (een leveraandoening die mogelijk fataal kan zijn voor kind). Met 36.2 weken weer met gel begonnen omdat de situatie voor het kind te gevaarlijk werd, en ze dus wilden dat ik ging bevallen, liefst vaginaal, juist vanwege de prematuriteit. Wederom geen enkel effect, rottige kampen, lichte paniek bij mij op een gegeven moment (ik vind het nu al pijn doen, en dit is het nog niet eens!), en uiteindelijk, omdat het kind er echt uit moest en ik het na 5 dagen verloskamer en drie keer per dag gel ook gehad had, keizersnee met 37.0 weken. Goede eerste start, daarna heeft meisje het moeilijk gehad: slecht drinken, wegzakken, geel, suf...en ook een kleine hartafwijking. Allemaal weer goed gekomen, maar we hadden duidelijk te maken met een meisje dat er nog helemaal niet wilde zijn (hoewel die hartafwijking hier natuurlijk los van stond). Heeft de eerste 6 weken van haar leven 23,5 uur per etmaal geslapen, en heeft de eerste weken een neussonde gehad omdat ze te zwak en suf was om te drinken.

Nou ja, vast niet maatgevend, maar ik zou dus zeker niet gaan inleiden als de signalen er nog niet naar zijn. Bij mij moest het (achteraf denkt men dat ik ook bij de eesrte cholestase had, en dat mijn vliezen daarom zijn gebroken op een moment dat de rest van het systeem daar nog niet aan toe was), maar pikte mijn lichaam het dus helemaal niet op en werd het een nogal langdurige kwestie. En jammer genoeg dus geen vaginale bevallingen meegemaakt. Hoewel het ook best wel weer wat heeft dat je twee kinderen hebt zonder ooit een wee te hebben gehad!

Succes!

Ook ingeleid

met 38 weken precies.8:00 in het ziekenhuis zijn,vliezen breken en aan het infuus,dat steeds een stukje hoger werd gezet en uiteindelijk minder hoog,want het ging te snel,dus lager gezet,pas in de verloskamer echt het laatste half uur weeenstorm,maar daarna binnen no time dochter op de buik.Goed te doen achteraf gezien en ik mocht dezelfde middag weer naar huis,daar was ik het verbaasd over,had verwacht een nachtje te moeten blijven.