Voorbereiden komst baby

hoezo

ben je er dan niet klaar voor om de baby mee naar huis te nemen? Of bedoel je puur voor je gevoel?
Is dit je eerste?

Niemand is gevoelsmatig voorbereid

echt je kan nog zoveel horen of lezen over hoe het is om een jong baby'tje te hebben: je kan je niet gevoelsmatig voorbereiden naar mijn mening. Ook omdat iedere situatie uniek is: hoe de bevalling loopt, hoe je baby'tje is.

Eén ding is zeker: je leven wordt totaal anders en dat zal wennen zijn. Probeer je er aan over te geven en niet krampachtig je oude leven vast te houden. Ooit komt dat weer terug nu dit meemaken en waar kan van genieten.

komt wel goed

Het kan enorm overweldigend zijn, het idee dat je zo'n baby gewoon mee naar huis krijgt, alsof het niks is.

Toen onze oudste geboren werd, moest ik onder narcose gehecht worden en werd mijn man ineens alleen gelaten met onze baby, daar zat hij dan met een baby en zonder enig benul van wat er nu van hem verwacht werd. Er werd helemaal niks verwacht eigenlijk, de baby was wakker, huilde niet, had kleren aan. Dus gewoon vasthouden en een beetje tegen kletsen, wat hij deed, was prima.
En dan gaat zo'n kleintje mee naar huis en dat is spannend, maar tegelijk voelde het al heel snel heel vertrouwd.
We hadden heel minimaal kraamhulp, maar dat was genoeg om ons de praktische dingen te leren en verder deden we maar wat eigenlijk

Niet

Opeens is dat kind er en dan heb je geen tijd meer om na te denken of je er wel klaar voor bent. Ik had wel dezelfde reactie als Guera, toen de kraamverzorgster naar huis ging (en toen was de baby na een zieknhuisbevalling al 20 uur oud), even paniek hoe wij dat zelf moesten gaan doen, zonder iemand die zei wanneer eat moest gebeuren. Maar het is helemaal goed gekomen.

Niet alleen

Je hoeft het niet helemaal alleen te doen. Je kunt even zuchten en nadenken wat je geleerd hebt of opgezocht. Je kunt even samen overleggen. Je kunt ook in paniek je moeder of de vroedvrouw bellen

Ik was niet helemaal blue en had ook veel ervaring met babies beroepsmatig, maar ik heb in die tijd regelmatig mijn zus gebeld die tien jaar op mij voorliep. En natuurlijk ook wel eens mijn moeder maar die zag ik toch wel regelmatig want die hielp met de opvang die in het begin met wachtlijsten was.

De eerste keer had ik ook een lieve collega die 14 dagen kwam om voor ons te zorgen. Een ander was bij beide kinderen doula geweest.

Heel herkenbaar

Ik vond mezelf geweldig goed voorbereid. Maar ik moest ineens naar het ziekenhuis. En na een nachtje weer naar huis. oepsss....Mijn dochter had ineens een soort ski-pak aan, dat had iemand geregeld. Ik weet niet meer hoe we thuis zijn gekomen. Iemand heeft mij en mijn dochter in een auto gehesen en ons gereden. Ik kan me niet voorstellen dat ik dat kleine humpie in een maxicosy in de auto zou hebben gedaan. Ik was volkomen van de wereld en ik wist niet wat ik moest doen. Er was geen vader in beeld maar er was meteen een kraamhulp, de huisarts, zussen en vriendinnen die de eerste nachten bleven.
Echt dat gevoel van: de bevalling is goed gegaan, strik erom en neem maar mee, wat moet ik nu!
Het heeft een paar dagen geduurd voordat ik überhaupt haar naam gebruikte. Kraamtijd was hard werken en mensen die roepen dat je er vooral van moet "genieten" geef ik ongelijk. Het is gewoon een hele intensieve periode en je hele leven staat op zijn kop. Maar het is allemaal goedgekomen

Gewoon over je heen laten komen

Ik snap het wel hoor. Het is overweldigend. Ik kreeg thuis een tweeling, die vond het niet nodig om te wachten tot ik naar het ziekenhuis kon of dat de verloskundige of mijn vriend (bij mij) thuis waren. Beetje zoals die show op TLC I didn’t I was pregnant. I knew I was pregnant, maar de baby’s kwamen gewoon heel snel.

Het was inderdaad overweldigend, maar toen ik eenmaal een beetje geholpen was, de buurvrouw kwam op mijn geroep af, en fris gewassen in bed lag met de baby’s naast me, kwam er een rust over me en werd de wereld teruggebracht tot mijn bed en de baby’s.

Het gaat jou ook lukken. Bedenk maar dat miljarden vrouwen voor je het ook gelukt is. Geniet van de kleine frummel als die geboren is, het is een heerlijke tijd.

Het hoeft niet perfect

Veel liefde en voldoende voeding, slaap en schone luiers. Daar kom je de eerste weken echt wel mee door. En daarna weet je niet beter ☺

Genieten

Als het je allemaal overrompeld of er is iets kan het wel even duren maar ik was thuis bij de eerste.
Na de bevalling die verder goed verliep ging mijn vriendin naar haar nachtdienst, de vader ging voor pampus naar bed en zoon ging ook, na de borstvoeding, lekker slapen.

En daar zat ik. De adrenaline joeg nog door mijn lijf!

Ik ben lekker buiten op het terras gaan zitten naar de sterren kijken, het was een heerlijke nacht met een heldere hemel, met een glas cognac en een sigaar.

En na een goede nachtrust waren we er allemaal helemaal klaar voor.

Tja, de tweede werd het ziekenhuis. Echt wel een andere ervaring. Jammer genoeg.

Maar hoe dan ook, mijn moeder bond me op het hart om niet te vergeten om te genieten. Ook al is het dubbel. Het gaat zo snel voorbij.

Mee eens

@Annej

Mee eens. Ik vond dat persoonlijk 2x de mooiste periode uit mijn leven, die eerste 2-3 maand.

Stikvermoeiend, en je leeft in een verliefde roes van slaapgebrek.
Maar niks zo vertederend als uw piepkleine pasgeborene vredevol te zien slapen.
"Dat hebben we toch maar mooi gemaakt zeg, zo'n klein Mensje" gevoel.
Valt eigenlijk niet uit te leggen.

Ik kijk er erg naar uit naar ons 3de kindje, ookal weet ik nú dat het echt abnormaal vermoeiend zal zijn ha.

T gaat veel te snel. Ik ben van plan mijn kindjes veel te knuffelen en t huishouden de kantjes af te lopen, doet er effe niet toe.

De tweede

Je zou denken dat je bij een tweede wel een beetje zou weten wat de bedoeling is. Dat was hier anders.
Onze jongste werd voor kerst geboren met een keizersnee en ik mocht tweede kerstdag naar huis. Ergens was er iets misgegaan bij de kraamzorg, er kwam niemand. En ik was doodmoe en zo’n beetje alles vergeten van hoe het ook alweer moest. Mijn man had helemaal geen idee en onze kleuter stond erbij te kijken.
Toen de volgende dag, ergens in de middag, eindelijk een kraamhulp kwam trof ze een diep slapende moeder aan, een kleuter voor de tv en een vader die met een krijsende baby liep. O ja, en een pup die nog niet helemaal zindelijk was😅
Ik ben nog steeds blij dat jeugdzorg niet is gebeld.

Na een paar dagen was ik weer helemaal helder en liep alles weer op rolletjes. Maar helemaal lekker begon het dus niet.

Ik vind de kraamhulpen in nederland echt goud waard!!

Alles kan

Onze tweeling kwam 7 weken te vroeg en mochten onverwacht snel mee naar huis. We waren de schroeven van het ledikantje kwijt dus ze hebben eerst in de kinderwagenbak op de grond geslapen. We hadden namelijk ook nog geen kamer, zaten midden in een verbouwing van de zolder om daar kamers voor onze twee oudere dochters te maken en een verbouwing van de keuken. Met zijn zessen op twee slaapkamers dus, in de verbouwingstroep. Maar ook dat gaat best hoor.

skik

opaque

Ik zou zeggen; veel plezier!

Ik weet nog dat ik een paar uur nadat we thuis waren ineens dacht:'Hoe laat werd hij ook al weer opgehaald?'...Oh nee, deze blijft"
Mijn zus had daarvoor nog wel eens een kindje gebracht om op te passen. hahaha

Herkenbaar

Ja hoor, heel herkenbaar, wat de anderen ook al schreven....de kraamhulp ging naar huis? ja en wat moeten wij dan nu allemaal doen dan?
Ik had nog nooit een luier verschoond, gaf borstvoeding. De hele nacht lopen rommelen met de baby die maar huilde, dus ik was helemaal blij dat de kraamhulp er om 8.00 uur stond.
Waarom de baby huilde? Ja ik had haar dus gewoon geen borstvoeding gegeven, de hele nacht, tegen 23.00 voor het laatst en daarna vond ik blijkbaar dat ik tot 8.00 uur moest wachten (snap mezelf nu nog niet) maar ja, alles is goed gekomen en voor je het weet, zit je in een (soms rommelig) ritme en heb je bijna geen tijd meer om te denken wat je allemaal moet doen, dan doe je het gewoon.

Petra

Wij zijn wel eens in de auto gestapt mét baby, maar zonder de rest. Geen luiers of schoonmaakdoekjes, geen flesje, geen schoon truitje, geen slabbetje, helemaal niets.

Is uiteindelijk ook goed gekomen.