Stress van ex
Ik ben 6 weken geleden bevallen van een zoon. Mijn ex was tijdens de zwangerschap toch nog gestopt met blowen en ik dacht dat bij hem wel de knop om was. Ik had ook last van mijn hormonen en daardoor vatbaar voor zijn mooie verhalen. Helaas is hij nu weer begonnen met blowen en ging het ook niet samen met hem wonen met de kleine. Ik heb de relatie wederom verbroken. Nu wil hij de kleine zien en ook alleen meenemen naar zijn huis maar dat zie ik niet zitten. Zijn er vrouwen die hier ervaring mee hebben? En hoe hebben jullie dit opgelost?
haarklover schreef op 13-10-2022 om 16:36:
[..]
Is bij de gemeente geregistreerd dat hij niet bij jou woont? (En het kind wel bij jou woont in natuurlijk).
Dat lijkt mij handig als hij ooit gezag eist.
Ja hij heeft een eigen huis waar hij staat ingeschreven en de kleine staat op mijn adres ingeschreven
CocoCharlie schreef op 13-10-2022 om 17:15:
En is het alleen het blowen of speelt er ook andere problematiek?
Hij woont alleen. Ja hij heeft ook wel periodes speed gebruikt en gepokerd. Dat doet hij nu niet volgens mij
Is dat die kerel op wie je totaal niet kon bouwen?
Die geen cent te makken heeft, continu hervalt in zijn verslaving, niet wist of hij wel betrokken wou worden, elke controle miste, weken nagenoeg niets liet horen, beloofde geld te storten maar het niet deed omdat hij het waarschijnlijk in wiet of ander spul stopt, ...
Hij gaat maar langs de rechtbank als hij een regeling wil.
Tot die tijd kan hij voorlopig langskomen.
Maar je gaat zo iemand geen kind van 6 weken oud naar zijn drugshol laten slepen.
Het enige wat ik eventueel het overwegen waard zou vinden is dat hij kind "alleen" ziet bij zijn ouders of andere familie.
Eerst maar eens tonen dat hij écht iets over heeft voor zijn kind, voor keer 1.000 afkicken en ook effectief minstens een half jaar clean blijven.
Tatemae schreef op 13-10-2022 om 18:22:
[..]
Inderdaad en daar horen verantwoordelijkheden, rechten en plichten bij.
Hoe ziet het blowpatroon er bij hem uit?
Hoe ziet hij zijn vaderrol? Hoe richt hij dat nu in?
Welke verwachting heeft hij toen hij zijn kind erkende en welke verwachting heb jij daarin?
kunnen jullie nog constructief net elkaar communiceren, of is het zinvol om er derde neutrale persoon bij te betrekken
Wat heb jij nodig om het vertrouwen in hem te laten groeien? Wat moet hij laten zien aan acties?
Zou je hem vertrouwen als hij zegt "ik ben gestopt" zou er dan een omgang tot stand kunnen komen?
Hij blowt nu elke dag een halve of hele zegt hij.
Hij wil het liefste weer samen wonen met mij en alles meemaken. Maar de zorg laat hij liever aan mij over omdat ik dat beter kan.
We kunnen nog wel praten samen maar als hij merkt dat ik afstand neem word hij feller.
Ik weet niet of het vertrouwen nog wel terug komt, daar heb ik moeite mee. Ik weet dus ook niet wat hij nog kan doen. Hulp zoeken voor zijn verslaving zou ik fijn vinden maar dat wil hij niet.
Ik geloof hem wel als hij is gestopt maar hij begint steeds weer en daar heb ik moeite mee.
ik heb nog met hem gepraat vanmiddag en gezegd dat ik de kleine niet mee geef met hem. Dat hij gewoon bij mij kan komen voor de kleine en ik dan iets anders kan doen of even weg kan gaan. Daar is hij voor nu mee akkoord gegaan gelukkig
Catwoman schreef op 13-10-2022 om 22:24:
ik heb nog met hem gepraat vanmiddag en gezegd dat ik de kleine niet mee geef met hem. Dat hij gewoon bij mij kan komen voor de kleine en ik dan iets anders kan doen of even weg kan gaan. Daar is hij voor nu mee akkoord gegaan gelukkig
Dat klinkt als een goede afspraak.
Mijn 2e ex vrouw had ook een kind, gekregen met een ander. Ook zo'n stoner zullen we maar zeggen. Maar die gaf kind gewoon mee, of nee duwde kind bij hem in de handen. Het is ook jou kind, zorg er maar voor. En zo geschiedde, kwam kind wel iedere 2 week bij opa en oma van vaders kant.
Vondt ikzelf wel een leuke insteek van van ex. Het is geen gunst om op je kind te passen. Het is je plicht, vaders.
Zeefietser schreef op 14-10-2022 om 03:43:
Mijn 2e ex vrouw had ook een kind, gekregen met een ander. Ook zo'n stoner zullen we maar zeggen. Maar die gaf kind gewoon mee, of nee duwde kind bij hem in de handen. Het is ook jou kind, zorg er maar voor. En zo geschiedde, kwam kind wel iedere 2 week bij opa en oma van vaders kant.
Vondt ikzelf wel een leuke insteek van van ex. Het is geen gunst om op je kind te passen. Het is je plicht, vaders.
Dat kan ook inderdaad maar ik vind dat wel moeilijk. Zijn moeder is vorig jaar overleden, met zijn stiefvader heeft hij geen contact meer en de band met zijn vader is erg slecht. Met zijn broer en schoonzus heeft hij ruzie gemaakt en die willen hem niet meer zien. Hij kan dus niet met de kleine naar familie. En zijn vrienden zijn allemaal gebruikers
Catwoman schreef op 13-10-2022 om 22:20:
[..]
Hij blowt nu elke dag een halve of hele zegt hij.
Hij wil het liefste weer samen wonen met mij en alles meemaken. Maar de zorg laat hij liever aan mij over omdat ik dat beter kan.
We kunnen nog wel praten samen maar als hij merkt dat ik afstand neem word hij feller.
Ik weet niet of het vertrouwen nog wel terug komt, daar heb ik moeite mee. Ik weet dus ook niet wat hij nog kan doen. Hulp zoeken voor zijn verslaving zou ik fijn vinden maar dat wil hij niet.
Ik geloof hem wel als hij is gestopt maar hij begint steeds weer en daar heb ik moeite mee.
Je hebt nu een afspraak met hem gemaakt, ik zou afwachten hoe hij dit oppakt. En daarin opschrijven wanneer en hoe hij dit doet. Hij zal in zijn vaderrol actie moeten ondernemen om zijn kind te zien. Dat hoort bij zijn verantwoordelijkheid. Hem tegemoet komen omwille van het belang van jullie kindje is oke. Het van hem overnemen en totaal faciliteren niet.
en als laatste advies, monitor zijn felheid. Praat erover met andere, het lijntje tussen felheid en ongewenst gedrag is flinterdun
Take care
Je zou ook advies kunnen vragen aan veilig thuis.
Allereerst gefeliciteerd met je baby en fijn dat je voor nu een acceptabele afspraak hebt kunnen maken
Ik heb een soort van ervaring hiermee, in die zin dat ik een ex heb die veel blowde (en nog begrijp ik maar die hem niet meer) en ik in de periode dat we samen waren een vaste oppas afspraak had om voor mijn kleine neefje te zorgen. Neefje was toen 1 jaar en oppassen was de hele dag. Ex wist het ook allemaal mooi te vertellen, was niet verslaafd zei hij etc. Maar zijn gedrag was onvoorstelbaar en bij tijd en wijlen griezelig (paranoia, geen controle over zichzelf) maar ogenschijnlijk vaak ook heel ‘normaal’. Totdat iets hem triggerde- en dat kon een woord zijn of een bericht, van alles en dan veranderde hij.
ik was voordat ik dit meemaakte heel mild over blowen, zelf ook weleens wat gerookt maar sinds ik dit heb meegemaakt vind ik het heel verraderlijk als iemand blowt en adviseer ik altijd om heel voorzichtig te zijn als mensen het als gewoonte hebben. Ze veranderen zonder het zelf door te hebben en soms zie je het alleen als je met iemand woont omdat het zo grillig is.
Voor wat het waard is, mijn ervaring. Maar qua oplossing; misschien kun je een vriend of vriendin van jou vragen om erbij te zijn als hij met de baby naar buiten wil?
Sterkte, zoals ik het lees doe je het super💪
Als je stress van hem hebt, moet je vooral niet zeggen dat hij altijd langs kan komen.
Laat hem alleen langskomen op afspraak. Communiceer schriftelijk (email) en tolereer geen last-minute wijzigingen.
Als hij fel wordt op het moment dat je afstand houdt, moet je dus vooral afstand houden. Praat niet over je relatie. Geef geen informatie over je prive-leven. Als hij een afspraak wil verzetten kun je terugmailen dat dat wel of niet accoord is, maar je gaat geen verantwoording afleggen over waarom je niet kunt. De tijd zal uiteindelijk moeten uitwijzen hoe hij zijn vaderrol oppakt als hij beseft dat het geen opstapje is naar samenwonen met jou.
Volledig afhouden van contact heeft geen zin. Uiteindelijk zal hij toch wel een bezoekregeling kunnen krijgen via de rechter. Langzaam opbouwen is beter voor jullie allebei, en bovendien geeft het jou bewijs over zijn betrouwbaarheid / motivatie voor de vaderrol die je dan bij de latere rechtszaak kunt gebruiken om jouw standpunt te bepalen.
Dus als ik jou was, zou ik aangeven dat hij 1 keer per week op een vast tijdstip twee uurtjes langs kan komen. Doe een paar voorstellen maar laat hem daarvan 1 kiezen als "vast" tijdstip. Zorg dat je op dat tijdstip een familielid in huis hebt die jou gezelschap kan houden op je slaapkamer (zodat hij geen gesprekken met jou gaat beginnen over samenwonen en zodat de noodzakelijke gesprekken over omgang beleefd blijven) en die onopvallend een oogje in het zeil kan houden (even thee gaan halen voor jou en kijken hoe het gaat, etc) en om hem te helpen met dingen zonder dat jij dat persoonlijk hoeft te doen. Daarmee geef je hem enige privacy in je huis, maar creëer je ook de afstand die gezien zijn samenwoonwens en "felle" reacties absoluut noodzakelijk is!
En als hij meer wil, zeg dat de 1e stap is dat hij een vriend / familielid bereid vindt om hem daarbij te begeleiden, en dat hij eerst maar eens die vriend / familielid mee moet nemen tijdens de bezoeken bij jou thuis.
Communiceer schriftelijk (email, sms, whatsapp) en laat zijn telefoontjes naar voicemail gaan. Bevestig mondelinge afspraken schriftelijk. Reageer nooit meteen maar lees je conceptreactie na een paar uur nog eens terug en verwijder alle overbodige informatie die hem niets aangaat en alle uitingen van emotie. (Sterker nog, lees zijn berichten ook niet direct, maar pas als je baby 's avonds in bed ligt...) Afstand houden is heel belangrijk voor jullie allebei om de relatiebreuk te verwerken.
Jippox schreef op 13-10-2022 om 15:17:
Is er niet iemand die hier een beetje begeleidende rol in kan spelen: zijn ouders/familie? Een gezamenlijke vriend?
die moet je dan wel kunnen vertrouwen. mijn broertje mocht alleen onder toezicht naar mijn vader. opa en oma regelden dat...
door broertje bij pa af te zetten en zelf boodschappen te gaan doen...
syboor schreef op 14-10-2022 om 10:26:
Als je stress van hem hebt, moet je vooral niet zeggen dat hij altijd langs kan komen.
Laat hem alleen langskomen op afspraak. Communiceer schriftelijk (email) en tolereer geen last-minute wijzigingen.
Als hij fel wordt op het moment dat je afstand houdt, moet je dus vooral afstand houden. Praat niet over je relatie. Geef geen informatie over je prive-leven. Als hij een afspraak wil verzetten kun je terugmailen dat dat wel of niet accoord is, maar je gaat geen verantwoording afleggen over waarom je niet kunt. De tijd zal uiteindelijk moeten uitwijzen hoe hij zijn vaderrol oppakt als hij beseft dat het geen opstapje is naar samenwonen met jou.
Volledig afhouden van contact heeft geen zin. Uiteindelijk zal hij toch wel een bezoekregeling kunnen krijgen via de rechter. Langzaam opbouwen is beter voor jullie allebei, en bovendien geeft het jou bewijs over zijn betrouwbaarheid / motivatie voor de vaderrol die je dan bij de latere rechtszaak kunt gebruiken om jouw standpunt te bepalen.
Dus als ik jou was, zou ik aangeven dat hij 1 keer per week op een vast tijdstip twee uurtjes langs kan komen. Doe een paar voorstellen maar laat hem daarvan 1 kiezen als "vast" tijdstip. Zorg dat je op dat tijdstip een familielid in huis hebt die jou gezelschap kan houden op je slaapkamer (zodat hij geen gesprekken met jou gaat beginnen over samenwonen en zodat de noodzakelijke gesprekken over omgang beleefd blijven) en die onopvallend een oogje in het zeil kan houden (even thee gaan halen voor jou en kijken hoe het gaat, etc) en om hem te helpen met dingen zonder dat jij dat persoonlijk hoeft te doen. Daarmee geef je hem enige privacy in je huis, maar creëer je ook de afstand die gezien zijn samenwoonwens en "felle" reacties absoluut noodzakelijk is!
En als hij meer wil, zeg dat de 1e stap is dat hij een vriend / familielid bereid vindt om hem daarbij te begeleiden, en dat hij eerst maar eens die vriend / familielid mee moet nemen tijdens de bezoeken bij jou thuis.
Communiceer schriftelijk (email, sms, whatsapp) en laat zijn telefoontjes naar voicemail gaan. Bevestig mondelinge afspraken schriftelijk. Reageer nooit meteen maar lees je conceptreactie na een paar uur nog eens terug en verwijder alle overbodige informatie die hem niets aangaat en alle uitingen van emotie. (Sterker nog, lees zijn berichten ook niet direct, maar pas als je baby 's avonds in bed ligt...) Afstand houden is heel belangrijk voor jullie allebei om de relatiebreuk te verwerken.
Hij denkt dat het nog goed komt en gaat steeds het gesprek weer aan daarover. Ik heb gezegd dat hij dat niet moet doen. Hij wil de kleine elke dag zien. Hij zegt dat ik afstand wil en dat hij daar nu de dupe van is. De afgelopen weken was hij er ook bijna elke dag maar ik krijg geen rust zo. Over 2 weken hebben we een gesprek met een relatie therapeut en daar wil ik wel heen om te kijken of hij dan misschien begrijpt hoe het voor mij is want hij begrijpt mij nog steeds niet
rebmaaviv schreef op 14-10-2022 om 07:31:
Je zou ook advies kunnen vragen aan veilig thuis.
Die heb ik gebeld maar die kunnen niets doen nu. Pas als de kleine bij hem thuis komt en ik heb twijfels of dat goed gaat kan ik ze weer bellen
