Voortekenen bevalling
Hallo allemaal,
Komende maandag ben ik uitgerekend van mijn/ons eerste kindje. Vandaag dus 39 weken en 3 dagen zwanger. En ja, ik weet dat eerste kindjes vaak later komen. Maar eigenlijk ben ik het wel zo'n beetje zat. Alle klusjes in huis zijn gedaan (omdat ik gisteren echt niet meer wist wat ik moest doen heb ik de badkamervloer met voegenreiniger schoon gemaakt), vrienden en familie de afgelopen dagen/weken allemaal gezien, heb al heel veel boeken gelezen, kijk ook veel foute televisie, probeer elke dag een nieuw recept te koken, etc. En als ik nu vriendinnen opbel vragen ze direct 'oh, ben je bevallen?'.
Daarbij komt dat het leven nu echt wat minder makkelijk begint te worden. Ik pas nog één paar gympen, maar veters strikken is een hele opgave. Fietsen gaat nog redelijk, maar lopen wordt wel pijnlijker, vooral wat langere stukken. 's Nachts slaap ik steeds blokjes van twee uur. Ook heb ik veel last van maagzuur en misselijkheid omdat het kindje steeds meer tegen mijn maag drukt. Kortom, ik voel me gewoon niet meer fijn en wil zo graag dat ons babietje een dezer dagen geboren gaat worden. En liever rond de uitgerekende datum dan twee weken later... IK weet dat ik geen reden heb om te klagen, maar ik doe het dus toch... Op de laatste echo was het kindje gezond, voldoende vruchtwater, sterk hartje. Ook voel ik elke dag voldoende bewegen.
Maar goed, het kindje is nog niet ingedaald en verder is er ook geen enkel voorteken dat de bevalling zich snel aan lijkt te dienen (geen voorweeën, weinig harde buiken, geen slijmprop of iets verloren).
Is er wat jullie betreft iets zinnigs te zeggen over voortekenen voor de bevalling die ik zou kunnen herkennen? Betekent niet indalen ook dat de bevalling nog even op zich laat wachten? Morgen ga ik deze vragen ook aan de verloskundige stellen.
Maanve
Geen nieuws en ver weg gaan
Vandaag weer naar de VK geweest. Hoofdje is inmiddels een beetje ingedaald, maar nog niet volledig. Op zich hoef ik niet meer gelijk plat als de vliezen breken, dus dat maakt de bewegingsvrijheid iets groter (ging met de strikte belinstructies die ik had gekregen liever ook niet te ver weg). Mijn man is overdag hele dagen weg met de auto, dus dat maakt mijn bewegingsruimte ook beperkter. Ga namelijk liever niet meer met het OV. Misschien dat we die weekend nog wat vrienden gaan opzoeken en als we dan samen zijn vind ik het geen probleem als dat wat verder weg is.
VK wil pas met 41 weken + 4 dagen (volgende week vrijdag in mijn geval) proberen te strippen. Nog meer geduld oefenen dus maar... Vandaag overdag gaat het eigenlijk wel weer, maar vannacht was ik het zo spuugzat van dat maagzuur, warmte, niet kunnen slapen, etc. Ik ben blij dat ik met de temperatuur van vandaag mijn slippers weer kon aandoen want veters strikken is ook echt een ramp!
De datum 10-10-2010 zou heel mooi zijn, Ingrid! Mijn kamergenoot op het wer (die erg houdt van mooie data) heeft dat vanaf het begin voorspeld. Ik hoop het!
Maanve
Succes!
Met de laatste zware loodjes... Wachten is niet leuk he?!
Ik ben zelf 2 x bevallen met 38 weken precies. Bij de 1ste wel slijmprop verloren week voor de bevalling. Maar bij de 2de die niet ingedaalt was en geen voor tekenen ook dus met 38 weken. Niets dat er op leek dat ze al ging komen.
Nog even geduld.
En echt geniet van je Rust nu nog hahah!
Grt Femmetje.
Vandaag 41 weken
En de mooie datum 20/10/2010 is dus voorbijgegaan zonder enige actie. Dit weekend genoten van het heerlijke weer buiten. En het was gezellig dat man van vrijdag tot en met zondag thuis was, want het wordt sociaal wel steeds stiller. Ik merk dat ik zelf niet zo graag meer mensen opbel omdat ze dan gelijk zeggen 'oh, ben je bevallen?!'. En dan vertel ik dus elke keer hetzelfde verhaal dat er nog niets gebeurt, ik ook niets merk van voortekenen en dat er op zijn vroegst vrijdag iets gedaan gaat worden door de VK. Schoonouders en ouders bellen wel zo'n beetje elke dag of om de dag, want natuurlijk lief is, maar met wie ik ook echt niet elke dag iets te bespreken heb. Tja, het wachten gaat dus door... Misschien is de baby er opeens vanavond of morgen al!
Maanve
Maanve
"En de mooie datum 20/10/2010 is dus voorbijgegaan zonder enige actie"
Nee hoor, die is nog niet voorbij. Maar je wilt vast niet weten dat je daar nog 9 dagen op moet wachten.
Succes met de laatste loodjes!
Groeten, Tijgeroog (met kind met een mooi geboortedatum: 20-05-2005)
Lieve maanve
Ik zie me nog lopen 2e kerstdag 1998. Al ruim 41 weken zwanger en nog geen enkel teken van een naderende bevalling te bespeuren. En dan ook nog geen kerstkindje. En als klap op de vuurpijl, had mijn 6 maanden oude nichtje ook nog de nacht in het verse opgemaakte babybedje doorgebracht. Dat was echt te veel voor me.
Maar ik kan je geruststellen. De 27e heb ik nog rustende op de bank doorgebracht (bijkomend van de indrukwekkende Kerstdagen) en 28e om 1 uur 's nachts begon het zomaar opeens. Zonder wat voor teken vooraf dan ook.
De 29e zou ik trouwens doorgestuurd worden naar de gynaecoloog. Wellicht dat dat net het laatste zetje was dat we nodig hadden (want dat wilde ik dus echt niet: naar de gyn).
Houdt moed: de langste tijd wachten zit er echt op nu.
Niks, niks, niks...
Tijgeroog, ik bedoelde inderdaad 10/10/2010. 20/10/2010 hoop ik niet te halen, want dan zou ik 42+2 weken zijn. Dat lijkt me echt veeeeeel te lang. 20/05/2005 is zeker ook mooi!
Dees, dank je voor het meeleven. De langste wachttijd zit er inderdaad op, maandag ben ik 42 weken en dan moet er toch echt iets gebeuren of gebeurd zijn. Gisteren belde een vriendin die de 7e was uitgerekend, maar de 10e is bevallen. Ja natuurlijk ben ik enorm blij voor haar dat het kindje gezond is, het goed is gegaan, etc, maar ik wil nu zo onderhand ook zooooooo graag mijn babietje zien en knuffelen en een trotse moeder zijn en die leuke kleertjes aantrekken.
Maanve
Maanve,
Hou alsjeblieft jezelf goed in de gaten. Als je kindje zich anders gaat gedragen, je voelt minder kindbewegingen of je voelt iets anders, vertrouw op je intuitie en trek aan de bel.
Maanve
Ik herken het wel hoor. Toen ik zwanger was van de eerste was een vriendin van een vriendin ook zwanger, en een paar dagen eerder uitgerekend. We hadden elkaar wel eens gezien op een verjaardag en zijn toen aan het mailen gegaan, de hele zwangerschap zijn er bijna dagelijks lange mails heen en weer gegaan.
En toen beviel zij opeens een maand te vroeg. Die van mij bleef nog even netjes op z'n plek zitten, waar hij hoorde en kwam uiteindelijk 2 weken voor de uitgerekende datum. Ik had dus niets te klagen, meteen een gezond kind, geen week in het ziekenhuis, geen sondes maar borstvoeding die meteen goed liep, geen zorgen om een te licht kindje maar een stevige knaap...
Maar wat heb ik het er moeilijk mee gehad, dat zij al bevallen was en ik nog moest wachten. Ik wilde ook weten wat er in m'n buik zat, knuffelen, niet meer zo log rondlopen... En wat ik ook helemaal niet leuk vond was dat ik m'n maatje waarmee ik over de zwangerschap kon praten kwijt was. Over hoe we ons voelden, hoe het bij de verloskundige was, onze verwachtingen en twijfels... Dat was weg, zij zat in een heel andere wereld dan ik, had uiteraard ook geen tijd meer om zoveel te mailen...
Nouja, zoek in het forum-archief maar eens in gezellug op trefwoord "Tilburg-Voorburg", dan kun je het terug lezen. 
Sterkte, het duurt nu echt niet lang meer...
Hé
Nog geen bericht. Zou hij er zijn? 
Nou...
Ik ben ook heel benieuwd! Hopelijk meldt Maanve zich snel, met goed nieuws
Inderdaad
al een paar dagen stil (lees enorm mee) misschien is het nu al zover!!
Ben benieuwd!
Ik hoop dat
maanve niet al te verkreukeld in het ziekenhuis ligt.
Ze moet nu toch wel een wondertje in haar armen hebben.
Och
Ja, ik hoop dat ze een vlotte bevalling heeft gehad en nu lekker met haar baby'tje ligt uit te rusten. Ik weet nog wel hoe druk ik het had die eerste week. Dan heb je echt geen tijd om te forummen.
Geboren!
Wat leuk om berichtjes van jullie te lezen nadat ik mij inderdaad een paar dagen niet had gemeld. Helaas lag ik wel verkreukeld in het ziekenhuis...
Vorige week donderdag (met 41+4 weken) is onze zoon geboren met een gewicht van 3780 gram en lengte van54 cm!
De bevalling kwam gelukkig spontaan op gang, maar wat daarna volgt is een heel verhaal. Met tijdens de bevalling thuis een twijfelachtige ligging en dus een ritje naar het ziekenhuis. In het zh bleek op de echo dat babietje niet in stuit lag, maar wel met zijn gezichtje naar boven, een zogenaamde sterrenkijker. Na ongeveer 13 uur weeën en 10 centimeter ontsluiting begonnen met persen. De persweeën namen snel in kracht af en na een uur riep de vk de vk van het ziekehuis erbij. Dus aan de ctg, echo, etc. Toen bleek het kindje dus nog steeds met zijn gezichtje naar voren te liggen en te 'blijven' hangen tegen mijn schaambeen aan. Persen op alle mogelijke manieren geprobeerd met ondersteuning van een infuus. Geen resultaat, waarna de gyneacoloog kwam en al snel concludeerde dat het een sectio moest worden. Ook de vacuumpomp was geen optie omdat de draai die gemaakt moest worden gewoon te lastig was. En toen werd het opeens hectisch omdat ik niet meer mocht persen omdat er te veel druk op het hoofdje van ons kindje kwam te staan. Maar ja, dat is wel heel lastig als je aan een infuus hebt gelegen met wee-opwekkers. Met vliegende spoed dus naar de OK (grappig is dat ik in de ochtend in het zh steeds de deur van de kamer dicht wilde omdat ik niet wilde dat de hele gang hoorde dat ik weeen had en ik later op de dag dus al kermend en persweeen wegpuffend door de gang reed en het me niets meer kon schelen ). In de OK was het eigenlijk zo gepiept. En ik moet zeggen dat na de pijn van de persweeen ik alleen maar heel blij was dat hij gehaald ging worden.
Al met al ben ik heel blij dat ons mannetje er is. Wij vinden hem natuurlijk de mooiste en de knapste en hij is zoooooo lief, ook tijdens de nachtvoedingen. Na wat opstartproblemen met de borstvoeding doet hij het nu enorm goed. Vandaag de laatste dag kraamzorg gehad en het voelt heel fijn om nu weer helemaal zelf voor hem te gaan zorgen.
Op de bevalling kijk ik met heel gemengde gevoelens terug. Ik voelde me heel sterk en rustig, maar een vraag die me blijft bezig houden is of ze bij de eerste echo in het ziekenhuis niet beter hadden kunnen inschatten of een natuurlijke bevalling mogelijk had kunnen zijn. Dat had me namelijk alle pijn en onrust bij het persen bespaard evenals een aantal zeer vervelende inwendige ingrepen door de verloskundige van het zh en de gyneacoloog. Morgen komt mijn eigen vk langs om dit soort zaken te bespreken. Ook zal er nog een evaluatie zijn met de gyneacoloog.
Verder was het de eerste week inderdaad heel druk met voor het mannetje zorgen, het voeden onder de knie krijgen, etc. Sinds gisteren heb ik het gevoel dat ik meer rust heb zodat ik bijvoorbeeld wat mailtjes kan beantwoorden, een slinger op de voordeur kan hangen en wat hele kleine klusjes kan doen. Verder ga ik helemaal op in het babyleven, wat heerlijk is!
Veel liefs en fijn dat jullie aan me dachten!
Maanve
Gefeliciteerd!
Hoi Maanve,
Mijn oog viel op je berichtje, van harte gefeliciteerd met je zoon! Ik reageer ook omdat mijn zoon op precies dezelfde manier geboren is. Hij had eerst in stuit gelegen, was zelf gedraaid, uiteindelijk werd de bevalling ingeleid omdat de weeën niet krachtig genoeg waren. Na een uur persen (ik vroeg me alsmaar af wanneer ze zouden zeggen dat ze de haartjes zagen!) bleek hij net als jouw zoon te liggen. Het is dan ook een keizersnee geworden.
Later heb ik nog aan de gynaecologe gevraagd of mijn zoon toch vaginaal geboren had kunnen worden en ze zei heel stellig nee. Maar van te voren was dat dus niet te zien geweest.
Veel geluk met je zoon en een hartelijke groet van
Niny
Gefeliciteerd!
Gefeliciteerd met je mooie zoon! Ik hoop dat je snel herstelt van je bevalling.
Wat heerlijk!
Geniet van je mannetje, wat heerlijk dat alles goedgekomen is. Gefeliciteerd!
Groetjes
Massi
Gefeliciteerd!
Fijn dat je mannetje gezond ter wereld is gekomen!
Gefeliciteerd maanve
Ik heb de afgelopen weken al een keer bijna dit voorspeld en ook opgeschreven, maar niet gepost. Mijn eerste is ook niet ingedaald en uiteindelijk na een lange bevalling een ks geworden.
Dus toen jij dat niet indalen noemde was ik al bang en kreeg ik de neiging om je te waarschuwen. Niet gedaan, had ik het wel moeten doen? Ik hoop ook dat je wel goed geholpen bent ondanks het weekend, dat kan heel rustige goeie hulp opleveren maar ook veel hectiek als de gyn nog moet komen.
Nou ja, dat terzijde. Nogmaals heel hartelijke gefeliciteerd. Wat fijn wat fijn wat fijn dat jullie weer thuis zijn. Ik vond het een soort tweede bevalling, thuiskomen uit het ziekenhuis in dat stille huis.
Gefeliciteerd!
Gefeliciteerd met je zoon! Wat is ie groot trouwens, 54 cm. En wat een verhaal van die bevalling, pfjoe, ik ben blij dat ik er makkelijker afgekomen ben...
Veel geluk met het mannetje
Temet
Maanve
van harte gefeliciteerd met je zoon! Hier ook een meelezer die blij is dat jullie gezond weer thuis zijn. Fijn ook dat de borstvoeding goed loopt! Je bevalling lijkt mij inderdaad ook iets om gemengd op terug te kijken... ik hoop dat de nabesprekingen goed zullen zijn!
Gefeliciteerd
En geniet samen!!!
Liefs Elske
Gefeliciteerd!
Wat heerlijk dat hij er nu is, al verliep zijn komst niet zoals je zou hopen. Fijn dat je nog een evaluatiegesprek met de gynaecoloog hebt.
Had je nou al kleertjes maat 62 gekocht? Want 56 past je zoontje over een week niet meer
Heel veel geluk samen!
Gefeliciteerd!
met de kleine man. Enne niet te veel klusjes doen.
viridantia
Gefeliciteerd!
Jippie, wat leuk dat je bevallen bent! Ik heb de laatste dagen al heel vaak gespiekt of er al een berichtje van je was.
Veel geluk samen, geniet van je zoontje en neem lekker de tijd om te herstellen. Dat mag wel na zo'n bevalling.
Van harte....
....gefeliciteerd! Fijn dat je er al zo van kan genieten en een goede evaluatie!
Liefs,
Regien
Ja van harte!
Ik was ook heel benieuwd! Hopelijk kun je rustig opknappen en beetje bijkomen.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Gefeliciteerd!
Goh, alsof ik mijn eigen 1e bevalling lees! Bij mij hebben ze wel nog de vaccuum geprobeerd en tijdens de evaluatie heb ik in ieder geval in mijn dossier laten zetten dat bij een volgende bevalling deze niet meer toegepast mag worden....
Fijn dat het nou goed gaat! Geniet!
Gefeliciteerd!
... met je mooie zoon!
Heel herkenbaar, dit stukje: "Op de bevalling kijk ik met heel gemengde gevoelens terug. Ik voelde me heel sterk en rustig, maar een vraag die me blijft bezig houden is of ze bij de eerste echo in het ziekenhuis niet beter hadden kunnen inschatten of een natuurlijke bevalling mogelijk had kunnen zijn. Dat had me namelijk alle pijn en onrust bij het persen bespaard evenals een aantal zeer vervelende inwendige ingrepen door de verloskundige van het zh en de gyneacoloog. Morgen komt mijn eigen vk langs om dit soort zaken te bespreken. Ook zal er nog een evaluatie zijn met de gyneacoloog."
Het zou zo mijn verhaal kunnen zijn.
Mijn 2e is geboren met een spoedks na een bijna complete bevalling. Pas bij het persen bleek hij in voorhoofdsligging te liggen, ik kreeg hem er dus ook niet zelf uit (vacuüm hielp ook niet, daarna werd het ineens spoed omdat de hartslag dipte).
Ik heb me naderhand precies hetzelfde afgevraagd, mede omdat ik al weken had aangegeven dat ik hem zo heel anders voelde liggen dan mijn eerste kind. En of dat niet geconstateerd had kunnen worden dmv. een echo, wat me een lange nare bevalling had bespaard en vooral ook die SPOEDks. Dan had het in alle rust een geplande ks kunnen worden waarbij ik nog een ruggeprik had kunnen krijgen ipv. algehele narcose (daar heb ik enorm van gebaald na afloop!).
De gynaecoloog zei bij het nagesprek dat een echo aan het begin van een bevalling lang niet alles zegt. Een kindje draait vaak tijdens de bevalling nog. Conclusie: nee, dit had niet voorkomen kunnen worden.
Ik ben benieuwd wat er uit jouw nagesprek komt, laat je dat nog even weten?
En intussen ben je hopelijk lekker aan het genieten van die kleine man 
Groetjes Tink
