Praat gezellig mee - over zwanger worden en zwanger zijn -

Hier gaat het redelijk. Ik ben de laatste dagen erg moe. Net een uurtje op de bank geslapen, maar gewekt door de droger die klaar is. Anders had ik nog wel langer geslapen. Nu de moed verzamelen om naar boven te gaan voor de was...

Sinds man klaar is met zijn opleiding (1 week nu), bemoeit hij zich ook meer met ons kind. Fijn, want dan wordt het een project van ons samen. Ik moest van hem een lijst maken met alles wat er nog moet gebeuren/wat we moeten aanschaffen, omdat hij dat overzicht niet heeft. Vond ik best grappig. Dus heb ik de lijst van de kraamzorg vandaag maar eens geprint, dan kunnen we makkelijk strepen wat al binnen is etc. Ook gaan we nadenken over de naam/namen. We hadden die Zwitsal-app gedownload maar daar zitten veel rare namen tussen. Ik had zelf al wat voorkeursnamen, maar hij vindt het erg moeilijk om zelf met iets te komen. Ik heb "mijn" namen wel genoemd, maar ik denk dat hij eerst nog even moet wennen aan alles. Sowieso is hij geen held in knopen doorhakken (ook bij bijv. vakantiebestemmingen), maar een naam bedenken is toch nog wel wat lastiger. Want zo'n naam is wel voor het leven...

Binnenkort is man jarig en hij wil zich ook verdiepen in boeken over de opvoeding. Daar had ik nog niet aan gedacht. Ja, ooit bij de bieb lenen, maar als je er echt een wil aanschaffen, moet je denk ik ook weten wat je precies wil. Ik wilde nu het boek van Jan Versteegh misschien voor hem kopen (Doodmoe en dolgelukkig heet het geloof ik). Leek me wel leuk en luchtig. Hebben jullie tips voor "echte" opvoedboeken?

Ik kwam nog een filmpje tegen over borstvoeding geven, wilde ik hier nog even delen:

Leuk dat je man er ook meer mee bezig is! Dat is hier eigenlijk nooit een issue geweest. Mijn man heeft het boek "Vader op komst" gelezen en was daar erg tevreden over. Dat gaat over zwangerschap, bevalling, kraamtijd en daarna (dus niet enkel opvoeding). Op bol.com kun je een inkijkexemplaar bekijken om een idee te krijgen van de inhoudsopgave en eerste hoofdstuk.

Bailey, hoe gaat het bij jou eigenlijk? Heb je nog je eisprong kunnen vinden met de ovulatietesten?

Spannend, Bailey, nog even geduld dus. 

Masatu en Bailey, bedankt voor de tips over boeken en apps. 

Ik geloof alleen dat het nu overkomt alsof man zich tot nu toe niet bemoeide met de zwangerschap, dat is absoluut niet het geval, misschien had ik dat anders moeten verwoorden. Maar namen bedenken, "echt" met de kamer bezig zijn en dingen kopen/uitzoeken om te kopen, dat hebben we voor ons uit geschoven omdat hij daar de volle aandacht bij wilde. Dingen als de ontwikkeling volgen en mij steunen/helpen waar mogelijk heeft hij wel al die tijd gedaan. En wetenschappelijke artikelen die mijn klachten verklaren opzoeken etc. Dus het is niet dat hij zich totaal niet met de zwangerschap bemoeid heeft

Afrodite die indruk kreeg ik niet hoor. 
Vond het ook wel heel herkenbaar. Mijn man vond het ook veel fijner toen ik ha opgeschreven welke spullen we nog moesten kopen en hij eenmaal kon starten met klussen op de kinderkamer. 

hi dames,
Ik breek even in dit gezellige topic. Zelf ben ik ook zwanger, maar doordat ik veel misselijk ben (geweest) had ik weinig kracht om mee te schrijven, behalve om af en toe flink te klagen  
Maar ik lees wel regelmatig mee.

@Afrodite ik wilde vooral even op jou reageren. Ik heb onlangs het boek "Jagen, verzamelen en opvoeden" gelezen en ik vind het echt een must-read voor iedere ouder. Het is wel wat meer geschikt voor iets oudere kinderen maar het leest heerlijk weg en het heeft mij veel inzichten gegeven. 
Verdere opvoedboeken heb ik zelf geen ervaring mee, zelf heb ik bij mijn eerste wel het 'oei ik groei' boek er eens bij gepakt als mijn baby niet helemaal lekker in haar vel zat. En vaak matchte dat wel met een spurtje oid. 
Verder heb ik vooral heel veel mijn gevoel gevolgd, vooral als ze zo klein zijn voelde dat eigenlijk het fijnste. 

Oh en trouwens voor de dames die mee schrijven/mee lezen die zwanger willen worden: ik heb echt nog heel veel ovulatietesten en zwangerschapstesten over en foliumzuur staan. Mocht iemand interesse hebben, ik stuur het met liefde naar je op. Stuur dan even een pb!

@afrodite wij hebben geen echte opvoed boeken aangeschaft. Wel had ik een boek over slaap en borstvoedings ritmes. Dat heb ik wel regelmatig erbij gepakt. Het echte opvoeden heb ik gehaald van het internet en ik heb een keer een cursus positief opvoeden via het consultatiebureau gevolgd. Ik begon met best wat voornemens aan het ouderschap, maar ik heb geleerd dat het maar net bij je kind moet passen. De meeste voornemens heb ik uiteindelijk heel snel overboord gegooid.

Hier gaat het goed. We zijn de kamer van dochter aan het klaarmaken zodat haar kamer vrijkomt voor de baby. Voor de baby hebben we het meeste nog bewaard. Nog drie weken geduld dan hebben we de twintig weken echo. We hebben een aanbod gekregen van de kinderopvang en dat is een hele opluchting. Het voelt ineens alsof het allemaal best wel snel gaat.

welkom Suus, hoe lang ben je zwanger en is het de eerste?

@bailey wij gaan bijna gelijk op, hier is mijn nod op zn vroegst 30 januari. Op basis van symptomen denk ik dat de ovulatie iets later was dus dan is 2 februari realistischer. 

Leuk zeg al die uitzoek klusjes voor de kamer en spulletjes. Heerlijk vond ik het om te browsen door alle tweedehands dingen. 
Wij hebben de Charlies names app gebruikt, beviel erg goed (ook omdat je andere landen kon selecteren voor een iets creatievere input (wij wilden een naam die ook in het Engels goed past))
Man heeft het boek tuurlijk schatje tijdens de zwangerschap gelezen, hij vond het erg prettig dat het nuchter en niet "roze" was (of zoals de auteur zegt: "Wij mannen zijn heus wel geïnteresseerd in de
zwangerschap. Echt. Zolang de boodschap maar
niet omgeven wordt door hartjes en walmt naar de
Zwitsal") maar ook praktisch (iedere weekdag heeft een ander thema waaronder ook financieel). 

Qua opvoeden zoek ik vooral veel in het moment op. We hadden "oei ik groei" maar die paste totaal niet bij onze stijl. Het magazine kiind vond ik passend maar soms iets te natuurlijk/holistisch. Zo haal ik overal stukjes vandaan en mengen we dat tot iets wat bij ons past. 

Tja, over die boeken... ik weet het nog steeds niet. Zelf hoef ik er ook geen aan te schaffen, indien nodig leen ik wel bij de bieb, maar man wilde het graag voor z'n verjaardag. Of nieuwe boxers  die mag hij lekker zelf uitzoeken, ik weet niet wat fijn zit. Zelf zou ik inderdaad voor opvoedadviezen het internet afstruinen en "afkijken" bij/praten met anderen. Oei ik groei was volgens mij een goed boek, maar toen ik er gisteren over las, dacht ik: nee, beter niet. Te dik en niet wetenschappelijk onderbouwd. Gaat man niet blij van worden (ik ook niet). Hij is verder sowieso geen lezer, dus tja. Toch nog maar eens vragen wat hij wil.

Ik baalde gisteren een beetje. Erg veel steken laag in m'n buik, weer een keiharde bovenbuik (darmen wss), voelde totaal niet goed. Ik vond het eng, ondanks dat het waarschijnlijk gewoon de banden waren. Man vroeg op een zeker ogenblik of het geen weeën waren. Ik hoop het niet. Het heeft wel m'n nachtrust beïnvloed, ik droomde dat ik per ongeluk nu al was bevallen. Met het kindje was alles goed, zelfs de borstvoeding ging goed omdat ik dat filmpje had bekeken, maar naarmate de dag vorderde, was het ineens een kat. Heel vreemd. Ik merk dat ik veel bezig ben met de levensvatbaarheid, dat ik de weken aftel tot het veilig is als de kleine komt. Ik weet dat de artsen vanaf 24w moeite doen voor een baby, maar per week stijgen de overlevingskansen. Ik hoop toch minimaal de 29w te halen (dus nog 8w). Iets te vaak in mijn omgeving meegemaakt dat die kleintjes toch te vroeg kwamen en het niet hebben gered. Dat leek me al vreselijk, maar nu ik zelf qua termijn daar in de buurt zit, lijkt het me nog veel erger. 

Ok, tot zover het doemdenken. Ik moet vanmiddag pas naar werk, dus ik ga straks weer verder met het babydekentje. Intussen slome tv aan, verstand op nul. Hopelijk is het dekentje dan (vrijwel) af als ik straks een berg nakijkwerk van collega's krijg, bij wijze van "hou Afrodite bezig nu ze geen klassen meer heeft".

He wat vervelend Afrodite al die pijntjes. Bij de 1e was ik pas gerust toen ik 37 weken zwanger was. Ik vond het een lange weg om te gaan. Ik duim voor jou dat je eerder wat rust vindt. 

Hoi Suus leuk dat je komt meeschrijven. 

Jillz ik kan mij goed voorstellen dat bevestiging van de opvang voor opluchting zorgt. Is helaas toch wel een heel ding geworden door al die tekorten. 

Neweve spannend dat je ook weer op het wachtbankje zit. Voel jij je eisprong? 
Vorige ronde heb ik hem gevoeld en herkende het gevoel deze ronde weer. Heb nu natuurlijk alleen niet de bevestiging van een echo.
Zou wel voor mij betekenen dat m'n ei springt op dezelfde dag als dat ik een positieve ovulatietest heb. 
Hopelijk levert deze ronde een oktober baby voor ons op

Heel herkenbaar Afrodite5 dat onherkenbare pijn onzeker maakt. Helemaal als het even duurt voordat het weer weggaat en je ook vreemd droomt. Zelf vond ik ook de 28/29 weken veel meer een opluchting als de 24 weken. 
Je kunt altijd even bellen met het ziekenhuis als je onzeker bent over wat je voelt. Liever te vaak als te weinig. 
Fijn dat je collega's zorgen dat je genoeg te doen hebt  Kan mij voorstellen dat zij ook blij zijn met de hulp die jij hen biedt. 

3e kindje, wat leuk! Wij twijfelen nog over 2 of 3 kids maar eerst maar eens zorgen dat 2 lukt. Fijn dat de misselijkheid nu weg is. 

@aphrodite, vervelend die steken. Soms is het ook een teken van een groeispurt. Dat de baby groeit en alles daarbinnen zich weer even moet schikken en sommige hebben al vroeg harde buiken. Hopelijk is het leuk nakijkwerk, al lijkt het  nakijken me leuker als je ook de klas hebt gezien en de leerlingen hebt kunnen zien groeien in de stof. Wel fijn dat je zo iets kan betekenen voor de werkdruk van collegas.

@bailey, ik voel mijn eisprong niet maar heb 3 dagen per maand met meer slijm en een wat opgezette buik en dat valt wel overeen met de verwachtte eisprong. Oktober is wel een mooie maand, dan zijn alle verjaardagen niet in een korte periode. 

Ik heb wel het idee dat ik meer last had van het ontspiralen dan het ontpillen. Mijn cyclus is relatief regelmatig (28-35 dagen), maar de eerste 2 a 3 rondes had ik echt veel meer symptomen dan nu. Wel fijn wat iedere keer halverwege je cyclus het gevoel hebben dat je een zwangerschapsbroek aan moet was niet fijn (heb zelfs een foto gemaakt van mijn niet zwangere ovulatie buik die was gewoon vergelijkbaar met eind eerste trimester van de 1e). 

@Afrodite: ik kan mij ook wel voorstellen dat zwangerschap & baby over het algemeen een stuk abstracter is dan voor vrouwen. Als je de hele dag rondloopt met een baby in je buik (die kwaaltjes veroorzaakt en je op enig moment ook echt duidelijk kunt voelen), is dat toch anders en veel meer intens dan vanaf de 'zijlijn', waarbij je eigenlijk alleen direct wordt geconfronteerd met de impact van zwangerschapskwalen (en op den duur een groeiende vrouw). Dan ben je veel meer daarmee bezig als man, dan met het concept 'baby'.
Vervelend van de klachten! Ik las dat het op zich ook een "zwangerschapskwaal" is om heftiger te kunnen dromen, door hormonen & lichter slapen.
Wat vind je ervan dat je nu nakijkwerk krijgt? Fijn dat je ergens mee bezig kan zijn / nuttig bent, of toch vooral stom omdat nakijken niet zo leuk is en je veel liever (een beetje) voor de klas zou staan?

@Suus: welkom! Goed om te horen dat de misselijkheid inmiddels (bijna?) is verdwenen! Was het qua klachten vergelijkbaar met je vorige zwangerschappen? En moeten jullie nog dingen voorbereiden in huis of qua spullen, of hebben jullie eigenlijk alles al in huis?

@Jillz: fijn, die aanbieding van de kinderopvang! Ik was er ook wel echt blij mee toen we dat hoorden, toch fijn dat je 'gewoon' kan blijven werken zoals verwacht en je geen extra ouderschapsverlof/vakantiedagen/opas/omas etc. hoeft te regelen.

@Neweve: het "ontpillen" heeft bij mijzelf denk ik wel een jaar geduurd, met sterk varierende korte (28 dagen) en vooral lange cycli (45 dagen). Na een jaar bleef het constant op 30-32 dagen hangen. Ik was (achteraf gezien) blij dat ik al vrij vroeg met de pil ben gestopt (toen we wel wisten dat we op den duur een kindje wilden - maar nog geen idee wanneer. Uiteindelijk pas 1,5 jaar later echt begonnen). Ik denk dat ik niet zo snel meer pil of spiraaltje zou willen nemen, zeker met een wens voor een 2e in het achterhoofd (nouja, eerst deze maar eens afwachten).

Hier eigenlijk niet zoveel nieuws te melden. Mijn buik begint wel echt flink te groeien, de laatste weken gemiddeld zo'n 800 gram per week erbij (totaal nu zo'n 6.5kg zwaarder t.o.v. start zwangerschap). Volgens een grafiekje dat ik had gevonden van gemiddelde/gezonde gewichtstoename bij mijn bmi (ondergewicht) klopt het wel precies trouwens. Als ik dat lijntje blijf volgen kom ik op +16kg uit, dat klinkt dan wel als echt heel veel  Nouja, we gaan het meemaken. 
Binnenkort eens op zoek naar wat langere T-shirts (of speciale zwangerschap T-shirts?) want daarvan is de helft van mijn kast inmiddels afgevallen want eigenlijk net te kort/op het randje. En toch ook maar eens op zoek naar een zwangerschapsbh (of gewoon een comfortabele bh in een maat groter).