Praat gezellig mee - over zwanger worden en zwanger zijn -

Ik vond de hypnobirthing tot nu toe niet te zweverig, maar ik kan mij voorstellen dat het ook erg docent-afhankelijk is. De originele methode komt natuurlijk wel uit Amerika waar alles altijd wat extremer wordt voorgesteld. Mijn docente werkt als verloskundige/lactatiekundige in het ziekenhuis.

Bedankt voor je uitgebreide toelichting over het bevalplan! Ik moet vooral nog eens goed nadenken over thuis danwel ziekenhuis. Ik neig naar thuis omdat ik vaak verre van ontspannen ben in het ziekenhuis, daar ben ik vooral veel bezig met anderen (zowel wat er in de wachtruimte/ naastgelegen kamers gebeurt, als waar de verpleegkundigden het onderling over hebben). Maar de kans is natuurlijk best aanwezig dat je wel in het ziekenhuis komt, en dan is het dan weer niet zo handig om dan in de stress te schieten. Nouja, misschien binnenkort eens kijken of ons ziekenhuis ook rondleidingen aanbied of ik daar gewoon eens een rondje over de afdeling kan lopen om de sfeer te proeven. 

Hopelijk helpen de oefeningen van de fysio en was de borstvoedingsavond nuttig!

Hier zat in het kraampakket ook niks "leuks". Bij de volgende afspraak bij de verloskundige nog wel even even navragen of de inhoud voldoende is. Sommige dingen hebben een andere naam of andere hoeveelheden dan op de lijst van de verloskundige staat.

Heel stom, we waren de borstvoedingwebinar vergeten... Maar halverwege nog ingelogd (schaamschaam) en toch nog wat informatie kunnen meepikken. De belangrijkste tip wilde ik hier even delen: zorg ervoor dat je kindje tijdens het drinken het hoofd in een rechte lijn met de rug heeft (dus hoofd rechtop, niet naar voren gebogen). Eigenlijk heel logisch, je kan zelf ook niet (makkelijk) drinken als je je kin op je borst hebt. En verder: hoofdje naar je borst brengen ipv andersom, zelf zo relaxed mogelijk zitten want anders krijg je rugklachten en het drinken zelf mag geen pijn doen. Ongemakkelijk mag, maar pijn niet. Dan heeft het kindje waarschijnlijk een te klein deel van de tepel in z'n mondje, er moet echt een flink deel van de tepelhof mee naar binnen.

@regendrup Fijn dat je een goede echo hebt gehad. Balen dat je toch Corona hebt gekregen, hopelijk ben je weer helemaal opgeknapt nu. Ik slik ook aspirine en Afrodite ook volgens mij. Ik ben wel pas in week 15 begonnen, dat raadde de gyneacoloog hier aan. 
@masatu, het klinkt wel fijn om die cursus maar met 1 ander stel te doen. Dan krijg je toch wat meer mee meestal. Ik dacht ook dat het te zweverig zou zijn maar heb er eens wat meer over gelezen en volgens mij valt het wel mee. Wij gaan een wat meer traditionelere pufcursus doen.

Vanaf dit weekend ben ik officieel met verlof! Ik keek er wel naar uit de laatste dagen, het werd toch wel wat zwaarder. Hopelijk kan ik het werk snel helemaal loslaten en mij focussen op de baby. Ik heb voor aankomende week al wat dingen gepland als een kappersafspraak en pedicure. En wil de laatste dingetjes nog bij elkaar shoppen.

In het Kraampakket dat ik van de verzekeraar kreeg zaten trouwens wel wat leuke dingetjes zoals een knisperboekje en knuffeltje.

Ik had vanmorgen de glucosetest in het ziekenhuis. Ellendig was dat! Nuchter daar verschijnen was al niet mijn grootste hobby. Dat suikerdrankje vond ik qua smaak prima te doen. Er was trouwens niet echt een apart kamertje oid om vervolgens 2 uur te wachten, moest gewoon in de bloedafname-wachtruimte rondhangen. Na een minuut of 10 begon ik mij langzaam steeds beroerder te voelen. Hartkloppingen, suf, draaierig, misselijk, bloedheet, zweten (en ondertussen een baby die binnen een groot feestje aan het vieren was). Na 35 minuten heb ik alles uitgespuugd, daarna ging het wel weer wat beter. Omdat het langer dan een halfuur was, mocht ik wel met de test doorgaan. Uitslagen waren goed (zoals ik eigenlijk ook zou verwachten): 4,5 mmol voor het drankje, 4,1 mmol 2 uur na (een deel van?) het drankje. Na de test mocht je gelukkig meteen weer eten, maar voel mij nog steeds vrij belabberd. Erg futloos, moe, barstende hoofdpijn, algeheel belabberd. Hopelijk is dat morgen weer weg.
Dit ga ik ook niet meer doen zonder echt duidelijke aanwijzing… laat mij maar een dagcurve maken oid.

Fijn dat je je (toch redelijk) goed voelt, Bailey! Ik weet niet of ik een "herkansing" voor de borstvoedingwebinar kan krijgen, het was wel een betaalde webinar dus ik ga er eigenlijk niet van uit. Maar ze zouden nog informatie nasturen en dat heb ik nog niet ontvangen, misschien daar even over mailen, kan ik meteen vragen of ik mag herkansen. Anders ook geen probleem.

Yvaine, wat fijn dat je verlof is ingegaan! Ik ben jaloers, wil ook, maar ik moet nog 6 weken wachten. Ben jij nu 4 of 6 weken van tevoren met verlof? En nog leuke dingen ter afleiding/tijdsinvulling gepland, of gewoon rustig aanrommelen in huis?

Masatu, die cursus klinkt goed. Ik heb nu een boek besteld bij de bieb over hypnobirthing, misschien pik ik er op die manier nog iets van mee. Wel heel naar dat je je zo beroerd voelde van die glucosetest, hopelijk was het de volgende dag gewoon weer normaal. Is het een geruststelling dat de uitslagen goed waren, of had je dat eigenlijk al verwacht?

Ik word intussen steeds meer geplaagd door die kleine die op de meest vervelende plekken in mijn lijf trapt of een hoofd ergens in duwt. Vooral mijn blaas en richting de baarmoedermond, wat een soort menstruatiekrampen geeft. Ik zei al tegen man, als gup nou netjes gaat liggen met hoofd naar beneden, dan is het voor m'n blaas en bmm wat rustiger, maar daar past natuurlijk nog steeds een hoofd tegenaan en die voeten richting maag zal vast ook niet prettig zijn...

Oh en ik heb vanochtend een eerste striae-plekje gevonden. Knalrood, midden op m'n buik. Ik vond het toch vervelender dan ik had verwacht. Ik had het eigenlijk sowieso al niet meer verwacht, omdat mijn moeder zei dat zij het niet had. Maar als ik haar moet geloven zijn haar zwangerschappen hemels geweest en "je vergeet alles weer." En bij alles wat ik zeg is dat de reactie waarmee ze me eigenlijk de mond snoert. Nu ook: "ach, alleen je man ziet het." Joh, dat kan ik zelf ook wel bedenken. Gewoon zeggen/bevestigen dat iets stom/jammer/vervelend is, is er niet bij. Maar goed, dikke kans dat er nog veel meer striae bij gaat komen, want ik heb nog 12 weken te gaan. Nu ben ik er wel op voorbereid. Benieuwd hoe lang het duurt voordat die heftige kleur wegtrekt, geen idee meer hoe lang dat duurde bij de striae die ik tijdens de puberteit opliep. Daar zie je nu weinig meer van en die plekken boeien me ook niet, dus dat zal hier tzt ook wel voor gelden.

@bailey, hopelijk houd je de komende tijd weinig klachten. Lekker op tijd naar bed en toegeven aan de vermoeidheid. Als het goed is wordt het vanzelf beter.

@masatu wat een ellende met die suikertest. Ik begreep inderdaad dat hij wel vaker voor misselijkheid kan zorgen. Heb je snel last van je maag? Wel fijn dat het na een half uur gebeurde en je niet nog een keer opnieuw moet.

@afrodite ik ben nu met 34 weken gegaan. Ik merkte dat ik echt een duidelijke deadline moest stellen omdat er anders maar werk mijn kant op bleef komen. Collega’s hadden een afscheidsfeestje georganiseerd met cadeautjes, erg leuk gedaan. Ik voelde me erg in het zonnetje gezet. Ik heb ook af kunnen ronden voor mijn verlof wat ik af wilde ronden dus ik ben wel met een prettig gevoel gestopt.
Nu mijn verlof is begonnen kan ik aan de grote todo list beginnen die ik nog heb voor thuis. Gelukkig zijn dat veelal wat leukere dingen. Morgen begin ik eerst met een kappersbezoek. Daarna ga ik de adressenlijst maken voor de geboortekaartjes. En dan in de avond de eerst sessie van de “pufcursus” die we nog gaan doen. De komende weken staan echt helemaal in het teken van de baby. Vandaag al wat grote dingen in huis gedaan.
Ik hoop dat ik binnen twee weken helemaal door mijn lijst heen ben. Gelukkig voel ik mij verder nog prima. Op moe, veel plassen en bandenpijn na geen klachten. Op mijn lijst staan nog veel dingen die ik moet kopen maar ook dingen als de kruiken eens uitproberen, de ziekenhuistas inpakken en het bevalplan uittypen.

Oh, wat lijkt me dat eng, Masatu! Gelukkig was er nu niets aan de hand. Doe maar rustig aan en hou het goed in de gaten, een middagje werken om te laten zien dat het echt nog wel gaat is niet zo belangrijk als het welzijn van jou en je kleine! Ik merk dat ik sinds de zwangerschap beter op mijn grenzen let, nu ik ook verantwoordelijk ben voor ons kindje. Het stoer doorbuffelen doe ik steeds minder. Ik neem aan dat je je vk ook op de hoogte hebt gebracht?

Van die luiers: ik twijfel nog, maar neig steeds meer naar nee. Ik las ergens dat je met wegwerpluiers uiteindelijk 500E meer betaalt over de gehele luierperiode. Wat jij zegt over elke keer een andere maat, lijkt mij ook ingewikkeld. Zelf gebruikte ik wel wasbaar menstruatieondergoed en in plaats van inlegkruisjes gebruik ik een kapotgeknipte handdoek, die reepjes heb ik netjes afgewerkt en die vind ik fijner dan de wasbare inlegkruisjes die je met knoopjes moet vastzetten (voel je toch weer zitten). Maarja, ik groei niet meer, dus dat is makkelijker dan voor zo'n baby die de ene maand beter in merk X past en de volgende maand juist in merk Y. Dan lijkt me een proefpakketje wegwerpluiers makkelijker, is ook niet zo prijzig als je de verkeerde maat hebt. Dat huurpakket klinkt wel interessant. Maar dan nog lijkt het me alleen fijn voor plasluiers en niet voor poepluiers, maar ja, je weet niet wat wanneer komt... Ik wil wel, als de proefpakketjes billendoekjes op zijn, overstappen op billen schoonmaken met lauwwarm water en een hydrofiel doekje/washandje. Lijkt me prettiger voor die gevoelige huid. En ik wil wasbare zoogkompressen aanschaffen, moet me alleen nog verdiepen in waar, wat en hoe. Dus op die manier probeer ik duurzaam te doen.

Verder gaat het hier lichamelijk en mentaal inderdaad niet zo lekker. Ik weet even niet meer waar ik het heb geschreven, in het ergernissentopic of in het zwangerklaagtopic. Hopelijk gaat de gyn akkoord met eerder inleiden, dan is de datum waar we naartoe leven iets dichterbij. Helaas zal ik sowieso nog een aantal weken door moeten, zaterdag zit ik op 29w. 

@masatu, wat vreemd dat je plots een paniekaanval hebt. Kan het met je ademhaling te maken hebben? Als zwangere adem je wat anders en je hebt ook meer bloed. Wellicht dat er een fysieke oorzaak is. Voel je je nu wel weer goed? Ik ben heel benieuwd hoe de hypnobirthing cursus bevalt (pun intended) en of je hem ook echt praktisch kan gebruiken. Wij zijn nu ook begonnen aan een cursus maar dan niet gelinked aan hypnobirthing of iets dergelijks. Het is wel leuk want de groep is allemaal binnen nu en twee maanden uitgerekend ook al ben ik wel de eerste.

@afrodite balen dat het niet lekker gaat. Komt het door specifieke klachten of zit je er gewoon wat doorheen? Inleiden doen ze niet zo snel volgens mij, in ieder geval niet voor de 37 weken. Tenzij er een medische noodzaak is. Hopelijk kan je toch nog wat genieten van het laatste stuk van je zwangerschap.

Wat fijn, Yvaine, dat je zo kan genieten van je verlof! En die wagen... wij waren gisteren even op zolder bezig en daar staat die van ons tijdelijk, maar elke keer krijg ik zin om ermee aan de wandel te gaan (wel met kind erin, anders is het ook weer zo raar...) En goed dat je actief probeert te zijn! Mij lukt dat nu al amper...

Ja, enerzijds zit ik er heel erg doorheen, maar dat is al een tijdje. Ik heb overal last van en dat lijkt met de dag meer te worden. Veel buikpijn in alle lagen (huid, spierlaag, baarmoeder, banden, oprekkend litteken in mn navel van een eerdere operatie), last van m'n bekken, moe omdat ik wakker word van de pijn naast het vele plassen, geïrriteerd door de schopjes richting blaas waardoor ik nog extra moet plassen, buik die echt al mega is en daardoor in de weg zit (kan bijna niet meer autorijden). Activiteiten ondernemen is ook een dingetje omdat ik vanwege mijn bekken elke 1,5 a 2 uur moet liggen, dus een wandeling kan alleen in de buurt en die is door alle coronawandelingen inmiddels ook al wel bekend.

Positief nieuws is dat de kamer zo goed als af is, we moeten alleen de muurstickers nog plakken. Deze week begonnen mijn borsten te lekken, dus wasbare zoogkompressen meteen maar besteld (ipv wegwerp) en ook maar een wasbaar billendoekjessysteem erbij, wilde dat eigenlijk pas over een paar weken doen. Het lekken is nog wel minimaal, maar dan heb ik die dingen maar vast in huis, voor het geval het erger wordt. Vandaag maar wassen zodat ze klaar zijn voor gebruik. Daarnaast ben ik in het boek Positief bevallen begonnen. Tot nu toe een fijn no-nonsence boek dat (een beetje) vertrouwen geeft. Hopelijk wordt dat in de volgende hoofdstukken nog meer.

Oh en ik heb sinds deze week striae op m'n buik. Ik vind het qua hoe het eruit ziet niet erg, had in de puberteit ook veel striae en dat is mooi "genezen" waardoor het minder duidelijk is, dus dat verwacht ik ook tzt op m'n buik. Maar dat het er zit, geeft wel aan dat die buik ineens zo hard (te hard?) groeit en dat vind ik wel vervelend. Dat is waarschijnlijk ook waarom ik zo veel buikpijn heb. Ik hoop maar dat we een heel leuk kind krijgen dat deze ellende allemaal waard is...

tip voor wasbare luiers:
Hydrofieldoeken opvouwen en dichtmaken met veiligheidsspeld of snappie. Staan genoeg filmpjes van op YouTube. Ik deed de vliegervouw. 
Met een plastic broekje eroverheen van little lambs.
Als baby groter wordt kan je er een wasbare booster in doen. Soort wasbaar maandverband.  En ik deed er inlegvellen in zodat het met drol en al in de wc kan. Hydrofieldoeken zijn goedkoop en je kunt alle andere benodigheden gewoon los kopen.
Heb dit bijna een jaar gedaan.
Die wasbare luierpakketten zijn echt onzinnig duur! En die vergelijking met hoe duur wegwerpluiers zijn over de gehele linie moet je niet geloven. Volgens mij gaan ze uit van de duurste pampers en tot je kind 3 is ofzo. Terwijl je bijna altijd goeie aanbiedingen bij de kruidvat kan kopen. 

Dank voor de tips Aviendha! Overigens is geld niet perse mijn motief om voor wasbare luiers te kiezen. In die huurpakketten zitten ook dat soort systemen. In mijn omgeving is iedereen vooral heel enthousiast over het systeem met voorgevormde basisluier + overboekje. Vandaar dat ik eerst ook vooral daar naar keek. Maar nu ook wat breder aan het rondkijken naar andere opties.

Pff wat een "martelgang" zo die zwangerschap voor je, afrodite! Krijg je daar eigenlijk ook hulp voor, zowel qua handigheidjes om minder pijn te ervaren als evt psychische ondersteuning?

Succes met de laatste loodjes, Yvaine! Volg je speciale zwangerschap-fitness lessen of vooral zelf aan het trainen?

Ik voel mij zelf fysiek gezien wel weer helemaal prima. Met de afgelopen dagen even helemaal niet werken realiseer ik mij ook dat werkstress hier wel echt de duidelijke oorzaak voor was/is. Er is eigenlijk al een tijd lang onderbezetting, en ik heb heel veel verschillende projecten/taken waar ik aan moet werken of verantwoordelijk voor ben. Ik merk dat ik eigenlijk steeds minder aan kan qua stress / schakelen, ik gok grotendeels veroorzaakt/verergerd door de zwangerschap, maar vast ook omdat dit gewoon al te lang duurt. Afgelopen vrijdag een dag lang aan 1 project (volledig offline zonder enige afleiding gewerkt) en dat ging helemaal prima en kreeg ik ook veel energie van. Ik heb mijn leidinggevenden gemaild, maandag maar eens verder kijken hoe dit aangepakt kan worden. 40 uur per week werken is volgens mij geen enkel probleem, maar niet zoals het nu gaat.

Ook de 2e les hypnobirthing beviel prima. Dit was ook wat meer concreet over de verschillende fasen van de bevalling en ademhalingstechnieken. Daarnaast krijgen we ook 2x per les een filmpje te zien van een daadwerkelijke bevalling (van iemand die een hypnobirthing cursus heeft gevolgd) in allerlei situaties (thuis, in het ziekenhuis met constante monitoring, in bad, etc.). Dat vind ik ook wel fijn. Je beeld van een bevalling wordt toch wel wat beïnvloed door de "tv bevallingen" waarbij iedereen gillend van de pijn in een ziekenhuisbed ligt met vele artsen eromheen zeg maar. Niet zo gek dat je je angstig gaat voelen door dat soort beelden (en angst zorgt er dan weer precies voor dat het minder soepel gaat).

Fijn dat je je goed voelt, Masatu! En dat de hypnobirthing goed bevalt. Ik ben inmiddels een eindje op weg in mijn boek en daar staat heel duidelijk en simpel uitgelegd wanneer je hoeveel pijn hebt, dat dat eigenlijk procentueel heel weinig is en een heleboel ervaringsverhalen. En inderdaad dat de bevallingen die je op tv ziet vaak niet een doorsneebevalling betreffen. Ik merk dat ik rustiger word door de kennis die ik opdoe uit het boek, blij mee. 

Nee, ik heb geen hulp ofzo bij de fysieke of mentale zaken die er nu bij komen kijken. Ja, de fysio en chiropractor, plus een acupuncturist, maar die heb ik niet via het ziekenhuis aangeboden gekregen of via iemand die zich om me bekommert, gewoon zelf geregeld. 

Vandaag een uur in het ziekenhuis aan de ctg gelegen omdat ik onze gup de hele dag amper voelde. Gelukkig bleek er niets aan de hand. Wel lag de kleine letterlijk dwars, met het hoofdje aan de ene kant van mijn bekken en de benen aan de andere kant. Verklaart misschien de bekkenpijn, dat het gewoon inwendig uit elkaar geduwd wordt. Wel bijzonder dat mijn man die zich normaal altijd braaf aan de snelheidslimieten houdt, nu echt wel zo nu en dan te hard reed (op plekken waar het veilig kon). Daaruit bleek dat het hem ook niet lekker zat, zei hij ook. En ik had verwacht dat hij als ik weeën zou hebben, ook als een opoe zou rijden, maar die gedachte heb ik nu niet meer