Uitgerekend 15-31 juli 2021
Meiden reunite voor onze laatste loodjes!
Op Viva was ik Phloxx, nu overgestapt op Phlora.
| Naam | Leeftijd | Hoeveelste kindje | Uitgerekend | Bevallen | Geslacht |
| Puzzelstuk | 32 | 2 | 21 juli | 20 juli | Meisje |
| Firsttimemom | 29/32 | 1 | 15 juli | 10 juli | Jongen |
| Phlora | 30/34 | 1 | 21-26 juli (verschillende metingen) | 3 aug | Meisje |
| Neweve | 30/30 | 1 | 19 juli | 13 juli | Meisje |
| Pinguin | 30/31 | 2 | 16 juli | 16 juli | Jongen |
| Lenthe | 34/36 | 2 | 23 juli | 17 juli | Meisje |
| Vivavette | 29 | 1 | 27 juli | 29 juli | Jongen |
| Lapjeskat | 29/33 | 1 | 18 juli | 24 juli | Jongen |
| Mirriemirrie | 35 | 2 | 22 juli | 1 aug | Meisje |
| Aviendha | 29 | 1 | 29 juli | 8 aug | Jongen |
| TweeAapjes | 28 | 2 | 31 juli | 27 juli | Jongen |
| Lampje279 | 32 | 1 | 27 juli | 4 aug | Meisje |
| Plukje83 | 37 | 2 | 22 juli | 27 juli | Jongen |
Lampje: Pfoe dat klinkt ook zwaar. Wat naar ook dat de ruggeprik niet goed werkte bij jou. Sterkte met je herstel!
Phlora: wat een verhaal zeg! Gelukkig zijn jullie weer thuis. Herkenbaar van dat gevoel van de half-vergeten droom. Dat heb ik ook met het keizersnedegedeelte, het ging allemaal zo ontzettend snel. Ben blij dat er iemand foto's heeft gemaakt toen, dat helpt voor mij. En er veel over praten en mijn verhaal hier neertypen werkt ook heel goed.
TweeAapjes: hier vorige week ook een klein spookje gehad in de avond en het begin van de nacht. Het is weer overgegaan! Maar op het moment zelf kan het wel zwaar voelen ja, als je zelf ook al heel moe bent.
Nachten: gaan dus weer goed hier! De baby blijft in de avond graag lang plakken aan de borst, maar dat lossen we op door gewoon vroeg in bed te duiken en dan wel te zien wanneer hij wil blijven slapen. Man en kat komen er dan ook gezellig bij liggen. Meestal slaapt hij dan wel ergens tussen 22.00 en 23.00 en meldt zich om 2.00 voor een korte voeding (meestal pakt hij maar 1 borst dan) en rond 6.00 voor een normale. Daarna sta ik op en blijft man nog even liggen (die doet 's avonds de laatste knuffelsessie die nodig is om zeker te weten dat hij echt echt slaapt). Ik dut in de middag nog 1 of 2 uurtjes en op die manier hebben we nog geen slaaptekort.
Hoe reageren jullie huisdieren eigenlijk op de baby? Onze kat boeit het dus helemaal niet. Het kind kan de hele straat bijelkaar krijsen en zij blijft gewoon op een meter afstand liggen pitten. Extra nieuwsgierig lijkt ze ook niet te zijn, al vindt ze de maaiende armpjes en beentjes soms wel zeer interessant (en daar letten we ook goed op, een kat blijft een kat tenslotte). Ze komt nu wel wat vaker naar oms toe om aandacht te halen, want ze heeft wel moeten inleveren toen de baby kwam.
Wat fijn om alle verhalen te lezen van iedereen over hoe de baby tijd gaat. Ik zal proberen op iedereen te reageren.
@Mirriemirie wat lastig dat ze last heeft van krampjes en reflux, hoe gaat dat nu? Wij gebruiken voor de krampjes orthiphlor (schrijf het denk niet goed, maar te moe om te kijken hoe het echt heet). Dit gebruiken we sinds zaterdag en dat helpt echt goed.
@Lapjeskat dat de baby een plakkerd is herken ik heel erg. Zelfs na een maand is dat nog steeds zo haha. Groot gelijk dat je jezelf wat hebt gegund! Het is niet niks deze periode! Fijn dat jullie zo een ritme hebben gevonden met de nachten.
Katten, bij ons reageren ze dus ook amper op de baby. In het begin negeerde ze hem gewoon en nu langzaamaan gaan ze soms wat snuffelen aan zijn voetjes of hoofd als ik hem vastheb. Maar zodra hij geluid maakt, zijn ze weg haha. Verder zijn ze nu vooral op mijn man gericht qua aandacht, komt denk ik omdat ik voor het grootste gedeelte de baby vast heb.
@Lampje Jeetje wat een heftig verhaal zeg. Vervelend dat de ruggenprik niet werkte in eerste instantie. Hoe verloopt je herstel nu? En hoe gaat het nu met de kleine?
@Lenthe kan mij voorstellen dat je nu helemaal op scherp staat. Kan je wel een beetje genieten, ondanks de heftige periode? Hoe gaat het met jou zelf?
@Phlora jeetje wat heftig allemaal zeg! Hoe is dat gaatje ontstaan? Ik hoop dat je het allemaal goed kan verwerken en dat je ook kan genieten van jullie dochter! Fijn dat het met haar goed gaat 
@TweeAapjes heel herkenbaar wat je schrijft over de nachten, hoe gaat het nu?
Hier is onze zoon alweer een maand. Wat gaat de tijd ontzettend hard. Ik vind het wel heel pittig moet ik zeggen, vooral de avonden/nachten. Overdag is het een heerlijk mannetje, wat goed drinkt en slaapt. Na zijn voeding van 19.00 slaapt hij eigenlijk ook altijd tot 22.30/23.00. Daarna is het een ramp. Dan wilt meneer gewoon niet slapen, niet dat hij huilt ofzo, maar gewoon onrustig en wilt echt de nabijheid. Meestal duurt dit tot 00.00/00/30. Daarna slaapt hij wel tot iets van 4.00/4.30 en dan vaak tot 7.30, dus dat is prima. Alleen die onrustige periode vind ik erg zwaar, vooral nu mijn man weer aan het werk is. Dan doe ik dit, en de nachtvoedingen dus allemaal alleen. Ik moet ook echt leren om overdag wat meer te slapen, maar dan ben ik vaak blij dat ik tijd voor mijzelf heb en wil ik van alles doen. Lastig! 
Gister bij het consultatiebureau geweest en dat was allemaal positief, hij is al 1 kilo aangekomen en 2 cm gegroeid Hij gedroeg zich ook echt voorbeeldig en heeft geen kik gegeven. Overdag is het ook echt een schatje en ben ik helemaal verliefd!
Oh en hoop dat alles goed is gegaan/goed gaat met Advienha!
Hey meiden, ik ben zondagavond thuis bevallen van een prachtige zoon. Alles is goed gegaan.
Sindsdien zit ik nog amper met mn mobieltje, vandaar mijn radiostilte. Later zal ik wat meer sturen!
Gefeliciteerd met je zoon Aviendha! Fijn dat alles goed is gegaan. Geniet van je kleine 
gefeliciteerd Aviendha, op een fijne kraamperiode! 🌻
@phlora, ok herken heel erg wat je zegt over het ziekenhuis. Ik heb ook een medische achtergrond (net zoals je man), maar zodra het over mezelf gaat lijk ik het meeste wel te vergeten. Je gaat dan zo mee in de flow van onderzoeken en gesprekken...
@lenthe, het consultatiebureau heeft ook een app (groeigids), hierin zit een chat. Wij hebben die al een keer gebruikt toen de kleine meer dan een mondje spuugde. Misschien is dit voor jullie een laagdrempelige manier om soms wat geruststelling te krijgen?
Nachten, we hebben de baby naar haar eigen kamer verplaatst. Ik voelde me wel een beetje schuldig maar nu worden we niet meer van ieder piepje wakker. Wat blijkt het meeste is niks. Ik doe nu de voeding+verschoning+toetje, vaak wordt ze 10-30 minuten na de voeding nog even wakker met kramp. Dan staat man op. Dit ritme werkt best goed.
Ze eet meestal rond 1900, rond 21/22 (ergens tussen deze voedingen gaan wij naar bed), dan 2/3 en 5/6. Eergisteren lief ze ons zelfs slapen van 2 tot half 7. Dan merk je dat een slaapcyclus van 3 uur heel anders voelt dan die van 4 uur. Maar gemiddeld gezien zijn we inmiddels best uitgerust.
Kat, tijdens de kraamweek heeft hij bij ons op bed doorgebracht. Daarna een week waarin we heb niet zagen (dan lag hij meestal op de bank zolder). En nu komt hij weer vaker in de buurt van mij en de kleine zitten, soms ook even snuffelen. Ik denk wel dat ze aan elkaar wennen. Ben benieuwd hoe het zich gaat ontwikkelen. De kat houdt afstand van de kleine kinderen van de buren (ongeveer 3 jaar), teveel herrie 
Krampjes, de eerste 3 dagen waren het ergst. Toen heel veel met haar op de arm gelopen. Nu heeft ze een ander type krampjes lijkt wel (met de piek in week 3/4) met speen en fietsen/bewegen met de beentjes (totdat ze een scheet laat), is het meestal opgelost. Ook stopt ze gelijk met huilen zodra we in de buurt zijn, ze blijft wel actief (strekken en pruttelen) maar valt, zodra ze een scheet heeft gelaten gelijk in slaap.
De kleine is steeds meer een mensje, ipv hulpeloze wurm. Ze heeft vaker wakker momentjes en we kunnen ook steeds betere aanvoelen wanneer ze gewoon dichtbij je wil zijn. Kortom het ritme lijkt er te komen, wel op zondag stand dus echt dingen plannen of werken zie ik mezelf nog niet zo snel doen.
Aviendha: Gefeliciteerd met jullie zoon! Fijn dat alles goed is gegaan! Lekker genieten in je bubbel ♥️
Phlora: wat fijn dat jullie weer thuis zijn. Het klinkt als een flinke rollercoaster. Hopelijk kan je het een plekje geven.
Nachten: zijn hier zwaar. Eigenlijk al vanaf de geboorte heeft dochter veel last van reflux. Dat betekent veel dragen, rechtop slapen op je. Anders is het snel spugen, huilen, overtrekken, hikken, smakken en wordt ze boos. Bedje schuin, hebben we al, verschillende flessen geprobeerd. Het maakte niet veel uit. We mochten vrij snel ophogen met de flesvoeding maar dat kon haar maagje gewoon niet aan. Dus nu weer kleinere flessen, maar dus wel vaker voeden. We delen de nacht op in shifts, waarbij de ene kan bijslapen op de logeerkamer en de ander voor dochter zorgt. Gelukkig komt ze wel weer goed aan en is ze nu weer op geboortegewicht.
Heb nog nooit zoveel series in de nacht gekeken 
Neweve: snap het wel hoor dat je baby verplaatst hebt naar eigen kamer. Had ik bij zoon ook, van elk geluidje wakker. Maar een goede nachtrust is voor jullie ook belangrijk!
Gefeliciteerd Aviendha! Lekker genieten van jullie mannetje.
De nachten gaan hier nog heel erg wisselend. Hij heeft nu bedacht om 's nachts na zijn fles wakker te blijven. Overdag valt hij meestal wel vrij snel in slaap na de fles. Ik heb nog goede hoop dat hij dit gaat omdraaien.
Lenthe, nee dit had ik niet altijd al. De klachten kwamen heel acuut na de bevalling. In de literatuur is ook beschreven dat dit kan voorkomen na een bevalling, al weten ze de oorzaak niet. Het plan is nu om mij aan de antibiotica te houden totdat de scheur geheeld is. Dit zou redelijk snel moeten gaan. Ik ben gelukkig niet meer benauwd. Hoe gaat het met je dochter? Kunnen jullie een beetje ontspannen en genieten?
Lapjeskat, goed om te horen dat de nachten te doen zijn! Dochter heeft hier savonds veel darmkrampjes, sochtends niet, dan slaapt ze als een roos. Man gaat om 22.30u naar bed, ik heb haar dan in de draagzak, enige manier om stil te krijgen. Ik doe de voeding van 00.30u. Daarna ga ik kolven en probeert man baby in de wieg te laten slapen. Meestal slaapt ze rond 01.00-01.30u en dan doet man de ochtendvoeding van 06.00u. Erna slaapt ze weer snel in en slapen we samen verder tot 08.00u. Dus ook hier valt het niet tegen. Als ze straks weer op haar geboortegewicht is en minimaal 14 dagen oud kunnen we 1 voeding laten vallen, daar kijk ik naar uit, want die 00.30u voeding moet ik haar voor wakker maken en zorgt voor gespook met haar darmen.
De honden vinden het hier interessant, maar zijn niet al te opdringerig. Komen met regelmaat snuffelen en even proberen te likken haha. Als ze huilt zijn ze meteen gevlogen door het hondenluik de tuin in.
FTM, wat goed om te lezen dat die orthiphlor helpt! Kun je daar meer over kwijt? Waar heb je het gekocht en welke dosering? Hier flinke krampjes savonds, enige wat helpt is de draagdoek. Zo zielig. Nu heb ik zelf antibiotica waardoor ik ook mega last van mijn darmen heb, dus ik ben bang dat de kleine daar mogelijk ook last van heeft. Maar ja, met wat er gaande is, heb ik die kuur gewoon echt nodig. Dikke knuffel voor jou, een newborn is ook gewoon hartstikke pittig.
Aviendha, van harte gefeliciteerd, een jongen! Geniet ervan!
Neweve, wat goed om te lezen dat jullie er een ritme in krijgen. Jullie krijgen dochter dus redelijk snel weer in slaap? Als we haar hier wakker moeten maken voor de voedingen, krijgt ze erna zo'n last dat we zo 2 uur verder zijn voor we haar weer in slaap hebben. Omdat ze zoveel was afgevallen moeten we haar elke 3uur voeden, dus na een uur weer wekken en dan begint het circus weer. Echt vermoeiend is dat. Je verhaal geeft me hoop..
Mirrie, lukt het om rechtop te slapen? Toen dochter de eerste dagen ook zo veel spuugde, heb ik in het ziekenhuis het bed bijna helemaal rechtop gezet, mezelf tussen kussens in gewurmd en zo met haar op de arm geslapen. Enige manier om haar stil te krijgen toen.. Echt helemaal lekker was het niet, want je bent mega alert of alles goed gaat met haar, maar het was de enige manier om wat uren slaap te krijgen. Onze kraamzorg gaf als tip om in het voedingskussen te liggen, dan kun jij niet omrollen, maar kan baby wel op je borst liggen.
TweeAapjes, hoe gaan de nachten, is hij dan wel rustig maar wil niet slapen of huilt hij dan ook?
Even iets anders. Hoe gaat het met jullie emotioneel? Ik merk dat ik me totaal niet als mezelf voel. Ik weet niet of het komt door de hormonen, of alles wat er gebeurd is, of het feit dat we opeens verantwoordelijk zijn voor zo'n klein wezentje. Begrijp me niet verkeerd, ik ben helemaal dol op onze dochter, maar ik betrap mezelf ook op momenten dat ik denk, wisten we wel waar we aan begonnen? Kunnen we dit wel? Wat als we nooit meer tijd met z'n 2en hebben? Rationeel weet ik wel dat alles een fase is, en dat het steeds makkelijker wordt naarmate je van baby naar peuter en kleuter gaat. En het gaat hier eigenlijk hartstikke goed, op de darmkrampen savonds na. Maar toch raak ik al half in paniek van het idee dat mijn man over 5 weken weer gaat werken. Ik wil me dan alleen maar aan hem vastklampen en niet loslaten. Verder heb ik ook het gevoel dat mijn wereld zo klein is opeens. Ik ben lichamelijk nog niet fit genoeg om naar buiten te gaan en te wandelen, en dat valt me zwaar, want ik wandel normaliter dagelijks een eind en geniet daarvan. Ik maak dus weinig tot niks mee en de muren komen een beetje op me af. Per toeval is al onze familie nu tegelijk op vakantie, en mijn beste vriendin ook.
Herkennen jullie dit?
Wat ook niet meehelpt, en god ik kan dit alleen hier kwijt omdat dit volledig anoniem is. Ik zit dus aan de antibiotica, een behoorlijke zware kuur, en mijn darmen zijn daardoor helemaal van slag, waterdunne ontlasting. Gisteren zat ik aan tafel te ontbijten, en opeens kreeg ik aandrang, en mijn spier in mijn rectum is dus duidelijk (nog) niet terug op krachten. Het was maar 2 stappen naar het toilet maar ik had geen schijn van kans en deed het volledig in mijn broek. Mijn man was superlief en heeft me naar de douche geholpen maar het voelde zo onmenselijk en echt vernederend. Ik ben als de dood dat dit niet meer goed herstelt en dat ik dalijk incontinent blijf ofzo. Tijdens het hechten was de gyn in opleiding namelijk niet zeker of het een totaalruptuur was, die riep een andere gyn erbij en die zei tweedegraads geen totaal, maar nu ga ik daar aan twijfelen en als je dingen googelt, word je er ook niet vrolijker van.
Al met al mis ik gewoon mijn oude zelf, en ik weet niet of ik haar weer wordt, en dat vind ik dood eng. Ik had er zo'n zin in tijdens mijn zwangerschap en voelde me (behalve de laatste maand met mijn bekken en rug) zo goed, ik vond zwanger zijn echt leuk en keek er zo naar uit, en nu we het meest perfecte kindje van de hele wereld hebben lijken opeens alle twijfels en angsten toe te slaan.
Lieve Phlora, ik wil je even een virtuele knuffel geven.. Ik herken een heleboel uit je post na mijn 1e bevalling. Mijn gevoelens waren: kan ik dit wel? Waarom wilden we dit? Hou ik wel van mijn zoon? Hadden we niet een paar jaar moeten wachten? En ga zo maar door.
Daarbij was het najaar, dus dat werkte ook niet mee.
Ik was echt labiel hierdoor. Écht hormonen! En wennen aan alles.
Voor mij heeft het ongeveer 8 maanden geduurd voor ik weer mezelf was. Iedere maand ging het beter.
Ik zag er dus ook weer erg tegenop om zwanger te zijn (had het ook in zwangerschap) en het ontzwangeren, maar nu heb ik er niet zó'n last van (denk ook omdat ik nu al de basis weet)
Het wordt beter, geef het de tijd. Je hebt wat verschrikkelijks meegemaakt met ziekte, je leven staat totaal op zn kop door de geboorte en alles er omheen én je bent lichamelijk nog heel erg herstellende.
Misschien ook even kijken naar de juiste vitaminepillen? Kan ook goed meewerken.
En wat betreft incontinentie... wat afschuwelijk is dat he! Helemaal wat jij omschrijft. Je voelt je zó ellendig. Inderdaad, vernederend.
Misschien goed om binnenkort een afspraak met de gyn te maken om te kijken of het lichamelijk goed herstelt.
Daarna op korte termijn naar de bekkenbodemfysio. En als het blijvend is, kan er nog een bandje geplaatst worden tegen incontinentie. Dus er zijn echt mogelijkheden
Ik hoop dat je snel opknapt.
@phlora, hoe oud is je dochter nu? Vaak heb je de eerste dagen een euforie gevoel, daarna komen de kraamtranen en de overweldiging. Het is ook niet niks wat we hebben gedaan, een mens op de wereld zetten... Het verandert een hoop maar stiekem blijft een hoop ook hetzelfde (vandaag op het terras geluncht).
Nacht voeding, ik geef borstvoeding op verzoek. Overdag is dat iedere 2 a 3 uur in de nachten iedere 3 a 4 uur (en 2 keer zelfs 4,5 uur). Daarna krijgen we haar relatief snel in slaap (voeden + troosten duurt 20-40 minuten). In de eerste week viel ze zelfs in een voedsel coma (moe van de effort die het kost om te drinken) en werd ze dan weer op een ander moment wakker van de krampjes. Week 2/3 was makkelijker ze sliep snel en weinig kramp. Week 3/4 namen de krampjes weer toe dus waren we na iedere voeding langer bezig met boeren/wiebelen/rondlopen. Inmiddels herkennen we haar signalen ook beter, dus weer ik of ik haar kan laten liggen met alleen een hand op haar buik of moet optillen voor een boertje/spugen. (Ook tijdens een voeding, waardoor ze denk ik in totaal minder lucht binnen krijgt, dus minder kramp).
De meest onrustige uren zijn nu de avonden, tussen 7 en 9 ofzo. Dan is de draagzak wel een uitkomst...
Overigens heb ik regelmatig gedacht: zo zit ze in elkaar/ow nu hebben we een ritme en gooide ze vervolgens alles om. Kortom de meeste vervelende dingen zijn een fase.
Oh Phlora dikke knuffel voor jou!
Wat betreft die ortiflor, hier een link (hoop dat dit mag) wij gebruiken een klein schepje in de fles van de avond en de nacht. Is 1.5 schepje per dag, kan ook in 1 fles, maar wij verdelen het dus. Wij merkte na 1 dag al verschil.
https://www.plein.nl/orthica-orthiflor-start-ecologic-panda-42-gr?channable=4039f969640037323735353788&gclid=EAIaIQobChMIgIfAju-c8gIVQevtCh0AAgsYEAQYASABEgKFlvD_BwE&utm_campaign=google_shopping_nl_free&utm_content=Orthica&utm_medium=organic&utm_source=google&utm_term=727557
Qua emoties herken ik heel veel in wat je zegt. Ik heb vaak gehuild de laatste tijd, terwijl ik normaal nooit huil eigenlijk. En alle vragen/onzekerheden heb ik ook, maar het wordt echt beter. Straks krijg je haar eerstr lachje en meer interactie en dan voel je zoveel liefde. En je mag jr ook kut voelen en gefrustreerd en eenzaam en onzeker. Is heel normaal! Je bent niet de enige ♡ schrijf ook lekker van je af. Wie weet heeft iemand tips of gewoon steun!
Wat betreft incontinentie, nogmaals dikke knuffel! Zou er zeker nog even naar laten kijken door de verloskundige of gyn. En alles moet nog helen na tuurlijk, dat heeft ook tijd nodig!
@Advienha gefeliciteerd met de geboortr van jullie zoon! Geniet lekker van de kraamweek en we horen nog wel hoe het gegaan is!
@Mirie, lastig he die nachten! Ik slaap dus gewoon met Lias op mijn borst en heb dr voedingskussen om ons heen. Zo voelt hij wel de nabijheid en ligt met zn hoofd hoog (dus niet plat) en dit werkt zo voor ons. Misschien een idee? Heeft ze ook last van krampjes of alleen de reflux? Heb je er speciale voeding voor?
@Neweve herken heel veel wst je zegt. Ook hier echt geen hulpeloze baby meer maar echt een mini mens. Heel alert en reageert al op dingentjes. Maakt al andere geluidjes en als je dat nadoet gaat ie lachen (niet altijd, maar steeds vaker) . Bij ons ook de meest onrustige periode in de avond, maar dan dus later.
ow en nu fiets ik wel snel langs het emotionele stukje. Veel momenten is alles koek en ei, heb ik het liefste en mooiste kind van de wereld en hoi ik intens veel van haar. Tegelijkertijd zijn er genoeg momenten dat ik denk waar ben ik aan begonnen, zeker als ze langdurig nukkig en huilerig is en ik haar niet even kan afgeven aan man. Ik laat haar soms dan wat langer in de wieg/box liggen mekkeren zodat ik wel even mijn glas water kan opdrinken of de vaat kan doen. (de rest van het huis is nog steeds een zooitje...). Eerst goed voor jezelf zorgen dan kan je ook goed voor een ander zorgen. Kortom, liever een baby die iets langer huilt dan beide mega gefrustreerd zijn. Na zo'n moment ben ik zelf iets meer opgeladen en kan ik haar wat beter handelen. Als we met z'n tweeën zijn wisselen we af zodat er ook (een soort van ) me-time is.
Gefeliciteerd Aviendha!
Phlora, ik herken het ook, vooral van deze (tweede) bevalling. Ik voel me somber, ik slaap super slecht terwijl ik zó moe ben (ben nu ook alweer sinds kwart voor 3 wakker, terwijl baby alweer slaapt vanaf 3:15/3:30) en ik ben ook lichamelijk niet fit genoeg om uitstapjes te maken (met name door mijn bekken). Mijn man moet dinsdag weer werken en daar zie ik echt tegenop. Gelukkig werkt hij wel thuis. Ik voel me alsof ik tekortschiet voor mijn oudste zoontje, maar ook dat ik niet genoeg kan genieten van jongste zoontje. Ik weet ook niet hoe lang ik dit volhoud, maar misschien is dit de vermoeidheid die nu praat
Vandaar dat ik zo weinig actief meeschrijf ook. Ik lees alles maar ik heb soms echt de puf even niet om op iedereen te reageren.
