Uitgerekend 15-31 juli 2021
Meiden reunite voor onze laatste loodjes!
Op Viva was ik Phloxx, nu overgestapt op Phlora.
| Naam | Leeftijd | Hoeveelste kindje | Uitgerekend | Bevallen | Geslacht |
| Puzzelstuk | 32 | 2 | 21 juli | 20 juli | Meisje |
| Firsttimemom | 29/32 | 1 | 15 juli | 10 juli | Jongen |
| Phlora | 30/34 | 1 | 21-26 juli (verschillende metingen) | 3 aug | Meisje |
| Neweve | 30/30 | 1 | 19 juli | 13 juli | Meisje |
| Pinguin | 30/31 | 2 | 16 juli | 16 juli | Jongen |
| Lenthe | 34/36 | 2 | 23 juli | 17 juli | Meisje |
| Vivavette | 29 | 1 | 27 juli | 29 juli | Jongen |
| Lapjeskat | 29/33 | 1 | 18 juli | 24 juli | Jongen |
| Mirriemirrie | 35 | 2 | 22 juli | 1 aug | Meisje |
| Aviendha | 29 | 1 | 29 juli | 8 aug | Jongen |
| TweeAapjes | 28 | 2 | 31 juli | 27 juli | Jongen |
| Lampje279 | 32 | 1 | 27 juli | 4 aug | Meisje |
| Plukje83 | 37 | 2 | 22 juli | 27 juli | Jongen |
Mirriemirrie schreef op 21-09-2021 om 10:06:
.
Werk: ik heb er geen zin in, maar dat ligt niet zo aan het feit dat ik niet wil werken, maar meer dat ik het niet meer naar mijn zin heb. Ben afgelopen jaar deels van functie veranderd en dat valt toch wel tegen, team past me ook niet helemaal. Ben dus ook al weer naar vacatures aan het kijken. Maar vind het toch wel spannend, ik werk al bijna 12 jaar voor dezelfde werkgever en vind het moeilijk om de stap te zetten naar iets nieuws. Maar het verlof doet me nu wel beseffen dat ik niet op de juiste plek zit nu.
KDV: het is hetzelfde KDV als zoon tot vorige maand naar toe ging, dus wat dat betreft is het prima. Het is een kleine verticale groep ( dus alle leeftijden) met lieve leidsters.
Dit scheelt typen. 
exact dit, maar ik werk er 10 jaar. Al een tijdje getwijfeld, maar door verhuizing en geboortes kinderen besloten het uit te stellen. Ik wil ook iets anders, andere functie en branche, dus dat is ook spannend. Denk dat ik het solliciteren nog een paar maanden uitstel, eerst thuis maar even alles stabiel, ik wil 100% kunnen gaan wanneer ik een nieuwe baan heb.
Wat betreft kdv zie ik er niet tegenop, dochter is al eens bij mijn schoonouders geweest en dat kon ik ook goed loslaten. Ben alleen bang voor haar gezondheid (inmiddels contact met huisarts gezocht om de gebeurtenissen van de eerste weken te gaan verwerken). Ben benieuwd of ik dochter over een paar weken gerust achter laat of dat ik toch van slag ben
Vivavette: 6 flessen. Maar gisteren hadden we een raar schema dus vandaag komen we op 7 uit, omdat ze vannacht om 2u ineens kwam. Denk dat ze nu weer even een nieuw ritme moet zoeken.
In mijn werkgebied niet veel, ik werk in de zorg maar wel in een functie die niet veel voorkomt. Wil ook eigenlijk weg uit de zorg en met mijn functie kan dat ook deels wel, maar dat maakt het voor mij ook wel spannend omdat ik buiten de zorg geen ervaring heb. Maar goed als ik niks doe, veranderd er ook niets.
Hoe gaat het eigenlijk met jullie met seks en anticonceptie? Aan vriendinnen vind ik dit ongemakkelijk om te vragen, lang leve het internet. Mijn libido is gewoon hetzelfde, heb geen naar gevoel vanwege de bevalling ofzo. En dit weekend wilden we vrijen (precies 6 weken na de bevalling) maar het deed pijn bij mij dus hebben het op een andere manier voortgezet. Het kwam niet door spanning of wat dan ook, het was echt pijn door de scheurtjes nog. Daarom denk ik dat glijmiddel geen zin heeft en we gewoon nog even moeten wachten.
Qua anticonceptie: ik geef momenteel volledige borstvoeding maar daar vertrouw ik niet 100% op natuurlijk. Voorlopig volstaan condooms maar ook die vertrouw ik niet 100%. Heb wel eens een jaar alleen condooms gebruikt en nog nooit is er iets fout gegaan, maar toen vond ik het risico acceptabel. Nu onacceptabel.
Ivm borstvoeding kan de normale pil niet, en spiraaltje wil ik niet (meer). Heb eigenlijk de keuze tussen implanon of minipil. Wat doen jullie? Iemand ervaringen?
anticonceptie: we gebruiken nu condooms, maar ik was vergeten wat een rot dingen ik dat eigenlijk vind. Ik heb uiteindelijk gekozen voor een spiraal. Inplannen had ik geen zin in (want dan moet je iedere x maanden weer een nieuwe laten zetten) en met mijn huidige brein zag ik iets extra's toevoegen aan het ochtend ritueel niet zitten. Daarnaast heb ik in het verleden veel gewisseld voordat ik een pil vond waar ik niet hormonaal van werd (denk constante kraamtranen 
). Die pil mag nu niet, een spiraal levert geen of lokaal hormonen. Al vind ik het laten zetten nog wel een beetje spannend.
Wat betreft het vrijen. Mijn libido is wel gezakt afgelopen weken, maar dat past bij mij bij moe zijn. (Dan ga ik liever slapen dan andere dingen zeg maar). We hebben al wel gevreeën maar het gebied is best gevoelig. Het was even zoeken naar de juiste hoek (en tempo) en tijd nemen om opgewonden te raken (al hebben we ook glijmiddel). Bij mij is het echt een randje/regio die gevoelig en soms pijnlijk is.
@mirrie, ik ben nu wel benieuwd wat je in de zorg doet. Ik werk ook in de zorg (ziekenhuis, ik val onder de staf/niet medisch personeel). Buiten de zorg heb ik bij mijn vorige baanwissel over nagedacht maar de sector trekt me wel.
Kdv, ik zie er niet tegenop. Vind het wel spannend dat de wendag samen valt met mijn tweede werkdag (de eerste is papa-dag). Eerder wennen ging niet wegens drukte op de groepen.
Mirrie: Dank voor je reactie. Dat komt in ieder geval goed overeen met wat de behoefte van onze zoon nu is. Fijn om te lezen.
En succes met je zoektocht naar een andere branche. Hopelijk kom je snel iets tegen dat je aanspreekt.
Anticonceptie: Wij gebruiken ook condooms nu. Ik heb nog niet veel behoefte aan andere vormen van anticonceptie en zeker niet icm borstvoeding. Dus voor nu wel even prima.
Het vrijen was de eerste keren gevoelig maar na een paar keer was dat weg. Ik heb overigens ook een lager libido, denk door de vermoeidheid. Ben op het einde van iedere dag wel echt moe.
Ik vind het lief dat jullie ernaar vragen, maar ik schrijf hier niet meer mee. Ik word er zelf alleen maar down van om hier neer te zetten hoe ontzettend kut mijn leven is plus dat het alleen maar een domper op dit topic drukt terwijl dit een leuke tijd in je leven hoort te zijn. Ik kan bovendien ook niet meer meekomen; wij hebben geen ritme, ik kan dochter niet wegleggen, en sex is voor mij niet meer mogelijk omdat het veel te pijnlijk is. Ik word er alleen maar verdrietig van om te lezen wat jullie allemaal kunnen en hebben terwijl het hier een grote nachtmerrie is en ik de gedachte bijna niet aankan dat dit onomkeerbaar is en ik mezelf heb aangedaan, plus dat ik me vervolgens weer heel schuldig voel tegenover dochter, want ondanks alles hou ik wel heel veel van haar. Jullie kunnen het wel blijven zeggen maar ik moet echt iets zo ontzettend fout doen dat het bij mij als enige zo slecht gaat. En niemand in mijn omgeving snapt hoe het is, die denken allemaal dat het wel meevalt, omdat door als een soort wonder die paar keer dat iemand kwam helpen dochter vervolgens urenlang heel braaf slaapt of heel makkelijk te troosten is.
Naar een fysio kan ik niet want ik zit dag en nacht met dochter opgescheept en ik heb niemand die het over kan nemen, behalve mijn vader, maar die heb ik het 1x toevertrouwd en die luisterde totaal niet naar mijn instructies en kwam erna terug met een kindje dat 2u lang nonstop heeft liggen gillen in de wandelwagen en zo overstuur was dat ik een uur bezig ben geweest met haar rustig krijgen.
Zorgverlening is er niet; de huisarts heeft niet een keer nagebeld of doorgevraagd, de CB arts wilde dat ik een vragenlijst invulde om te kijken of ik een postpartum depressie heb, daar kwam blijkbaar een hoge score uit maar dat vond hij gezien de omstandigheden normaal. En dat was dat. Zou ook niet weten hoe ik hier iets aan moet doen want zoals gezegd, ik kan niet naar therapie of iets, want ik heb nergens waar dochter heenkan en ze gilt heel de dag door. Ik hoor nu alweer gillen boven op zolder, mijn man is net thuis van werk en probeert haar in bed te krijgen, wat toch niet gaat lukken, dat weet ik nu al.
Ik gun jullie allemaal een hele fijne tijd en ik vind het lief dat jullie mij proberen te steunen maar ik zie het niet meer zitten om hier mee te schrijven.
Liefs
oh Phlora wat ontzettend kut allemaal! Ik snap dat je niet meer wilt meeschrijven, maar je mag echt altijd je verhaal doen! Ik begrijp hier ook uit dat de opname niet gebeurd is? Zou daar toch op aansturen, ook voor jou eigen gemoedstoestand. Lees en hoor ook van iedereen dat je echt zelf achter dingen aan moet gaan. Vooral als je voor het eerst moeder bent
Verder weet ik niet waar je woont en ken ik je niet, maar ik zou het zo een dag van je overnemen!
Heel veel sterkte en knuffels en ik hoop zo hard dat alles snel beter gaat. Denk vaak aan je!
Phlora 
Ik snap dat dit topic enorm confronterend is en dat je afscheid neemt ♥️
Ik hoop dat je de hulp gaat krijgen die je nodig hebt! Ik denk aan je!
firsttimemom schreef op 21-09-2021 om 21:53:
oh Phlora wat ontzettend kut allemaal! Ik snap dat je niet meer wilt meeschrijven, maar je mag echt altijd je verhaal doen! Ik begrijp hier ook uit dat de opname niet gebeurd is? Zou daar toch op aansturen, ook voor jou eigen gemoedstoestand. Lees en hoor ook van iedereen dat je echt zelf achter dingen aan moet gaan. Vooral als je voor het eerst moeder bent
Verder weet ik niet waar je woont en ken ik je niet, maar ik zou het zo een dag van je overnemen!
Heel veel sterkte en knuffels en ik hoop zo hard dat alles snel beter gaat. Denk vaak aan je!
Hier sluit ik me bij aan. Ook ik zou haar best een dag willen overnemen. Als je de energie kan vinden, blijf aandringen op hulp. Desnoods bij een andere huisarts.
Overigens vind ik je posts geen domper op het topic drukken. Sterker nog, het is voor mij een bevestiging dat alles gezegd kan worden. Ook de mindere dingen.
Neweve schreef op 22-09-2021 om 09:47:
[..]
Hier sluit ik me bij aan. Ook ik zou haar best een dag willen overnemen. Als je de energie kan vinden, blijf aandringen op hulp. Desnoods bij een andere huisarts.
Overigens vind ik je posts geen domper op het topic drukken. Sterker nog, het is voor mij een bevestiging dat alles gezegd kan worden. Ook de mindere dingen.
Hier sluit ik mij dan weer bij aan! Niet alles aan het hebben van een baby is leuk, en voor sommigen is het ronduit kut en dat moet gezegd kunnen worden. Op sommige dingen kun je je een beetje instellen (minder vrijheid, gebroken nachten) maar dan nog mag je klagen als het tegenvalt. Jij hebt een huilbaby getroffen, daar kun je je niet op voorbereiden en dat is zeker niet wat je je hebt voorgesteld toen je hieraan begon. En totaal niet jouw schuld. Ik weet nog hoe blij je berichten klonken toen je nog zwanger was en je aan het voorbereiden op de baby. Op dit moment lukt het je niet om bij dat gevoel te komen. Ik hoop voor je dat het snel beter gaat met de baby en dat het jou, eventueel met hulp, ook weer gaat lukken dat gevoel terug te vinden.
Daarnaast snap ik ook dat dit topic voor jou nu te confronterend is. Dus voel je aan de andere kant ook zeker niet verplicht hier updates te blijven geven.
Kdv: ik denk niet dat ik daar veel moeite mee ga hebben, maar de wendag is nog niet geweest dus ik geef geen garanties. Die wendag is in ons geval vermoedelijk ook meer voor de ouders dan het kind... onze baby vindt het prima om door anderen geknuffeld en verzorgd te worden en geeft een big smile aan iedereen die naar hem komt kijken 
Anticonceptie: hier zitten we ook aan de condooms, al wil de seks nog niet helemaal lukken. Mijn hoofd staat er niet zo naar en ik moet echt wennen aan hoe mijn lichaam nu voelt. Dat valt mij wel een beetje tegen. Binnenkort laat ik een Implanon zetten. Spiraal heb ik even geen zin in, nog meer gedoe down under en daar is voorlopig wel genoeg van geweest. De Implanon werkt voor 3 jaar en dat komt redelijk overeen met de periode die ik nu denk graag tussen 2 kinderen te hebben zitten. De pil ga ik te vaak vergeten, dus daar begin ik niet meer aan.
Ontwikkeling: de kleine is een gezellige lachebek en dat is heel erg leuk. Gisteren heeft hij zijn duimpje gevonden. Zo handig! Ik heb hem net licht sputterend in zijn bedje gelegd en ben er bij gebleven tot hij zijn duim weer gevonden had. En nu slaapt hij al een uur! Heel blij mee, want we hebben ook de fopspeen inmiddels geprobeerd maar daar lijkt hij echt niet aan te willen. Of nouja, hij vindt het wel een leuk spelletje: ma of pa stopt het speentje erin, hij duwt het met zijn tong breed lachend weer eruit 
Phlora ik heb niets toe te voegen aan de rest voel je vrij om tóch te blijven schrijven, misschien wil je over een poosje delen dat er een doorbraak is, dan wil ik het heel graag horen!! Ook al ken ik je niet, ik denk vaak aan je.
Haha Lapjeskat, je schrijft veel wat ik ook geschreven had kunnen hebben. Ik denk ook dat de wendag vooral voor de ouders is maar denk dat ik niet heel veel moeite ga hebben. Gister ging ik voor het eerst naar mamafit, op de heenweg vond ik het nog moeiljk maar eenmaal binnen had ik alles losgelaten. In totaal was ik ong. 2 u weg. Man heeft baby afgekolfde melk gegeven. Alleen hij is niet zonder mij gaan slapen. Hij wilde nog 1 lurkje aan de borst en toen viel die in slaap. Van half 11 tot kwart voor 5, wat een wonder!!! Elke 1,5 u voeden is gelukkig voorbij. Maar daardoor heb ik soms wel moeite met de signalen goed interpreteren, want tot voor kort was het altijd eten of darmkramp. Ik wil wel even het CB bellen hoeveel uur achter elkaar de baby mag slapen/niet eten. In de kraamweek was het 6 maar misschien is dat nu wat langer.
Hier toch gekozen voor de minipil. Ik twijfelde ook over implanon, ook vanwege die 3 jaar. Spiraaltje wil ik niet meer, een minder goede ervaring in het verleden en ik wil gewoon ff geen gehannes meer down under.
Phlora, ik heb het zo met je te doen! Wat Aviendha zegt, ook al ken ik je niet, ik denk veel aan je. Ik hoop zo dat het snel beter gaat. Op Viva krijg je veel tips, hopelijk heb je er iets aan. Ik snap dat alles er nu diepzwart uitziet, maar probeer toch voet bij stuk te houden voor hulp. Dit kun je niet alleen! En ik begrijp heel goed dat je een opname niet ziet zitten, maar (dit klinkt heel hard) als het zo doorgaat, kun jij opgenomen worden op de psychiatrie en dan kun je helemaal niet meer voor je kind zorgen!
(edit: ik lees nu dat je haar hebt op laten nemen. Wat ontzettend knap en moedig van je!! Ik hoop dat jullie er heel erg mee geholpen worden!)
En dit ligt NIET aan jou!! Jouw kindje heeft ergens last van en jij doet het goed door er voor haar te zijn. Menigeen was al weken eerder ingestort en jij staat nog steeds, dus wees daar ook trots op.
En je kunt, als je daar behoefte aan hebt natuurlijk, gewoon blijven schrijven hoor. Ik vond het in onze rotperiode erg lief en fijn dat iedereen hier zo met mij meeleefde.
Ik wens je heel veel sterkte
En ik weet niet waar je woont, maar ook ik wil gerust wel een keer voor jouw dochter zorgen, zodat jij rust krijgt
(edit: las later van de opname in het ziekenhuis, dus dit is hopelijk voor jullie ook niet meer nodig.)
@phlora, wat fijn dat we nu eindelijk naar jullie geluisterd wordt en dat je erkenning krijgt voor alles wat je doorgaat. Ik
Hier een weekje met wat pittige dagen achter de rug. Denk een "sprongetje"/regeldag. Sinds dit weekend herken ik de nieuwe signalen weer dus kunnen we ook makkelijker aan haar behoeftes voldoen. Ook grappig om te merken dat rondkijken/aandacht krijgen weer een nieuwe duidelijke behoefte is.
Hoe gaat het met de rest?
